Maandag 31 augustus 2020 - The Lazys.
Even een beetje iets stevigers op Muzikale Maandag en dat doe ik vandaag met een bandje wat hier in Nederland eigenlijk helemaal niet zo bekend is, maar in mijn beleving wel lekkere muziek maakt. Check Nothing but trouble.
Zondag 30 augustus 2020 - Vroeger.
Een grappig dingetje om vooraf te melden is dat m'n foto van de auto met de tankslang er nog aan is opgepikt door een aantal grote nieuwssites en ook door iemand op Dumpert is gezet. Hoewel het feitelijk geen nieuws is, maar wel een opmerkelijk dingetje gaat hij dus toch virtueel het land door en dat is leuk. Maar goed, over naar de orde van de dag: vroeger. Veel mensen hebben de neiging te zeggen dat vroeger alles beter was, maar daar ben ik het niet zo mee eens en vandaar ook de bijbehorende afbeelding met 'vroeger was alles anders'.
Dat klopt namelijk wel 100% en of het allemaal beter was, daar kun je nog een hele discussie over hebben. Als we echt een eind terug maar wel in de moderne tijd blijven werkten mensen zich fysiek letterlijk kapot en was er grote armoede. Een gezin wat je niets kunt geven, noem dat maar beter... volgens mij is dat echt 'anders' en zo ervaar ik het in m'n eigen leven al wat dan relatief gezien nog erg kort is. De mnoeder van een vriend zei ooit letterlijk: "Jullie lachen niet meer.` en ik denk dat ze die uitspraak ergens halverwege de jaren ´90 deed.
Ze bedoelde dat niet letterlijk, maar gaf aan dat we alleibei in een andere tijd van ons leven zaten dan ´vroeger´ en ik kon en kan niet anders doen dan haar gelijk geven. Ik verkeerde als kind in gelukkige omstandigheden: ja, m'n ouders waren veel met hun werk bezig, want er moest immers een bedrijf worden opgebouwd en voor een inkomen worden gezorgd maar aan de andere kant ben ik in mijn eigen beleving nooit iets van aandacht of wat dan ook tekort gekomen. Nog sterker, ik vind dat m'n zusje en ik door die omstandigheden juist sneller zelfstandig waren dan onze leeftijdsgenootjes en ik vind dat nog steeds een plus.
Toch was het een leven zonder zorgen en dat is iets wat helaas niet ieder kind kan zeggen. We hadden de gelegenheid daadwerkelijk kind te zijn, daarbij fouten te maken, te leren en verder te gaan en dat allemaal door ouders die je inderdaad gewoon lieten vallen als het ergens mis ging, maar nooit bij je weg liepen en er altijd waren om je overheind te helpen en je te wijzen op wat er nou mis was gegaan. Ik ervaar dat achteraf als érg waardevol en in die opgroeiende periode kon je als kind dus daadwerkelijk zorgeloos lachen. Ja, je had je eigen problemen maar die stelden eigenlijk niks voor en waren niks meer dan leermomenten.
Naarmate je dan verder komt in je leven krijg je als mens steeds meer verantwoording in je schoenen geschoven en als je die daadwerkelijk neemt krijg je er automatisch wat meer zorgen bij en lach je minder spontaan en zorgeloos dan vroeger. Goh, had de moeder van die vriend toch gelijk... Het is overigens niet dat ik naar die tijd terug zou willen, want door alle situaties waar je als mens in komt groei je ook daadwerkelijk als mens zijnde en leer je met situaties om te gaan waar je eerder geen weet van had.
Door de basis die m'n ouders eerder legden kan ik in mijn beleving met veel dingen omgaan op een verwonderende manier en niet op een manier waarbij allerlei spanning en paniek tevoorschijn komt omdat het nieuw en daarmee niet te overzien zou zijn. Alles is immers te overzien, zolang je maar daadwerkelijk KIJKT en je niet laat leiden door allerlei emoties die uiteindelijk niet bijdragen tot een oplossing. Maar goed, dat is dan natuurlijk slechts mijn persoonlijke benadering en die kan en mag voor iedereen anders zijn.
Maar... Hoe kom ik hier nou op? Om de eenvoudige reden dat ik gisteren werd stil gezet bij een periode waar ik op zich best zorgen had omdat m'n moeder niet al te lang daarvoor was overleden, maar ik toch mensen om me heen had die me daar op m'n eigen manier doorheen lieten gaan. Dat leverde toen voor mij persoonlijk enorm waardevolle mensen op, mensen die dat nu eigenlijk daar door nog zijn en dat in veel gevallen zelf niet eens in de gaten hadden of hebben.
