Maandag 30 april 2012 - Lang weekend.
Om maar verder te gaan waar ik gebleven was: de vrijdag na de drama donderdag was druk, heel druk maar liep gelukkig een stuk beter en ik was redelijk op tijd klaar. Het enige echt vervelende aan die dag was dat ik bij een goede zakenrelatie te horen had gekregen dat zijn vrouw niet lang meer te leven zal hebben. Kanker zal ook hier binnenkort de winnende slag gaan slaan en met een leeftijd van rond de 45, opgroeiende kinderen en weet ik wat nog meer was het voor mij eigenlijk één grote herinnering die naar boven kwam. Niet het handigste tijdens zo'n drukke dag, maar ja... ook dit soort dingen horen bij het leven en als het nou om een klant gaat waar je eenmalig of zelden komt is het misschien ook nog anders, maar als je in goede tijden goed met elkaar kunt werken, dan moet je er in slechte tijden ook voor elkaar zijn. Tenminste, dat is mijn idee...
Zaterdag moest ik op pad met een vrachtje hout en dat had ik vrijdag al mooi in de auto liggen. Op die 800 kg kon ik m'n frustraties van die dag in ieder geval mooi kwijt en zo kwam ik aan het eind van de dag toch aardig in slaap. Zaterdag was het uitladen een stuk makkelijker en sowieso een stuk gezelliger, zondag niks gedaan dan lekker in huis rondhangen en bijkomen en de maandag zat weer ouderwets vol. Terwijl een groot deel van Nederland Koninginnedag aan het vieren is zaten we met PV and The Heartbeats gezellig bij Peter in de tuin te babbelen over de komende tour en ik heb wat dat betreft goed nieuws, want de details zijn ingevuld en we gaan dus van start :-)
Aansluitend door naar de verjaardag van m'n zusje, want die vierde vandaag haar 40ste verjaardag en op één of andere manier is dat toch een apart dingetje ten opzichten van een 'normale' verjaardag. Ook daar was het gezellig en zo kwam er alweer te snel een einde aan een druk, maar gezellig weekend.
Donderdag 26 april 2012 - Drama dag.
Wat vandaag als leuke werkdag met een hele dot kilometers begon werd halverwege de ochtend eigenlijk al een drama. Onderweg van de eerste naar de tweede klant had een ongeval plaatsgevonden en dat was zo ernstig dat de weg helemaal afgesloten was. Maar ja, als je op een doorgaande weg in België zit waar de boel stil staat en je geen kant op kunt... dan schiet dat lekker op zeg maar. Hopen dat het een eindje door zal rijden, zodat je ergens af kunt slaan is in dat land vaak ook al geen optie omdat de meeste dorpen afgesloten zijn voor zwaar verkeer. Nog een extra hindernis op deze route: een riviertje en in de buurt maar twee bruggen waar je er over kunt.
Ik dacht dus naar de tweede te rijden, maar daar stond het net zo vast als richting de eerste en dus werd het een heel stuk ouderwets met de kaart op het stuur binnendoor rijden. Het gevolg was uiteindelijk een vertraging van een uur en drie kwartier. Daarna volgde een aantal klanten waar het op zich goed liep. Het ging verder mis toen ik net over half één bij een klant aan kwam waar ik dacht dat ik direct kon lossen, maar dat bleek niet het geval. Als één van de weinige bedrijven eten ze daar van half één tot één in plaats van twaalf tot half één. Alweer bijna een half uur vertraging erbij.
Daarna liep het allemaal wel weer en kon ik toch nog op tijd bij de laatste klant komen, tot ik aan de grens kwam om te tanken: storing aan de pompen. Zul je net zien met zo'n dag, want dat kan er dan ook nog wel bij... Onderweg naar huis waren er ook hier en daar wat mensen die hadden besloten om hun auto's maar tegen elkaar te parkeren op de snelweg en zo kwam het er op neer dat ik bijna drie uur later was dan gepland. Soms zit het mee, maar vandaag zat het ook echt wel tegen. Morgen maar weer een poging wagen en hopen dat het beter gaat...
