Vrijdag 30 april 2010.
Muziek acht-daagse, dag 7...
Vandaag moest toch wel een beetje het hoogtepunt zijn van m'n muziek achtdaagse en... dat is het ook geworden. M'n eerste gig met PV and the Heartbeats zit erop! Waar de mannen met hun vorige drummer al een paar maanden bezig waren om de boel enigszins op orde te krijgen heb ik de afgelopen week twee repetities mee mogen maken en ze waren meer dan tevreden.
Ging er dan niks mis? Natuurlijk wel en dat zat hem dan met name in het feit dat ik op een paar momenten echt even geen idee had van wat muzikaal de bedoeling was, en hier en daar heb ik wat dingetjes gewoon slordig afgewerkt. Het goede nieuws is in ieder geval dat allebei de dingen relatief makkelijk te verbeteren zijn én dat de vraag gesteld werd wanneer ik weer zou kunnen repeteren. Het ziet er dus naar uit dat ik in de toekomst toch weer behoorlijk actief kan zijn in de muziek en dat geeft gewoon een enorme berg energie.
Voorlopig ga ik die energie eens even aanvullen en naar m'n mandje, want het batterijtje is weer aardig leeg geraakt en er is nog één redelijk intensieve dag te gaan...
Donderdag 29 april 2010.
Muziek acht-daagse, dag 6...
Vandaag de tweede en laatste repetitie gehad met PV and the Heartbeats. Een repetitie waarbij we meer gelachen hebben dan dat we productief bezig geweest zijn, terwijl we de tijd eigenlijk toch best wel nodig hadden. Maar ja... we hebben in ieder geval wel schik gehad en daar gaat het toch eigenlijk allemaal om :-)
Woensdag 28 april 2010.
Muziek acht-daagse, dag 5...
Vandaag min of meer een rustdag. Min of meer inderdaad, want vandaag ben ik met m'n drumkit aan het puzzelen geweest om een opstelling te vinden die zo klein mogelijk is qua oppervlakte. De kroeg waar we spelen schijnt niet al te groot te zijn, dus dat heb ik nu van te voren al op kunnen vangen. Verder is het een kwestie van wat nummers doornemen, een beetje aanrommelen en op tijd naar m'n mandje, want de gemiddelde nachtrust van de afgelopen dagen was met een uurtje of drie toch net wat aan de korte kant...
Dinsdag 27 april 2010.
Muziek acht-daagse, dag 4...
Vanavond een repetitie gehad met m'n eigen bandje. Alhoewel... 'een repetitie gehad' klinkt alsof het heel gewoon is, maar het ging in dit geval eigenlijk om m'n eerste repetitie na de auditie die ik gedaan heb bij een band uit Veghel en omstreken. Een naam is er nog niet voor deze band en we zijn druk bezig met het schrijven van nieuwe nummers. Om eerlijk te zijn ging het vanavond eigenlijk een stuk beter dan tijdens m'n auditie en gelukkig is de boel allemaal opgenomen, want er zijn best wel weer wat goede ideeën naar boven gekomen. Conclusie: alweer moe en voldaan m'n mandje in... :-)
Maandag 26 april 2010.
Muziek acht-daagse, dag 3...
De eerste repetitie met PV and the Heartbeats was vanavond een feit en het viel de mannen toch zeker niet tegen zo voor de eerste keer met allerlei onbekende nummers. Zelf heb ik het even af laten hangen van de opnames die ik gemaakt heb tijdens de repetitie en ik moet eerlijk zeggen: ze hadden gelijk :-)
Goed, er moeten nog wel een paar puntjes op de spreekwoordelijke i gezet worden, maar de eerste set zit er voor het merendeel gewoon in en Harre gaat moe en voldaan naar z'n mandje...
Zondag 25 april 2010.
Muziek acht-daagse, dag 1 en 2...
