Dinsdag 28 februari 2023 - Stihl MS180.
Ding geeft op dit moment zoveel gedoe dat hij gewoon een eigen onderwerp krijgt, maar vooropgesteld: het is zo'n beetje de goedkoopste consumentenzaag van Stihl en eigenlijk niet geschikt voor het werk wat ik doe, maar het gaat specifiek in dit geval om m'n eerste kettingzaag. Deze stond aan het begin van Harre's Tree Removal en heeft voor mij daarom een speciaal plekje in m'n hart. Dat het dan niet om een ultra snelle en grote zaag gaat... dat doet er niet toe. Ik heb het ding af laten zien en hij heeft me in principe nooit in de steek gelaten.
En okee... onderhoud vind ik belangrijk en voer ik ook na elke zaagbeurt trouw uit. Elke zaag die ik gebruikt heb gaat volledig uit elkaar, wordt schoon gemaakt en afgetankt, eventueel aangevuld met het vijlen van een botte ketting om die weer scherp te krijgen of andere kleine dingetjes die ik op dat moment tegen kom. Standaard onderhoud. Als je goed bent voor je spullen, dan zijn ze dat ook voor jou en gezien de schatting van 3300 draai-uren die het ding er inmiddels op heeft zitten mag ik er helemaal niet over klagen.
Dat is... tot een tijdje geleden, want toen bleef hij niet goed meer stationair draaien en de enige schroef die op de carburateur zit om dat af te stellen deed niks. Nu heb ik dat eens eerder gehad en toen bleek er een miniscuul beetje vuil in de carburateur te zitten en door die schoon te maken was het probleem verholpen. Dus vol goede moed als extra bij het onderhoud de carburateur verwijderd, schoon gemaakt en terug geplaatst in de hoop dat het probleem over was.
Dat bleek helaas niet het geval en toen bleek ook dat hij in de normale houding niet stationair bleef draaien maar als ik hem aan het handvat vast hield en met het zaagblad naar beneden liet hangen ging hij juist steeds sneller draaien, iets hoger dan het stationair toerental en hij viel dan niet uit. De conclusie die ik daar aan verbond was dat vermoedelijk het diafragma stuk was. Uiteraard had ik daar naar gekeken, maar blijkbaar pompte hij de brandstof niet goed op terwijl die in de 'natuurlijke val' wel op de plek kwam waar hij nodig is. De brandstoftank zit immers helemaal achterop de machine.
De volgende stap werd het diafragma vervangen. Op zich een simpel klusje waarbij de carburateur wel weer er af moet en uit elkaar, maar ja... het probleem moest toch opgelost worden. Ik kon echter geen pakkingsetje vinden voor de carburateur van de MS180, dus bestelde ik voor een relatief laag bedrag maar een nieuwe carburateur en zette die er halverwege deze maand op. Probleem opgelost dacht ik, maar niks bleek minder waar en hij bleef uit vallen.
Omdat een tweetaktmotor in principe alleen maar brandstof en een vonk nodig heeft om te werken kon het niet anders zijn dan dat er ergens tussen de inlaat en de uitlaat iets mis was en dat kan bij zo'n motor echt enkel om een kleinigheidje gaan. Je hebt immers niet te maken met een ingewikkelde ontsteking of met en,- en uitlaatkleppen die hun werk niet of niet goed doen en dat soort dingen meer, dus... tijd voor drastische maatregelen:
Ik geef toe dat ik het uit een soort van luiheid deed, maar het eerste waar ik naar keek was de uitlaat: die mag niet dicht zitten met koolstof. Iets wat nog wel eens wil gebeuren bij een slecht verbranding van het tweetaktmengsel van benzine en een klein beetje olie. Dit bleek allemaal keurig en hetzelfde gold voor de bougie. Daarna door naar de achterkant en op de foto is het zaagblad met de ketting ook verwijderd en dat had in principe kunnen blijven zitten, maar ik vind het makkelijker werken als dat er af is en het kost een halve minuut of minder die te verwijderen.