Maandag 23 april 2012 - Algemene update.
Het werken aan rust waar ik de vorige keer over schreef gaat me goed af, dat is dan het goede nieuws om mee in huis te vallen. Iet minder nieuws is dat ik vorige week knap beroerd geweest ben, maar heb me daar redelijk snel van kunnen ontdoen en ik ben er van overtuigd dat het meer slapen daar een positieve invloed op heeft gehad. Hoe dan ook, ik was afgelopen vrijdag alweer behoorlijk de oude en dat stemde me goed.
Eind vorige week had ik nog wat problemen met de vrachtwagen, want de computer gaf een storing in het Adblue gedeelte aan. Dat zorgt er voor dat de emissie aan de strenge Euro 5 norm kan voldoen en als daar een storing in zit ben je direct zo'n beetje de helft van het motorvermogen kwijt. Dit om te voorkomen dat je er mee zou kunnen gaan frauderen. Het schoot vrijdag in ieder geval voor geen donder op, ondanks dat ik relatief maar een beetje geladen had. Maar goed, uiteindelijk bij de dealer geland en daar kon ik de auto zaterdag weer ophalen. Tot nu toe werken alle paardjes weer, dus ik ben wat dat betreft weer een gelukkig mensch... :-)
In het weekend was het ook tijd voor leuke dingen, want er stond bijvoorbeeld weer een repetitie op het programma met Hello George. Na babbelen over het optreden in Steensel en het bekijken van wat video's die één van de dochters van Ed gemaakt had... zo begonnen we op een ontspannen manier de repetitie. Trouwens, ook al hebben we niks te bespreken qua optreden dan beginnen we sowieso relaxed *grin*. Ik blijf erbij dat dit de kracht is van het bandje: we doen het omdat we het leuk vinden en niet anders. Het geheel krijgt daardoor een vriendelijke en ontspannen sfeer en dat blijken we bijvoorbeeld bij een optreden ook uit te stralen. Helemaal goed, wat mij betreft...
Nu ik het toch over muziek heb... Er zijn weer wat dingetjes voorbij gekomen die ik nog even met je wil delen. Het eerste komt origineel ergens uit de jaren 80 en is de titelsong van de film Ghostbusters. Mocht je het niet precies meer weten, dan is een video van het origineel eventueel hier nog te bekijken. Maar goed, waar het me om gaat is deze versie van Attaboy Skip die het nummer een soort van Ska dingetje hebben meegegeven. Bij de video wordt gesproken over een punk cover, maar dat vind ik persoonlijk geen goede omschrijving. Gewoon lekker hard zetten en dan is het ineens feest:
Iets uit een hele andere hoek van de muziek: Immigrant song van Led Zeppelin en dan niet het origineel (wat ook leuk is) maar de live uitvoering zoals hij op het album 'How the west was won' staat:
Een nummer waar ik me niet aan ga wagen als het om het maken van een drumcover gaat. Jon Bonham was gewoon uniek en daardoor een inspirator voor veel drummers.
Zondag 15 april 2012 - Uitgerust?
Het zou na maandag een hele wazige week worden, met zelfs voor mijn doen bijzonder weinig slaap. Door de week kan ik dat goed volhouden, maar op een gegeven moment moet je toch jezelf de rust gunnen die je lijf nodig heeft en dit keer had m'n lijf daar de zaterdag voor uitgekozen. Ik was op zich vrijdag wel lekker vroeg naar bed gegaan en heb geslapen als een roos, maar werd de volgende morgen al voor de wekker wakker. Op zich een lekker gevoel en het was dan ook heerlijk relaxed ontbijten en een beetje rommelen om vervolgens de boodschappen enzo te gaan doen. Maar ja, toen sloeg het noodlot dan toch toe en op een gegeven moment.