Muziek acht-daagse? Tja, daar komt het de eerstkomende week (ongeveer) wel op neer en om maar met dag één te beginnen: Nick en ik speelden al langer met de gedachte om eens wat goede foto's te laten maken van onze drumkits en gisteren zijn we daarvoor naar Harlingen gereden. Via het drummersforum leerden we Oeds kennen van en die heeft deze foto's dus gemaakt. De uiteindelijke foto's heb ik nog niet, maar wel een soort van preview. Ze mogen er zijn wat mij betreft...
Vandaag op dag twee ben ik naar Oss geweest voor overleg met de band PV and the Heartbeats, waar ik binnenkort een optreden mee heb. Het is allemaal op korte termijn, dus moeten dingen gewoon duidelijk zijn want tijd voor veel repeteren is er gewoon niet. Het wordt dus een kwestie van thuis heel veel doen en dat moet vervolgens bij de repetities bij elkaar komen. Het was in ieder geval een gezellig en bovendien nuttig 'werk overleg' met het mooie weer van vandaag en de combinatie met de barbeque beviel eigenlijk stiekem ook wel... :-)
Vrijdag 23 april 2010.
Zo ben je bandloos en ben je op zoek naar een band om in te gaan drummen, en zo kom je om in de muzikale activiteiten... Gisteren ging rond een uur of zeven de telefoon, ik zat nog op de bank en wilde net aan m'n toetje gaan beginnen en dan komt de vraag of je even naar Uden wilt komen om daar wat nummertjes mee te spelen bij PV and the Heartbeats. Eh, ja... leuk! Maarja, tijd om de douchen was er niet meer, dus snel wat spullen bij elkaar gepakt, wat andere kleren aan en op pad.
PV and the Heartbeats bleek een ouderwets rock and roll bandje met een modern sausje er overheen en ik kan niet anders zeggen dan dat het leuk was. Dat de anderen het ook wel beviel bleek vandaag, want binnen zeer afzienbare tijd moet de band een optreden gaan verzorgen en wie mag daar als drummer bij aanwezig zijn? Ikke, zei de gek... :-)
Kortom: buiten de tijd dat ik moet werken, moet repeteren en met andere dingen bezig ben die met het 'muziek maken' te maken hebben wordt er gezorgd voor een eenzame opsluiting om 'even' zo rond de 30 nummers in te studeren. Dat het leuk wordt is zeker, maar dat het spannend wordt ook want ik heb eigenlijk nog nooit zoiets gedaan bij een band waar ik de muziek totaal niet van ken. Maargoed, binnenkort uiteraard meer info...
Zondag 18 april 2010.
Hoewel het nog een week of vijf duurt voor het Parkfeest echt losbarst was er nu al de voorverkoop van het festival en er waren ook dit jaar weer mensen die in alle vroegte al aanwezig waren om er zeker van te zijn dat ze hun kaarten zouden kunnen bemachtigen. De voorverkoop zou officieel pas om 13.00 uur beginnen, maar vanwege de enorm lange rij met mensen die al stonden te wachten zijn ze maar een uur eerder begonnen en dat bleek een goede keus.
Het weer was net als de sfeer helemaal super en de drie uitgenodigde bands (Ziggy Smack, Nootlot (nee, dit is geen typefout) en Rob en Huub’s A-meezingband) konden het publiek wat dus in grote getallen aanwezig was best vermaken. Een goed begin het halve werk? Dan belooft het weer een geweldig feest te worden voor jong en oud...
Zaterdag 17 april 2010.
Afgelopen woensdag begon een vulkaan op IJsland met de onuitspreekbare naam Eyjafjallajökull met het uitspuien van grote hoeveelheden as. Op zich niet uniek voor een vulkaan, maar dat die grote hoeveelheden as op een kilometer of vijf in de lucht terecht komen om vervolgens met de wind richting West Europa geblazen te worden geeft blijkbaar toch een heel andere wending aan het verhaal. Het woord 'aswolk' komt in de media de afgelopen dagen zo vaak te pas en te onpas voorbij dat ik er bijna ziek van ben, maar omdat het een uniek gegeven is wil ik er hier toch ook even op in gaan.
