Vrijdag 31 juli 2015 - 1000 Foo Fighters.
Stel dat je heel graag wilt dat de band Foo Fighters naar je stad komt, maar ze komen maar niet. Dan kun je daar over zeuren of je kunt iets ondernemen en dat laatste hebben ze gedaan in Cesena (Italië). Daar kwamen 1000 muzikanten bij elkaar om het nummer 'Learn to fly' te spelen en op te nemen en op die manier Dave Grohl te vragen om naar hun stad te komen. Check de video, dit is écht te gek...
Dinsdag 28 juli 2015 - Struinen langs de Waal.
M'n hele leven woon ik al langs het water en aan de ene kant is de typische omgeving daardoor een soort van gewoontegoed geworden, maar aan de andere kant kan ik er toch enorm van genieten. Het is een uniek stukje Nederland waar we wonen en waar mens en natuur een poging doen om zo goed mogelijk samen te gaan. Als je met de auto door het gebied raast zie je daar natuurlijk weinig van, maar pak je de fiets om eens over de prachtige dijken te fietsen dan zie je al veel meer. Ga je wandelen in de uiterwaarden, tja... dat is gewoon genieten en aangezien ik vakantie heb én Sky hier is zijn we er vandaag maar eens lekker een paar uur op uit getrokken.
Als er geen pad is, dan moet je het zelf maken.
Verlaten strandjes kunnen ontdekt worden.
Vergezicht op Zaltbommel vanuit de uiterwaarden.
Maandag 27 juli 2015 - Jimi Hendrix tribute.
Eerder plaatste ik al een nummer van deze muzikale held zelf, maar aangezien we nu in de lijn van de covers zitten... dan springt die van vandaag er wat mij betreft op één of andere manier uit. Het gaat om 'Casal Power Trio Music Experience', een band die in deze samenstelling volgens mij al lang niet meer bestaat maar de drijvende kracht achter deze band is de Zwitser Enrique Casal. Als je op zijn Youtube kanaal gaat kijken dan staan daar eigenlijk alleen maar muzikale dingen, al vind ik persoonlijk dan het één beter kloppen dan het ander. Maar goed, het gaat me om de vorm die hij de nummers geeft en ik vind de omschrijving die Enrique er zelf aan geeft bijzonder treffend:
We do not just "copy" the Hendrix's music, we mix the colors that Jimi has given us....
I take my guitar like a brush, I close my eyes and I mix the hues... to be able to walk on the Rainbow Bridge. Then give me your hand, open your heart and your ears and come to Jimi Hendrix's World...
Dat komt er in mijn beleving allemaal wel uit bij deze cover van Izabella, want als je je ogen dicht doet is het bijna net of Jimi zelf speelt. Helemaal als je de thuisopname van Casal Power Trio Music Experience gaat vergelijken met de opname die gemaakt is van Jimi Hendrix zelf tijdens het Woodstock festival.
Zondag 26 juli 2015 - Eerste vakantieweek.
De eerste week van de vakantie zit er alweer op en het is een cliché, maar wat ging het weer hard. Niet dat ik de hele tijd druk ben geweest met allerlei dingen want daar is m'n vakantie niet voor, maar er moest qua schilderwerk nog één kozijn op de bovenverdieping bijgewerkt worden omdat het naar m'n zin niet in de goede kleur was gedaan en ik had een repetitie met Catmendu gepland staan. Omdat Remy (hun eigen drummer) er niet was ben ik heel de avond maar met de mannen aan de slag geweest en dat was weer een mooie avond. Verder ben ik een beetje op stap met Sky die hier tijdelijk als logee verblijft en dat is al een feestje op zich. Afgelopen week maakte ik deze (naar mijn idee mooie) foto van haar hier in de tuin:
Verder stond gisteren natuurlijk in het teken van de zomerstorm. De weersvoorspelling van ontstuimig weer kwam wel ietsje uit als je alle foto's van omgewaaide bomen en dergelijke moet geloven. Ik was het grootste deel van de dag binnenshuis bezig dus kreeg ik er niet zo veel van mee, maar eenmaal onderweg naar de supermarkt bedacht ik me ook nog dat het stiekem toch wel behoorlijk waaide en dat in combinatie met de regen maakte het... nou ja... niet echt zomer, zeg maar. Check de onderstaande video die gisteren gemaakt is bij Schiphol tijdens de landing van een KLM toestel. Dan hoef je jezelf niet af te vragen of daar een vakmannetje achter het stuur zit.