Sander is er daar één van: ik leerde hem kennen op het KMBO waar ik naar toe ging toen ik echt totaal géén zin had om de MTS af te ronden nadat ma overleed. Hij was in eerste instantie klasgenoot, maar we bleken dezelfde muzikale interesses te hebben en ook hij kwam uit een gezin wat niet uit de standaard twee ouders bestond. Het geeft volgens mij hoe dan ook raakvlakken, ook zonder dat je het daar persé over moet hebben en op die manier was hij één van de mensen die me gewoon m'n gang liet gaan, me nam zoals ik op dat moment was en op z'n eigen zorgeloze manier daarmee ook bij mij voor een soort zorgeloosheid zorgde die ik op dat moment zo nodig had.
Ik herinner me bijvoorbeeld hoe wel bulderend van de lach zaten te praten over hoe het zou zijn als zijn moeder met mijn vader zou trouwen, hij met mijn zus en ik met die van hem. Wat ben je dan allemaal van elkaar? Broer, zwager enz enz enz... Het was een manier om met de situatie om te gaan. Uiteraard verloren we zoals dat hoort het contact toen we allebei van school gingen, maar via Facebook hebben we elkaar weer gevonden. Niet dat we elkaar dan direct weer opgezocht hebben, maar het leidt wel tot allerlei herinneringen die van beide kanten naar boven konen en ik zal alleen voor mezelf spreken: ik vind het goede herinneringen. Hij deelde bijvoorbeeld deze foto's:
Muziek was zoals ik eerder al schreef een belangrijk ding voor ons allebei en daarom trokken we naar een metal festival in Drachten waar we op één of andere manier ook Femke tegen het lijf liepen. Daarmee ben ik nog een tijdje als vriendje en vriendinnetje door het leven gegaan, maar daarvan ontbreekt elk spoor. Hoe Sander met kamperen was weet ik eigenlijk niet, maar ik was totaal géén kampeerder en daarom sliepen we ook gewoon... in de bus. Geen gedoe met een tent opzetten of wat dan ook: de matras van een twijfelaas achterin, slaapzakken er op en we hadden een prima slaapplek.
We hadden ook ons eigen bandje: Heavy Carrots. En nee, je noet me niet vragen hoe we in vredesnaam aan die naam kwamen. Het was een speed,- cq trashmetal bandje en we hadden er gewoon mega lol in. Verder dan wat repeteren en een jamsessie op school kwam het in mijn beleving niet, maar we blijken daadwerkelijk een optreden gedaan te hebben bij zijn moeder op school.
Twee foto's van het Flevo Totaal Festival, tenminste... dat denk ik. Ik heb ook geen idee meer wie de jongen op de eerste foto is, maar de middelste op de tweede foto ken ik eigenlijk al heel m'n leven. Het jongere broertje van een schoolvriendje waar ik vanaf de lagere school al ging spelen.
Het meest grappige vind ik dus dat dit allemaal foto's zijn van rond de 30 jaar geleden. Een mooie tijd, waardevolle momenten die er toch geweest zijn ook al kun je ze zo één twee drie niet meer herinneren. Alles was een leerschool op dat moment en hoewel het leven ook nu nog een leerschool is denk ik dat ik er wel aardig doorheen rommel. Vroeger... toen veel dingen anders waren.
Vrijdag 28 augustus 2020 - Hoe dan?
Soms zie ik onderweg dingen waar ik me letterlijk en ook hardop van afvraag: "Hoe dan?" in het geval dat een auto ergens vreemd staat of wat dan ook. Eerder deze week schreef ik al dat iedereen een foutje kan maken, maar ik vond deze gisterenochtend wel érg bijzonder en hoop dat er een beveiliging op de tankinstallatie zit anders zijn die echt een héleboel gas kwijt.
Waar de auto vandaan is gekomen en daarmee dus waar deze man getankt heeft, daar heb ik geen idee van want de afbeelding is een zogenaamde 'still' van m'n dashcam en ik reed ze achterop toen ik richting Gorinchem wilde gaan. De man in het busje was in ieder geval zo vriendelijk om de man in de Volvo even te waarschuwen. Ze zijn beiden even verderop na de stoplichten gestopt en daar zullen ze het probleem wel opgelost hebben ga ik vanuit, net als het probleem dat er nu een pomphouder zonder slang op z'n tankinstallatie zit *grin*
Maar goed, het belangrijkste: iedereen gezond en achteraf kun je er om lachen. Daarmee zeg ik: prettig weekend!!!
