Bouw stalen houthok
Laatste update: 28-04-2024
Voor de opslag van kachelhout heb je een houthok of houtopslag nodig en in mijn geval gaat het dan niet alleen om de opslag om het vervolgens in de kachel te gooien, maar ik heb hier de boel zo ingericht dat er een cyclus is van 3 jaar. Het hout ligt er bij mij immers ook om te drogen en hoewel er houtsoorten zijn die met anderhalf jaar al te gebruiken zijn houd ik toch de periode van 3 jaar aan. Op die manier is er een gegarandeerde kwaliteit, want het hout ligt eerst gemiddeld een half jaar tot driekwart jaar op stam, wordt dan op maat gezaagd en gekloofd en ligt daarna nog eens 3 jaar op de wind te drogen voor het de kachel in gaat. Op die manier stook ik jaarlijks een deel leeg wat dan vervolgens weer wordt aangevuld en door jaarlijks een deel op te schuiven komt het allemaal op volgorde aan de beurt.
Voor de opslag gebruik ik 3 hokken waarvan de eerste niet door mezelf is gebouwd. Ik heb bij deze enkel de afmetingen die ik wilde doorgegeven en het hele hok is vervolgens prefab hier aangekomen en door de bouwer ook geplaatst. Hij staat op betonpoeren voor het gewicht en om de constructie vlak te plaatsen is gebruik gemaakt van een laser:
Het staat als een huis, maar het blijft een houten constructie en die heeft onderhoud nodig maar zelfs dan zal het langzaam vergaan. Omdat de bovenstaande oplossing erg mooi, maar tegelijk ook erg prijzig is besloot ik zelf iets te gaan bouwen van afval. Bij een klant kon ik wat stukjes golfplaat mee krijgen, gebruikte europallets haalde ik met name op bij mensen die met een verbouwing bezig waren en er vanaf moesten en op die manier kostte me dit hok enkel een paar latjes om het dak schuin af te laten lopen, een paar spijkers en wat schroeven. Er gaat natuurlijk minder in dan bij de eerste, maar qua kostprijs beviel me dit een stuk beter.
De 3e en laatste opslag bestond in eerste instantie uit 2 kastjes die ik ooit tweedehands van iemand kocht. Volgens mij betaalde ik €50,- voor beide kastjes en ik vond dat indertijd best een goeie deal. Het punt is alleen dat ze qua opslag nogal waardeloos zijn. Je kunt ze neerzetten en er leuk naar kijken, maar als ze jaar in en jaar uit gevuld staan gaan ze gekke dingen doen en vandaar ook de spanbandjes die er nu omheen zitten.
Die laatste kastjes worden vervangen als ze leeg zijn en daarover gaat deze pagina, want er komt een stalen houtopslag voor in de plaats. De keus voor staal is dat het sterker is dan hout als het gaat om de constructie, maar ook dat het beter op zichzelf blijft staan. Als ik hier een houten constructie voor in de plaats zou zetten moeten er tegels uit om de poeren te plaatsen zoals bij de eerste opslag en wordt de plaatsing een heel gedoe, of zou ik de constructie moeten bevestigen aan de schuur. Dat laatste is iets wat ik absoluut niet wil omdat ik in een huurhuis zit wat bij vertrek in dezelfde staat moet worden opgeleverd als ik er in trok en daarnaast twijfel ik enorm aan de stevigheid van het halfsteens muurtje wat begin jaren '60 van de vorige eeuw geplaatst is.
Effectief moet je rekenen op zo'n 2800 kg wat er aan hout in komt, dus het is niet niks en vandaar de keus voor een op zichzelf staand stalen frame waar dan nog een dak en wat zijkanten op gemonteerd moeten worden. Omdat lassen een vak is en ik dat zelf niet voldoende beheers besloot ik iemand te vragen die ik via het werk ken. Die wilde dat wel doen en kwam nadat ik een schetsje met wat afmetingen bij hem had ingeleverd bij dit uit:
Ik was en ben nog steeds super blij met het resultaat ging het frame vervolgens ophalen:
Het liefst had ik de kokers van de onderkant door laten lopen in de zijkant zodat je bij het vullen van de houtopslag helemaal nergens naar hoeft te kijken, maar dat zou best een behoorlijk extra gewicht toevoegen en achteraf gezien ben ik blij dat ik het niet heb gedaan. Het frame was nu eigenlijk al niet te tillen, maar met wat moeite en goede hulp kwam het frame uiteindelijk toch hier in de tuin terecht.
