Maandag 29 juli 2019 - Mooi Wark.
Het is op zich niet zo'n geheim: ik hou van het oosten van het land en dan doel ik met name op De Achterhoek en Twente. Een exacte reden kan ik daarvoor niet geven, maar het is het sfeertje wat er hangt, de houding van de mensen, het taaltje, dat ze weten hoe je een feestje bouwt en ook keihard werkt enzovoort.
Het is een gevoel wat zich van me meester maakt als ik daar ben en ze hebben natuurlijk een aantal bandjes die voor de rest van Nederland niet of nauwelijks verstaanbaar zijn, maar wel zo rocken dat het dak van elke feesttent er af gaat. Mooi Wark is zo'n bandje en om nou niet met hun bekende hit In de blote kont aan te komen zetten, doe ik het vandaag op Muzikale Maandag met Ik bin en blief een boer.
Zondag 28 juli 2019 - Project 2, update 3.
De grootste puzzel van het project zit er op. Allemaal zonder schade, iedereen gezond weer thuis, de buurman blij dat er geen schade meer veroorzaakt kan worden bij z'n pruimenbomen, de eigenaar van de boom ook blij dat de schade op deze manier is voorkomen en ik blij vanwege al het eerder genoemde. Kortom: tot nu toe een mega geslaagd project waarbij één zwaar overhangende stam toch echt wel wat vroeg qua denkwerk en planning.
Van 23 meter hoge populier naar 3 meter hoge knotwilg. Deze boom is ziek en tijdens de zaagwerkzaamheden kwam ik er achter dat er vermoedelijk een probleem is met de wortels in de vorm van wortelrot. Toch is het de bedoeling hem nog een kans te geven en vandaar dat hij nu door het leven gaat als knotwilg. Hopelijk kan de boom op deze manier nog jaren mee, al zal hij gezien het rottingsproces op een paar plaatsen op een gegeven moment toch wel het loodje leggen.
Aan de ene kant is het natuurlijk zonde om een boom die op zich makkelijk 100 jaar kan worden te kappen of op een dusdanige manier in te korten dat er weinig meer van overblijft, terwijl hij in dit geval maar 44 jaar bleek te zijn. Toch was de kap nodig vanwege omgevingsrisico's. Op de laatste twee bovenstaande foto's is goed te zien hoe de rechter stam overhangt en je kunt je vast voorstellen hoe ver dat door gaat als hij meer dan 20 meter de lucht in gaat, om dan maar niet te beginnen over het geweld wanneer iets dergelijks door wind of wat dan ook afbreekt. De grootste puzzel qua risico's zit er dus op en binnen afzienbare tijd ga ik verder met deze:
Dat is ook nog best wel een ding, maar bijna kinderspel te noemen in vergelijking met de eerste boom die gedaan is. Zoals op de foto te zien is hangt deze ook wel behoorlijk over, maar dat is in verband met het gras geen probleem. Het eerste plan was om hem in zijn geheel over de sloot te laten vallen en daarna in stukken te zagen, maar dat plan is herzien in verband met de sloot. Je moet de boom daar voor een deel ook weer uit zien te krijgen en dat is extra moeite die je in principe wilt voorkomen.
Het plan op dit moment is om gewoon eerst alle takken te verwijderen. Tijdens het zagen zullen die gewoon in het gras vallen en kunnen dan makkelijk opgeruimd worden. De stam laat ik vervolgens richting de weg vallen, om de eenvoudige reden dat het past en je dan geen zware stukken hout uit de sloot hoeft te gaan trekken. Al het hout blijft overigens bij de eigenaar in dit geval. Dat wordt nog geklooft en daarna zal het na een lange droogperiode als stookhout gebruikt gaan worden, maar die laatste stappen... daar heb ik niks mee van doen. Ik werk het op maat op een stapel, ruim de bende die veroorzaakt is op en dan zit het er voor mij op, om de eenvoudige reden dat ik zelf nog voor jaren hout heb liggen en de opslag hier volledig vol zit.
Vrijdag 26 juli 2019 - Update weerrecord.
Kort samengevat: het weerrecord is aan gort, de wind voelde als een warme föhn en het was echt bloedheet. Het absolute record qua temperatuur werd gisteren gemeten op de vliegbasis van Gilze-Rijen en de temperatuur kwam daar uit op 40.7 graden Celsius.
