Donderdag 31 december 2015 - Pony fluisteraar.
Vrije dagen zijn lekker, zeker zo aan het einde van het jaar en na het grootste deel van de dag achter m'n pc te hebben gezeten vond ik het tijd om eens wat te gaan ondernemen. Maar ja, wat... Dat werd wandelen: door de stad richting het park, naar de brug en vanaf daar langs het water richting Gameren. Het was niet al te warm, maar met het zonnetje erbij was het echt wel lekker om even uit te waaien. Tussen Zaltbommel en Gameren maakte ik kennis met een hele berg pony's die daar in de wei stonden. Of beter: ik liep door hún wei heen.
Dieren zijn zo'n beetje per definitie ineteressant en ik besloot eens te kijken hoe ze zouden reageren als ik er naar toe ging. Voorzichtig maakt ik kennis met de eerste en de tweede kwam daarna ook al snel kijken en vervolgens... liep ik als een soort rattenvanger van Hamelen met een stuk of 15 van die pony's achter me aan langs het water te sjokken. En ze bleven mee lopen tot helemaal aan de andere kant van de wei waar ik uiteindelijk weer door het hek heen moest en de onderstaande video maakte. De kleuren zijn wat raar, maar ik heb de video met m'n telefoon gemaakt terwijl het al tegen het donker aan liep dus de boel is met wat filters een beetje opgehaald om het beeld wat duidelijker te krijgen. Echt genoten met die beestjes...
Woensdag 30 december 2015 - Humor.
Nu komt het niet zo gek vaak voor dat ik een video deel die me opgevallen is, maar in dit geval maak ik daar graag een uitzondering voor, want... wat heb ik gelachen om deze inbrekers. Karma is a bitch en oh ja... niet gaan mompelen dat het nep is, want voor mij maakt dat het niet minder grappig :)
Maandag 28 december 2015 - Eric Clapton.
Op nummer 27 in de Top 40 van m'n geboortejaar vinden we Eric Clapton en m'n reden om deze er tussenuit te halen is eenvoudig: het is wat mij betreft een regelrechte klassieker. Iets wat maar weinig mensen weten is dat het origineel echter al in 1966 uit kwam en dat het eigenlijk een nummer is van JJ Cale. Eric Clapton maakte er in de loop van de tijd ook nog eens een aantal verschillende versies van, maar ik vind zijn originele opname dan toch echt de beste. Check After midnight.
Zondag 27 december 2015 - Overdenking.
We hebben de kerstdagen weer achter de rug. Dagen die in eerste instantie in het leven geroepen waren om de geboorte van Jezus te vieren, maar ik schreef volgens mij vorig jaar al (en die mening heb ik nog steeds) dat volgens mij bitter weinig mensen met die gedachte kerst vieren. Het zijn gewoon twee nationale vrije dagen geworden waar termen als 'gezelligheid', 'warmte', 'samenzijn' en 'familie' zo'n beetje de steekwoorden zijn. De commercie speelt daar in mijn beleving steeds harder op in en een voorbeeld daarvan is de groet 'Prettige feestdagen!' die ik in een reclame ineens voorbij hoorde komen als 'prettige geefdagen'. Draait het daar dan om?
Kerst draait daar wat mij betreft niet om, maar waar komt de drang om samen te zijn in alle gezelligheid en warmte dan toch vandaan? Is het omdat we bang zijn dat het maar tijdelijk is dat we er dan maar beter van kunnen genieten? Is de mens in z'n algemeenheid zo ver van de kern verwijderd dat we echt alleen in het hier en nu leven, omdat we in de veronderstelling zijn dat dat het einde van dit leven ook het einde van een bestaan is? De Alfa en de Omega: de eerste en laatste letter uit het oude Griekse alfabet die in het Christendom het begin en einde aanduiden. Punt is alleen: wat is het begin? En net zo belangrijk... wat is het einde?
