Bloembed 2023.
De start is zoals verwacht bijzonder eenvoudig: grasveld, een deel ervan weg steken, inzaaien en de vlinderstruiken plaatsen.
22 april 2023.
27 april 2023: vlinderstruiken gepland en bloemen gezaaid.
En daarna is het een kwestie van afwachten wat er gaat gebeuren en in mijn geval kwam er al redelijk snel wat op. Tenminste, of het echt wel snel is weet ik natuurlijk niet maar gezien het feit dat ik geen bemesting heb toegevoegd vond ik het eerste groen al best snel tevoorschijn komen.
8 mei 2023.
22 mei 2023.
Het enige wat behoorlijk achter bleef waren de vlinderstruiken en die verkleurden allebei zelfs geel. Nu had ik gelezen dat ze niet zo veel water nodig hebben en dat gele blaadjes in dit geval ook op te veel water kunnen wijzen. Best een mogelijkheid, want er was in deze periode echt héél veel neerslag gevallen. Maar toch...
30 mei 2023.
30 mei 2023.
Intussen groeide de bloemen gewoon verder en was ik op zoek naar informatie over de vlinderstruiken, want het zou toch zonde zijn als die het in de eerste paar maanden al zouden begeven.
3 juni 2023.
3 juni 2023: zilverschildzaad.
Het advies qua vlinderstruiken wat ik intussen gekregen had was best duidelijk: zorg maar dat ze voldoende water hebben, want jonge vlinderstruiken zijn dorstig.
8 juni 2023.
Dat sproeien werpt zijn vruchten af, want de vlinderstruiken zien er inmiddels een stuk beter uit en het is de afgelopen paar weken alweer gort droog. Blijkbaar moeten jonge vlinderstruiken dus best een beetje water hebben, al overdrijf ik het ook niet. De sproeier gaat enkel aan als de grond wat droog aanvoelt en dan ook niet voor een periode van uren, om de eenvoudige reden dat het maar om een kleine oppervlakte gaat en er dus toch voldoende op valt.
Daarnaast gaan de eerste witte bloeiers nu als een malle en is heel eenzaam en alleen ook de eerste gele bloeier er tussen gekomen. Het geinige is dat ik dus echt geen idee heb van wat ik kan verwachten omdat ik niet weet welke zaden er allemaal tussen zaten. Zaden van wilde bloemen, punt en daarom is (hoe raar het misschien ook mag klinken) elke bloeier eigenlijk wel een leuke verrassing.
11 juni 2023.
11 juni 2023: zilverschildzaad.
11 juni 2023: slaapmutsje.
Er staan inmiddels 4 bloeiende soorten in: zilverschildzaad, het slaapmutsje, klein kruiskruid en het éénjarig gipskruid. Het lijkt er op dat nu de eerste bloeiers zijn doorgekomen de groei ook echt doorzet, want alle plantjes zijn inmiddels ook een stuk hoger. Het gele blad is volledig uit de vlinderstruiken, alleen zie ik daar op dit moment nog geen bloemen aan komen terwijl ik die dit jaar nog wel hoop te zien. Maar goed, dat kan volgend jaar natuurlijk ook nog.
13 juni 2023.
13 juni 2023: éénjarig gipskruid.
13 juni 2023.
13 juni 2023: klein kriskruid.
Het ging hierna eigenlijk best hard met de opkomst van nieuwe bloemen, want om de dag stonden er wel een paar nieuwe soorten in.
15 juni 2023: prikneus.
15 juni 2023: schermscheefbloem.
15 juni 2023.
17 juni 2023: goudsbloem.
17 juni 2023: bosliefje.
17 juni 2023.
Anderen hadden hem (of haar, zo je wil) al gezien natuurlijk, maar de Valse Kamille staat er inmiddels ook tussen. De bloem lijkt op de Margriet, maar is het stiekem niet en... dat rijmt.
18 juni 2023: valse kamille.
18 juni 2023.
Hartstikke leuk tot nu toe en er komen best heel veel insecten op af. Bijen, hommels, vlinders en dat soort dingen, maar ook een soort vlieg-achtig beestje wat ik tot nu toe niet thuis kan brengen. Het is het model bromvlieg, maar dan een heel stuk slanker en het komt dus op bloemen af. Iets wat je een bromvlieg natuurlijk nooit zult zien doen, maar het is even om aan te geven om wat voor beestje het ongeveer gaat. Mocht ik er ooit nog achter komen wat het is, dan laat ik het uiteraard even weten.
