Vrijdag 29 december 2017 - 2017.
Wat bracht het afgelopen jaar me eigenlijk? Aan de ene kant misschien niet zo veel, maar aan de andere kant juist érg veel. Het begon allemaal al op 1 januari dit jaar met het overlijden van Gertjan, want naast een goede vriend verloor ik daarmee ook de bassist van het bandje waar ik altijd zo'n lol mee heb en dat was best even slikken. Hello George ging toch verder met Maurice als tijdelijke vervanger en later in het jaar zou Arie deze partij definitief in gaan vullen. Zowel met Maurice als met Arie hebben we hele leuke optredens gedaan en aangezien de repetities voor 2018 alweer voor een deel gepland staan kun je ons ook komend jaar vast wel weer ergens zien.
Op persoonlijk gebied veranderde er niet zo veel dit jaar, al was ik in de zomer toch bijna naar Zweden vertrokken om daar een droom te gaan realiseren. Een droom die toen ik er geweest was onbetaalbaar bleek, maar het kriebelt nog steeds en wat in het vat zit verzuurt niet. De ontdekking van het jaar is wat mij betreft de kettingzaag. Vroeger heb ik er ook al eens mee mogen spelen, bij Kajsa's vader was het ook nog wel eens feest met bomen plat gooien, maar er is echt geen grotere kick dan met gepast geweld veilig een grote boom tegen de vlakte gooien. Misschien heb ik m'n roeping wat dat betreft wel gemist *grin*
Qua werk liep het allemaal wel aardig door dit jaar, met natuurlijk als groot nieuws dat er een nieuwe vrachtwagen besteld is. Weer een Scania, weer een speciaal gebouwde en die zal dus uit Zweden moeten komen in plaats van Zwolle en daarmee is de levertijd volgens mij gelijk wat langer. Hoewel de huidige auto me nog steeds erg goed bevalt kun je jezelf wellicht voorstellen dat ik er toch erg naar uit kijk om met de nieuwe te gaan rijden, al zal ik daar toch minimaal nog tot april geduld voor op moeten kunnen brengen.
Wat mij nog rest is om iedereen een prettige jaarwisseling te wensen en natuurlijk een nieuw jaar met veel geluk en gezondheid. Qua vuurwerk zijn er natuurlijk mensen die er absoluut van houden, maar ik hoop eigenlijk dat het vuurwerk dit jaar er uit ziet als de onderstaande afbeelding.
Maandag 25 december 2017 - Krystl.
Ze is op muzikale maandag al vaker voorbij gekomen, maar dit keer met een speciale reden. Ik had namelijk eigenlijk iets anders gepland voor vandaag, tot het moment dat ik er achter kwam dat we het vandaag naast die muzikale maandag ook nog over Eerste Kerstdag hebben. En tja... omdat het een vrolijk deuntje én een kerstplaat is heb ik voor deze gekozen: Wonderfull time.
Woensdag 20 december 2017 - Vakantie?
Vandaag was zoals gisteren eigenlijk al verwacht een makkie qua werk: een paar klanten lossen in Zeeland en daarna nog even wat ophalen onderweg naar... huis.
Dus vakantie? Als ik de bovenstaande afbeelding bekijk heb ik nog een hele klus te doen, maar het zal er op neer komen dat ik een mesje langs m'n gezicht trek en de Kerstman zelf maar z'n ding laat doen, want dat lijkt me toch echt voor iedereen beter. Kortom: karretje op de parking en genieten van een dotje vrije tijd, want bij AWS is de tent gesloten.
Maandag 18 december 2017 - Rainbow.
De laatste loodjes qua werk zijn ingegaan en dus tijd voor een dotje energie. In dit geval véél energie in de vorm van een klassieker gezongen door de in 2010 overleden legendarische rockzanger Ronnie James Dio. Check Kill the king.
Zoals van veel van dit soort nummers zijn er ook van deze heel veel covers te vinden, maar eigenlijk halen ze het allemaal niet bij het origineel...op één na en die doe ik er voor vandaag dan ook gelijk maar bij. Net wat vetter, net wat meer energie, net wat smeriger: de versie van Metallica, waarvan in mijn beleving het begin echt geniaal is. Ze proberen Rainbow niet na te doen, maar zetten echt een eigen versie neer en doen dat goed.
Vrijdag 15 december 2017 - Sneeuw.
Afgelopen week hadden we toch even serieus winterweer in de vorm van sneeuw, heel veel sneeuw. Dat begon in het weekend en met name op maandag vielen echt hele grote hoeveelheden die grote delen van het land plat zouden leggen. Het leverde meer dan 1000 km file op en dan komt vanzelf weer de vraag naar boven waarom Nederlanders niet kunnen rijden en waarom het in een land als bijvoorbeeld Zweden allemaal wel lukt, ook als er een meter sneeuw valt.
Het antwoord daarop is redelijk eenvoudig: het is een keus van de overheid en de bevolking om in deze puinhoop te zitten, want de overheid is er niet op ingericht om grote hoeveelheden sneeuw snel weg te werken en de bevolking heeft niet de spullen en ervaring om op een normale manier met deze omstandigheden om te gaan. De Zweedse overheid investeert simpelweg héél veel geld om de bevolking de gelegenheid te bieden van A naar B te gaan, ongeacht de hoeveelheid sneeuw die er op een bepaald moment valt. Dat geld stoppen ze in een enorme ploeg ervaren mensen, in héél veel sneeuwschuivers en in héél veel strooizout en zand. Dat laatste gebruikt men daar omdat het strooizout bij lagere temperaturen zijn werking verliest. Kortom: er wordt echt keihard gewerkt om tijdens alle omstandigheden mobiel te kunnen blijven.