Wat als je er vanuit zou gaan dat je ziel 3000 jaar oud is en je leeft 80 jaar op deze aardbol, dan is dat afgerond naar boven slechts 2.7% van je tijd. Ook daarna ben je als zwervende ziel nog lang niet klaar en verhoudingsgewijs wordt dat percentage dus alleen maar lager. Draait het in dat kleine beetje tijd dan allemaal om een bepaalde religie die je elkaar op moet gaan lopen dringen? Draait het om gemaakte, opgedrongen gezelligheid tijdens de kerstdagen? Draait het om het vol proppen van hoofden met kennis waar je uiteindelijk niks mee kunt als je de kern van het leven niet snapt? Draait het om je economische welvaart in de vorm van geld en spullen die je aan het einde van dit leven toch achter moet laten?
Het antwoord op deze vragen lijkt me duidelijk: nee en misschien mag daar zelfs wel een uitroepteken achter. Daarom hou ik van de vrij denkende mens. Iemand die noodgedwongen binnen het systeem wat we hier op deze aardkloot gecreëerd hebben zich moet zien te redden, maar daar binnen toch een verschil niet alleen wil maar ook kán maken. De mens die zijn ziel bloot geeft en laat zien wie hij werkelijk is en die zich niet wil verschuilen achter allerlei loze praatjes die er uiteindelijk niet toe doen. Het is uiteindelijk die ziel die niet opgeeft, wat deze wereld hem ook voor de voeten gooit omdat hij weet dat het hier en nu maar tijdelijk is. Als we dat nu eens in elkaar zouden kunnen zien, dan zou de wereld er volgens mij een heel stuk mooier uitzien...
Zaterdag 26 december 2015 - Feest!
Vandaag vier ik een klein feestje, want deze website bestaat vandaag precies 10 jaar. Van Wim Kwint (waar ik indertijd samen Virushelp mee deed) leerde ik werken met html code en begon op basis van het ontwerp wat Wim toen voor Virushelp had gemaakt m'n eigen pagina. Het was een heel geknutsel en uiteindelijk stond er op de domeinnaam www.harre.tk een website online waar ik toch wel redelijk trots op was en eigenlijk... nog steeds wel ben. Die domeinnaam was na niet zo'n hele lange tijd al niet naar m'n zin omdat de pagina regelmatig niet te bereiken was en er (uiteraard) een hele dot reclame doorheen kwam, dus toen besloot ik m'n eigen naam als domeinnaam te registreren en de hele boel dus te verhuizen naar een echte provider.
Het is geen technisch hoogstandje en zit als je het vanuit de huidige html5 code gaat bekijken vol met fouten, maar dat maakt me op zich niet zo uit. Wellicht dat ik er ooit nog eens goed voor ga zitten en de boel onderhuids eens helemaal herschrijf, maar ja... de volledige website bestaat op dit moment uit 207 pagina's dus het is best een klus om dat goed te krijgen en niet iets wat je 'even' doet. Als ik het dan toch over getallen heb: op die pagina's staat natuurlijk over het algemeen heel veel tekst, maar daarnaast staan er op dit moment ook nog 1675 afbeeldingen en 53 audio bestanden online, om dan maar niet te beginnen over de talloze links naar filmpjes op Youtube.
Kortom: ik denk dat ik door de jaren heen best wel een leuk archief heb samen kunnen stellen over hetgeen me bezig houdt en doe dat over het algemeen met veel plezier. Goed, ik geef ook direct toe dat als je nu gaat zoeken je hier en daar een paar gaten tegen komt. Die zitten er omdat ik voor m'n gevoel wel wat te melden had maar dat gewoon niet wilde doen. Het was te persoonlijk en er zijn dingen die ik gewoon niet de wereld in wil schreeuwen, om het zo maar te zeggen. Of ik het de volgende tien jaar ook nog vol ga houden? Ik weet het niet. Het is een hobby en ik doe het dus voor de lol, maar voorlopig heb ik zoiets van: laat de volgende tien jaar maar komen. Proost!
Donderdag 24 december 2015 - Kerstgedachte.
"No color or religion ever stopped a bullet from a gun."