Wat merken wij hier op de grond nou van zo'n aswolk? Nou, eigenlijk helemaal niks omdat hij (zoals ik net als schreef) op een hoogte van zo'n vijf tot zes kilometer hangt. Wel veroorzaakt de wolk een soort van verduistering rond de zon bij helder weer en kleurt de wolk ook de zonsondergang rood door de breking van het licht. En wat doen mensen bij het horen van dit soort dingen? In de auto stappen uiteraard en als een speer op pad om op een mooie plek die rode zonsondergang te fotograferen. Waar mensen alleen niet over nagedacht hadden is dat op het moment van de melding de wolk nog helemaal niet boven Nederland hing en dat die pas in de loop van de nacht over ons land zou komen. En dan toch thuis komen met foto's waarvan ze in de waan zijn dat ze uniek zijn door het over komen van de aswolk...
Waar de wijze heren het nog niet over eens zijn is wat er zal gebeuren als het gaat regenen. De wolk met as zal zich door de wind geleidelijk over de hele wereld verspreiden en daarom eigenlijk 'verdwijnen', maar als het gaat regenen komt de as met de regendruppels naar beneden en waar de één zegt dat het op zich allemaal geen kwaad kan roept een ander al snel dat er toch hoge concentraties van gevaarlijke stoffen in die as kunnen zitten. Maargoed, dat is dus nog even afwachten.
Waar wel heel veel mensen op dit moment mee kampen is het volgende probleem: het hele vliegverkeer binnen West Europa ligt zo'n beetje plat en met 'plat' bedoel ik dan ook écht helemaal plat. Er vliegt namelijk op dit moment nog steeds geen enkel vliegtuig en alle luchthavens zijn gesloten (Schiphol is op het moment van dit schrijven nog zeker tot 14.00 uur vanmiddag helemaal dicht). Voor vertrekkende Nederlandse passagiers is dat op zich natuurlijk niet zo erg, want je kunt gewoon terug naar huis maar wat als je al achter de paspoortcontrole bent of als buitenlandse reiziger strandt op Schiphol? Dan is het ineens toch een ander verhaal...
Waarom luchthavens besluiten om de boel dicht te gooien is misschien wat moeilijk te begrijpen, maar ik vond het onderstaande stuk online bij het Parool en daar wordt toch wel het één en ander duidelijk gemaakt:
Vliegen door een aswolk is de schrik van iedere piloot. De cockpitramen worden dof en ondoorzichtig doordat de asdeeltjes er met grote snelheid en kracht tegenaan botsen, het effect van zandstraling. Piloten zijn dan aangewezen op hun instrumenten. De motoren kunnen uitvallen doordat de propellers of turbinebladen zwaarder worden door aangesmolten asdeeltjes. Landt het vliegtuig uiteindelijk veilig, dan glimmen de zilveren vleugels als nieuw en lijkt de verf overal weggevreten, opgeschuurd door het fijne stof.
Verkeersvlieger Steven Verhagen, vicepresident van de Vereniging van Nederlandse Verkeersvliegers (VNV), heeft als gezagvoerder op een Boeing-737 van KLM vulkaanerupties altijd kunnen mijden. ''Al was ik een keer in de buurt van een sputterende Etna, maar dat leidde uiteindelijk niet tot problemen.'' Verhagen kent echter zijn klassiekers. Zoals het leerstuk van vlucht KL 867 op 15 december 1989, die op weg was van Amsterdam naar Tokio.
Boven Alaska komt de Boeing-747 in een aswolk terecht, uitgebraakt door Mount Redoubt. Binnen 59 seconden vallen de vier motoren uit. Gezagvoerder Karl van der Elst, een geoefend zweefvlieger, zet met 240 passagiers aan boord een duikvlucht in. Ondertussen probeert hij de motoren weer aan de praat te krijgen. Dat lukt gedeeltelijk; op drie van de vier motoren weet Van der Elst veilig in Anchorage te landen. Schade aan het vliegtuig: voor ruim 55 miljoen euro, doordat de motoren en de beplating moesten worden vervangen.
