Dinsdag 24 juni 2014 - Twee video's.
De eerste is van het Hello George optreden bij Kuylkamp van afgelopen zaterdag. Gemaakt met een fotocamera, want de audio klinkt eigenlijk voor geen meter maar voor het idee is het wel grappig:
De tweede... tja, als je het geluid van je pc toch aan hebt staan vanwege de bovenstaande video dan moet je dat even zo laten. Ik heb echt ENORM gelachen om deze puzzel...
Maandag 23 juni 2014 - Weekend tour Hello George.
Afgelopen weekend stond voor mij in het teken van Hello George met op zaterdag het Kuylkampfestival en op zondag een optreden in Eindhoven. Beiden met wisselend succes, maar... ik zal bij de zaterdag beginnen.
Kuylkamp komt voort uit de Stichting Flauwekuyl die zich onder anderen ten doel gesteld heeft om een festival te organiseren voor gehandicapten en waar dus in alle gevallen het héle gezin van harte welkom is. Muziek brengt dus samen, daar komt het op neer en het geinige is dat heel veel van de benodigdheden gesponsord worden, maar dat iedereen die op wat voor manier dan ook aan het festival meewerkt een kaartje moet kopen. Dat geldt dan van de voorzitter tot aan de bands toe, maar daar staat tegenover dat alles, maar dan ook écht alles op de hele dag gratis is. Kortom, als band doe je dit niet om er op wat voor manier dan ook beter van te worden. Je doet het omdat muziek een passie is en omdat je in dit geval er anderen écht een plezier mee doet en dat het werkt merk je aan de sfeer tijdens het festival. Die is zo vreselijk gemoedelijk, daar kunnen er heel veel een voorbeeld aan nemen. Maar ja, het is dan ook kleinschalig en wellicht dat dit scheelt.
Er waren uiteraard wel meer mensen dan op de bovenstaande foto, maar deze is van 's middags tijdens de bbq. Ook zoiets leuks: in de loop van de middag is er een zogenaamde 'tombola'. Alle muzikanten die zich opgeven worden op een hoop gegooid en er worden bands uit samengesteld die speciaal voor die gelegenheid twee nummers gaan doen. Op die manier speel je met mensen samen waar je anders nooit mee op een podium zou staan en daarnaast komen er nummers tevoorschijn die je anders misschien nooit zou spelen. De eerste ronde van die tombola was 's middags en aan het eind van deze ronde werd alles stil gelegd en was het tijd voor een hapje: de gezamelijke bbq en dat lieten we ons niet alleen smaken, maar het was nog stik gezellig ook :)
Daarna ging de tweede ronde van de tombola van start en daarna werd begonnen met het programma van de normale bands. Wij speelden ergens in de loop van de avond en voor mij was het één van de makkelijkste optredens ooit: ik had alleen m'n eigen kruk, een bassdrumpedaal en een stel stokken mee. Dat is nog eens wat anders dan het gebruikelijke gesjouw...
Uiteindelijk werd het een echt Hello George optreden: gezellig onderling, sfeer ten top én nog lekker gespeeld ook. Iets wat ik de dag erna toch anders ervaarde toen we bij Altstadt op het altijd gezellige Stratumseind in Eindhoven stonden.
Nou ja... bijna altijd gezellige Stratumseind dan, want in dit geval was er zo goed als niemand. Het was natuurlijk zondag, het was etenstijd toen de eerste band (The Divinos) begon en daarnaast moest het Belgische voetbalteam een wedstrijd op het WK spelen waar heel veel mensen natuurlijk naar kijken. Erg jammer, maar bij Mood die als tweede speelde leek het tij even te keren en kwam er toch nog het één en ander aan publiek binnen alleen... vertrokken die ook weer net zo snel als ze binnen waren gekomen bij het einde van het optreden waardoor wij net als de eerste band voor een zo goed als lege kroeg stonden te spelen.
Misschien waren m'n verwachtingen te hoog, maar ik het hier meer van verwacht en zeker omdat het voor ons het laatste optreden was voor de vakantie en we er tot ergens in augustus of september uit liggen. Het had een hele leuke afsluiter kunnen zijn, maar dat werd het op zich dus niet. Op zich wel weer lekker gespeeld, maar het is natuurlijk leuker als zo'n tent vol staat. Maar goed, bij deze heb ik muzikaal gezien officieel vakantie en dat is ondanks dat muziek maken érg leuk is toch ook wel lekker. Tijd om de batterij weer op te laden en weer te knallen in de tweede helft van seizoen.
Woensdag 18 juni 2014 - Parkfeest 2014.
Afgelopen weekend was de 8ste keer dat ik meewerkte aan het Parkfeest in Oosterhout en dit jaar waren er nogal wat veranderingen. Hier en daar hadden we er als backstage ploeg wat taken bij gekregen, maar aan de andere kant was er vanwege bezuinigingen maar 1 podium in plaats van de 4 die we normaal hebben en dat scheelt natuurlijk weer een boel werk. Maar goed, om het heel kort samen te vatten: het was een top feestje en de (veel) kleinere opzet was geniaal. Ik denk dat de organisatie dit jaar eindelijk weer een keer geld over kan houden om uit te keren aan goede doelen en het volgende Parkfeest weer op poten te zetten.