Dit is wat mij betreft de kerstgedachte voor dit jaar, in de zin van dat het niet uit maakt wat je afkomst is: we zijn in wezen allemaal gelijk, dus laten we elkaar ook zo behandelen. En die epic gitaarsolo helpt natuurlijk ook wel om juist dit nummer uit te kiezen *grin*
Kortom: prettige kerstdagen en alvast een gelukkig, liefdevol, muzikaal en gezond 2016 gewenst!!!
*respect*
Woensdag 23 december 2015 - Serious Request.
Serious Request is al jaren een actie op de radiozender 3FM waar een aantal DJ's zich vrijwillig op laten sluiten in een glazen huis wat ergens in een grote stad in Nederland staat. Ze eten in die periode helemaal niks en draaien plaatjes op verzoek om op die manier geld in te zamelen voor een bepaald projekt en... ze slagen daar elke keer weer bijzonder goed in, want niet alleen het geld wat bij het glazen huis wordt opgehaald gaat naar het goede doel maar een groot deel van Nederland werkt mee en organiseert allerlei acties om vervolgens de opbrengst weer te doneren aan Serious Request. Ik krijg er alleen steeds meer een dubbel gevoel bij.
In de auto luister ik regelmatig naar 3FM, maar zodra er een actie voorbij komt waar dit station aan meewerkt lijkt het alleen maar dáár om te gaan en ben ik er bij wijze van spreken al moe van voor het eigenlijk nog moet beginnen. Dat is met Lowlands, met Pinkpop en bijvorbeeld ook met Serious Request. Niet alleen in de aanloop naar dergelijke evenementen krijgen die in mijn beleving al te veel aandacht, maar je zou een dergelijk ding niet goed genoeg uitmelken als je er de week erop natuurlijk ook gewoon nog even mee door gaat. Als bezoeker van de genoemde festivals kan ik me voorstellen dat het interessant is om allerlei nieuwtjes op de voet te volgen en ook nog een soort van nabeschouwing te krijgen en in het geval van Serious Request gaat het om een actie voor het goede doel waar geld écht nodig is, maar het is wat mij betreft gewoon te veel van het goede.
Daarnaast snap ik Nederland niet zo goed, of in ieder geval een deel van Nederland. Economisch loopt het allemaal nog niet zoals het zou moeten lopen en om daar maar een voorbeeld bij te noemen is het feit dat er altijd nog een paar miljoen mensen onder de armoedegrens leven. Ja, in ons eigen Nederland! Nu mag je jezelf natuurlijk afvragen of die armoedegrens wel ergens over gaat, want vergeleken met andere delen van de wereld hebben we het hier dan alsnog hartstikke goed maar toch... Gisteren las ik de tussenstand van Serious Request: 4.5 miljoen euro en dan zitten ze net over de helft, want donderdagavond (kerstavond) gaan de DJ's weer naar huis. Een bizar bedrag als je net met de mensen die hier in Nederland onder de armoedegrens leven in gedachten zit.
De roep die hier en daar steeds vaker klinkt om met dergelijke bedragen dichter bij huis eens wat te ondernemen snap ik wat dat betreft steeds beter, zeker omdat we zolang ik me kan herinneren al miljarden weg sluizen aan ontwikkelingshulp en blijkbaar helpt het voor geen meter want er gaat steeds meer naar dergelijke landen zonder dat er échte resultaten geboekt worden die op de lange termijn zorgen voor een daadwerkelijke ontwikkeling van het land of gebied waar het geld naar toe gaat. Een betere wereld begint bij jezelf en in het klein kun je daarbij een verschil maken, daar geloof ik absoluut in. Het punt is dan alleen dat je het in je uppie niet gaat redden en een dergelijke actie als Serious Request bewijst dat maar weer eens. De mensen van 3FM betrekken vanuit hun positie bij dit radiostation immers ook heel veel mensen en samen maak je dan al een groter verschil dan dat je in je uppie zou kunnen maken. Dat is dan een pluspunt voor een dergelijk evenement natuurlijk, maar zoals ik eerder al aangaf twijfel ik aan het punt of het daadwerkelijk een oplossing is.