Moe van de week en wat ik die dag al had gedaan plofte ik achter de pc neer en je kunt het al bijna raden: daar ben ik niet meer achter vandaan gekomen. Even hier en even daar op internet kijken, wat dingen lezen die me interesseren, de mail wegwerken, wat dingetjes voor de band doen, spelletje World of Warcraft... Ach, de tijd vliegt en echte motivatie had ik niet meer om nog iets te doen dus werd het eten een makkelijk hapje Chinees.
Gezelligheid kende zaterdagavond blijkbaar geen tijd, want voor het mooie lag ik er toch weer te laat op maar vanmorgen was ik toch weer lekker uitgerust voor de wekker wakker. Hapje eten, vers sapje erbij... het kon alweer niet stuk. Tot na de repetitie met PV, want toen stortte de boel weer aardig in. Kortom: het moet anders de komende tijd. Vroeger sprak men van de drie R's als het gaat over Rust, Reinheid en Regelmaat en die krijg ik er in mijn leven nooit 100% in maar iets meer dan wat het nu is moet toch te doen zijn. Anders: tenzij de dagen binnenkort 24 uur langer worden zal ik m'n tijd anders in moeten delen om m'n energie niveau te behouden. Werken aan rust wordt het dan... Tegenstrijdig, maar toch echt waar en het zal best wat gedoe geven maar ik wil hier toch een serieuze poging aan wagen.
Maandag 9 april 2012 - Paasweekend.
Laat ik voor het gemak de vrijdag in dit geval als Goede Vrijdag ook maar bij het weekend betrekken en op zich was het ook echt wel een goede vrijdag. Veel bedrijven zijn op zo'n dag dicht waardoor het met het werk een stuk rustiger is en omdat nóg meer mensen een vrije dag nemen is er op de weg ook niks te doen. Door de combinatie van die twee was ik vrijdag heerlijk op tijd thuis en omdat het zonnetje scheen en de weersverwachting niet al te best was besloot ik om gelijk maar even de tuin in te duiken. De bodembedekkers groeien als gekken en het is zaak om die in ieder geval van het tegelpad af te houden, dus daar de boel even bijgewerkt, een beetje gras gemaaid en hier en daar wat onkruid verwijderd. Gewoon lekker aan het rommelen geweest dus. Uiteindelijk bleek de rest van de week toch wat hectisch geweest te zijn, want ik lag voor mijn doen echt heel vroeg in bed en heb geslapen als een roos.
Zaterdag was ook zo'n dag van lekker aanrommelen en 's middags stond er een meeting met PV and The Heartbeats op het programma. Allerlei dingen moesten daar besproken worden, maar de nadruk zou komen te liggen op de tour in Tsjechië en daar zijn we nu een stuk verder mee. Dat het door gaat is (op overmacht na uiteraard) zeker, maar nu is het aan ons om allerlei details in te vullen en daar zijn we druk mee aan de slag. Gertjan gaat voor het eerst sinds november weer mee repeteren, dus dat is goed nieuws maar aan de andere kant is het nog even afwachten hoe hij het vol kan houden. Hij hersteld op dit moment nog van een gebroken schouder en dat gaat op zich de goede kant op, maar de breuk is nog niet helemaal hersteld en daarnaast zijn z'n vingers erg stijf. Het zal nog even werken zijn dus, maar hij staat te popelen om weer aan de slag te gaan en de kunst is om dat op een goede manier te doseren, zodat het zijn herstel niet in de weg zit.