Het enige wat me een soort van tegen valt (al is het feitelijk geen tegenvaller te noemen) is het ontbreken van kleur. Tenminste, op dit moment dan. Het is een zee van Zilverschildzaad en Eénjarig Gipskruid wat allemaal wit is, daarnaast staat er redelijk wat geel van het Slaapmutsje in maar daarna stopt het zo'n beetje qua opvallende kleuren. Ze zijn er zoals ik eerder al heb laten zien wel, maar vallen gewoon minder op omdat ze qua aantal een stuk minder aanwezig zijn maar ook omdat ze een stuk kleiner zijn qua formaat. Maar goed, wie weet loopt het qua bloei nog wat in elkaar over. Het is en blijft wat dat betreft een verrassingspakket en eigenlijk is daarmee dus alles wat er op komt leuk.
18 juni 2023, een overzichtje.
Elke avond mooi om te zien dat het slaapmutsje zich klaar maakt voor de nacht. Morgen als het licht begint te worden gaan ze weer open en kleuren ze het bloembed geel.
25 juni 2023: overzichtje in de avond.
25 juni 2023: Open slaapmutsje.
25 juni 2023: gesloten slaapmutsje voor de avond.
28 juni 2023: inkarnaatklaver in bloei.
Ik ontdekte afgelopen week de bovenstaande inkarnaatklaver in het bloembed en ga er vanuit dat dit zo'n beetje de laatste zal zijn qua nieuwe bloeiers die op komen. Het leuke is dat dit klavertje in de familie van de vlinderbloemen zit en hoewel deze al in bloei staat en de vlinderstruiken nog niet zitten ook daar al pluimen in die uiteindelijk bloemen zullen worden.
28 juni 2023: de eerste pluim van de witte vlinderstruik.
28 juni 2023: de rode vlinderstruik is iets verder en loopt zelfs al wat uit.
Al met al komt er steeds een beetje meer kleur in en dat is mooi om te zien. Elke dag kijk ik er wel even bij of ik nieuwe soorten kant ontdekken en wat voor beestjes er allemaal omheen zoemen. Ontspanning, dat is het feitelijk en ik vind deze manier van tuinieren echt véél leuker dan allerlei plantjes en struiken die persé in een bepaalde periode gesnoeid moeten worden en waar je van alles mee cq aan moet doen. Dit zaai je, er komt wat op en je kunt genieten van wat er voor je ogen zich ontvouwt. Heerlijk...
28 juni 2023: overzichtje kleur van bovenaf.
Het was vandaag een iets bewolkte dag dus dan komen de kleuren er in mijn beleving sowieso minder mooi uit, maar ik denk dat het qua kleur nu wel een beetje op z'n toppunt zit. Al het witte spul wat als eerste ging bloeien begint nu uitgebloeid te raken en daardoor komen de andere bloemen iets beter tot hun recht. Ik hoop dat dit nog even door zet, maar ben er bang voor.
3 juli 2023: het bedje in vogelvlucht.
3 juli 2023: een overzichtje in de lengterichting.
In het begin kwam er qua kleur enkel wit op en vond ik het wat saai. Later kwam daar geel bij, blauw, oranje en rood en werd het al wat mooier, maar nu is denk ik het hoogtepunt wel bereikt. Het bloembed staat in ieder geval prachtig in bloei en ik kan me niet voorstellen dat er nog meer kleuren bij komen of dat die nog mooier worden. De onderstaande foto doet feitelijk geen recht aan hoe het er in werkelijkheid uit ziet, maar ik plaats hem voor het idee toch maar. Prachtig!
5 juli 2023: prachtige kleuren in het bloembed.
De bovenstaande foto is achteraf bekeken samen met die van 9 juli die hieronder staat denk ik wel het hoogtepunt als het gaat om de diverse kleuren, want het lijkt nu alleen maar minder te worden.
9 juli 2023: de laatste écht mooie foto van het bloembed?
Zo'n beetje al het wit van het Zilverschildzaad en het Eenjarig Gipskruid is inmiddels verdwenen. Dat kwam ook als eerste op en om die reden misschien niet zo gek, maar de diversiteit in kleuren waar ik bij dit bloembed op hoopte komt nu juist meer tevoorschijn. Feit blijft dat de foto's de werkelijkheid geen recht doen en het is wat dat betreft jammer dat ik geen kwalitatief betere foto's kan nemen, maar ik wil je toch een indruk geven van het bloeiende Bosliefje en het prachtige rood van de Inkarnaatklaver.
13 juli 2023: steeds minder wit.
13 juli 2023: Inkarnaatklaver.