Wat moet je dan wel doen? Tja, dat is een lastige vraag en ik zou willen dat ik het antwoord zomaar even kon geven, maar dat een daadwerkelijke oplossing van dit soort problemen niet in het sturen van geld zit is me inmiddels wel duidelijk. En okee, we gaan dan ineens van een maatschappelijk probleem een politiek probleem maken als je het zo wilt zien maar waar ik steeds meer heil in zie is het laten verdwijnen van grenzen. Heel vroeger bepaalde de bevolkingsgroep waarin je geboren werd je lot in de zin van welvaart en dan doel ik bijvoorbeeld op de adel en de boeren in de Middeleeuwen. Was je een grootgrondbezitter, dan was je rijk en had je het goed. Was je boer, dan was je afhankelijk van wat de grootgrondbezitter je gunde. Die laatste kon je niet alleen bescherming bieden en een relatief goed leven laten leiden en eigenlijk zit de wereld van vandaag niet anders in elkaar.
Het verschil in klassen zit hem echter niet meer in de bevolkingsgroep waar je bent geboren, maar in de plaats waar je bent geboren dus eigenlijk: binnen welke grens. Het probleem is volgens mij echter dat veel mensen niet kunnen cq willen zien dat het een voorrecht is om in een land als Nederland te mogen wonen. Wij zijn de adel van toen en kunnen bepalen hoe de rest van de wereld leeft omdat we kunnen leven binnen onze eigen grens met de regeljes die binnen die landsgrenzen gelden. Zeker als je dan na gaat hoe veel mensen tegen de vluchtelingen aankijken, dan zie je ook daar dat ze (de Nederlanders) zich verheven voelen ten opzichte van hun medemens en willen bepalen hoe een ander leeft. Een probleem wat gecreëerd wordt door grenzen is mijn conclusie na het lezen van dit artikel van De Correspondent. De vraag is alleen of we met z'n alleen zover durven gaan...
Maandag 21 december 2015 - Joe Cocker.
Typisch... Zonder het van te voren te weten kom ik vandaag op deze muzikale maandag uit bij Joe Cocker. Op zich niet opmerkelijk aangezien ik het deze periode over nummers uit de Top 40 van m'n geboorteweek heb, maar qua timing is het in mijn beleving dan weer wel opmerkelijk: morgen is het precies een jaar geleden dat deze icoon uit de muziekwereld op 70 jarige leeftijd overleed en wat mij betreft mag je dit dan ook als een soort tribute aan hem zien.
Ik noemde Joe Cocker net een icoon en in mijn beleving is hij dat ook, maar als je hem ziet staan met z'n spastische manier van bewegen en een stem die je ook compleet verrot zou kunnen noemen en dat hij niet zingt maar staat te schreeuwen... tja, dat is ook een mening maar dan ben ik het daar niet mee eens. Hij weet met zijn instrument (zijn stem dus) en zijn voorkomen wel een sfeer neer te zetten die helemaal te gek is en het nummer van vandaag (wat we overigens terug vinden op nummer 28 in de Top 40 van m'n geboorteweek) is daar een voorbeeld van. Check Cry me a river (live).
Ook vandaag wil ik een nummer als bonus meegeven, om aan te geven dat deze man niet alleen een feestje kon bouwen maar dat hij ook super gevoelige nummers kon zingen. N'oubliez jamais wat naar het Nederlands vertaald 'vergeet nooit' betekent, maar wat dan in het Engels wat mij betreft veel meer tot de verbeelding spreekt: never forget. Ook hier krijg ik als ouwe rocker toch echt kippenvel, zo mooi...
Zaterdag 19 december 2015 - Fotoshoot Laris.
Terwijl Larisse barst van de inspiratie en nog altijd bezig is met nieuwe teksten geven wij die als band tijdens de repetities vorm en op die manier wordt er muzikaal hard gewerkt, maar achter de schermen zit deze meid ook niet echt stil. Er wordt gewerkt aan een website, een Youtube kanaal en een Facebook pagina maar daar horen natuurlijk wat goede foto's bij die als het even kan ook nog op een single of album gebruikt kunnen worden. Daar zijn we vandaag mee bezig geweest in het Belgische spookdorp Doel (link naar afbeeldingen) wat in het havengebied van Antwerpen ligt.