De brandstoftank gespoeld, het brandstoffilter schoon gemaakt en omdat ik toch nog een brandstofleiding had liggen heb ik die maar vervangen om op die manier een onzichtbaar klein lek uit te kunnen sluiten waardoor een raar drukverschil zou kunnen ontstaan. Daarna kon alles weer in elkaar, de bende worden afgetankt en getest. En... blijheid, want hij bleef na een klein beetje afstellen gewoon stationair draaien. Ik kan hier thuis de werking van een kettingzaag niet uitgebreid testen dus dat zal komende week nog even moeten gebeuren, maar ik denk dat ik het lek boven heb *grin*
De machine bleef in ieder geval in alle houdingen hetzelfde toerental draaien, dus ik heb er goede hoop op dat het allemaal weer in orde is en dat hij af en toe bij kleine persoonlijke klusjes weer met veel plezier gebruikt kan worden. Bij grote zaagklussen gaat hij zoals ik eerder al een beetje aangaf sowieso niet meer mee, maar ik doe er nog wel privé klusjes mee zoals bijvoorbeeld het zagen van afvalhout wat ik bij een kennis op kan halen. Voor dat soort klusjes voldoet de MS180 wat mij betreft perfect en ik hoop hem sowieso nog lang te gebruiken. Misschien als hij écht op is, dat ik hem zelfs dan nog één keer helemaal uit elkaar haal en als nieuw in huis op een plank zet of zo.
Maandag 27 februari 2023 - Leonid & Friends.
Een voor mij persoonlijk bijzondere ontdekking. Het gaat hier voor zover ik het na heb kunnen gaan over een band die in eerste instantie alleen op Youtube bestond waar de leden afzonderlijk hun ding deden en dat werd online uiteindelijk dan één geheel, maar blijkbaar heeft de band besloten het ook maar eens in het echt te gaan doen en die beslissing heeft bijzondere gevolgen.
Het draait feitelijk allemaal om de Russische bassist en initiatiefnemer Leonid Vorobyev die een hele band met topmuzikanten om zich heen heeft verzameld. Voeg daar de prachtige zangeres Ksenia Buzina en dan krijg je bijvoorbeeld een cover van Chaka Khan's Ain't nobody die beter is dan het origineel. Het arrangement, de uitvoering, hoe strak en zuiver... Echt te gek! Hier volgt vast nog wel meer van :)
Zondag 26 februari 2023 - Afgerond.
Eind oktober 2018 stopte ik als drummer bij Hello George en stapte ik een bos in wat zelfs tot nu toe nog m'n grootste hobby project is. Ruim 5 maanden was ik week in week uit (vaak met hulp van vrienden) bezig in wat ik het Brabants Bosje noem om dat te transformeren van een onveilige wildernis tot een stukje bos met grote gezonde bomen die in principe zo lang mogelijk mee moeten gaan. De oudste bomen op het perceel zitten ergens tussen de 80 en 90 jaar in, maar jarenlang gebrek aan licht heeft ze geen goed gedaan.
Maar goed, wat netjes is moet netjes blijven. Tenminste... in mijn beleving dan, dus besloot ik daar gewoon verder te gaan. Hier en daar wat oude omgevallen bomen opruimen, kijken wat er op een natuurlijke manier gaat groeien en het bijhouden van de randen zodat de paar omwonenden en Staatsbosbeheer die ik daar ook voor een deel als buren heb geen hinder ondervinden. Een betere omschrijving van 'ontspanning' bestaat er niet, want de eigenaar stelt geen eisen dus ik kan er naar toe wanneer het uit komt en kan binnen bepaalde grenzen er ook doen wat me uit komt. Let wel: de eigenaar is en blijft eigenaar en bepaalt dus die grenzen, maar dat gaat onderling op zo'n leuke manier dat het onmogelijk is om zoiets als werk te zien.
Het is voor iedereen die er mee te maken heeft een win/win situatie. Voor de eigenaar is er het voordeel dat hij nergens geen omkijken naar heeft, nergens voor hoeft te betalen en er op kan vertrouwen dat zijn perceel met respect betreden en onderhouden wordt. Voor mij is het natuurlijk de kettingzaag die er voor zorgt dat er om te beginnen al iets leuks aan de hand is, maar ook de vrijheid die ik er krijg om op m'n eigen manier en tijd daar dingen te doen. Nog sterker: ik heb vrienden die af en toe mee gaan om te helpen en die doen dat enkel om dezelfde reden: lekker rommelen in een bos cq de buitenlucht, wat zagen als het zo uit komt en als er hout tussen zit wat nog in de kachel kan gaat dat gratis mee naar huis. Het is uiteindelijk deze eigenaar en dit perceel geweest die me voor mezelf lieten beginnen en dus feitelijk aan de wieg stonden van Harre's Tree Removal en die gedachte vind ik sowieso al veel waard.