De eerste stap in het traject naar een volwaardige houtopslag was het ontvetten van de kokers om ze later te kunnen conserveren en zoals je kunt zien was dat best nodig. Het schuim van de cleaner is normaal gesproken spierwit en het stukje op de foto was niet het meest bruine wat ik tegen ben gekomen. Overigens gebruik ik een cleaner die 100% biologisch afbreekbaar is, dus wat dat betreft hoef je jezelf geen zorgen te maken over chemisch spul wat ik zomaar in m'n tuin zou laten lopen.
Voor de zijkanten heb ik gekozen voor douglas vlonderplanken van 13.8 cm breed en dat geeft een onderlinge tussenruimte van ruim 7.5 cm. Een hele speciale reden heb ik daar niet voor, maar aan douglas hout hoef je qua onderhoud niet zo veel te doen en het ziet er als het vergrijst is in mijn beleving mooi uit. De vlonderplank heeft dan nog wat kleine groeven waardoor het niet helemaal glad is en dat maakt het qua aanzicht wat mij betreft wel af. Voor het idee heb ik de onderstaande plank er even los tegenaan gezet:
In de kerstvakantie was het letterlijk een kwestie van tussen de buien door iets kunnen doen, want hoewel ik de hele houtopslag nu zo ongeveer klaar had willen hebben is het daar door de overvloedige regenval gewoon niet van gekomen. De vlonderdelen zitten met teksschroeven vast en daarmee zou je normaal gesproken zonder voor te boren houten planken op staal moeten kunnen bevestigen, maar dat werkte in dit geval niet helemaal.
In het hout werkte die teksschroeven fantastisch, maar door het staal kwamen ze simpelweg niet heen. Of ja, misschien ook wel maar het duurde me gewoon te lang dus besloot ik ook de kleine gaatjes in de profielen maar even voor te boren en daarna ging het als vanzelf. De tussenruimte is telkens afgemeten met een latje er tussen en op dit manier is die elke keer hetzelfde. Op de bovenste na dan, want daar zit een halve centimeter in of zo, maar dat stoort me eigenlijk totaal niet.
Dit was in principe gewoon voorwerk want het frame moet nog in de verf, maar ik vind het zonde om eerst alles te conserveren en er vervolgens weer in te moeten gaan boren en zo. Vandaar de keus om alles nu te monteren en weer te verwijderen, want voorlopig is het weer echt te slecht om iets te kunnen doen. Vlak voor de regen kon ik nog even kijken of er 3 of 4 golfplaten nodig waren en dat bleken er 4 te zijn. Dat komt op zich geweldig uit omdat ik er nog precies 4 heb en ze overlappen elkaar dan eigenlijk te ruim, maar als ik er 3 zou gebruiken overlappen ze net niet voldoende. Kortom, dit is enkel even om te passen en volgende keer ga ik verder met de constructie van het dak en het boren van de gaten die daar voor nodig zijn.
Het boren van de gaten liet nogal op zich wachten, want er ging exact 2 maanden voorbij voor ik niet alleen de tijd had iets aan de houtopslag te doen maar ook dat op dat moment het weer een beetje mee zou werken. Met name dat laatste zat nogal tegen de laatste tijd, dus was het een kwestie van de dag goed benutten. Na het boren van de gaten kon het frame weer leeg gehaald worden en in de tent gezet om te conserveren.
Dat conserveren doe ik op de meest makkelijke manier: met Hammerite. In dit geval heb ik voor antraciet gekozen en mat. Zwart is ook weer zo zwart en voor m'n gevoel krijgt de houtopslag met antraciet een andere uitstraling die me beter bevalt, al valt het niet mee om het antraciet van zwart op de onderstaande foto's te onderscheiden. Het licht in de tent is niet zo best, maar er volgen uiteraard nog wel wat meer foto's.
En dan gaat het ineens erg hard:
Tijd om de boel vol te gaan knetteren en dat verliep eigenlijk precies zoals gepland. Het ontwerp wat ik gemaakt had deed in ieder geval exact wat ik er van verwachtte. Het enige punt is dat het me aan tijd ontbreekt om een volle aanhanger te zagen, te kloven, naar huis te brengen en weg te stapelen, dus doe ik het maar met wat kleinere hoeveelheden. Met klein stapjes komt de opslag immers ook gewoon vol :)
Hout droogt niet persé door zon of warmte, maar meer door wind en vandaar dat in het ontwerp rekening is gehouden met ruimte tussen de rijen. Hoe meer wind er tussendoor kan, hoe beter het hout droogt en dat geeft uiteindelijk een mooi vuur in de kachel zonder rook en andere overlast.
De laatste rij zit bijna vol, dus met nog een goed gevulde aanhanger er bij zit deze klus er op en hoef ik er 3 jaar lang niks anders aan te doen dan er af en toe even genietend naar te kijken.
|
|
|
| 