Het dorp is zo goed als verlaten omdat de gemeente het compleet van de kaart wilde vegen in verband met de uitbreiding van de haven, maar voor zover ik weet liggen die plannen voorlopig stil en hebben de achterblijvers hun dorp voor alsnog kunnen redden. Ik moet eerlijk zeggen dat het wel iets heeft om er te wonen, maar aan de andere kant zijn veel huizen totaal in verval geraakt en daarnaast vind ik een kerncentrale op loopafstand van m'n huis nou ook niet het meest prettige idee. Maar goed... wel een hele gave lokatie om foto's te maken die dan ook nog eens met het levensverhaal van Larisse te maken hebben, maar daarover wellicht later meer.
Het spreekt vanzelf dat de resultaten van deze fotoshoot later volgen en ik heb zelf ook wat foto's gemaakt maar op één na wil ik die niet plaatsen om de eenvoudige reden dat het niet om de officiële foto's gaat die ook niet aan de kwaliteit voldoen die aan dergelijke foto's gesteld worden. Dus... met gepaste trots presenteer ik de preview van de fotoshoot met de band Laris in Doel:
Vlnr Eddie (gitaar), Larisse (zang), Ikke zei de gek (drums), Jack (bas).
*grin*
Ik vond het een leuke dag, want ondanks dat het toch wel even een eindje rijden is en je er wel naar toe moet ging alles op een leuke en ontspannen manier. De fotograaf viel qua gedrag en humor precies in het clubje, voor de interne mens was ook gezorgd en tja... wat wil je dan nog meer als band in je vrije weekend waarin je dan stiekem toch bezig bent om de boel op de rit te zetten? Voor mij persoonlijk kan ik zeggen: niks. Topdag...
Vrijdag 18 december 2015 - Weekend.
Na een lange dag eindelijk weekend, maar eigenlijk was het een beste werkweek die ik nu achter de rug heb. Zo aan het einde van het jaar moet er van alles nog naar klanten toe die of nog het één en ander af moeten maken, of er voor willen zorgen dat ze aan het begin van het nieuwe jaar alles in huis hebben en gegarandeerd met een nieuwe klus kunnen starten.
Dat is... tot deze week dan, want volgende week mikt alles als een kaartenhuis in elkaar vanwege bedrijven die de week voor kerst ook al dicht zijn en weet ik wat nog meer. Op zich lekker, want van een paar extra vrije dagen kan ik alleen maar genieten maar aan de andere kant heb ik de dagen liever gewoon lekker vol. Dat werkt op één of andere manier toch het lekkerst, maar ja... dat komt dan aan het begin van het nieuwe jaar wel weer. Eerst maar even genieten van het weekend. Een verdiend weekend, als ik het zelf mag zeggen :)
Maandag 14 december 2015 - The Band.
Naar aanleiding van vorige week heb ik besloten eens naar de Top 40 van m'n geboorteweek te kijken en daar heb ik voor de muzikale maandag uiteindelijk 10 nummers uit gehaald. Het gaat dan niet om een persoonlijke top 10 of iets dergelijks, maar gewoon om nummers uit de Top 40 van m'n geboorteweek die me om een bepaalde reden aanspreken alleen... begin ik dan toevallig wel onderaan het lijstje. Deze week trap ik af met een nummer van The Band wat we op plaats 30 tegen komen in de Top 40 van m'n geboorteweek. De reden om voor deze te gaan is eigenlijk heel simpel, want het gaat me om de bandnaam.