Genoeg over de geschiedenis nu, want ik heb bewust voor de titel 'afgrond' gekozen. We zijn na het afronden van het eerste écht grote onderhoud nu 4 jaar verder en het was tijd voor weer een rondje groot onderhoud. Er stonden wat grote bomen in die een risico gingen vormen voor hun omgeving en je kunt dan de boel op z'n beloop laten of proberen deze bomen zo lang mogelijk te laten staan, maar ze uiteindelijk wel te verwijderen voor ze schade veroorzaken en dat was dit jaar eigenlijk aan de hand. Er zijn in totaal 6 bomen verwijderd en die stonden allemaal langs de rand van het perceel. Het is immers daar dat ze schade en/of hinder kunnen veroorzaken, in tegenstelling tot een boom die midden in een bos staat en daar gewoon om valt. Dat is immers simpelweg natuur en dat is ook waar het beheer van dit perceel op gericht is: de natuurlijke cyclus waar bomen groot en oud worden en zichzelf in die periode voortplanten om vervolgens een natuurlijke dood te sterven waarbij alles in dit proces ten goede komt aan het perceel zelf.
Van de 6 eerder genoemde bomen verkeerden er 3 in redelijke staat, maar die stonden vlak langs een omheining en dat is het punt geworden om ze preventief te verwijderen. De andere 3 stonden iets meer in het perceel, maar waren echt al zo dood als een pier. En ja, die kun je laten staan en dat had ik ook gedaan als ze niet de neiging hadden om op het pad van Staatsbosbeheer te vallen. Het is een pad wat veelvuldig gebruikt wordt door wandelaars en mountainbikers en die gaan er echt wel om heen als zoiets op het pad ligt, maar je moet er niet aan denken dat iemand onder zo'n boom komt op het moment dat die naar beneden komt. Kortom: omzagen en daarna lekker laten liggen voor de insecten en andere beestjes. Ik weet dat die een voorkeur hebben voor staand dood hout ten opzichte van liggend dood hout, maar in dit geval kunnen we het risico gewoon niet lopen. Veiligheid voor alles, zo simpel is het.
Gisteren is dat grote zaagwerk met alle kleine klusjes die daar nog bij komen afgerond en is het perceel wat mij betreft klaar voor Broedseizoen 2023. Nog sterker, ik ga er uiteraard later nog wel eens heen voor een controle rondje maar verwacht eigenlijk niet dat er dit jaar nog iets moet gebeuren tenzijn de Amerikaanse Vogelkers echt héél hard gaat qua verspreiding. Op dit moment staat er ogenschijnlijk niks in wat een risico vormt, dus als het over groot onderhoud gaat moet je toch wel denken over een periode van 4 tot 5 jaar verder en wie dan leeft, die dan zorgt. Ik hoop dit nog heel lang te kunnen en te mogen doen, maar situaties kunnen soms snel veranderen en omdat ik hier zo enorm van geniet kan ik enkel hopen dat er na mij iemand anders is die het op dezelfde manier bij wil houden.
Maandag 20 februari 2023 - Guardian.
Van vroeger, want in 1993 zag ik ze live en vond ik deze band te gek. Het gaat om 'muziek met een boodschap' oftewel gospelrock. Sommigen vinden dat deze boodschap niet in muziek verpakt hoort te zitten en al helemaal niet in rockmuziek, maar ja... hoe kan ik het daar meer mee oneens zijn? Liefde is liefde, respect is respect. Waar het ook vandaan komt en omdat het gewoon een lekker nummer is breng ik vandaag op Muzikale Maandag Dr. Jones and The Kings of Rhythm onder de aandacht.
Zaterdag 18 februari 2023 - Treurwilg.
Vandaag ondanks de miezer in de ochtend en de best knappe wind die verwacht werd toch maar begonnen aan het innemen van een treurwilg. Een dag met iets minder wind zou echt wel veel prettiger geweest zijn, maar omdat de klant laat was met de aanvraag en hij de boom toch wel dit jaar nog afgerond wilde hebben moest het eigenlijk wel vandaag. Treurwilgen mogen tot februari/maart gesnoeid worden, maar in ieder geval voor dat hij begint uit te lopen en dat moment waren we nu eigenlijk al net voorbij.
De bovenstaande foto is duidelijk niet van mezelf. Die komt van Google Streetview en heb ik hier gebruikt omdat het in de ochtend simpelweg nog te regenachtig en donker was om een foto te maken die de boom goed zou laten zien. De regen stopte vrij snel, maar de wind zou tot de middag eigenlijk alleen maar aantrekken.
De zijkanten lagen er eigenlijk zo af, maar om als laatste alles uit de top te verwijderen gaf door de wind eigenlijk wel wat kleine hindernissen. Die konden (uiteraard) allemaal overwonnen worden, maar zoals ik eerder al aangaf werkt het gewoon niet lekker met windkracht 5 bovenin een boom waar je dan ook nog met dikke takken moet gaan gooien.