Volgens het Adviescentrum voor Vulkanische As (VAAC) in Toulouse zijn er sinds de jaren tachtig zo'n honderd vliegtuigen beschadigd door vulkanische deeltjes. Crashes door aswolken zijn er tot op heden nooit gemeld. De minuscule stukjes steen en glas smelten bij een temperatuur van 1100 graden en zetten zich vast op onderdelen in het hete gedeelte van motoren, waar het 1400 graden kan worden.
Vliegenier Verhagen: ''In zo'n geval worden de propellers of turbinebladen zwaarder en de motoren te heet, dus moet je je snelheid matigen. In de praktijk betekent dat een gecontroleerde daling naar een veilige uitwijkhaven.'' Zo'n aswolk is als vliegend schuurpapier, zegt de verkeersvlieger. ''Daarom is het gevaarlijk te gaan vliegen. Je moet opstijgen en landen en je weet nooit wanneer en op welke hoogte je door de aswolk heen moet.'' De noodprocedures zijn volgens Verhagen betrekkelijk eenvoudig. ''Ben je boven de oceaan en is er op dat moment een eruptie, dan zijn er maar twee mogelijkheden: of omvliegen op een veilige manier, óf terugkeren. Want een vliegtuig is altijd sneller dan de wind en de daarin meegevoerde as.''
Sinds de jaren tachtig zijn zo'n honderd vliegtuigen beschadigd geraakt nadat zij door een aswolk vlogen. Hieronder enkele beroemde voorbeelden:
- Juni 1991: uitbarsting van de Pinatubo op de Filippijnen. Binnen drie dagen dreef de aswolk duizenden kilometers verder tot aan de oostkust van Afrika. Deze wolk beschadigde meer dan twintig vliegtuigen, waarvan de meeste zo'n duizend kilometer van de vulkaan vlogen.
- December 1989: een Boeing 747 van de KLM komt boven Alaska in een aswolk van Mount Redoubt. Piloten wilden uit de wolk klimmen, maar binnen enkele minuten vielen alle motoren uit. Het vliegtuig verloor snel hoogte, maar uiteindelijk kwamen de motoren weer op gang. De piloten zetten het toestel in Anchorage aan de grond.
- Juni 1982: een Boeing 747 van British Airways, onderweg van Londen naar Auckland in Nieuw-Zeeland, komt in een aswolk terecht boven Jakarta. Dit na een eruptie van de vulkaan Galunggan. Het zeer fijne as dringt door in de cabine en veroorzaakt uitval van de vier motoren. Eenmaal uit de wolk wisten de piloten drie motoren te starten en maken een noodlanding in Jakarta. Niemand raakte gewond.
Conclusie: dat er niet gevlogen wordt is in eerste instantie om de schade die bij het vliegen door zo'n aswolk onstaat te voorkomen, maar ook omdat er toch wel een bepaald risico aan zit dat motoren uit zullen vallen en een vliegtuig daardoor neer zal storten. Vervelend voor alle reizigers die vast zitten op de diverse luchthavens in Europa, maar het blijkt op deze manier toch wel weer dat de natuur altijd sterker is dan de mens of wat de mens ook kan ontwikkelen.
Wat bijbehorende plaatjes:
De IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull.
Een satellietfoto waarop de aswolk werd waargenomen.
Luchtfoto's van de aswolk.
Diagram met daarop de verwachting voor donderdag 15 april.
Woensdag 14 april 2010.
Een muzikale update... Nouja, muzikaal... Gisteren zou ik de tweede repetitie hebben met de nieuwe band, maar die is vanwege een lekkage niet doorgegaan. De oefenruimte zou één grote puinhoop zijn en dus konden we niet repeteren. Balen, maarja... Verder spelen er nog wat dingen, want het blijkt dat de drummer van de andere band die in het hok repeteert niet wil dat ik op zijn set speel. Ergens kan ik me dat wel voorstellen, maar aan de andere kant ben ik niet het type 'houthakker'. Het is voor alsnog niet mogelijk om de drumkit af te breken en weer op te bouwen zodat ik op m'n eigen set kan spelen, dus tja... Eigenlijk is het maar de vraag hoe dit af gaat lopen. Meer info volgt uiteraard.