Okee, dat is wat kort door de bocht misschien dus laat ik bij het begin beginnen. Het Parkfeest wordt georganiseerd om geld in te zamelen om de bouwhal voor de carnavalsvereniging te betalen en daarnaast ondersteunt de stichting allerlei verenigingen in Oosterhout, waardoor iedereen er eigenlijk baat bij heeft. Een goed streven en dat ging heel lang goed gezien de groei van het festival, maar een aantal jaren geleden kwam de klad er in. Het weer viel keer op keer tegen, bezoekers bleven massaal thuis en dan schiet het financieel niet erg op. Zwart/wit kwam het er op neer dat de organistatie maar één keus had: terug naar de basis en een klein festival neerzetten in de hoop weer wat geld over te kunnen houden of nog één keer uitpakken en daarna failliet zijn.
Normaal waren er tijdens een Parkfeest weekend 2 podia in het park en 2 op De Heuvel (een parkeerplaats naast het park) en was er daarnaast allerlei entertainment door straatartiesten, alleen op vrijdagavond waren alleen de 2 podia in het park in gebruik. Dit keer was er voor gekozen om de vrijdag volledig te laten vervallen en zaterdagavond te starten met 1 podium in het park. Op zondag was er op De Heuvel wel straattheater en allerlei vermaak voor de kids, maar de podia die er normaal stonden ontbraken. Op die manier werd een enorme kostenbesparing gerealiseerd en achteraf bekeken was dat zonder afbraak te doen aan de sfeer van het festival. Nog sterker: wat mij betreft was die zelfs beter.
Er is halverwege de week al begonnen met opbouwen, maar in mijn geval kwam ik zaterdagochtend pas in het park om mee te helpen met de details. Kleine dingen die nog afgerond moesten worden als een tent opbouwen tussen het podium en de kleedkamers backstage, een terrasje inrichten, broodjes die gesmeerd moesten worden voor de artiesten die aankwamen en al dat soort dingen meer.
Intussen waren ze ook in het park bezig met de laatste voorbereidingen en op een aantal dingen op het podium na is het hier eigenlijk zo goed als klaar.
Toen in de loop van de middag alles echt klaar was konden we met z'n allen even uitblazen en je weet van te voren dat je dit nodig hebt, want als alles loopt zoals gepland gaat het allemaal vanzelf maar het komt vaker voor dat dingen toch anders lopen en dat je met z'n allen vreselijk aan de bak moet.
Om 18.00 uur ging het park open voor de bezoekers waarna we om 19.00 uur los gingen met de band Ziggy Smack. Een lokale coverband die met hulp van Encore echt wel een feestje neer wisten te zetten.
Normaal werd er geschakeld naar een ander podium aan de andere kant van het park zodat de avond eigenlijk één geheel vormde, maar zoals ik eerder al schreef was er dit jaar maar 1 podium in het park. De organisatie had bedacht dat op te vullen met Manitou FM. Wat dat is? Twee professionele idioten die in een bak omhoog gehesen worden door een Manitou en daar allerlei muziek draaien. Dat klinkt saai als ik het zo schrijf, maar het gaat hier om een stel medewerkers van het Parkfeest die ook tijdens het opbouwen en afbreken voor muziek zorgen en 'twee professionele idioten' slaat niet op de personen zelf maar meer op de manier hoe ze het brengen. Wat een sfeer wisten die tussen de optredens neer te zetten en waar mensen binnen de organisatie in eerste instantie bang waren dat het publiek zich niet zou vermaken werd juist het tegenovergestelde bewezen.
Nooit eerder werd het programma op deze manier gevuld, ik vond het persoonlijk helemaal te gek en gezien de reacties uit het publiek vonden die het ook een prima opvulling van de avond. Voor herhaling vatbaar dus! Ondertussen werd de band 'Rondje Doe Maar' op het podium gezet en het laat zich raden: het gaat hier om een Doe Maar coverband en dat deden ze goed. Op de foto is ook wel te zien dat het park inmiddels lekker vol stond en daar waren wij als organisatie dan weer enorm blij mee.
Zo'n beetje alle klassiekers kwamen wel voorbij die door het publiek luidkeels meegezongen werden. Ondertussen in het backstage gedeelte...
Ja, inderdaad: Freddie Mercury. Al lijkt hij er in zijn gezicht totaal niet op, zodra deze man op het podium staat met zijn band Killer Queen is het soms net of Freddie weer terug is. Okee, dat moet ik even relativeren want qua zang doet deze zanger echt héél erg onder voor het origineel. Misschien is het een persoonlijk dingetje want ik ben echt enorm van van Queen en Freddie Mercury. Het was wat mij betreft een band zoals er in mijn leven niet meer zal komen en dan zijn er muzikanten die dat na willen doen terwijl het eigenlijk gewoon onmogelijk is. Freddie was qua persoonlijkheid en stem zo enorm uniek, maar ja... misschien ben ik gewoon een miepert want het publiek genoot van alle Queen nummers die voorbij kwamen en daar draait het per slot van rekening om.