Woensdag 26 augustus 2020 - Francis.
Voor,- en najaarsstormen zijn niet vreemd, maar zomerstormen zijn iets zeldzamer. Wellicht gelukkig, want afgelopen nacht en het grootste deel van de ochtend passeerde de storm Francis ons land en ik hield m'n hart vast voor alle bomen die volledig in het blad staan en te kampen hebben gehad met een mega droge periode de laatste tijd. Maar goed, het is op zich allemaal meegevallen en ik heb zowel 's nachts als overdag geen telefoon gehad voor de crisisdienst, dus dat scheelde weer een mooi dotje nachtrust.
Ik heb nog twee percelen waar ik met spul aan de gang moet wat vatbaar is voor omwaaien en het typische is dat ik daar de planning vorige week zo'n beetje voor heb afgerond en dat er dan vandaag zoiets als Francis langs komt. Alsof die stormen het er om doen *grin* Maar goed, het geeft wel mooi aan dat je vooruit moet blijven kijken en een planning moet maken om dingen aan te pakken, want als het mis gaat... dan gaat het helaas vaak goed mis en het mooiste is natuurlijk om dat te voorkomen.
Maandag 24 augustus 2020 - Blackbird.
Qua productie doet het me denken aan een zondagmiddag in m'n ouderlijk huis ergens eind jaren '70, maar dit is gewoon gloedje nieuw en om je misschien nog een keer te verbazen... Blackbird is gewoon de letterlijke vertaling van de voornaam van deze Nederlandse Merel. Ze timmert al een tijd aan de weg, maar ik vind dit echt te gek. Check I'm like you.
Zondag 23 augustus 2020 - *zucht*.
Van sommige dingen ga ik enorm zuchten en hier gaat het om een actie van iemand die zich 'beroepschauffeur' mag noemen, maar wat mij betreft ben je die titel in dit geval totaal niet waardig. Laat ik voorop stellen dat iedereen wel eens een foutje maakt in het verkeer. Dat komt gewoon voor, daar zijn we mens voor en waar we dan ook mens voor zijn is om dat foutje wat wie dan ook maakt met z'n allen op te lossen en gewoon door te gaan. Anders dan dat is in mijn beleving totaal onnodig, maar voor dit geval maak ik graag een uitzondering.
Hoe je het als beroepschauffeur in je hoofd haalt dat het een goed idee is om daar op dat moment en met dat snelheidsverschil in te halen is me écht een raadsel. Let daarbij eens op m'n eigen gereden snelheid die linksonderin wordt aangegeven en bedenk jezelf er dan ook bij dat een vrachtwagen 1) al niet zo snel optrekt, 2) niet harder kan dan 90 en ook nog 3) de maximum snelheid altijd nog gewoon 80 is dus wat wil je daar nou winnen met zo'n actie? Nogmaals: we zijn mens en maken foutjes, maar dit valt voor mij onder bewust en moedwillig jezelf en anderen in gevaar brengen en daarmee niet rijbewijswaardig.
Maandag 17 augustus 2020 - Afterburner.
Na de shit van afgelopen week heb ik wel zin in iets lekkers en dat komt heel kort samengevat op deze Muzikale Maandag van Afterburner in de vorm van een live cover van Walk like an Egyptian.
Zondag 16 augustus 2020 - Week update.
Heel veel gebeurde er afgelopen week niet, maar om te beginnen vond ik het te heet om achter de pc te gaan zitten. De week stond qua weer in het teken van de tropische temperaturen die hier en daar zelfs boven de 35 graden uit kwamen. Dat is niet prettig te noemen en hier in huis al helemaal niet, aangezien het om een slecht geïsoleerd huis gaat waar echt de héle dag ze zon op staat. Het kwam er op een gegeven moment op neer dat de temperatuur beneden niet meer onder de 31 graden kwam en boven niet verder zakte dan 33. Het is zomer, dan heb je zon en warmte maar om eerlijk te zijn is dit voor mij persoonlijk dan toch net te gek in combinatie met het gewone leven inclusief werk wat maar gewoon door moet.