Hoe vaak bandjes niet aan het tobben zijn om een pakkende bandnaam te verzinnen, dat wil je niet weten. Zelf kan ik nog verschillende namen uitleggen van bandjes waarin ik zit of heb gezeten: Hello George komt natuurlijk uit de Nespresso reclame met George Clooney om de eenvoudige reden dat we als bandleden ook wel van een bakkie koffie houden. Ignition was indertijd afgeleid van een vonk die we over wilden brengen, Kalamazoo is een stad in The States en kwam voort uit het feit dat je bandnamen had als Boston, Chicago enzovoort dus waarom geen Kalamazoo? Concuctive Matter is letterlijk vertaald 'geleidende materie' en deze naam kwam van de energie die we over wilden brengen en zo is eigenlijk stiekem elke bandnaam wel uit te leggen, behalve... The Band. Geen moeilijk gedoe: we zijn gewoon de band, niks meer en niks minder en ik vind alleen die reden al goed genoeg om Time to Kill eens onder de aandacht te brengen.
Vrijdag 11 december 2015 - Bezit bezwaard.
Het is een opmerking waar ik het normaal gesproken helemaal niet mee eens ben, maar als het dan toch zo is... dan ben ik daar deze week toch eens een keer achter gekomen. M'n auto moest voor een beurt en APK naar de garage en het enige wat ik er aan had toe te voegen was dat er een vreemd geluid ergens in de voorkant zat bij het insturen. Niet tijdens het rijden, maar alleen bij het wegrijden en verder stuurde en remde hij normaal, dus ik had zelf geen idee waar ik het zou moeten zoeken. Het bleek om een kapotte veer te gaan en de oorzaak daarvan was een lager wat vast zat. Daardoor werd bij het sturen de kracht op de veer te groot en is die gewoon gebroken.
Kan gebeuren, zou je zeggen... Punt is dat de schokbreker met geen mogelijkheid los te krijgen was en die moest dus ook vervangen worden, het lager aan de andere kant ook gelijk maar omdat anders daar de veer ook zou kunnen breken en tja... dan ben je zo weer een stuk verder als het gaat om arbeid en materiaal, want een garage doet dit natuurlijk allemaal niet voor niks. Nu hebben ze het bij de garage waar ik altijd kom (Pippel in Haaften) allemaal echt keurig opgelost en zonder deze reparaties had de auto niet eens door de APK gekomen, dus laten zitten was geen optie. Kortom: een auto is in mijn geval niet eens handig om te hebben maar eigenlijk gewoon een must als ik naar m'n hobby's kijk, maar ik weet deze week wel weer waar ik voor gewerkt heb. En om deze week maar positief af te sluiten: ik ben nog altijd blij met m'n karretje :)
Maandag 7 december 2015 - Long Tall Ernie & The Shakers.
Vandaag ben ik in de gelukkig omstandigheden weer een keer jarig te zijn en voor de muzikale maandag lijkt me dat een mooie gelegenheid om eens terug te blikken. Het nummer wat ik vandaag onder de aandacht wil brengen kwam uit toen ik 6 jaar oud was en er zijn natuurlijk veel stromingen en bands die m'n smaak beïnvloeden, maar dit stond aan de wieg van alles wat in m'n leven met muziek te maken heeft: Do you remember van Long Tall Ernie & The Shakers. Het was ondanks m'n jonge leeftijd het eerste singletje wat ik had en ik vond het helemaal te gek als die lui bij Avro's Toppop op tv waren. Lang vervlogen tijden, maar nog steeds vind ik het een leuk nummer.
Zondag 6 december 2015 - Bizar...
Sommigen dingen zijn opmerkelijk, maar dit is echt bizar: ik lees net dat gisteren de Ludwig drumkit van Ringo Starr (ex Beatles) bij een veilinghuis in Los Angeles verkocht is voor... 2.2 miljoen dollar.
Dat is bij de huidige willelkoers zo'n 2.017.980 euro en dan ben ik echt het spoor bijster, zelfs als het om de originele Oyster Black Pearl gaat waar Ringo ruim 200 optredens op speelde en dat de kit werd gebruikt bij de opnames van onder anderen de hits Can’t buy me love en I want to hold your hand.
Goed, er is één of ander goed doel aan verbonden maar dan nog. Een korte zoektocht op internet leverde het resultaat op dat dezelfde kit wordt aangeboden op veiligsite eBay voor 2.000 dollar. Let wel: aangeboden, dus het is maar de vraag wat de beste man er voor krijgt en het verschil van 2.198.000 dollar zit dan in het feit wie er op gespeeld heeft? Volkomen bizar...