Zondag, eerste paasdag... De dag dat we met Hello George mee zouden doen aan de Kempensessie 2012. Maar, De Kempensessie... wat is dat nou eigenlijk? Het gaat hier om een festival waar op zaterdag allerlei jong spul op een podium klimt om te laten horen wat ze kunnen en op zondag is het de beurt aan de oudjes. De opzet van zondag is niet persé om je eigen band neer te zetten, maar meer om je eigen interpretatie van een andere band te geven. De organisatie noemt het ook geen 'bands' die komen spelen, maar 'sets' omdat het in een aantal gevallen wel om een bestaande band gaat die het podium op klimt, maar in veel gevallen gaat het ook om combinaties van muzikanten die normaal gesproken helemaal niet met elkaar samen spelen. Het is dus een soort van tribute avond, waar echt van alles voorbij komt. Niet alleen qua stijl, maar ook als het gaat om kwaliteit lopen de 'sets' nogal uiteen en ik heb persoonlijk het idee dat het de organisatie ook niet echt om de kwaliteit te doen is, maar meer om een leuk evenement neer te zetten wat voor jong en oud toegankelijk is en waar het gewoon ouderwets gezellig is. Ik kan melden: dat is ze gelukt :-)
Programma Kempensessie 2012
Kempensessie crew 2012
Wij hadden besloten om een Rolling Stones act neer te zetten en hadden om die reden Steensel al snel omgetoverd tot Stonesel. Ergens in de loop van de middag zouden we bij onze voormalige bassist Ruud Voncken gaan kijken die daar met Planet of Sound (een Pixies tribute band) zou spelen, maar door omstandigheden ging dat optreden niet door en hebben we ons toch maar vermaakt met het kijken naar wat andere bandjes, een hapje, drankje, babbeltje... Ach, wat doe je op zo'n festival? Nou, dat dus...
Onze bassist Leon
Zanger Fons en Gitarist Ed
Om 19.00 uur gingen we na een korte soundcheck los. De tent stond lekker vol, de sfeer was nog steeds en het publiek genoot zichtbaar van de bekende en ook minder bekende nummers die voorbij kwamen. Wij hadden als band alleen een klein probleem: de monitormix was niet helemaal je van het. Bij de soundcheck leek het allemaal wel aardig, maar tijdens het optreden was het mooi geweest als er wat dingetjes bijgeregeld zouden worden. Een blik voor mij naar rechts bracht iets van ontreddering, want de man achter de monitormixer was... compleet verdwenen? Ja, inderdaad. Gewoon weg en we hebben hem het hele optreden niet meer terug gezien. Met name bij 'Sympathy for the devil' die als laatste op de setlijst stond en waar ik de twijfelachtige eer heb om met een backingtrack met percussie mee te spelen was het geluid van die backingtrack echt veel te zacht. En tja... probeer dan eens in een ritme te blijven met iets wat je (bijna) niet hoort. In de zaal loopt die percussie track wel gewoon door natuurlijk...
Met name dat laatste nummer was voor mij dus een heel gevecht, maar wat ik later van mensen hoorde was dat het allemaal toch lekker klonk. Goed... hier en daar was de band niet helemaal rete strak, maar dat deed aan de sfeer in ieder geval niks af en we konden na afloop tevreden nog even wat drinken, bij andere bandjes kijken en daarna naar huis.
Pleased to meet you, Stonesel. Hope you catched our name...
Vandaag is weer zo'n lekkere rommeldag en is er tijd om na te genieten van gisteren. Genieten van het weer gaat niet meer, want de voorspelde regen is inmiddels toch gevallen en het is droog maar daar houdt het ongeveer mee op. Een beetje zorgen dat m'n huishouden in orde is, dit soort dingen online zetten, wat back-ups draaien enzovoort enzovoort. Ach... tussendoor een bakkie en een broodje, dan kom ik de dag wel door :-)
Zondag 1 april 2012 - Wat een weekend...
Het was een super gaaf, maar ook erg druk weekend. Vrijdag kwam ik met goed nieuws thuis, want eindelijk is er een parkeerplaats gevonden voor m'n vrachtwagen zodat de kans op vandalisme en diefstal een stuk kleiner wordt. Een goed begin van het weekend dus en dat zette zich zaterdagochtend voort tijdens een repetitie met Hello George. 's Avonds op een rook naar Geffen om een optreden te doen met PV and The Heartbeats als support act voor Jack Rabbit Slim en dat hebben we vandaag nog eens dunnetjes over gedaan in The Rambler in Eindhoven. En nu op tijd naar m'n mandje...