Woensdag 22 juli 2015 - Monster van Loch Ness?
Iedereen kent wel de verhalen over het monster van Loch Ness. Een nooit gezien en nooit bewezen wezen wat rondwaart in de wateren van het Schotse meer wat zo'n 37 km lang is, op het breedste punt zo'n 1.6 km breed en maarliefst 226 meter diep.
Dat zijn mooie afmetingen voor een monster om zich in te verstoppen zou je zeggen, maar zoals ik al eerder aangaf wordt er veel over gesproken, zijn er mensen die waarnemingen gedaan hebben... alleen is het nog steeds niet bewezen dat Nessie (zoals het monster in de volksmond heet) ook daadwerkelijk aanwezig is omdat alles wat tot nu toe als 'bewijs' naar boven gekomen is door wetenschappers is bestempeld als 'nep'. Ook kunnen natuurlijke dingen als gasbellen (het meer ligt precies op een breuklijn) voor de aanwezigheid van Nessie aan worden gezien, drijvende boomstammen zijn aangetroffen in de vorm die het monster zou hebben en ook van de onderstaande foto werd uiteindelijk bekend dat het om een nep hoofd ging wat op een speelgoed onderzeeër was geplaatst.
Waar wil ik nu heen? Nou, naar het feit (of beter: punt *grin*) dat er hier in de Zaltbommelse put ook mogelijk zomaar een monster zou kunnen zitten en dat het ding daar in dat Schotse meertje wellicht helemaal niet zo bijzonder is. Check de onderstaande video...
Helemaal normaal en natuurlijk zijn deze bewegingen van het water in ieder geval zeker niet te noemen, dus wie het weet... die mag het zeggen.
Dinsdag 21 juli 2015 - Film trailer.
Stefan is een goede vriend van me en die is in zijn vrije tijd nog wel eens op een goede manier creatief bezig. Zo dook ik in 2009 samen met hem min of meer voor de gein een studio in om te kijken of we met z'n tweeën een complete band zouden kunnen vormen. Het was een heel gedoe met allerlei overdubs en het resultaat was niet 100%, maar toch konden we het een geslaagd experiment noemen en... het was leuk om te doen. Dat laatste daar draait het dan uiteindelijk natuurlijk om, al blijf het jammer dat Conductive Matter alleen maar in de studio bestaan heeft.
In mijn beleving hadden we hier hele leuke dingen mee kunnen doen, maar goed... daar gaat het in dit stukje niet over. Stefan knutselt dus graag en vorig jaar heeft hij de onderstaande trailer voor een film in elkaar gezet. Ik kwam hem vandaag weer eens tegen en van de film is het (uiteraard) nooit gekomen, maar het ding is wel zo grappig dat ik hem jullie niet wil onthouden :)
Maandag 20 juli 2015 - Heart.
Heart is met de zusjes Ann en Nancy Wilson misschien ook niet een band die je op muzikale maandag zou verwachten en dan al helemaal niet in de lijn van covers waar we nu mee bezig zijn, maar toch gaat het gebeuren. Het nummer waar ik naar toe wil is namelijk niet 'zomaar' een nummer maar een regelrechte klassieker en dan ook nog in een heel bijzondere uitvoering. Het gaat namelijk over Stairway to Heaven, wat origineel uiteraard van Led Zeppelin is.
De uitvoering waar ik op doel neemt ons mee naar december 2012 waar de leden van Led Zeppelin aanwezig zijn in het Kennedy Center Opera House voor de Kennedy Center Honors. Die ontvangen zij voor hun bijdrage aan de cultuur van Amerika en dat is een prijs die John Paul Jones, Jimmy Page en Robert Plant naar mijn idee zeker verdienen. Het gaat dus om de nog levende leden, want zoals wellicht bekend is drummer John Bonham in 1980 op 32-jarige leeftijd overleden. Tijdens deze uitvoering van Stairway to Heaven zit overigens Jason (de zoon van John) achter de drumkit en ik weet niet of het een nieuwe versie is van de kit of dat het de originele Ludwig Vistalite van John is maar Jason speelt in dit geval wel op dezelfde set als z'n vader ooit deed. Qua sentiment zou ik het een heel mooi gebaar vinden als het om de originele kit zou gaan, maar daar ben ik dus niet zeker van.