Aan de andere kant is er de bevolking: ten eerste is de bevolkingsdichtheid in Zweden natuurlijk veel lager, maar aan de andere kant volgen ze bijna allemaal een opleiding die gericht is op rijden tijdens sneeuw cq gladheid. Voeg aan de ervaring omdat het een jaarlijks terugkerend probleem is het gebruik van goede winterbanden of banden met spikes toe en dan praat je al over een hele andere bestuurder dan de gemiddelde Nederlandse automobilist die bij het zien van meer dan drie vlokken sneeuw per minuut direct in paniek schiet. Een bestuurder die banden met spikes of sneeuwkettingen hier niet eens mág gebruiken en dan moet je maar roeien met de riemen die je hebt.
Om binnen m'n eigen beroep te blijven: vrachtverkeer in Zweden hobbelt rond met aslasten die voor een groot deel gericht is op grip, daarnaast maakt men gebruik van een trekker met minimaal 3 assen waarvan de achterste gelicht kan worden of in iedergeval voor een deel ontlast kan worden. Op die manier komt er meer druk van de lading op de aandrijfas en heb je simpelweg meer grip. Ook worden remdrukken aangepast om te voorkomen dat de voorkant gaat glijden en daarmee dat het voertuig onbestuurbaar wordt. Het helpt enorm als je over echt gladde wegen of zelfs een ijslaag moet, maar in Nederland is iets dergelijks bij wet gewoon verboden. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik niet weet of het legaal is in Zweden, maar dat men het doet... dat is wel zeker en zo zijn er tal van foefjes waar deze bevolking gebruik van maakt.
Vandaar dat het allemaal neerkomt op een keus. Een keus die onze overheid maakt en de keus die wij met z'n allen maken om de eenvoudige reden dan extreme omstandigheden gewoon weinig voor komen en dan kiezen we dus voor het ongemak in een dergelijke situatie. Het is gewoon (wellicht helaas) niet anders en wat mij betreft mag de sneeuw weg blijven. Ik vind het persoonlijk heel mooi om te zien en qua rijden is het ook weer een extra uitdaging, maar samen met deze omstandigheden komen hier in Nederland ook dingen als ongevallen en mega vertragingen bij kijken en dat hoeft voor mij niet zo erg. Ik heb het spul in ieder geval weer veilig op de parkeerplaats staan en ga weekend vieren!
Maandag 11 december 2017 - Van Halen.
Een tijdje geleden schreef ik al dat het winterseizoen officeel begonnen was omdat ik de ramen van de auto moest krabben. Vanaf eergisteren doet moeder natuur daar een schepje bovenop en valt er in bepaalde regio's sneeuw. Veel sneeuw zelfs en we mochten er hier ook aan geloven. Omdat sommigen dan een sprongetje van blijdschap doen: een mega vette live versie van Jump.
Maandag 4 december 2017 - Dave Grohl & Norah Jones.
De mega energieke drummer van diverse bandjes en frontman van Foo Fighters in samenwerking met één van de meest lieftallig klinkende zangeressen in de popmuziek van dit moment. Dat kan toch eigenlijk niet samen zou je zeggen, maar ja... Stiekem blijkbaar toch, dus check het prachtige Maybe I'm amazed.
Zaterdag 2 december 2017 - Tribute Heroes.
"Only this night - Tribute Heroes" was eigenlijk de volledige naam van een festival wat gehouden werd in theater 'De Schalm' te Veldhoven en wij mochten daar met Hello George de avond openen. Een twijfelachtige eer zou je zeggen, zeker gezien de tijd van 20.30 uur waarop we moesten beginnen maar toen we na de aankondiging het podium op kwamen bleek de zaal gewoon vol te staan. Verbazingwekkend voor ons als band, want sta je ergens in een kroeg of op een festival wat alleen 's avonds is dan is er om die tijd echt nog helemaal niemand. De eerste band begint dan vaak gewoon een uur later, dus wij waren aangenaam verrast!
Dat iets dergelijks leeft in Veldhoven en omgeving is dus wel duidelijk en gezien het feit dat een mega groot evenement als Cult en Tumult de handdoek in de ring heeft moeten gooien vind ik het persoonlijk alleen maar mooi dat dit soort dingen er ook gewoon zijn. Hoe dan ook, de organisatie was in mijn ogen perfect: goede ontvangst en verzorging voor de bands, goede geluidsmensen en uiteraard zijn ze met z'n allen ook heel gastvrij naar het publiek want daar doe je het uiteindelijk voor.
Persoonlijk vond ik het optreden lekker lopen en op deze manier mogen we terugkijken op een turbulent, maar mooi in mijn ogen toch mooi 2017. Plannen voor volgend jaar zijn uiteraard al in de maak, dus bij leven en welzijn is er vast nog wel een gelegenheid om eens een keer te komen kijken. De thuisblijvers kregen vanavond van ons in ieder geval het ongelijk :)
|
|
|
| 
