Holzhausen
Laatste update: 14-05-2024
Voor mij persoonlijk vind ik het heerlijk dat je voor een Holzhausen niks nodig hebt. Je kunt in principe gewoon op de grond gaan bouwen, al trekt dat wel een hoop vocht op dus ben ik bij mensen die aan het verbouwen waren 2 pallets wezen halen en gebruik die als basis. Het is de bedoeling een op zichzelf staand bouwwerk te maken en in tegenstelling tot het voorbeeld wordt die bij mij een stuk kleiner omdat ik simpelweg de ruimte niet heb voor een grotere.
Ook maak ik het dak niet van houten stukken die als pannendak dienen, maar gebruik daarvoor een stuk zeil wat enkel over de bovenkant ligt en dus niet of nauwelijks de zijkant afsluit. Tot zover de positieve theorie, want ik heb best wat vraagtekens en daar ging ik vanaf donderdag 9 maart 2024 mee aan de slag.
9 mei 2024: start van de bouw.
9 mei 2024.
Het eerste vraagteken is of de diameter van in dit geval 1.20 meter wel groot genoeg is om stevigheid te geven aan de muur en aan het begin van het bouwen bleek al dat dit best een lastig ding zou worden. Het hout moet allemaal naar hetzelfde middelpunt wijzen en door de kleine diameter passen stukken dan niet naast elkaar. De boel een beetje schuin leggen en een ander houtje er tussen steken om op te vullen bleek een oplossing, maar dan krijg je allemaal stukken die er uit steken en dat ziet er niet alleen raar uit maar het geeft in mijn beleving ook niet echt stevigheid.
9 mei 2024.
9 mei 2024: stukken er tussen steken om de ruimte op te vullen.
Het is hier moeilijk te zien, maar de muur exact recht omhoog bouwen viel ook tegen. Volgende keer gebruik ik daar een stok voor met als lengte de diameter van de ronde muur. Door die dan bovenop te leggen zou de afstand in ieder geval gelijk moeten blijven en zou het in theorie makkelijker moeten zijn recht omhoog te bouwen.
9 mei 2024: het vullen van de binnenkant.
9 mei 2024: het dak schuin af laten lopen.
Ik vond het op zich allemaal nog wel meevallen toen ik eenmaal zover was en meende dat de boel wel ingepakt kon worden. Ik had immers een redelijke ronde muur, die opgevuld met stukken hout én een verhoging in het midden om het zeil af te laten lopen.
9 mei 2024: inpakken en klaar. Of toch niet...
Naast dat de ton niet echt rond was en de stevigheid nog steeds een vraagteken is had ik mezelf er met het maken van het dak te makkelijk vanaf gemaakt. Het zeil had een dag in de zon gestaan en was door de warmte alle gaten in gezakt die het maar kon vinden. Dat moest opgelost worden, want bij neerslag blijft er op deze manier veel te veel water op staan.
12 mei 2024: diepe kuilen in het dak.
Kortom, het zeil er af en het dak opnieuw opstapelen. Een andere optie is er niet tenzij je natuurlijk maar ziet hoe het gaat lopen, maar ik vind eigenlijk dat er al meer dan genoeg schoonheidsfoutjes in deze constructie zitten.
12 mei 2024: een mooier dak en beter opgevuld.
12 mei 2024: inpakken en toen stond er ineens een Bosche Bol in de tuin.
De voorlopige conclusie op dinsdag 14 mei:
Het bouwen valt op zich mee, maar feitelijk is de diameter van 1.20 meter te klein waardoor stukken niet lekker in elkaar vallen en op die manier voor stevigheid van de muur zorgen.
Het verdient aandacht om de muur daadwerkelijk recht te bouwen en niet zoals ik in eerste instantie had dat hij naar buiten ging naarmate de stapel hoger werd. Naar binnen is overigens ook niet handig, maar geeft minder instortingsgevaar dan naar buiten.
Het dak moet op een punt uitlopen, maar verder zo vlak mogelijk zijn en er mag dus best veel hout voor gebruikt worden om er op die manier voor te zorgen dat er geen kuilen in het zeil komen.
Ik heb nog steeds vraagtekens bij de stevigheid van het geheel. Die is nu nog prima, maar als het hout gaat drogen en de stapel daardoor gaat werken hoop ik dat de stukken hout wat meer in elkaar vallen en dat de stapel daardoor steviger wordt. De kans is overigens net zo groot dat door dezelfde werking van het hout de boel juist instort vanwege het eerder genoemde punt dat de muur niet mooi recht is maar naar buiten helt.
Ook heb ik vraagtekens bij de aanwezigheid van mieren en dan vrijwel zeker in de vorm van een compleet mierennest ergens in de stapel. Die zaten in het hout toen ik het kloofde en omdat ik meende dat zo'n beetje alles open ging en verreweg de meeste mieren verdwenen waren dacht ik dat het wel over zou zijn. Echter, bij het opnieuw opstapelen van het dak op 12 maart zaten er echt héél veel mieren aan de bovenkant net onder het zeil. Lekker warm natuurlijk, ergens snap ik dat prima maar van mij hoeven ze er niet persé te zitten.
Van wat ik gevonden heb zijn ze blijkbaar dol op vochtig en een beetje rottend hout om daar een nest in te maken, dus wat dat betreft zou je zeggen dat ze vanzelf verdwijnen als met de tijd het hout droger en droger wordt. De enige vraag is tot die tijd wel hoeveel hout ze 'opgegeten' hebben. Dat 'opgegeten' zet ik bewust zo neer omdat ze het niet eten als zijnde voeding, maar meer om ruimte te maken en er zal best wat van het hout verdwijnen, maar de vraag is natuurlijk hoe veel. Deze kolonie maakt in ieder geval ook deel uit van het totale experiment, dus de bevindingen komen vanzelf naar boven.
Kortom, voorlopig is het afwachten en het hout de kans geven op het gemakje te drogen. Als de boel niet instort haal ik er komende winter al een stuk uit om te meten wat het vochtpercentage op dat moment is. De kans is natuurlijk het grootst dat het vochtpercentage nog veel te hoog is om het hout als kachelhout te laten dienen, maar dan ga ik simpelweg weer terug naar wachten en hopen dat de boel niet instort om dan het jaar erop weer eens te meten. Met 2 jaar zou het mogelijk moeten zijn om kachelhout te hebben wat droog genoeg is, dus tja... we gaan het meemaken.
|
|
|
| 