Verder stond m\n week in het teken van verrassingen en die begon eigenlijk maandag toen ik in de kelder een lichte geur van een rottende aardappel rook. Ik pakte de zak op die onderin de kelder lag en die bleek leeg. Er lagen wel wat restjes omheen waar ik niet zo'n acht op sloeg, maar m'n gedachte ging meer over waarom ik in vredesnaam een lege aardappelzak terug zou gooien in de kelder. Kortom: naar de supermarkt om alsnog aardappels te halen, gelijk twee zaken meegenomen en één dus als voorraad weer in de kelder gelegd. De geur van die rottende aardappel bleek de volgende dag niet minder maar juist véél meer en toen ben ik maar eens op onderzoek uit gegaan.
De conclusie: feestende ratten. Niet alleen was de nieuwe zak aardappels al aangevreten en voor een deel leeg, maar ook was ik twee zaken pasta van 500 gram kwijt en mistte ik 2 grote Turkse afbakbroden. Allebei deze items zouden in m'n noodpakket moeten zitten, maar... niks daarvan, enkel nog het plastic. Ik heb (of eigenlijk vanaf deze week 'had') de neiging om lege plastic zakken gewoon los de kelder in te gooien. Als ze nodig waren kon ik ze zo pakken en om naar beneden te lopen en ze daar in een grote zak te doen zodat het allemaal wat netter is ging me te ver. Toen ik namelijk het één en ander aan de kant trok kwamen niet alleen de resten aardappel tevoorschijn, maar ook keutels en aan de hand daar van was al snel duidelijk dat het niet om een muis of paar muisjes zou gaan.
Nu zit het uiteraard tussen m'n oren, maar wat daar zit is het volgende: muizen zijn vervelend in huis, maar aan ratten heb ik echt een teringhekel. De wilde rat is in mijn beleving een smering beest wat allerlei ziektes over kan brengen en wat je gewoon niet in je omgeving wilt hebben, laat staan in je huis. Vanuit die beleving ben ik te werk gegaan en dat begon uiteraard met het leeg maken en volledig schoon maken van m'n kelder. Daarnaast heb ik alles wat eetbaar is en in plastic verpakt zit nu in afgesloten bakken waardoor er voor hun gewoon geen voedsel meer te halen is. Daarnaast heb ik wat smalle dingetjes in de beluchtingspijpen van de kelder gezet om te zien waar ze vandaan kwamen en ook dat was even snel duidelijk als opgelost:
De oplossing bestaat in dit geval uit een aluminium rooster met staalwol er achter voor het geval muizen deze ingang naar m'n kelder ook een keer gaan vinden. Op deze manier blijft er nog iets van beluchting over, maar is het voor ongedierte sowieso afgesloten en uiteraard heb ik voor de zekerheid beide pijpen maar afgesloten. Ik hoop in ieder geval dat ik op deze manier er voor kan zorgen dat de beesten ergens anders naar toe gaan. Het enige raadsel wat overblijft is: waar komen ze daadwerkelijk vandaan?
Ik dacht dat de gaten gewoon gaten waren in een dragende muur die in een andere ruimte onder het huis uit zouden komen, maar dat bleek niet het geval. Het gaat in allebei de gevallen om pijpen die tot aan het einde van het huis lijken te lopen. Punt is alleen dat op geen enkele manier te zien is waar ze dan naar toe gaan en op de tekeningen van het huis staan ze niet, dus tja... De enige manier is waarschijnlijk om een originele bewoner van deze huizen te pakken te krijgen, of iemand die bij de bouw aanwezig was maar goed... in allbei de gevallen: probeer die maar eens te vinden. Ik hoop in ieder geval het feest wat deze beestjes hier gehad hebben zo verstoort is dat ze hun biezen pakken en vertrekken.
Voor de voorraad thuis moest ik nog een klein beetje hout hebben en dat heb ik gisteren geregeld. Punt was alleen dat het uiteindelijk net te veel bleek te zijn en dat ik aan het proppen ben geweest om alles kwijt te kunnen. Echt elk hoekje en gaatje van de voorraad zit nu vol en ik denk niet dat ik ooit zoveel voorraad gehad heb. Uiteindelijk alleen maar makkelijk natuurlijk, want het is droog hout wat in principe zo de kachel in kan en daar kun je als fanatieke kachelstoker nooit genoeg van in huis hebben. Wat dat betreft zou ik het lieft het overgebleven stuk van de tuin ook nog vol zetten met een houthok, maar ja... dat is misschien wat overdreven en om problemen te voorkomen laat ik het maar zo.
