Dinsdag 28 februari 2006.
Vandaag om kwart over vijf al thuis en vanwege het super slechte weer een hersteltraining op de spinningbike gedaan. Toch voelt dat goed, zeker als je daarna gegeten hebt en onder de douche bent geweest :-). Op zich niet zo veel gedaan want ik heb in 46 minuten en 37 seconden net maar 17 kilometer gereden en dat komt neer op een gemiddelde van zo'n 21.9 km/u. Als er in de loop van deze week nog een duurtraining van een uurtje of twee bij kan dan ben ik daarna mooi klaar voor het weekend in Mill.
Zondag 26 februari 2006.
Eindelijk weer eens lekker een tocht gereden zonder dat er echt iets tegen zat. De voorvork veert weer zoals hij moet doen, het schakelen gaat allemaal weer soepel en dan ook nog eens een prachtige route gereden in Voorthuizen. Ik was hier nooit eerder geweest, maar ze hebben het qua organisatie zeker goed voor elkaar. De route was in het begin wat saai omdat alles vrij vlak was, maar na de pauze kwam het mooiste gedeelte met een aantal korte maar steile klimmetjes, stuken los zand en dat soort dingen meer.
Wat mij betreft dus zeker voor herhaling vatbaar alleen hoop ik dan wel dat de route de volgende keer minder hobbelig is. Naar schatting bestond 25 tot 30 kilometer van de route uit allemaal kleine hobbeltjes en die zijn net groot genoeg om er voor te zorgen dat je soms bijna van je fiets af stuitert. Vermoeiend fietsen is het op die manier en mensen met een fully (fiets met voor,- en achtervering) hebben hier qua comfort zeker wel voordeel mee gehad.
Maargoed, lekker gereden en daar gaat het toch uiteindelijk allemaal om al is de persoonlijke data niet echt om over naar huis te schrijven. Je zou namelijk op een droog en hard parcour een hoge snelheid verwachten, maar door al die hobbeltjes zat het er gewoon niet in. Ik had uiteindelijk 2 uur, 11 minuten en 3 seconden nodig om met een gemiddelde van 20.9 km/u de 45.79 km van de route af te leggen. De maximale snelheid op de route bedroeg hier 33.4 km/u.
Zaterdag 25 februari 2006.
Vandaag m'n oude Shimano achterwiel naar de fietsenmaker gebracht om daar een nieuwe body in te laten zetten zodat ik die oude wielen met daarop een paar andere banden kan gebruiken om op de weg te trainen. Het verlichtingsetje waar ik gisteren nog over zat te denken heb ik ook gelijk maar meegenomen, want anders heb ik de eerstvolgende keer dat ik op tijd thuis ben meer spijt dan haren op m'n hoofd :-). Setje is makkelijk te monteren op de stuur,- en zadelpen en kan er dus ook zo afgehaald worden.
Vrijdag 24 februari 2006.
Nou, een duurtraining van een uurtje of twee is het niet geworden maar na het werk heb ik toch nog ruim anderhalf uur buiten kunnen fietsen. Er waaide wel een stevige noordoosten wind en het was daardoor knap koud, maar ik ben toch blij dat ik deze keus gemaakt had en niet weer op de spinningbike ben gaan zitten. Misschien moet ik toch eens over een beetje verlichting op m'n fiets gaan denken om op die manier ook in de avonduren een beetje buiten te kunnen fietsen als het droog weer is... Maargoed, vandaag dus 1 uur 36 minuten en 47 seconden op de fiets gezeten en met een gemiddelde van 23.7 km/u kom je dan aan een afstand van 38.16 km, terwijl de hoogste snelheid 46.1 km/u bedroeg.
Morgen doe ik weer helemaal niks, behalve dan het huishouden en zondag staat nog steeds de voorlaatste tourtocht van dit seizoen in de planning. Volgens de weersverwachting blijft het droog en koud met de (noord)oosten wind, dus wat dat betreft komt het zeker goed.
Woensdag 22 februari 2006.