Maar goed... terug naar Heart en hun uitvoering van Stairway to Heaven, waar John Paul Jones en Jimmy Page zichtbaar van genieten en waar Robert Plant letterlijk de tranen van in z'n ogen krijgt. Dat laatste snap ik op één of andere manier maar al te goed, want alles klopt qua gevoel en uitvoering aan dit nummer en dat Jason dan ook nog achter de drumkit zit maakt het alleen maar mooier omdat het op die manier niet alleen een eerbetoon is aan de nog levende leden van Led Zeppelin, maar net zo goed ook aan John.
Zondag 19 juli 2015 - Vakantie.
Na een paar dagen die op het einde toch behoorlijk hectisch bleken is het eindelijk zover: vakantie. Echt, ik kan niet in woorden uitdrukken hoe blij ik hier mee ben. Niet dat ik weet ik waar naar toe ga, want vakantie is voor mij het moment 'dat niks moet' en er zijn uiteraard altijd wel dingetjes die gedaan moeten worden maar dat er dan geen tijdsdruk van een weekend achter zit vind ik echt helemaal super. De komende weken is het dus gewoon een kwestie van lekker aanrommelen, bijkomen en maar zien wat de dagen brengen en... ik kan nu al verklappen dat ik er van ga genieten :)
Maandag 13 juli 2015 - Di-rect.
Het is weer muzikale maandag, we zitten in de lijn van de covers en laat ik maar eerlijk zijn over Di-rect: ik ben geen fan. Vroeger, toen het bandje jonge honden doorbrak vond ik ze echt geweldig. Lekkere stevige rock, gemaakt door een stel jonge gastjes die gewoon deden wat ze leuk vonden en daarmee de doorbraak snel gevonden hadden. Maar goed, jonge jongens worden ouder. Ze willen dan vaak ook wat anders en dat bleek toen Tim (de vorige zanger) er mee stopte omdat hij gewoon iets anders wilde gaan doen en zijn hart (muzikaal gezien) niet meer bij Di-rect lag.
Nu was er ooit een situatie waarin ze met z'n allen zeiden vrienden te zijn, maar wat hij op dat moment en later over zich heen heeft laten komen in de zin van uitspraken door z'n ex bandleden kan er bij mij gewoon niet in. Het ging blijkbaar niet om de vriendschap en de passie voor muziek, maar andere belangen voerden de boventoon en er werden daardoor dingen geroepen die in mijn beleving niet door de beugel kunnen.
Maar goed, dat is dus de reden dat ik geen fan ben want ik heb het niet zo op die instelling. Muzikaal gezien zijn ze er met Marcel (de nieuwe zanger) misschien zelfs wel op vooruit gegaan, al is de echte rock van vroeger naar mijn idee daarmee wel een gepasseerd station geworden. Op zich niet erg natuurlijk, want zoals ik eerder al schreef zijn ze op jonge leeftijd begonnen en met name dan veranderen er op een bepaald moment dingen in je leven en die neem je als muzikant ook mee waardoor ook de muziek die je maakt anders zal zijn dan eerder maar mijn smaak is het gewoon niet.
Maar... muzikale maandag, daar had ik het immers over. Ik was prettig verrast doen ik Di-rect een jaar of vijf geleden bij Giel in de ochtendshow op 3FM deze cover hoorde doen van 'Love me two times', wat origineel van The Doors is. Hun muzikale hart ligt blijkbaar toch nog op de goede plek, want de feel van dit nummer weten ze naar mijn idee op een bijzonder goede manier neer te zetten.
Zondag 12 juli 2015 - Heiveldenrock.
Kort geleden kregen we met PV and The Heartbeats spontaan de vraag om op Heiveldenrock te spelen. Ik had er nog nooit eerder van gehoord, maar het bleek al voor de 12e keer gehouden te worden in het pittoreske Volkel en is één van de vele 'geheime' feestjes die Nederland kent. Uiteraard is het niet 100% geheim want anders zou er niemand komen, maar het is zo'n feestje waar mensen binnen een bepaalde kring weet van hebben en er ook jaarlijks naar toe gaan. Weet je van het bestaan niet af, dan zul je er dus ook nooit komen en laat dat nou net de opzet van de organisatie zijn. Het is geen besloten feest, de toegang is gratis door middel van 'de lappot' en ook al het drinken kun je net zoveel pakken als je dorst hebt en door de kleine opzet (er zal 300 tot 400 man geweest zijn, schat ik) en het selecte publiek is de sfeer ook érg prettig.