Verder ben ik gisteren bij een klusje wezen kijken wat op zich erg mooi lijkt. Het gaat om het verwijderen van dood hout uit een eik, alleen staat die op een camping en in mijn beleving ben je dan niet als huurder van een standplaats verantwoordelijk voor de bomen op het terrein maar is dat een probleem van de eigenaar cq beheerder. Via die laatste gaat dit ook lopen, want ook hier geldt weer dat met klimsporen klimmen in een gezonde boom gewoon niet handig is. Als het nou om een snelgroeiende soort gaat zou je het nog kunnen gokken, maar in dit geval gewoon niet. Maar goed, daarover waarschijnlijk binnenkort meer info.
Maandag 10 augustus 2020 - Jonas Brothers.
De hitte vraagt wat mij betreft om een 'feel good' nummer en dat heb ik gevonden. Muzikaal gezien zit het gewoon lekker in elkaar, alleen de video is bij elkaar gegapt van andere positieve dingen als bijvoorbeeld deze scene van butler Niles uit de serie The Nanny en verder bestaat de clip voor een groot deel uit een kopie van deze dans uit de mega film van heel vroeger namelijk... Grease :)
Even controleren? Dat kan hier!
Zaterdag 8 augustus 2020 - Zomer.
Voor m'n gevoel zijn er twee échte zomermaanden en dat zijn juli en augustus. We zitten inmiddels in augustus en de zomer laat zich weer eens behoorlijk gelden op dit moment, want de temperaturen in ons landje gaan gewoon weer richting of zelfs over de 35 graden. Het vreemde is dat we vroeger ook zomers hadden, maar dat ik me niet kan herinneren dat het zo warm was. Voor échte zomers moest je toen naar het zuiden van Frankrijk, Spanje, Italië en dat soort landen, maar dat hoeft blijkbaar niet zo meer.
Het is voor ons doen eigenlijk ook teveel van het goede. Begrijp me goed: bij een zomer hoort mooi weer, maar met deze temperaturen kun je gewoon helemaal niks meer. De stranden zitten letterlijk vol en worden afgesloten, de Merwedebrug bij Gorinchem liep ondanks het koelen met water toch nog vast en daar is een klein stukje tussenuit gehaald en als je hier 's middags door de stad heen loopt is het echt een verlaten bende. Iedereen zit aan het water, misschien in eigen tuin met een badje of zo of gewoon binnen omdat het buiten eigenlijk niet uit te houden is.
Ik heb eigenlijk nog een zaagklus te doen, maar daar komt het dus ook niet van. Kijk, als het echt moet kan er heel veel maar in dit geval ga ik de ellende van het zware werk niet opzoeken. In plaats daarvan heb ik vanmorgen een klein hakbijltje wat ik gebruik voor het hakken van aanmaakhoutjes zitten repareren. De kop begon waarschijnlijk door uitdroging van de steel los te laten en je wilt natuurlijk niet dat die zomaar weg zwiept. De keus was de kop verwijderen, de steel opknappen en daarna de kop weer terug plaatsen met een nieuwe wig maar zover kwam het niet.
Het is de bedoeling dat de steel hierbij heel blijft en ik mis een bankschroef om de bijl tussen te klemmen en vervolgens de oude wig er netjes uit te boren. Uiteindelijk heb ik wel de steel een beetje bij kunnen werken, de kop op de goede plaats terug gezet en vervolgens een paar schroeven tussen de wig en het deel van de steel geplaatst. Die drukken de boel nu ook nog behoorlijk naar buiten, waardoor alles weer netjes klemt en de kop er niet zomaar meer af vliegt.
Voor de vorm ligt de boel nu nog een tijd in het water zodat hij zichzelf hopelijk vol zuigt en dus wat uitzet, maar of dat daadwerkelijk helpt weet ik niet. Nog sterker: het zou best kunnen dat het tegen me gaat werken om hem een paar dagen in een emmer te laten liggen in verband met roestvorming op de kop en eventueel rotting door het vocht in de steel. Maar goed, om dat uit te vlooien is dit wellicht een mooi experiment en ik ben sowieso blij dat hij weer werkt. Het dingetjes is 5 of 6 jaar oud en voor 14 euro heb je een nieuwe, maar ik vind het toch zonde om iets wat in principe gewoon nog goed is weg te gooien.
Maandag 3 augustus 2020 - John Lindberg Trio.
Op Muzikale Maandag vandaag wat positieve rock. Gewoon de lekkere sound van drums, bas, gitaar en zang zonder verder enige poespas en dat is eigenlijk bijna altijd goed. Check Forever.