Alles is uiteindelijk gelukt en het ging hier om een klus waar de klant alles zelf op gaat ruimen. Hij heeft dezelfde dag nog met wat hulp van een kraan met een knijper er op het grootste deel van de takken uit de sloot gehaald, een deel is versnipperd en op deze manier is deze man lekker buiten bezig en is het natuurlijk tegelijk ook best een besparing op het kostenplaatje. Al met al een mooie dag. Lekker, snel en veilig gewerkt. Nu het onderhoud van de zaag nog, de boel administratief afronden en dan zit deze klus er op.
Woensdag 15 februari 2023 - Inspiratie.
Inspirtie kun je vrijwel overal vandaan halen en uiteraard kan dat in positieve zin, maar ook in negatieve maar over die laatste ga ik het uiteraard niet hebben. Ik ben bijvoorbeeld steeds op zoek naar manieren om hout op te slaan en tegelijk te laten drogen en het liefst moet dat natuurlijk allemaal zo goed en effectief mogelijk. De traditionele houthokken waarin geklooft hout op de wind droogt kent vrijwel iedereen:
Het is een misvatting dat hout zon nodig heeft om te drogen. Die helpt natuurlijk wel, maar bij het drogen van hout draait alles om wind. Die moet er doorheen kunnen blazen en op die manier drogen de houtcellen uit waardoor je écht droog hout krijgt. Dat daar dan eventueel nog wat regenwater of zo op komt kan totaal geen kwaad omdat het dan enkel om de buitenkant gaat die nat wordt en verder niet. Een jaar of 5 geleden maakte ik kennis met de zogenaamde Holzhausen en dan gaat het om een stapel hout in de vorm van een hut waar je geen enkele constructie voor nodig hebt om die te bouwen. En kijk, met name dat laatste spreekt me aan omdat je in de traditionele houtopslag altijd druk tegen de zijkant aan hebt door het hout waardoor je die zijkant wel stevig genoeg moet maken. Uiteraard kun je een deel van die krachten opvangen door het hout te stapelen zoals op de foto hier boven, maar toch... Constructief moet het goed in elkaar zitten.
De afgelopen tijd kreeg ik steeds wat foto's van Linda die bij haar huis zo'n Holzhausen aan het bouwen is. Ik heb op Youtube wel eens iemand gezien die een test had uitgevoerd over wat nou de beste methode zou zijn om hout te drogen en de traditionele houtopslag kwam daar iets beter uit de bus dan het hout uit het Holzhausen. Logisch, want de wind kan er minder goed doorheen dus het droogt absoluut, maar simpelweg iets langzamer. Voor mij op zich geen ramp aangezien het voor mij toch enkel om hout uit de lange voorraad zou gaan wat ik er in zou verwerken. Het gaat me er in dat geval maar om dat het kan ventileren en dat het op die manier al een beetje droogt is enkel mooi meegenomen. Rottting en schimmel voorkomen, dat is eigenlijk de bedoeling in die lange voorraad want het hout ligt daarna nog 3 jaar in een houtopslag waar het prima kan drogen. Maar goed, hoe bouw je een Holzhausen? De basis is een cirkel en welke diameter je daarbij gebruikt maakt eigenlijk niet zo heel veel uit.
De vraag is meer hoeveel ruimte je ter beschikking hebt en hoeveel hout je er in kwijt wilt. Qua inhoud kun je immers simpel rekenen met de inhoud van een cilinder en hoe groter de basis, hoe meer hout je in de hoogte natuurlijk kwijt kunt. Voor mij zou een kuub of 6 mooi zijn en als ik een dergelijke basis op pallets zou beginnen kun je starten met een diameter van 2.40 meter. Die bouw je dan op tot net geen 1.5 meter hoog en dan zit je al ruim aan de genoemde inhoud.
Zoals op de bovenstaande foto te zien is moet je de 'muur' ietsje naar binnen laten hangen en wordt de binnenkant opgevuld met stukken hout die net niet mooi passen. Op die manier ontstaat er een erg stevig geheel wat als je hem goed op weet te bouwen nooit in zal storten. Overigens gaat hier uiteindelijk een dotje meer in dat de 6 kuub die ik nodig heb, want Linda bouwt hem tot een inhoud van ergens tussen de 10.5 en 11 kuub en dat is dan inclusief het dak.