Voor de band ging er nogal het één en ander aan vooraf, want we hadden immers een tijdje terug de zoveelste meeting gehad en daar afspraken gemaakt die voor de verandering weer eens totaal niet door gingen. Ik had daar enorm de pest in, want we zouden met z'n allen er weer tegenaan gaan en onder anderen gaan beginnen aan een nieuwe setlijst. Maar goed... van repeteren kwam het niet eens, dus laat staan van andere nummers die we deze avond in de setlijst hadden. Het voelde voor mij als trekken aan een dood paard en op die manier ging er veel meer energie in zitten dan dat er uit kwam, maar al babbelend kwamen we tot de conclusie dat de fut er om diverse redenen voor het grootste deel wel uit is. Eindelijk eerlijkheid...
Betekent dit dan het einde van PV and The Heartbeats? Niet per definitie, want wat we gisteren als conclusie getrokken hebben is dat het op de manier zoals het nu gaat gewoon niet werkt en dan moet je kiezen: of de stekker er uit trekken of een oplossing vinden die wél werkt en die menen we op dit moment gevonden te hebben. Dat houdt in dat we eerst eens even vakantie gaan vieren, wat dingen op een rij zetten en dan totaal van nul af iets nieuws op gaan bouwen. Uiteraard gaan we wel spelen als we ergens een aanvraag krijgen, maar het gaat er om de energie binnen de band weer op te bouwen. Energie die er op zich wel is, want zoals we gisteren op het podium stonden liep het eigenlijk helemaal te gek. Zelfs veel beter dan ik verwacht had na alles wat er aan vooraf gegaan was, of zoals je wilt: niet aan vooraf gegaan is als het gaat over de repetities. Hoe dan ook was de sfeer er onderling niet minder om, zoals op de onderstaande foto's te zien is :)
Kortom: het was een dol dwaze bende van te voren, maar gelukkig bleek bij de soundcheck al dat het muzikaal gezien allemaal wel goed zou komen. Frank stond als geluidsman achter de knoppen en op zich is dat al een basis waarbij er weinig of niks mis kan gaan, dus als we het al zouden verkloten zou het puur aan onszelf te wijten zijn. Maar goed, zoals ik al eerder schreef ging het allemaal wel van een leien dakje om het zo maar te zeggen. Iets wat me al eerder verbaasde overigens, want we hebben al eerder op een podium gestaan zonder enige voorbereidingen en toen bleek ook al dat we muzikaal gezien gewoon zo op elkaar zijn ingespeeld dat er eigenlijk weinig tussen te krijgen is. Dat en de band onderling zal overigens wat mij betreft ook wel de basis zijn van het idee om naar een vorm te gaan zoeken waarin PV and The Heartbeats echt tot z'n recht kan komen, in plaats van het bandje te zijn wat af en toe alleen maar voor een optreden bij elkaar komt. Wordt vervolgd...
Donderdag 9 juli 2015 - Jack Broadbent.
Wie? Om eerlijk te zijn had ik er tot vanavond ook nooit eerder iets van vernomen, maar als je 'muziek' noemt bestaat dat voor mij voor het grootste deel uit 'gevoel' en het liefst met 'bezieling'. Dan hoef je in principe niet eens van de (stijl) muziek te houden, maar is het per definitie goed en wat deze man hier klaar maakt vind ik persoonlijk écht helemaal geweldig. Check de onderstaande video's...
Dinsdag 7 juli 2015 - Griekenland.
Al enige tijd is een deel van Europa in de ban van Griekenland. Heel in het kort: dat land kan op één of andere manier niet voldoen aan betalingen en dreigt daarom failliet te gaan. Allerlei ministers en mensen van de Europese Centrale Bank zijn er maar druk mee want die hebben in principe wel plannen klaar liggen om de boel te redden, maar dan moet Griekenland wel even meewerken. De plannen zijn in een referendum door de Griekse bevolking aan de kant geschoven, want 61% van de stemmers stemde tegen allerlei bezuinigingen en hervormingen waar ze aan moeten gaan voldoen in ruil voor meer economische steun vanuit het Grote Europa.