Oh... en zonder het bij de inhoudsopgave kenbaar te maken wil ik stiekem toch wel een klein beetje trots melden dat ik vandaag 3 manen niet gerookt heb. Daar staat inderdaad manen en geen maanden, al scheelt dat maar een paar dagen. Het kwam bij toeval zo uit dat ik tijdens de volle maan van 7 mei m'n laatste peuk uit drukte en vandaag is het de volle maan van augustus. Toch wel een beetje trots op en met name blij met het punt dat er steeds meer dagen voorbij gaan dat ik er ook totaal niet aan denk.
Zaterdag 1 augustus 2020 - Wat dingetjes.
Laat ik in dit geval gewoon op volgorde gaan werken en eerst maar even terug gaan naar gisteren en een dingetje noemen wat met m'n werk te maken heeft. Ik was gisteren dappper onderweg em het liep allemaal zeer voorspoedig, dus met één losadres nog te gaan en dat het dan nog voor de middag is... daar mag je op een vrijdag in de zomer in mijn beleving niet over klagen. De laatste was bij een klant waarbij op de vrachtbrief als losadres een vestiging in Den Haag stond aangegeven. Nooit geweest, maar niks mis mee dus... hop hop naar Den Haag.
M'n route gezocht en het bleek om een adres in de stad te gaan. Klein beetje vreemd maar gezien de klant zou het op zich wel kunnen dus tja, dan hobbel je er gewoon heen. Dat is, tot ongeveer 100 meter van het adres af en ik niet meer verder kon. Het ging namelijk om de inrit van een parkeergarage met daarachter een afgesloten pleintje waar m'n losadres zou moeten zijn. Ook hier weer niks aan het handje: de vrachtwagen met een beetje creativiteit zo parkeren dat hij niet in de weg staat en dan maar aan de wandel naar het adres voor werkoverleg. De man van de beveiliging snapte niet zo goed wat ik wilde en verwees me door naar een personeelslid van de klant. Die had al snel zoiets van: "Wij kunnen met staal hier helemaal niks, want dit is enkel ons hoofdkantoor." en gezien de plaats waar ik stond had ik daar al een vermoeden van. Het volgende punt was dus uitvlooien waar het materiaal dan wél moest zijn en na wat zoekwerk bleek dat bij een vestiging van hun in Delft te zijn, bij gebouw X.
Dus ik hobbel Den Haag uit onderweg naar Delft, bel intussen met de planning dat het niet helemaal volgens plan verloopt, maar de man die daar zit is over het algemeen net zo flexibel als Barbapappa dus dat komt altijd goed. Ik kreeg nog wel te horen dat ik nog een klusje moest laden in Papendrecht en zo klonk "Ik geef wel door dat je er over een uurtje of zo bent." me eigenlijk gewoon als muziek in de oren. Aangekomen in Delft bij gebouw X kreeg ik hetzelfde gevoel als in Den Haag en ook dat bleek weer te kloppen. De medewerker aan de receptie wist me te vertellen dat ik bij gebouw Y moest zijn en dus tufte ik daar kruip door sluip door maar naar toe. Gelost, iedereen blij. Tenminste, dat was tot de man die het materiaal gelost had me kwam vertellen "Hey chauffeur, dit moet hier helemaal niet zijn maar bij onze vestiging in Ypenburg!"
Ergens komt er een moment dat de moed je in de schoenen zakt en bij mij was dat op dit moment. Niet dat ik niet naar Ypenburg wilde rijden, maar m'n vertrouwen dat daar dan wel het juiste afleveradres zou zijn was zo'n beetje tot een nulpunt gedaald. Maar goed, na een goed gesprek en de verzekering dat Ypenburg wel de goede plaats was ben ik daar maar naar toe gereden, daar ook daadwerkelijk gelost en uiteindelijk stond ik dus niet met een uurtje maar met 2 uur en een kwartier bij m'n laadadres in Papendrecht. Iets wat de planning ook al opgevangen had en eigenlijk totaal geen probleem was. Moraal van het verhaal: alles komt uiteindelijk goed. Je moet er soms alleen héél veel geduld mee hebben.
Waar het in dit geval mis ging? De klant heeft zoals al duidelijk is uit het bovenstaande meerdere vestigingen en officieel valt de vestiging Ypenburg onder Den Haag. Iemand heeft als verkoper Den Haag gehoord of gelezen en heeft blind het eerste adres in Den Haag aangegeven als afleveradres. Dat was de eerste fout en de tweede was dat de man waar ik als eerste stond enkel in het systeem keek waar de man werkzaam is die het spul besteld had. Die werkte namelijk in Delft, gebouw X. Verder niet nadenkend dat staal over het algemeen niet afgeveven wordt bij iemand op z'n bureau.