Inmiddels schrijf ik 16 juli en heeft het bloembed een totaal andere aanblik dan een paar dagen geleden, laat staan als je het gaat vergelijken met een week geleden want nu begint ook het geel van het Slaapmutsje langzaam te verdwijnen. Wat nu wel meer te voorschijn komt en groter wordt dan verwacht vind ik nog steeds de Inkarnaatklaver en het Bosliefje. Eerder speelde ik met de gedachte om door volgend jaar Korenbloem toe te voegen meer blauw te krijgen, maar zoals het er nu uit ziet is dat eigenlijk niet eens nodig.
16 juli 2023: een totaal andere aanblik, maar nog steeds erg mooi.
Naast de restanten van het Eénjarig Gipskruid en het Zilverschildzaad staat er nu nog de Goudsbloem, Inkarnaatklaver, het Chinees Vergeet-mij-nietje, de Roomse Kamille, het Bosliefje en de Akkergoudsbloem. De rode Vlinderstruik heeft inmiddels al uitgebloeide bloemen, terwijl de witte nog steeds op gang moet komen maar dat hoeft op zich niet lang meer te duren.
18 juli 2023: Goudsbloem.
18 juli 2023: Inkarnaatklaver.
18 juli 2023: Chinees Vergeet-mij-nietje.
18 juli 2023: Roomse Kamille.
18 juli 2023: Bosliefje.
18 juli 2023: Akkergoudsbloem.
18 juli 2023: Witte Vlinderstruik.
En toen ging het ineens hard met de Vlinderstruik.
19 juli 2023: Witte Vlinderstruik half in bloei.
De onderstaande foto maakte ik aan het begin van de avond. Hij is daardoor wat donker, maar de kleuren springen er op deze manier nog wel echt uit.
20 juli 2023: bloembed aan het begin van de avond.
23 juli 2023: overzicht bloembed.
26 juli 2023.
28 juli 2023: het blijft veranderen van kleur en samenstelling.
Het mooiste lijkt er inmiddels af, maar gezien de vorderingen van het seizoen is dat natuurlijk ook niet zo gek. Het is met name de Akkergoudsbloem en het Inkartnaatklaver die de boel op dit moment domineren en de rest is duidelijk al aan het afsterven. Dat is op de foto eigenlijk niet zichtbaar, maar zoals bij elke foto van dit project doen de foto's eigenlijk geen recht aan de werkelijkheid. De kleuren zijn bijvoorbeeld in het echt veel mooier, maar daar tegenover staat dat je in het echt nu ook de gaten gaat zien van alles wat uitgebloeid is en daarmee ook de vraat van de slakken die zich in de loop van de tijd tegoed hebben gedaan aan de verse blaadjes van de bloemen.
Met die slakken ben ik overigens verre van gelukkig, maar ja... Spuiten of gif in wat voor vorm dan ook komt in m'n tuin gewoon niet voor, dus met name bij vochtig weer doe ik soms dagelijks een rondje over het gras en door het bloembed om de slakken te verwijderen. Er zijn dagen bij (en dat is niet overdreven) dat er ik er wel 15 tot 20 af haal en hoewel er natuurlijk altijd wel een stel gaan zitten vreten in het bloembed scheelt het toch behoorlijk in de schade en daar gaat het dan uiteindelijk om.
De opgeraapte slakken gooi ik overigens tussen de wilde braam in de tuin. Die groeit ook weer knap door ondanks dat ik hem vorig jaar zo'n beetje met de grond gelijk had gemaakt, maar daar mogen de slakken wat mij betreft eten wat ze op kunnen. Het zal best schelen in de gezondheid van de wilde braam, maar die staat er omdat hij er zelf is gekomen en niet omdat ik hem geplaatst heb dus moet hij dit soort dingen ook maar gewoon overleven. Vanwege de rigoureuze snoei van vorig jaar groeien er dit jaar sowieso weinig tot geen bramen aan en wat de struik volgend jaar op brengt zie ik dan wel.
6 augustus 2023: overzicht bloembed.
10 augustus 2023.
Begin juli vond ik het bloembed met alle prachtige felle en frisse kleuren het mooist en zoals ik net al aangaf is de boel nu best wel op z'n retour, maar dat is simpelweg de natuur. De soorten die er nu nog in staan zullen het nog even volhouden en als die uitgebloeid zijn zullen ook zij langzaam afsterven. Ook dat laat ik gewoon gebeuren overigens om op die manier de complete cyclus mee te maken en op die manier de bloemen de gelegenheid te geven zichzelf uit te zaaien. Volgend jaar zaai ik er enkel wat Blauwe Korenbloem bij en verder wacht ik gewoon af wat er zichzelf weet voort te planten.