Vanaf hier is het een kwestie van het dak afwerken en dat is een dingetje wat iedereen op een eigen manier doet. De één maakt van gekloofde houten stukken een soort pannendak en zorgt er op die manier voor dat regenwater afgevoerd wordt en de ander doet het met een gewoon stuk zeil of soms zelfs met een zeil wat speciaal hier voor gemaakt is. Hoe je het ook doet: het is het beste als er van bovenaf geen water in kan komen en uiteraard is het dan een verschil waar je op de wereld woont. Hier in Nederland zou ik een dergelijk 'pannendak' er niet op maken, om de eenvoudige reden dat er hier veel meer regen valt dan in het zuiden van Europa dus je moet voor je eigen situatie even uitvinden wat het beste is.
Op de laatste foto is hij uiteraard nog niet helemaal klaar, maar het gaat me in dit geval om het idee en om het punt dat mensen elkaar kunnen inspireren dingen te doen en zo hoop ik dat dit stukje en de foto's uiteindelijk ook weer iemand kunnen inspireren. Ik vind dit echt een super plan omdat je er zoals ik eerder al aangaf niks constructief voor hoeft te bouwen en je het ding eigenlijk net zo groot kunt maken qua inhoud als je zelf wilt. Het zal in mijn geval nog best even duren voor ik aan zoiets kan beginnen, puur omdat ik het hout er nu niet voor op voorraad heb maar... ding gaat er komen en als het zo ver is dan zie je dat hier uiteraard vanzelf voorbij komen :)
Maandag 13 februari 2023 - Barbe-Q-Barbies.
Deze van oorsprong Finse band kwam net geen jaar geleden voor het eerst voorbij en dat ik er nu weer een nummer van onder de aandacht wil brengen op Muzikale Maandag is geen toeval te noemen. Lekkere muziek, leuke meiden en als je live beelden gaat bekijken weten ze het nog waar te maken ook, dus tja... wat wil je als muziekliefhebber dan nog meer? Nieuwe muziek van deze meiden, dat is het enige wat me zo snel te binnen schiet want hun laatste album is van 2019 maar check voorlopig nog even Innocent.
Zondag 12 februari 2023 - Prachtige week.
Ik had natuurlijk best een update kunnen schrijven afgelopen week, maar het kwam er simpelweg niet van dus vat ik vandaag de afgelopen week maar even samen. Qua werk liep dat allemaal prima en op een aantal dagen zelfs behoorlijk beter dan verwacht en het is dan gewoon érg lekker op tijd klaar te zijn. Op dinsdag was ik zelfs zo vroeg dat ik besloot even een vriend te gaan helpen met een boom. Die hing dusdanig richting een oude appelboom dat hij daar gegarandeerd in zou vallen en dat was dan precies niet de bedoeling. Daar dus even mee geholpen en toen kwam ik er ook achter dat m'n MS180 nog steeds niet lekker liep.
Als ik die vast hield aan het handvat en naar beneden liet hangen liep hij perfect, maar eenmaal in een werkpositie bleef hij maar heel even stationair draaien en sloeg hij binnen 10 tot 15 seconden af. Ik had eerder de carburateur al eens uit elkaar gehad om te controleren en schoon te maken, maar dat had dus niet geholpen en/of ik had iets over het hoofd gezien. Gevoelsmatig moest het membraam het probleem zijn, aangezien hij het op z'n kop (dus met de tank boven en de natuurlijke 'val' van de brandstof zoals bij een bromfiets) wel deed maar anders gewoon niet. Dat bleek nog een dingetje, want waar je normaal aan de hand van een carburateur type een nummer kunt achterhalen om een reparatiesetje te bestellen kreeg ik dat in dit geval niet gevonden. Wel een compleet nieuwe carburateur, dus tja... dan die er maar op.
Een ruwe schatting is dat dit eenvoudige zaagje er inmiddels zo rond de 3300 draai-uren op heeft zitten en gezien wat ik er mee gedaan heb is dat best wel veel te noemen. Zo'n pakkingset is uiteraard een stuk goedkoper dan een volledige carburateur, maar voor afgerond €70,- inclusief verzending kan ik geen andere zaag kopen en als dat wel zou kunnen zou het gezien de staat van deze simpelweg onzinnig zijn. Dingetje doet het verder nog prima, dus waarom zou ik hem weg doen? En okee, er zit aan dit apparaat ook een beetje een sentimentele waarde aangezien dit de zaag is waar alles mee begon, maar dat mag je natuurlijk eigenlijk niet meetellen.