Er kan deze week natuurlijk nog een heleboel gebeuren, maar tot nu toe gaat het niet onaardig. Vandaag ook weer redelijk op tijd thuis en de geplande hersteltraining gedaan. Helaas was ik toch nog te laat thuis om dit buiten te doen en dus heb ik net iets minder dan drie kwartier op de spinningbike gezeten. Alles bij elkaar 16 km in 41 minuten en 39 seconden en dat geeft een gemiddelde van 23 km/u. Als het even kan wil ik deze week nog een duurtraining doen van een uurtje of twee, vervolgens in het weekend de voorlaatste tourtocht van het seizoen en dan is er alweer een week voorbij.
Dinsdag 21 februari 2006.
Vandaag door middel van een simpele test m'n maximale hartslag vastgesteld op 186 slagen per minuut. De test duurde inclusief de warm-up en cool-down 35 minuten en 5 seconden en in die tijd heb ik precies 14 km gereden met een gemiddelde van 23.9 km/u. Nu is het een kwestie van gaan rekenen met de rustpols, de maximale hartslag en de trainings-intensiteit om op die manier gericht op een bepaalde hartslag te trainen. Voor zover ik het nu na kan gaan komt het eigenlijk overeen met hoe ik het altijd al doe, dus wat dat betreft is er vandaag eigenlijk weinig nieuws onder de zon.
Zondag 19 februari 2006.
Zo... sinds een hele week weer lekker een stukje kunnen fietsen. Vanwege de drukte in het weekend heb ik er vandaag maar voor gekozen om eens niet het bos in te gaan maar om gewoon lekker een duurtraining op de weg te doen. Dat scheelt namelijk enorm in de reistijd en ook het onderhoud is na zo'n ritje op de weg niet nodig. Volgende week heb ik gelukkig weer een normaal weekend en dan kan ik dus mooi weer ergens een tocht gaan doen zonder dat hier thuis alles in het honderd loopt.
Vandaag dus een beetje op de weg aan het klooien geweest en ondanks een wat koude wind was het eigenlijk best lekker. In totaal heb ik 1 uur 58 minuten en 56 seconden op de fiets gezeten en met een gemiddelde van 25 km/u kwam ik vandaag aan een totaal gereden afstand van 49.63 km. Dit was trouwens een 80% training en die zullen er de aankomende tijd nog wel meer komen.
Deze week wil ik eigenlijk eens kijken hoe het met m'n maximale hartslag precies zit, een hersteltraining doen en een duurtraining op 80%. Beetje te enthousiast waarschijnlijk, want qua werk zal het wel weer een heksenketel worden verwacht ik maar dat zien we in de loop van de week dan wel weer.
Zalterdag 18 februari 2006.
Hoe kan een planning het makkelijkst in de soep lopen? Nou, op zich hoeft daar niet zo veel voor te gebeuren en dat bleek vandaag. Ik moet natuurlijk gewoon eerlijk toegeven dat ik gewoon te veel had willen doen vandaag, want eigenlijk wilde ik op tijd m'n bedje uit om dat gelijk goed te eten, m'n fiets klaar te maken, boodschappen doen en dan een uurtje of twee gaan fietsen. Daarna had ik nog m'n huishouden willen doen en rond een uur of drie 's middags had ik bij Wim afgesproken.
Wat er wel goed ging was m'n bed uit komen, eten ging ook nog goed maar daarna bleek de ketting die ik gisteren bij Van Tuyl had meegekregen toch nog veel te lang te zijn. Maf, dacht ik nog, want ik had nog navraag gedaan of ze tegenwoordig misschien standaard lengtes hadden die je niet in zou hoeven korten. Het antwoord was dat het inkorten niet nodig was, maar vanmorgen bleek dus dat er een Babylonische spraakverwarring had plaatsgevonden omdat ze daar dachten dat ik een oude ketting (die door het fietsen (slijtage) iets langer wordt) in wilde korten zodat hij weer de oude lengte had en dat kan natuurlijk niet. Maargoed, service van de zaak en de zes schakels die er te veel op zaten werden er gelijk afgehaald en ik kreeg in die tijd lekker een bakkie koffie :-).