Ook bij gebouw X waar ze me naar Y stuurden werd niet verder gedacht dan de informatie die in het systeem stond en pas toen de man die gelost had belde naar de besteller met de mededeling dat zijn materiaal binnen was werd pas duidelijk wat er aan de hand was. Die had daadwerkelijk de vestiging Ypenburg opgegeven, maar ergens in de verwerkeing bij de leverancier was dit dus mis gegaan en daarna stapelde de ene aanname zich op de andere waardoor je als chauffeur alleen maar achter de feiten aan loopt. De geleerde les? Geduld loont, maar het is in alle gevallen het slimste om de besteller direct te bellen als er wat mis gaat. Persoonlijk één op één contact in plaats van uitgaan van dingen die in een computersysteem staan had dit hele gedoe kunnen voorkomen en zo ga ik het een volgende keer ook gewoon doen. Tenminste, ik hoop niet dat die er komt natuurlijk maar voor het geval dat...
We blijven nog even bij gisteren en daarmee bij vrijdag 31 juli 2020. We leven inmiddels bijna een half jaar met de pandemie van Corona en alles lijkt redelijk onder controle. Het virus is niet weg en er komen mondjesmaat nog steeds nieuwe besmettingen bij, maar de piek die de ziekenhuizen te verwerken kreeg is gelukkig over. Een veroepeling van een aantal maatregelen leek dus logisch en in principe kan op dit moment iedereen in Nederland doen en laten wat hij of zij wil als er maar anderhalve meter afstand in acht wordt genomen en daarnaast zijn georganiseerde evenementen in wat voor vorm dan ook waar veel mensen samen komen nog steeds verboden.
Op vakantie gaan mag, mits je naar een land wat code geel voert en je niet vertrekt naar een land met code oranje. Mocht je daar terecht komen dan verwacht men dat je jezelf voor een week of twee in quarantaine plaatst, maar er is daarop geen enkele controle. Tot nu toe vertrekken er wel een aantal mensen naar het buitenland, maar zijn de meesten mensen gewoon in Nederland vakantie aan het vieren. Niet vanwege de angst dat het in een ander land slechter zou zijn, maar meer om wat je moet doen als een land onverhoopt toch ineens op slot gaat en je daar dus vast zit. De regering heeft aangegeven dat dit een eigen verantwoording is en dat er geen mensen zullen worden terug gehaald in zo´n geval.
Kortom: de meeste mensen vermijden een dergelijk risico en blijven massaal in Nederland. Er zijn alleen wat nadelen: veel Duitsers en Belgen komen toch naar ons land, want tja... dichtbij en zee. Een ander nadeel is dat het aantal nieuwe besmettingen op dit moment een stijgende lijn vertoont. Dat zou aan de ene kant kunnen omdat er meer getest wordt, maar aan de andere kant is het natuurlijk ook mogelijk dat door de versoepelde maatregelen er een nieuwe golf van besmettingen op komst is. Het advies om drukte te vermijden blijft dus nog gewoon van kracht en dan zie je steeds vaker dingen als in deze video van Dinand Woesthoff.
Persoonlijk vind ik dit soort dingen onbegrijpelijk. Terecht of niet, dat doet er niet toe maar ik vind dat echt. Het virus ging op z'n retour in de periode dat bedrijven dicht gingen, het openbare leven stil lag en iedereen zo veel mogelijk thuis bleef en na wat versoepelingen komt het dan op mij over of mensen echt totaal niet na kunnen denken. Maar goed, misschien zie ik het gewoon verkeerd. Dat kan natuurlijk ook...
Het is niet allemaal even positief vandaag, dat realiseer ik me maar ja... het is even niet anders. Het derde en laatste deel van vandaag gaat over kettingzagen en dan met name over de regionale dealer waar ik m'n spullen haal. Die dealer heeft als voordeeld dat ze veel dingen op voorraad hebben, met een aantal dingen ook een stuk goedkoper zijn dan andere winkels in de regio die exact hetzelfde verkopen en dat er qua verkoop en onderhoud best wel een dotje kennis aanwezig is. Het negatieve is dat ze met dat laatste in mijn beleving niet zo veel doen.
Ik zal als eerste toegeven dat ik een klant ben die te koop is door goede service te bieden, want met goede service is elke winkelier wat mij betreft een held en dan ben ik vervolgens de trouwe klant. Iets verkopen kan immers iedereen en daarmee een omzet genereren waarmee je een zaak draaiend kunt houden is natuurlijk leuk, maar het lijkt me als eigenaar ook érg lekker als je klanten tevreden zijn en telkens bij je terug komen. Ook als er eens een keer iets mis is.