Vandaag kon ik dan toch nog even aan de bak bij een inval klusje. De drummer van bluesband Be Careful bleek niet op de repetitie aanwezig te kunnen zijn en op zich hebben we wel wat leuke dingen kunnen doen, maar onderling bleek er nogal wat wrijving te zijn en moest er ook nog wat gebabbeld worden. Nu heb ik over een aantal dingen wel m'n mening gegeven, maarja... als invaller weet je natuurlijk ook niet precies hoe alles afgesproken is dus valt er op een gegeven moment ook niet zo veel meer te vertellen. Ik hoop in ieder geval dat het voor de band toch een constructieve avond is geweest.
Maandag 5 april 2010.
Vandaag is het tweede paasdag en het paasweekend heeft natuurlijk zijn oorsprong in de Christelijke wereld, maar het is min of meer toevallig ook de start van het festivalseizoen in Nederland. Waarom haal ik er ineens muziek bij? Nou, omdat het misschien voor mij ook een soort van nieuw begin kan zijn bij de band waar ik net begonnen ben, maar ook kan het een nieuw begin zijn van oude maar niet vergeten vriendschappen.
Ik was namelijk afgelopen zaterdag op een verjaardag, maar eigenlijk was het meer een reünie van een oude vriendengroep. Een beetje onwennig soms, maar het bleek vreselijk gezellig en ik heb met een aantal mensen gewoon lekker bij kunnen kleppen. Wat hebben we in de loop der jaren toch een hoop dingen gedeeld met elkaar, en... wat zijn we elkaar uit het oog verloren. Uit het oog, maar niet uit het hart. Zo voelde het in ieder geval en wat mij betreft zou het leuk zijn om een aantal van die oude contacten in ere te herstellen.
De meeste van de mensen die op de reünie aanwezig waren hadden iets te maken met een bandje waar ik vroeger in zat, namelijk Ignition. M'n eerste bandje waar ik als drummer mee op pad ging en waar ik veel geleerd heb, maar omdat ik het zo naar m'n zin had op die reünie ben ik eens gaan graven in m'n archief met cassettebandjes. Er moesten toch nog wel wat redelijke opnames zijn uit die tijd?
Nou... redelijk, daar blijft het inderdaad bij want indertijd hadden we natuurlijk nog niet de mogelijkheid om dingen super uit te mixen, laat staan digitaal op te nemen. Een DAT-recorder was toen helemaal je van het, en aangezien we daar dus niet de beschikking over hadden werden dingen gewoon op ouderwetse cassettebandje opgenomen. Het laatste concert wat we ooit gaven nadat we eigenlijk al ruim twee jaar gestopt waren heb ik eens onder handen genomen en gedigitaliseerd. Nu worden dit soort dingen natuurlijk nooit écht beter dan het origineel, maar ik denk dat ik er toch wel iets van heb kunnen maken. Hieronder twee voorbeelden van eigen nummers die we indertijd speelden en waar met name het eerste nummer nog vaak iets voor me betekent. De onderstaande links openen in een nieuw venster:
 Love
Answer in my life
En tja, we hadden maar een paar keer kunnen repeteren voor dit aller allerlaatste optreden met deze band, dus er gaat hier en daar nog wel eens wat mis maarja... Voor het nageslacht zijn dit soort opnames toch wel geinig denk ik.
Vandaag een goede afsluiter gehad van het lange weekend met wat vrienden die op visite kwamen, en dat bleek een hele leuke afsluiting te zijn. Spontaan besloten ze om maar te blijven voor het eten, terwijl ik het idee had dat ze in verband met de kleine die mee was toch op tijd naar huis zouden gaan. Ik vond het een top weekend op deze manier en ik kan alleen maar zeggen dat ik heel blij ben met een aantal mensen die ik om me heen heb. Mensen die je niet persé elke dag, elke week of elke maand moet spreken of zien, maar die je wel 'vriend' kunt noemen en daarom van onschatbare waarde zijn...
|
|
|
| 