Lekker is zo'n bakkie koffie zeker, maar alles bij elkaar ging er toch weer een boel tijd verloren en toen ik eenmaal weer thuis kwam was het tijd om keuzes te gaan maken omdat ik toch niet alles meer zou kunnen doen wat ik van plan was. Het fietsen heb ik toen maar overgeslagen en nadat m'n huisje weer helemaal aan kant was ben ik de boodschappen wezen doen en daarna ben ik naar Wim en Mieke vertrokken. Wim heeft het trouwens voor elkaar gekregen om een fout op te lossen op deze pagina, want in de code staan een paar scripts maar die worden verder niet gebruikt dus zouden ze weg kunnen. Het probleem was alleen dat er een foutmelding kwam als de scripts verwijderd werden en daarom had ik ze maar laten staan. Inmiddels is dat probleem dus ook weer verholpen en ik heb het idee dat de pagina's daardoor toch iets sneller laden.
Vrijdag 17 februari 2006.
Hoewel ik de afgelopen week toch nog een hersteltraining had ingepland is het er niet van gekomen omdat ik elke dag laat thuis was van het werk, maar vandaag was het dan gelukkig toch nog allemaal goed gekomen. Niet dat ik vandaag wel gefietst heb, maar ik ben in ieder geval bij Van Tuyl geweest voor een nieuwe derailleurkabel en heb daar ook een nieuwe ketting meegekregen omdat er bij mijn oude ketting een schakel helemaal vast zat. Die ketting is pas een maand of twee oud en er is echt geen beweging in te krijgen dus vandaar dat er een nieuwe op gaat. Ik ben alleen bang dat de ketting die ik nu meegekregen heb net even te lang is, maar dat zie ik morgen wel bij het monteren. Joost demonstreerde nog even een nieuw goedje wat je in je band kunt doen om lek rijden te voorkomen. Het is een melkachtige substantie die echt binnen een paar seconden een lek dicht wat opzettelijk in een band geprikt wordt en voor zover ik het kon zien werkt het echt perfect. Om dit ook eens te proberen heb ik dus maar zo'n fles meegenomen en ik heb dus weer wat te rommelen voor de hobby...
Vanavond hadden we ook de bandmeeting over het tien jarig bestaan. De datum voor dit feest staat vast op 22 april en vanavond hebben we allerlei dingen besproken als het regelen van het geluid en licht, podiumbouw en aankleding, persoonlijke kleding, setlijsten en al dat soort dingen meer. Het zal nog een heel gedoe worden voordat we uiteindelijk alles voor elkaar hebben maar het zal dan ook zeker een leuk feestje worden. Iedereen is natuurlijk van harte welkom maar daarnaast maken we als band ook nog een gastenlijst en daar ga ik me de aankomende week maar eens een keer mee bezig houden.
Zondag 12 februari 2006.
Tot gisteren avond laat heb ik zitten twijfelen: Zal ik naar Nuenen gaan of niet, maar gezien de kilometers die ik vrijdag al gedaan had en de 80% kans op neerslag die opgegeven werd heb ik er toch maar voor gekozen om een vaste route te gaan rijden. Hier kun je bij regen gewoon vanaf en naar huis terwijl je in een onbekende omgeving de tocht van 50 kilometer vol moet maken als je er aan begint. Watje? Haha, misschien wel maar ik heb er gewoon geen zin in om mezelf zeiknat te laten regenen als het niet nodig is.
Maargoed, ik had er dus uiteindelijk toch maar voor gekozen om naar een vaste route te gaan en de keus was deze keer op de route bij Dorst gevallen. Dit is een heel kort rondje van net geen 7 kilometer maar door alle korte bochtjes die elkaar snel opvolgen is het een heel technisch parcour. Bij één rondje is er niets aan de hand, maar je moet continu voor 100% geconcentreerd zijn en dat valt mij altijd na een rondje of vier toch weer tegen. De benen willen dan best nog wel vooruit, maar ik merk gewoon aan de kleine stuurfoutjes dat het met de concentratie op zo'n moment toch allemaal iets minder aan het worden is.