Vrijdag heb ik even door gedaan en een auto vol afvalhout gezaagd en wel naar huis gebracht. De eerste dikke vracht gratis balken die schoon en zo goed als droog zijn. Ik vind het echt ideaal dat ze het als afval bestempelen en me graag zien om het op te halen *grin* Alles bij elkaar werd het vrijdag best een gedoe om dat allemaal na het werk volledig opgeruimd te krijgen, maar het was de moeite waard en ik viel uiteindelijk moe en voldaan op de bank.
De zaterdagochtend begonnen met het uitzuigen van m'n auto, wat onderhoud aan een paar kettingzagen en uiteindelijk ben ik aan de hobby gegaan om een extra werklamp op de Transit te monteren. Niet 100% nodig, maar ik merk hier en daar dat het ding gewoon onvoldoende zicht naar achteren heeft in het donker. Voor overige weggebruikers voldoen de achteruitrijlampen als signalering perfect, maar om in het donker op een vreemde plek écht iets mee te zien... dat is het net niet zeg maar en vandaar de keus om zo'n werklamp te monteren. Dat kan aan de dag van vandaag heel simpel met een ledlamp, want die kan met een laag vermogen toch relatief veel licht geven.
Er zijn wel een paar dingen waar je op moet letten, want hij mag met wit licht naar achteren natuurlijk alleen branden als er achtreruit gereden wordt maar ook dan moet hij geshakeld gemonteerd zitten om afkeur bij de APK te voorkomen. Daarnaast mag dergelijke verlichting geen hinder veroorzaken want dan kun je er alsnog een bekeuring voor krijgen en ook dat is voor mij een reden om hem via een extra schakelaar te laten lopen: ik kan hem dan simpelweg gebruiken als ik hem nodig heb en anders gewoon uit laten. Toen ik gisteren thuis kwam bleek dat hij nog wel even afgesteld moet worden, want hij schijnt op dit moment zo'n beetje tot halverwege de straat. Ietsje meer naar beneden zodat ik een meter of 5 tot maximaal 10 goed licht achter me heb is meer dan voldoende en op die manier wordt het een stuk makkelijker manouvreren in het buitengebied. Echt héél erg blij mee!
Maar goed, het blije voor die dag was nog niet op want ik had nog een afspraak met Garth Bouwman. Gymdocent en... bomenkaper. Ik volg hem op Youtube (link) en die man is echt te gek. Z'n mentaliteit om een klant altijd op een goede manier te willen helpen speekt me aan, mede als z'n ervaring en het is gewoon een enorm sympathieke kerel. Alles bij elkaar vind ik het erg leuk om z'n video's te volgen en hier en daar doe ik ook nog inspiratie op. Zo'n moment kwam op een gegeven moment toen bij bezig was bij mensen met grind rond het huis en om te voorkomen dat al het zaagsel in het grind verdween legde hij daar doeken van oude zonnewerking over.
Even simpel als briljant en je kunt natuurlijk ook stukken (bouw)zeil van de bouwmarkt gebruiken, maar dat is heel snel stuk en de doeken van zonnewering zitten dan tussen de te lichte bouwzeiltjes en de zware vrachtwagenzeilen in, waarbij die laatste dan simpelweg weer te zwaar en daarmee te onhandelbaar zijn. Nu heeft hij nog een hobby en dat is metalen omsmelten en die vervolgens inleveren bij een oudijzerhandel, dus hij heeft hier en daar nog wel eens zo'n doek over en na wat contact stuurde hij afgelopen week een berichtje dat hij er weer één had liggen.
Buiten dat het leuk is om elkaar eens gezien en gesproken te hebben ben ik érg blij met dit zeil en Garth hoefde er niet eens iets voor te hebben. "Als jij er blij mnee bent is het prima." zoiets maakte hij er van. Echt te gek. Die afspraak was aan het begin van de avond en we stonden best een tijdje te babbelen over van alles en nog wat, dus uiteindelijk was ik niet echt op tijd thuis maar had wel een super dag gehad. Een mooie dag met ontspanning door inspanning en met resultaat, dus ook gisteren weer moe en voldaan m'n mandje in.
Vandaag heb ik nog een houtbak te vullen, want de houtkachel brand uiteraard nog steeds iedere dag al zijn er inmiddels wel dagen bij dat hij niet direct aan hoef als ik thuis kom. De temperatuur in huis is dan nog hoog genoeg en dan gaat hij pas aan het begin van de avond aan en op die manier scheelt dat toch weer hout. Hout waar ik tot nu toe gratis aan kan komen, maar toch... het hoeft dan nog niet allemaal lomp snel opgestookt te worden. Het is altijd nog afval en dunningshout wat ik stook en er worden dus geen bomen gekapt met als doel die hier in de kachel op te stoken. Op deze manier hoop ik ondanks alle tegenstand die er is als het over houtstook gaat duurzaam te werk te gaan en als iemand van mening is dat het niet duurzaam is zou ik graag weten waarom niet.