Donderdag 25 juli 2019 - Weerrecord.
Het zal niemand ontgaan zijn: het is warm in Nederland. Nog sterker, het is bloedheet en gisteren sneuvelde het warmterecord uit 1944 want Eindhoven had gisteren de twijfelachtige eer om met 39.3 graden celsius bovenaan in de lijst te eindigen. Nu is het zomer en mag je in principe niet klagen over het feit dat de zon schijnt en het warm is, maar dit soort temperaturen zijn wat mij betreft gewoon echt te gek.
Op zich is de warmte niet eens het probleem, want dat trek ik wel. Het probleem zit hem voor mij in m'n huis wat buiten dubbel glas niet geïsoleerd is en waar de zon van 's morgens vroeg tot 's avonds laat op staat te branden. Wat dat betreft had ik gisteren ook een record, want toen ik naar bed ging was het 32.9 graden op m'n slaapkamer en dat koelde in de loop van de nacht maar ruim 2 graden af. Kort door de bocht: dat slaapt wel, maar niet lekker.
Overigens is de kans erg groot dat het warmterecord van gisteren vandaag alweer zal sneuvelen, maar omdat de dag op het moment van dit schrijven nog niet om is heb ik daar geen cijfers van. Er gaat een nieuwsbericht rond dat op vliegbasis Deelen 41.7 graden gemeten is, maar de experts twijfelen aan de juistheid van deze cijfers dus wellicht daarover morgen of een andere keer meer.
Maandag 22 juli 2019 - Gavin DeGraw.
Ehm... Wat ga ik hier bij verzinnen om deze op Muzikale Maandag onder de aandacht te brengen? Wellicht omdat Gavin in een interview ooit vertelde dat zijn roots in Nederland liggen omdat DeGraw een verbastering is van De Graaf? Of omdat het gewoon een lekker nummer is van een hele goede artiest? Of gewoon een combinatie van beiden? Hoe dan ook: check deze akoestische uitvoering van Chemical party. Deze is in mijn beleving beter dan het origineel en mocht je nieuwsgierig zijn, dan is die eventueel hier te vinden.
Zondag 21 juli 2019 - Project 2, update 2.
Gisteren maar eens knap op tijd begonnen en achteraf bekeken zou het klokje bijna rond gaan, maar wat zijn we een eind gekomen!
Het uitgangspunt van vorige week.
In de afgelopen week heb ik maar besloten om m'n oude buurman er maar eens bij te betrekken en met behulp van zijn hoogwerker konden de grote overhangende takken mooi in stukjes van buiten naar binnen verwijderd worden. Iets wat klimmend ook wel zou gaan, maar waar in mijn beleving een te groot risico aan zat in verband met de fruitbomen van de buurman op de ene hoek en op de andere hoek een doorgaande weg omdat de stukken dan langer zouden zijn. Je wilt immers niet dat er ineens een tak op straat ploft terwijl er net een auto langs komt, of nog erger: een fietser of voetganger voorbij komt.
Dat bleek gaandeweg een goud plan te zijn, want het ging op deze manier niet alleen veilig, maar ook erg snel. Niet dat tijd er toe doet, want je kunt er beter wat langer over doen en alles heel houden dan snel zijn en brokken maken natuurlijk, maar toch...
Bomen in een bos laten vallen is toch een heel ander ding dan in de bewoonde wereld, want de ruimte is gewoon minder en daarmee worden de risico's ook automatisch groter. De aanwezigheid van gebouwen en mensen laat je met van alles rekening houden en op die manier was het best wel nadenken om niet alleen uit te vogelen vanaf welke hoogte de top kon vallen, maar ook om te zorgen dat in dit geval de hekkenposten en een post voor een brievenbus niet geraakt zouden worden maar... gelukt! :)
Uiteindelijk was er in de loop van de middag dit over en moest alleen de bende die we veroorzaakt hadden nog opgeruimd worden. De hoogwerker werd weer opgehaald en het enige wat me nu nog klimmend rest is het inkorten van de stammen. Het is namelijk geen verwijdering, want de populieren worden ingekort tot een meter of 2 om dan hun leven verder te slijten als knotwilg. Tenminste, dat is de hoop die ik heb. Grote delen van de boom zijn immers al dood en het is daarom nog maar afwachten of hij het in deze vorm wel weer goed gaat doen. Het is in mijn beleving sowieso zonde om een boom klakkeloos te verwijderen, terwijl je er op deze manier wellicht nog jaren plezier van kunt hebben en verwijderen kan altijd nog mocht blijken dat hij zo ziek is dat hij het toch niet overleeft.