Na drie rondjes begon het in Dorst te regenen en na het vijfde rondje besloot ik dat ik genoeg had van al die natigheid die naar beneden kwam en ben ik naar huis gegaan. Ik had bij terugkomst toch nog 37.22 km gereden en met een gemiddelde van 19 km/u duurde dat dus 1 uur, 57 minuten en 16 seconden. De fietsplanning voor de aankomende week bestaat uit een beetje uitfietsen (hersteltraining) en een duurtraining van 2 uur op 75%. Voor die hersteltraining zal ik wel weer te laat thuis zijn om dat buiten te doen, maar die duurtraining wil ik eigenlijk op zaterdag gaan doen. Buiten lekker aanklooien is toch altijd nog het lekkerst vind ik persoonlijk en dan kan daar zondag nog mooi een tochtje in Berlicum achteraan.
Toch nog even een aanvulling voor ik naar m'n bedje ga: Tijdens het rijden op de route van vanmiddag liep het schakelen toch nog niet helemaal lekker en dat is waarschijnlijk een gevolg van de lage temperaturen in combinatie met vocht. Tijdens het onderhoud daarom alles nog maar eens los gehaald, schoon gemaakt en opnieuw gesmeerd en het loopt nu echt wel een stuk beter. Waar ik tijdens het onderhoud ook achter kwam is dat er een schakel in de ketting gewoon helemaal vast zit! Ik kan hem met m'n handen nog net bewegen, maar daar stopt het echt wel en dat kan natuurlijk ook een reden geweest zijn dat de ketting nog wel eens over de cassette heen ging. Op het internet heb ik in ieder geval een gouden tip gevonden om kabels te onderhouden zonder dat je ze helemaal los hoeft te halen, dus dat scheelt alweer wat moeite voor de volgende keer. Hoe dan ook, deze week mag ik dus weer een keer naar de fietsenmaker om daar een nieuwe ketting te gaan halen tenzij ze het daar voor elkaar krijgen om die schakels los te halen. Leuke hobby, dat fietsen...
Vrijdag 10 februari 2006.
Vandaag was ik op een redelijke tijd thuis en na een beetje krachtvoer in de vorm van wat yoghurt met Energy Mix (eigenlijk bedoeld als ontbijt) naar binnen gewerkt te hebben ben ik toch nog maar even twee uur op de spinningbike gaan zitten om een 75% training te doen en daarna heb ik gewoon warm gegeten. Het ging op zich wel lekker al ben ik aan het einde van een werkweek nooit zo heel erg fit meer. In een tijd van precies 2 uur trapte ik 47.2 km weg en dat is dus een gemiddelde van 23.6 km/u. Morgen maar eens lekker niks doen, behalve dan de normale huishoudelijke werkzaamheden en dan ga ik zondag toch maar eens in Nuenen kijken denk ik.
Donderdag 9 februari 2006.
Gisteren nog even aan het klooien geweest met de afstelling van de voorvork van m'n fiets maar dat wil op één of andere manier toch niet zo goed lukken, dus besloot ik om maar eens een belletje te doen naar de fietsenmaker voor wat advies. Je kunt aan die vork bijvoorbeeld de zogenaamde 'rebound' instellen en dat betekent eigenlijk dat je de snelheid van het uitveren in kunt stellen. Het is een kwestie van een beetje zoeken naar de goede afstelling want zowel bij een te langzaam vering als bij een te snelle vering zul je gewoon minder controle hebben over de fiets en die heb je off road nou juist zo nodig. Die rebound wilde ik in dit geval een beetje sneller hebben maar het leek erop dat de snelheid gewoon hetzelfde bleef, hoe ik de afstelling ook veranderde. Joost had zoiets van 'kijk maar even en als je er niet uit komt dan kom je maar even langs' en omdat naar mijn idee verder alles goed was ben ik toch maar even bij hem langs geweest om alles na te laten kijken.
Okee, bijna alles bleek goed. Ik had namelijk keurig 7 bar luchtdruk in de vork gedaan (de druk is in dit geval afhankelijk van je gewicht) maar bij het losdraaien van het pompje was er een beetje lucht uit gegaan en daardoor stond de druk dus niet op 7 maar op 6 bar. Dit bleek het verschil te zijn en Joost vertelde dat het beter is om de vork op te pompen tot 8 bar zodat hij daarna bij het los halen van de pomp op ongeveer 7 bar uit komt. Hij veert in ieder geval weer een stuk beter dan dat hij gedaan heeft en ik ben weer wat wijzer geworden.