Maandag 6 februari 2023 - Chickenfoot.
Eigenlijk vreemd dat ik deze super band niet vaker genoemd heb, al is dit stiekem toch wel de 2e keer in het bestaan van Muzikale Maandag. De band bestaat feitelijk enkel uit muzikale helden, al is het grote nadeel dat al die lui los van deze band nog andere verplichtingen hebben en na het uitbrengen van Chickenfoot III heeft qua nieuwe muziek nooit meer iemand iets van dit bandje vernomen. Hoe jammer dat is laat ik vandaag horen aan de hand van Big foot waar tijdens de opname nog duidelijk te horen is dat Chad Smith de drummer was, maar die werd op zijn verantwoordelijkheden gewezen bij de Red Hot Chili Peppers en daarom ging Kenny Aronoff mee op tour en die zit voor de gelegenheid dan ook in de video.
Zondag 5 februari 2023 - Risico boom.
Gisteren het groot onderhoud voor dit jaar in het Brabants Bosje afgerond. Samen met een paarl vrienden die niet alleen voor de gezelligheid mee hielpen is daar gisteren de laatste risico boom verwijderd en is het nu nog slechts een kwestie van 2 bomen om gooien die al dood zijn en het pad van Staatbosbeheer op dreigen te vallen en het opruimen van alle takken die nu nog op hoopjes in het bos liggen. Door dat een beetje vlak te trekken blijft dezelfde hoeveelheid in het bos achter, maar zie je het bijna niet liggen en de aanwezige vogels en insecten maken er dan op hun beurt weer gebruik van.
Er zaten bij deze boom een aantal moeilijkheden. De eerste is niet te zien, maar dat is de aanwezigheid van wortelrot in het perceel. Een schimmel tast de wortels aan waardoor bomen hier een soort van spontaan om vallen. Ze zien er de ene keer nog gezond uit en een paar maandan later ligt dezelfde boom plat op de grond omdat de wortels volledig afgebroken zijn. Deze boom staat aan de grens van het perceel en bij de omheining van de buren, dus is het sowieso een kwestie van schade voorkomen door hem op tijd te verwijderen. Maar... wanneer? Dat is eigenlijk de grote vraag, want ik wil zo'n boom er echt niet te vroeg uit hebben, maar wil tegelijkertijd ook niet een keer een telefoontje krijgen van de buurman dat er een boom in zijn hekwerk ligt.
Het tweede is deels zichtbaar, namelijk de leeftijd en de staat van de boom. De oudste grove dennen in het perceel zijn rond de 80 jaar oud en in de bosbouw is ergens tussen de 80 en 120 jaar de leeftijd om ze te kappen, maar ze kunnen in principe veel ouder worden. Ik meen dat de oudste bekende grove den meer dan 350 jaar oud was toen hij uiteindelijk uit zichzelf om viel, dus de 80 jaar van deze den is op zich niet bijzonder maar dat er takken uit beginnen te breken is best een indicatie dat hij qua gezondheid op z'n retour is.
Het derde is op de bovenstaande foto ook maar deels zichtbaar en dat is de hangrichting. Hij staat namelijk niet rechtop, maar is omdat het bos tot een jaar of 5 geleden volledig dicht zat eigenlijk enkel aan de buitenkant gaan groeien waarbij de dikke takken die mogelijk afbreken dus precies boven het hekwerk van de buren hangen. Daarnaast had ik misschien nog een foto moeten maken uit een andere hoek, want hij hangt ook behoorlijk naar de camera toe alleen tja... dat zie je hier dan dus niet.
Dat geeft een behoorlijke belasting en niet alleen gecombineerd met de staat ook weer een mogelijkheid dat hij het ineens begeeft, maar ook dat hij tijdens het zagen ineens af breekt. Vanaf de foto gezien is de enige valrichting namelijk naar rechts, terwijl hij dus behoorlijk naar de camrera toe hangt en als je dan als zager niet de juiste techniek gebruikt mikt zo'n boom zo over je schouder de verkeerde kant op.