Maar goed, het spannendste zit er nu op. Met name de top die heel schuin over de pruimenbomen van de buurman hing was toch wel even een dingetje om te doen en het gaf daarom ook een enórm gevoel van voldoening toen alles zonder enige schade te veroorzaken op de grond lag en we met z'n allen gezond naar huis konden. Voor komende week is de weersvoorspelling niet best voor dit werk: er komt weer een hittegolf aan met temperaturen van boven de 30 graden, dus ik ga er vanuit dat deze klus later zal worden af gemaakt. Op zich geen punt, aangezien het geen aangenomen werk is en er dus ook geen tijdsdruk achter zit. Buiten dat kun je natuurlijk in overleg ook een heel eind komen, maar dat is in dit geval dus niet eens nodig.
Maandag 15 juli 2019 - The Black Crowes.
Bij deze bandnaam denken veel mensen vrijwel direct aan hits als Remedy en Hard to handle, maar die ga ik dan natuurlijk juist niet plaatsen op Muzikale Maandag. Hoe lekker die nummers ook zijn, ook dit is wat mij betreft een klassieker die het vernoemen waard is. Bijna 10 jaar oud inmiddels en nog altijd even mooi: She talkes to angels.
Zondag 14 juli 2019 - Project 2, update 1.
Na het project van afgelopen winter in het bos wat helemaal opgeknapt is was het tijd voor een nieuwe uitdaging en die heb ik bij vrienden gevonden in de vorm van een paar zieke populieren die in korte tijd (bijna) volledig dood zijn gegaan. In de winter stonden we er nog naar te kijken onder het mom van 'binnenkort even een paar dode takken er uit zagen, voor die bij de buurman op de fruitbomen vallen', maar in het voorjaar bleek dat het eigenlijk totaal mis was met de bomen en zelfs de ene die hier nog best aardig in het groen lijkt te staan gaat zienderogen achteruit.
Toch hebben we beide bomen nog niet helemaal opgegeven, want het makkelijkst is natuurlijk om te stellen dat ze beiden helemaal weg moeten maar het plan is om ze terug te snoeien naar het formaat knotwilg om te zien of ze op die manier nog wel kunnen overleven. Ik heb er vooral bij de tweede een hard hoofd in, maar het valt natuurlijk te proberen en als je zulke bomen geen kans geeft zal het nooit iets worden. Onder het mom van 'dan hebben we het lastigste maar gehad' zijn we met de eerste begonnen en dat loopt op zich vrij aardig.
Aardig, maar om eerlijk te zijn ook niet meer dan dat. Hij is ten eerste met 23 meter een stukje hoger dan ik dacht en daarnaast blijkt hij bovenin ook nog slechter te zijn dan ik dacht. Van onderaf is het niet te zien, maar ik kom op een punt waar ik als beginnende klimmer geen takken tegen kom om m'n lifeline aan te zekeren. Tenminste, die takken zitten er wel maar zijn zo dood en droog als een pier.
Het is misschien té voorzichtig, maar ik durf daar op een hoogte van 20 meter m'n lifeline niet aan te zekeren om de eenvoudige reden dat ik bang ben dat de tak afbreekt op het moment dat ik hem nodig heb mocht ik naar beneden vallen. En dat vallen... dat heb ik zoals je weet één keer eerder gedaan en wil ik in dit geval zeker niet meemaken, want hier overleef ik het kort samen gevat gewoon niet.
Hier waren we toe om aan de tweede stam te beginnen en ook hier komt als je een eindje omhoog bent eigenlijk hetzelfde probleem qua dode takken als bij de eerste. Kortom: er moest een ander plan bedacht worden en dat hebben we gedaan, waardoor we de volgende keer met een beetje geluk een heel stuk verder kunnen komen. Jammer aan de ene kant, maar veiligheid gaat voor alles en eerlijk is eerlijk... het is wel genieten van een mooi uitzicht als je een eind bovenin zit.