Joost vertelde trouwens ook nog dat de tourtocht in Nuenen eigenlijk best wel gaaf is om te doen, dus nu ben ik weer aan het denken wat ik het aankomende weekend ga doen. Volgens de pagina van de NTFU kun je in Nuenen kiezen tussen 30, 40 en 50 kilometer terwijl er op de pagina van de organisatie staat dat er maar twee afstanden zijn, te weten 34 en 50 kilometer. Maargoed, morgen eerst maar eens een duurtraining van een uur of twee afwerken en welke afstand het in het weekend wordt is dan nog even afwachten.
Het is zover: De inschrijving voor m'n eerste wedstrijd is een feit en het gaat hier om de Bergrace Off The Road in Arnhem waar ik me heb ingeschreven voor de wedstrijd van 105 minuten (1 uur en 45 minuten rondjes rijden over een vast parcour). Het grootste obstakel tijdens deze wedstrijd zullen de aanwezige hoogtemeters zijn die overwonnen moeten worden, want ik ben van nature niet zo'n klimmer maar daar kan de komende tijd natuurlijk mooi aan gewerkt worden. De wedstrijd is trouwens op 11 juni en dus een week eerder dan de wedstrijd in Amerongen die ik eerst op de kalender had staan. Het gevolg is dan ook dat ik m'n schema een week naar voren moet halen als ik me daar tenminste aan wil houden... Conclusie: Let the games begin!
Dinsdag 7 februari 2006.
Eigenlijk had ik gisteren een hersteltraining willen doen, maar als je dan pas om 21.00 uur van je werk komt heeft dat natuurlijk niet zo veel zin meer. Vandaag had ik meer geluk en heb ik dus een goed uurtje op de spinningbike gezeten met een hartslag van onder de 70%. Gewoon lekker rondjes maken zonder echt kracht te zetten en op die manier zorg dragen voor een goede doorbloeding (en dus herstel) van de spieren. Dat zoiets goed is blijkt wel, want ik voel me na zo'n uurtje trappen toch weer een stuk beter en eigenlijk had ik dit soort hersteltrainingen dus eigenlijk veel eerder moeten doen. Vandaag in totaal 23.9 km gedaan en met een gemiddelde van 23.1 km/u heb ik daar 1 uur en 2 minuten over gedaan.
Zondag 5 februari 2006.
Vandaag samen met 'Fast Freddy' de 55 kilometer van de tourtocht in Eersel gefietst en wat mij betreft mag dat 'fast' gewoon van die naam verdwijnen want dan moet je maar niet van die opmerkingen in m'n gastenboek zetten!! Geintje hoor, want we hebben er express een beetje een duurtraining van gemaakt en de kop gewoon steeds afgewisseld zodat er niet steeds maar één vol aan het werk is. Het ging in ieder geval lekker.
Het inschrijven verliep goed en ze hadden van de organisatie zelfs een bewaakte fietsenstalling waar je de fiets gratis kon parkeren tijdens het inschrijven. Weinig verenigingen doen dit, maar het is helaas hard nodig want het gebeurd toch nog regelmatig dat er fietsen gejat worden bij zo'n evenement. De tocht bleek zoals verwacht: Over het algemeen vlak met heel veel singletracks en hier en daar een wat breder pad. De temperatuur is de afgelopen tijd weer wat gestegen en dat was aan de ondergrond goed te merken want die begon al weer wat los te laten. Door wat lichte regen was een klein gedeelte van het parcour al zelfs wat modderig geworden.
De organisatie had zowel het uitpijlen van de route als de beveiliging van de oversteekplaatsen voldoende goed geregeld en de pauze was zelfs heel goed voor elkaar, want daar was echt van alles te krijgen. We hebben uiteindelijk 58.54 kilometer gereden en met een gemiddelde van 22.2 km/u hebben we daar 2 uur, 37 minuten en 41 seconden over gedaan. Helemaal niet slecht als je nagaat dat we puur op de hartslag gereden hebben en dat het allemaal nog best wel wat sneller kan.