Zaterdag 5 december 2015 - Sinterklaas.
De kogel is door de kerk en ik heb mezelf voor Sinterklaas een houtkachel kado gedaan. Afgelopen week heb ik een definitieve afspraak gemaakt met een bedrijf wat het rookkanaal helemaal in orde komt maken, want dat is helaas de enige manier om de boel netjes en veilig in het huis te verwerken. Een week later komt Patrick de kachel installeren en dan is het een kwestie van genieten, dus ik ben nu al een blij mensch laat staan als de boel helemaal geïnstalleerd is en lekker warmte staat te geven.
Woensdag 2 december 2015 - Calais.
Ik meen dat het eind vorige week was, maar het kan ook begin deze week geweest zijn dat er ineens een video online kwam waarin te zien was dat een collega vrachtwagen chauffeur inreed op een stel vluchtlingen in Calais. Die lui willen op één of andere manier héél graag naar Engeland en bezorgen zowel de plaatselijke autoriteiten als de chauffeurs en de werkgevers behoorlijke kopzorgen. Ze proberen zich te verstoppen op, in of onder je vrachtwagen op het moment dat die langzaam rijdt of stil staat en mocht je als chauffeur met één of meerdere verstekelingen worden aangehouden gan je heel simpel de gevangenis in voor mensensmokkel. Er wordt wel het één en ander aan gedaan om te voorkomen dat die vluchtelingen toch Engeland kunnen bereiken, maar het worden er steeds meer en inmiddels is het zover dat hele volksstammen rond dolen in de buurt van Calais om zich een weg naar het Beloofde Land te vinden.
Het probleem is dat daar regelmatig (grof) geweld aan te pas komt en terwijl afgelopen week zo'n beetje 90% van de mensen viel over het feit dat de chauffeur op de vluchtelingen in reed kan ik me het eigenlijk levendig voorstellen. Er zijn bij dit filmpje namelijk twee problemen: het eerste is dat alleen het deel van het inrijden op de vluchtelingen wordt getoond, terwijl het originele filmpje eigenlijk bijna een half uur duurt en je dus veel meer informatie mee krijgt. Het tweede is dat de normale burger hier in Nederland (of eigenlijk waar dan ook) daadwerkelijk weet wat er speelt. Het feit is namelijk dat chauffeurs zelfs bedreigd worden en dat auto's hier en daar compleet gesloopt worden. Kortom: terwijl hier in Nederland het volk met de Zwarte Piet discussie bezig is wagen m'n (directe) collega's op veel momenten letterlijk hun leven om... eigenlijk alleen maar hun werk te doen en als een chauffeur dat een keer zat is staat iedereen op de achterste poten.
Om een klein beetje een beeld te schetsen van hoe het er daar in Calais aan toe gaat plaats ik hieronder wat foto's en mag je zelf bepalen of het allemaal zo veilig is daar. Laat ik er nog bij zeggen dat er al verschillende instanties zijn die zeggen dat chauffeurs eigenlijk helemaal niet meer op Engeland moeten gaan rijden en dan speciaal niet via Calais omdat de problemen daar op dit moment het grootst zijn tot het moment dat de autoriteiten daar daadwerkelijk eens actie gaan ondernemen. Maar goed... de foto's:
Donderdag 31 december 2015 - Pony fluisteraar.
Woensdag 30 december 2015 - Humor.
Maandag 28 december 2015 - Eric Clapton.
Zondag 27 december 2015 - Overdenking.
Zaterdag 26 december 2015 - Feest!
Donderdag 24 december 2015 - Kerstgedachte.
Woensdag 23 december 2015 - Serious Request.
Zaterdag 19 december 2015 - Fotoshoot Laris.
Vrijdag 18 december 2015 - Weekend.
Vrijdag 11 december 2015 - Bezit bezwaard.
Zondag 6 december 2015 - Bizar...
Zaterdag 5 december 2015 - Sinterklaas.