Het ziet er dus naar uit dat de Griekse regering die plannen uiteindelijk af zal wijzen en daardoor geen geld krijgt, maar volgens de Griekse premier is het géén 'nee' tegen Europa. Er zijn inmiddels namelijk mensen die roepen dat het land maar buiten de Euro zone moet vallen en dat ze het zelf allemaal maar op moeten gaan knappen en daar kom ik dan met m'n gedachten om de hoek kijken, want... Is dat wel zo nadelig als ze het voor laten komen? Het Grote Europa lijkt zo'n beetje heilig voor veel regeringsleiders, maar het zou wellicht best zo kunnen zijn dat we zonder dat hele geneuzel beter af zijn.
Kijk eens wat 'Europa' ons jaarlijks kost en dan doel ik niet eens op al het geld wat een lidstaat moet betalen, maar ook kosten aan personeel van die Europese leiders en al hun vervoer, beveiliging, tijdelijke huisvesting als ze niet thuis zijn en weet ik wat nog meer. Uiteraard levert hetzelfde Europa ons ook wel wat op want veel projecten komen tot stand met steun van de Europese Unie, maar ik vraag me serieus af of we onder de streep niet beter af zijn en wellicht dat de Grieken op dit moment ook zo denken. De term 'Grexit' wordt inmiddels al officieel gebruikt voor het eventuele vertrek van Griekenland uit het Grote Machtige Europa en wellicht moeten wij dus eens nadenken over een Nexit. Ik ben er in ieder geval voorstander van om dat eens écht te laten onderzoeken en een dergelijke vraag niet door onze premier te laten beantwoorden die dan alleen maar zal antwoorden met de kennis die hij op dit moment denkt te hebben.
Oh, en moet ik er nog bij vermelden dat ik de termen 'het Grote Europa' en 'het Grote Machtige Europa' nogal cynisch bedoel? Nee, toch zeker...
Maandag 6 juli 2015 - Chickenfoot.
In de reeks covers op muzikale maandag heb ik voor deze week de keus laten vallen op het nummer Highway Star. Het origineel is (uiteraard) van Deep Purple en kwam in 1972 uit op hun album Machine Head. Nu zijn er legio covers van dit nummer te vinden, maar zelden zo goed als deze van Chickenfoot.
Nu zijn het natuurlijk al niet de minste muzikanten die in die band zitten, maar de energie die er in zit en de manier hoe Joe Satriani hier op zijn gitaar live de keyboard solo speelt die in het origineel zit is naar mijn idee (bijna) niet te benaderen. Maar goed, ik geef toe... ik ben fan van dit clubje muzikanten. Misschien zelfs wel enorme fan :)
Zaterdag 4 juli 2015 - Tour de France.
Hij is weer van start...
Vrijdag 3 juli 2015 - Weersomstandigheden.
Het weer is qua zomer op dit moment best wel om over naar huis te schrijven: de temperaturen zitten elke dag zo'n beetje in het hele land wel boven de 30 graden, met uitschieters naar boven van rond de 35 graden. Morgen verwachten de meteorologen de warmste dag ooit, al moet ik nog zien wat daar van terecht komt. De verwachting voor Zaltbommel stond aan het begin van de week namelijk nog op 42 graden en die is inmiddels bijgesteld naar 39. Nog warm zat natuurlijk, maar het zal me niet verbazen als het uiteindelijk op 35 of zo blijft hangen.
Maar Nederland zou Nederland niet zijn als er bij dit soort weersomstandigheden ook knappe buien ontstaan en dat was met name gisterenavond het geval. Felle buien, hier en daar met hagel en heel veel onweer was zo'n beetje het recept voor de avond en dat hebben we lokaal geweten ook. De overlast was weer behoorlijk in ieder geval, zoals op de onderstaande foto die genomen is in Bennekom. Het gaat hier om een boerderij met een rieten kap die al in brand stond, maar alsnog door de bliksem getroffen werd en hoe ellendig ook... het levert wel een mooi plaatje op.
Woensdag 1 juli 2015 - Goed nieuws!
Ergens vorige maand schreef ik over het Parkfeest. Een mooi feestje in het park van het Brabantse Oosterbout wat volgend jaar mogelijk niet door zou gaan door de financiële problemen die de organisatie parten speelde, maar daar heb ik goed nieuws over: door de inzet van diverse medewerkers voor het werven van sponsoren en de actie 'Red ons Parkfeest' waarbij iedereen geld kon doneren is het inmiddels duidelijk dat de editie 2016 door kan gaan. Dat is natuurlijk sowieso goed nieuws, maar helemaal omdat het dan om de 20ste keer gaat en uiteraard staat iedereen inmiddels alweer te trappelen om daar een daverend feest van te maken.