Maandag 8 juli 2019 - Nina Simone.
Om de eenvoudige reden dat het om een heerlijke klassieker gaat, check de originele uitvoering zoals hij ook in de musical 'Hair' zit van Ain't got no, I got life.
Zondag 7 juli 2019 - Vakantie update 3.
Na het tripje naar Italië heb ik besloten maar eens even echt vakantie te vieren en me niet te veel op m'n hals te halen. Het ging immers om de laatste paar dagen van m'n vakantie en inmiddels staat de vrachtwagen weer compleet ingepakt op de parkeerplaats te wachten op de nieuwe werkweek.
Dat is een dubbel gevoel, want aan de ene kant voelde het erg goed toen ik hem gisteren weer ging halen maar aan de andere kant... Als ik bij aankomst in Maasbree te horen zou krijgen dat er nog 4 weken vakantie bij zouden komen onder de voorwaarde dat ik naar huis zou lopen, dan was ik al snel onderweg. Maar goed, ik denk dat iedereen wel iets vergelijkbaars heeft aan het einde van een vrije periode. Het waren sowieso een paar niet alleen leuke, maar ook nuttige dagen en met dat gevoel moet ik weer wat maanden door zien te komen. De komende tijd maar eens genieten van anderen die op vakantie zijn en daarmee dus niet op de weg te vinden zijn :)
Donderdag 4 juli 2019 - Italië.
Afgelopen maandag de Muzikale Maandag gemist, maar dat komt komende week wel weer goed. Ik had er namelijk een goede reden voor: even op en neer naar Italië om daar een aantal huizen te bezichtigen. Dat was in de provincie Alessandria, wat ligt in het Noordwesten van het land en is daarom redelijk makkelijk te bereiken.
De reis er naar toe ging in dit geval zo'n beetje heel Duitsland door en het geinige van dit land vind ik dat je onderweg richting het zuiden de Alpen op je af ziet komen. Zwitserland is als doorgaand land in één woord saai te noemen, want je zit veel in tunnels en het uitzicht wat je hebt vanaf Basel richting Como is niet je van het te noemen. Op één of andere manier verandert dat volledig als je Italië binnen komt rijden, waar we vanuit de Alpen eerst op de Po-vlakte terecht kwamen en later weer de bergen in gingen met de bergpasjes, haarspeldbochten en daarbij behorende uitzichten. Kort samengevat: ik vond het prachtig daar.
Zoals eerder genoemd gingen we er naar toe om een aantal huizen te bezichtigen. Omdat het niet om een huis voor mij persoonlijk gaat en er op dit moment verder nog geen zekerheid is wil ik er niet te veel foto's van plaatsen, maar dit is hetgeen waar uiteindelijk de voorkeur naar uit ging:
Een werkelijk prachtig geleden oude boerderij waar je als je zou willen zo in kunt, al is er natuurlijk in dit soort gevallen altijd wel iets te verbeteren cq op te knappen. De totale perceeloppervlakte is maarliefst 50.000 m2 en op zo'n oppervlakte kun je jezelf best uitleven als het gaat om het opbouwen van een bestaan waarin je zelf in je inkomen wilt voorzien.
Een beestje wat ik nog niet kende, in Nederland ook niet voor komt maar in dit soort landen juist heel veel is de Zevenslaper. Men noemt het ook wel een Relmuis en het lijkt een beetje een kruising tussen een eekhoorn en een muis. Hij leeft op hoogtes, veel in boomtoppen en tussen daken, en is zoals op de foto te zien is heel behendig in het bewandelen van muren. Het nadeel voor de mens schijnt dat hij hier en daar isolatie tussen de daken weg vreet, maar verder is het een totaal ongevaarlijk beestje en ik vind het er grappig uit zien :)
Al met al was het voor het doel absoluut de moeite waard om even heen en weer te rijden, maar toen ik op de terugweg na ruim 3200 km zo goed als probleemloos dwars door Europa gereden te hebben bijna weer thuis was moest het natuurlijk weer eens een uur en vijftien minuten duren om de laatste 35 km af te leggen. Welkom terug in Nederland? Zo voelde het niet erg, maar na een goed hapje eten en een heerlijke douche ging het al snel een stuk beter.
|
|
|
| 