Wat me vandaag echt opviel is niet alleen dat je met een relatief lage hartslag natuurlijk lang niet zo moe wordt en je frisser weer bij de finish komt, maar ook dat je met z'n tweeën veel makkelijker kunt fietsen dan alleen. Normaal gesproken ga ik altijd in m'n uppie naar dit soort dingen toe maar door dit keer met Fred de kop telkens af te wisselen hoefde je lang niet zo hard te werken. Conclusie: Het was lekker en nu op naar volgend weekend. Dan is er geen tocht, maar wil ik op een vaste route eens een testje doen over ongeveer 54 kilometer. Het liefst zou ik hiervoor het parcour van Drunen nemen omdat dit rondje net als bij de HRC ongeveer 27 kilometer is. Maargoed, het is even afhankelijk van wat het weer doet want na zware regenval wordt het daar één groot modderfestijn en is het wellicht beter om ergens anders naar toe te gaan.
Ohja, het probleem met het schakelen is helemaal verholpen alleen na het eerste gebruik van vandaag moet de kabel nog even goed afgesteld worden. Ik moet nog wel eens een blik werpen op de afstelling van de voorvork, want die staat naar m'n gevoel net niet helemaal lekker.
Zaterdag 4 februari 2006.
Linda heeft voor zichzelf besloten een jaar in Australië door te brengen waar ze niet alleen vakantie zal vieren maar ook zal gaan werken en vanmorgen heb ik samen met haar vader en zijn vriendin afscheid van haar genomen op Schiphol. In 'KL204' van Peter Koelewijn wordt een rit naar Schiphol beschreven om daar een geliefde op het vliegtuig te zetten en al is de situatie anders, toch voelt het vreemd om afscheid te nemen van iemand waar je veel om geeft. De luchthaven Schiphol is toch al niet een plek waar ik goede herinneringen aan heb en dat maakte het vanmorgen toch zwaarder dan ik dacht.
Het was trouwens kantje boord of ze uiteindelijk wel zou vertrekken, want het nummer van haar paspoort kwam niet overeen met het nummer van haar visum. Logisch als je een nieuw paspoort hebt gehaald, maar Lin was al zo slim geweest om haar visum opnieuw aan te vragen op het nieuwe paspoort, maar dat was kennelijk mis gegaan. Gelukkig had ze een kopie bij zich van wat papieren en kon via de telex het visum alsnog geregeld worden en kon ze dus toch nog op het originele visum vertrekken. De dame achter de balie wilde haar al een touristenvisum aansmeren, maar dat is maar drie maanden geldig dus daar zou Linda weinig mee opschieten. Maargoed, voor ik hier een heel verslag van haar belevenissen ga zitten typen... geïnteresseerden kunnen via deze pagina haar verhalen volgen op een soort weblog wat ze bij gaat houden.
Daarna even een bezoek aan de fietsenmaker gebracht want die had afgelopen week gebeld dat de pomp voor m'n voorvork binnen was. Die had eigenlijk gelijk bij de vork geleverd moeten worden, maar dat was door omstandigheden even niet gelukt. Ook gelijk maar weer een nieuwe kabel voor de achterderailleur meegenomen. Die had ik deze week vervangen omdat het schakelen allemaal niet zo lekker meer ging, dus dat probleem zou nu verholpen moeten zijn maar daar kom ik dan morgen vanzelf wel achter.
Vrijdag 3 februari 2006.
Eindelijk! Sinds twee weken eindelijk weer even de tijd gevonden om een beetje te fietsen. Vorige week was het er gewoon niet van gekomen en ook deze week leek dezelfde kant op te gaan, maar vanavond had ik dan toch even de tijd om een intervaltraining van een uurtje te doen en na een week van 60 werk-uren viel het me toch niet helemaal tegen. In ongeveer een uur met een gemiddelde van 23.8 km/u heb ik precies 24 kilometer gedaan op de spinningbike, maar of het nou slim was om die intervaltraining te doen weet ik eigenlijk niet.
Morgen wordt ook weer een hectisch dagje want Linda vertrekt morgen voor een jaar naar Australië en die ga ik natuurlijk even uitzwaaien. Verder de gewone dingen voor een zaterdag, maar voor zondag staat er een offroad tochtje van 55 kilometer op de kalender. Hierna was ik van plan om een hersteltraining te doen en in dezelfde week de duurtraining op te schroeven naar twee uur. Maarja, of dat allemaal gaat lukken is natuurlijk maar afwachten...
|
|
|
| 