Vreemd genoeg kijk ik daarom nu al uit naar volgend jaar, want ik ben serieus benieuwd wat er dan weer op komt. Of juist niet op komt natuurlijk. De kans is best aanwezig dat het volgend jaar een heel karig bloembed is, maar mocht dat het geval zijn is het uiteraard ook geen ramp en kan ik eventueel het jaar daarop wel weer wat bij zaaien. Hoe dan ook vind ik het op deze manier erg leuk om toch het één en ander aan bloeiend spul in de tuin te hebben.
20 augustus 2023: overzicht van een stervend bloembed.
Ik ga verder op 20 augustus en het bloembed is nu definitief op haar retour. De vele kleuren zijn verdwenen en wat op zich wel grappig is: het Slaapmutsje wat als één van de eerste bloemen op kwam staat er op dit moment nog steeds in en dan gaat het om al het gele in de bovenstaande foto. Zo'n beetje alles daar buitenom is al uitgebloeid of raakt uitgebloeid, al doet de Roomse Kamille op dit moment ook nog een verwoede poging om zichzelf zichtbaar te houden.
20 augustus 2023: een uitgebloeide Goudsbloem, denk ik :).
20 augustus 2023: uitgebloeid Eénjarig Gipskruid.
20 augustus 2023: uitgebloeide Inkarnaatklaver.
We rennen met z'n allen natuurlijk alweer richting het einde van augustus en dan is het op zich niet zo gek dat de bloei er uit gaat, maar aan de andere kant blijft het een soort van gek dat al die bloemen maar een goeie 3 maanden per jaar zichtbaar zijn, of in ieder geval afwisselend per soort in al hun pracht en praal zichtbaar zijn. Begin juni kwamen de eerste bloeiertjes op en nu (eind augustus) is het in mijn beleving zo'n beetje al gebeurd. Langzaam maar zeker zal alles verdwijnen, maar ook dat blijf ik natuurlijk vastleggen :)
31 augustus 2023: langzaam maar zeker gaat het achteruit.
Inmiddels zitten we half oktober en er lijkt niet heel veel achteruitgang in het bloembed te zitten ten opzichte van een week of 6 geleden, met dit verschil dat de vlinderstruiken nu wel aan hun tweede bloei zijn begonnen. Alles is uitgebloeid op een Chinees Vergeet Me Nietje en wat Zilverschildzaad na en opvallend vind ik op dit moment het Slaapmutsje. Dat kwam als eerste bloeier in kleur tevoorschijn en is nu de laatste die nog best in een redelijk aantal aanwezig is. Voorlopig blijft het dus nog staan zoals het staat en terwijl ik er eerst over dacht om het bed voor de winter te maaien, dat zal nu denk ik na de winter pas gebeuren om op die manier alle bloemen de kans te geven zichzelf uit te zaaien.
11 oktober 2023: het bloembed met voornamelijk het Slaapmutsje.
11 oktober 2023: laat, maar toch nog een 2e bloei van de vlinderstruiken.
Op 27 oktober verklaarde ik het bloemhed voor 'klaar'. Er staan nog wat bloeiers in, maar die zullen de komende weken wel volledig verdwijnen en dan is de cirkel volledig rond. Op zich vind ik dat het bed nog best lang gestaan heeft en om dat in een soort van tijdlijn weer te geven begon ik natuurlijk met de opzet op 22 april, op 8 mei kwam het eerste groen al boven de grond uit, op 3 juni kwamen de eerste bloeiers en de piek qua schoonheid vond ik persoonlijk toch echt 5 juli. Daarna werd het langzaam maar zeker minder en eigenlijk staan er al vanaf september dorre plantjes in, maar in het weekend waarin de zomertijd plaats maakt voor de wintertijd wil ik het toch officieel 'klaar' noemen.
Er staan nog een paar verdwaalde bloeiers in, maar de kracht is er letterlijk uit en veel bloemen liggen dan ook plat. Terug kijkend vond ik het erg leuk om hier mee bezig te zijn en kon ik genieten van vlinders en allerlei insecten die op de bloemen af kwamen. Alleen de (letterlijk) honderden naaktslakken die ik in de loop van het seizoen verwijderd heb vond ik niet zo geslaagd, maar ja... die hebben blijkbaar erg graag een vers plantje om aan te knabbelen. Eens zien of ik daar voor volgend jaar iets op kan vinden. Ik hoop dan opnieuw een soort fotoverslag te maken en ben benieuwd wat er van alle bloemen die er dit jaar stonden zichzelf voort kan planten, want ik zaai wellicht wat blauwe korenbloem bij maar wil het verder eigenlijk zo laten zoals het nu is en dat dan in de hoop dat ongeveer hetzelfde op komt. Maar goed, dat zien we dan volgend voorjaar wel.
7 februari 2024: hartje winter, vergane glorie.
|
|
|
| 