In het verleden bracht ik daar m'n MS180 omdat die na geschat 300 draai-uren wel een onderhoudsbeurtje kon gebruiken. Ik maakte na gebruik zoals gewoonlijk de zaag schoon, de ketting was op dus die liet ik er af en bracht de zaag bij de dealer met de opdracht: onderhoudsbeurt, een nieuwe ketting monteren en als enig klacht heb ik dat hij te hard stationair draait. Ter info: hij draaide zo snel stationair dat de ketting mee begon te draaien en dat mag niet, dus daar moest echt wel even naar gekeken worden. De zaag eenmaal terug zat er geen nieuwe ketting op (ze vonden het zelfs vreemd dat die er niet op zat) en waren er wel dingetjes gedaan, maar geen dingen die ik zelf niet zou kunnen. Ook het probleem met het stationair draaien was opgelost, want... ehm... niet aanwezig.
Dat het probleem gewoon niet verholpen was bleek al bij m'n eerste zaagklus, want die ketting stond nog steeds niet stil als je het gas los liet. Dat die niet draait is een eis qua veiligheid en daarmee ook direct de reden dat ik het opgelost wilde hebben. Uiteindelijk heb ik zelf de boel eens open gemaakt, bleek de carburateur vol met troep te zitten en toen de boel eenmaal schoon was werkte alles weer zoals het hoorde. Maar goed, ik vond dus gevoelsmatig wel dat ik hem daar voor niks had gebracht. Of eigenlijk... dat ik niet de service kreeg die ik verwachtte. Ik heb immers moeten betalen voor een probleem wat er nog steeds was toen ik hem ophaalde.
Ongeveer hetzelfde ging het met m'n klimzaag, de MS193T. Daar kwam geen druppel olie op de ketting en aangezien de zaag op dat moment zo'n beetje een half jaar oud was vond ik dat een klusje voor de dealer om op te lossen. Dus de zaag daar gebracht, later opgehaald en alsnog een behoorlijk werkplaatstarief moeten betalen voor de mededeling: niks aan de hand, hij krijgt gewoon olie. Nou vind ik dat 'betalen' totaal geen probleem, maar toen ik vanmorgen de zaag wilde pakken bleek de brandstoftank zo goed als leeg en de olietank nog volledig vol.
Normaal kun je de brandstoftank helemaal leeg draaien en zal er altijd nog een klein beetje olie in de olietank zitten, want als de zaag geen olie krijgt zaagt een kettingzaag gewoon niet lekker en is daarnaast je blad en ketting binnen de kortste keren naar de klote. Aangezien die olietank nog vol zat is de conclusie snel getrokken: bij de laatste klus in Uden heeft hij alsnog geen druppel olie gekregen en dat was ná dat hij bij de dealer was geweest. Zo jammer, dus zelf maar weer aan het sleutelen geweest en inmiddels is het probleem uit de wereld door simpelweg de oliepomp en olieleiding even door te blazen. Blijkbaar zat er iets van vuil in de weg of zo, dus hoe een monteur dan kan stellen dat die zaag gewoon olie kreeg is mij een raadsel.
En eerlijk is eerlijk: ik vind sleutelen op zich ook wel leuk, alleen zijn er altijd dingen die je zelf gewoon niet kunt of simpelweg beter aan iemand over kunt laten die er wél echt verstand van heeft in plaats van dat hij het voor de hobby doet. Buiten dat verwacht ik van een dealer dus gewoon service en dat betekent dat hij z'n werk in eerste instantie goed doet en daarna nog redelijk is met z'n prijzen ook als het om een garantiegeval gaat. Betalen voor iets wat goed en netjes afgewerkt wordt is in mijn beleving nooit een probleem. Wat altijd een probleem is: als iemand een behoorlijk werkplaatstarief gaat vragen voor dingen die ik thuis ook blind zelf kan doen.
Om toch even positief te eindigen: het is zomer, lekker weer, weekend, ik ben gezond, heb een dak boven m'n hoofd... en dus tja... wat zou ik eigenlijk mopperen. Misschien moet je het bovenstaande niet echt zien als mopperen, maar meer als waar ik tegenaan loop en wat ik er vervolgens mee doe. Het is nu eenmaal helaas niet altijd positiviteit waar je als mens tegenaan loopt, maar voor de rest van de dag ga ik daar nog wel even m'n best voor doen :)
|
|
|
| 