Aan de hand van de hangrichting, de kant met het meeste gewicht, de staat van de boom en de plek waar hij stond maakte ik het plan een treklijn te gebruiken om sowieso 100% te voorkomen dat hij in de omheining zou vallen. Dat gecombineerd met een scheve breuklijst waarbij de dunne kant logischerwijs eerder afbreekt dan de dikke en dat die ook nog eens scheef is uitgericht om het vallende gewicht te compenseren geeft dan uiteindelijk dit resultaat:
De theorie is zoals hier boven omschreven niet zo lastig, maar hoe veel je van de standaard af moet wijken is puur een kwestie van gevoel. Het zijn die paar graden compenserende afwijking die je in de zool van de valkerf maakt en uiteindelijk het doorzagen van voldoende houtvezels zodat de boom gaat vallen, maar nét niet die ene vezel te veel zodat hij als nog de verkeerde kant op gaat. Dat gevoel leer je nergens, maar is wel je belangrijkste wapen om schades te voorkomen en belangrijker: 's avonds zelf gezond thuis te komen.
Zo'n 4 jaar geleden waren we in dit perceel klaar met groot onderhoud en sinds dien was het een kwestie van bijhouden. Veel mensen denken dat ik overal maar van alles weg zaag om stookhout mee naar huis te kunnen nemen, maar niks is eigenlijk minder waar. De afgelopen 4 jaar bestond hier uit controleren en klein onderhoud in de vorm van wat omgevallen bomen opruimen die een natuurlijke dood waren gestorven en het vrijhouden van de omheining naar de buren.
Bos moet hier bos zijn en het moet ook bos blijven, kortom: wat er groeit en geen risico voor de omgeving vormt sterft hier een natuurlijk dood en wat er uit zichzelf op komt krijgt in veel gevallen de kans om te groeien. De tot nu toe enige uitzondering daarop is de Amerikaanse Vogelkers, ook wel genaamd Bospest en gezien dan naam weet je dan ook eigenlijk direct waarom. Deze exoot wordt hier in het perceel deels getolereerd, maar vanwege het enórme verspreidingsvermogen voor een groot deel ook letterlijk weg gemaaid.
Het ultieme doel is hier een zelf regenerend bos waar op een natuurlijke manier jonge dennen en eiken het overnemen van de oude generatie die zal verdwijnen. Dat is (zoals alles in de natuur) een erg traag proces en of ik het mee ga maken dat er jonge boomjes uit gavallen vruchten zullen staat weet ik niet, maar ik hoop dat komende generaties ook zo met dit stukje bos om zullen gaan in plaats van het commecieel te gaan exploiteren. De natuur heeft immers ons niet nodig, maar andersom hebben wij de natuur des te meer nodig.
Woensdag 1 februari 2023 - Bijna klaar.
Ik geef direct toe dat het enkel tussen m'n oren zit, maar de voorraad stookhout moet gewoon vol zitten. Zodra die leeg is moet die aangevuld worden met hout uit de lange voorraad en na 3 jaar drogen gaat het dan vervolgens de kachel in. Wat ik al aangaf: dat zit tussen m'n oren en op zich maakt het niet uit als er een paar maanden tussen zit, maar dat voelt gewoon niet prettig. Droog hout krijg je enkel door het op een goed geventileerde plek te laten liggen en daarnaast is het immers de basis om zonder overlast m'n huis te kunnen verwarmen. Niks (of in ieder geval weinig) stinkt harder dan te nat hout wat gestookt wordt in een kachel of nog erger: in een open haard.
Ik was afgelopen week al even bij de lange voorraad langs geweest om wat stamdelen te zagen en op te halen. Het was enkel nog een kwestie van kloven en weg stapelen, al heb ik er deze keer voor gekozen de grove den ook te ontschorsen in verband met de vele insecten die in de hele dikke en zachte schors gaan zitten. In het bos laat ik er hout voor achter om op deze manier voor leven in het bos te zorgen, maar ik hoef ze niet persé in m'n houtstapel.
Het is jammer dat geurfoto's nog steeds niet bestaan, want het gekloofde verse hout van de grove den ruikt echt héél erg lekker. Uiteindelijk zou ik toch nog een klein beetje hout tekort komen, maar dat vul ik een andere keer wel even aan als we weer hout gehaald hebben uit het bos. In plaats van het in de lange voorraad te drukken kan ik zo'n klein beetje immers net zo goed gelijk het drooghok in doen.
Verder zit er eindelijk schot in een aantal dingen en dat voelt erg goed. Het groot onderhoud van het Brabants Bosje is zo goed als klaar, ik heb een nieuwe zaagklus binnen en als het een beetje mee zit heb ik op redelijke termijn zelfs tijd om eindelijk de extra verlichting eens op m'n auto te maken. Maar goed, laat ik nou niet al te veel op de zaken vooruit lopen... :)
|
|
|
| 