Dat was de afsluiter van de zaterdagavond en toen was het voor ons tijd om de boel af te ronden en hier en daar vast klaar te maken voor de volgende dag. Uiteindelijk was het diep in de nacht dat ik in m'n mandje lag, maar vroeg in de ochtend waren we met het team alweer actief in het park. De laatste kleedkamers moesten nog schoon gemaakt worden en opnieuw ingericht, de voorbereidingen voor het programma op De Heuvel moesten gedaan worden en noem zo alles maar op. De Heuvel was het centrum voor de allerkleinsten en die hebben zich daar zo goed vermaakt. Het was echt geweldig om te zien hoe alles er daar aan toe ging en eigenlijk alleen maar lachende gezichtjes te zien. Er was zelfs een kinderopvang voor ouders die zelf even in het park wilde gaan kijken en ook daar hebben de kids zich goed vermaakt. De ouders ook, dus familiedag geslaagd inclusief de opzet van de organisatie! :-)
In het park traden begonnen we om 13.00 uur met een optreden van Samba Salad, gevolgd door de jongens van B-Brave, The Black Marble Selection, My Baby, Joris Linssen & Caramba, Hour Zero, TenTemPiés en als afsluiter de Memphis Maniacs. Twee van dit lijstje sprongen er voor mij uit en dan gaat het qua verbazing om B-Brave. Het is een jongensbandje in de trend van Five, Boyzone, One Direction, Take That en meer van dat soort dingen. Qua perfomance is er wat mij betreft niet zo veel om je over te verbazen trouwens want bewegen en zingen kunnen ze, maar die gillende meiden... Vanaf acht uur 's morgens stonden de eerste tienermeisjes al aan het hek vooraan het podium voor een optreden wat pas om twee uur 's middags zou beginnen en bij het zien van de jongens werden ze écht histerisch. Maar ja, ik ben daar waarschijnlijk te nuchter voor of zo. De jongens stonden op de programmering voor een doelgroep en ze hebben hun reputatie waar gemaakt. Overigens gaat het om echt super beleefde jongens die de boel in de kleedkamer ook keurig achter hadden gelaten en het enige wat ik voor hen hoop is dat er niet alleen een manager is die aan dit soort projecten goed geld kan verdienen.
De andere verbazing was muzikaal en kwam van My Baby. Cato van Dijck is de lead zangeres cq gitariste van dit bandje en samen met nog een gitarist en een zingende drummer weten die een groove neer te zetten die zijn weerga (bijna) niet kent. Als je ze een keer live hebt gezien mag je in ieder geval nooit meer naar dingetjes op Youtube of zo kijken, want dat klinkt gewoon niet. Live zijn ze super en daar draait het naar mijn idee om. De nummers zitten qua muziek en verschillende stemmen zo vreselijk lekker in elkaar dat het voor velen op het veld onmogelijk was om stil te blijven staan. Nog sterker: ze speelden als soort van soundcheck een rifje wat ze keer op keer herhaalden. Dat klonk niet eens voluit over de PA, maar toen al gingen er in het park hoofdjes bewegen. Kortom: niet opzoeken op het internet maar echt een keer gaan zien als ze in de buurt zijn. Foto's heb ik van de zondag bijna niet, alleen van de afsluiter:
Conclusie: de organisatie heeft wat lef moeten tonen om het steeds groeiende Parkfeest terug te brengen naar de roots, maar is daar wat mij betreft ruimschoots in geslaagd en gezien de opkomst van het publiek ga ik er vanuit dat zij er hetzelfde over denken. De komende tijd volgen er allerlei evaluaties en gaan als het goed is allerlei commissies weer aan de slag om ook Parkfeest 2015 tot een feestje te maken. Even geduld nog... :-)
Donderdag 12 juni 2014 - Verjaardag.
Elk jaar is het zo'n beetje wel hetzelfde: "Wat wil je hebben voor je verjaardag?" en als antwoord is het ook telkens hetzelfde, namelijk "Geen idee, als je langs komt voor een bakkie of een borrel is het al leuk". En okee, ik geef toe dat het nog even duurt voor ik daadwerkelijk jarig ben maar in dit geval heb ik toch al iets gevonden wat me wel aanstaat :)
Dinsdag 10 juni 2014 - Pinksteren 2014.
Om te beginnen ga ik een klein stukje terug in de tijd en wel... ruim een week. Op de eerste maandag van de maand worden zoals bij iedereen zo'n beetje wel bekend is de sirene's getest in Nederland. Voor Siro is dat maar een vreemd ding, zo bleek:
Dan toch maar verder met het afgelopen weekend. Een weekend waarin eigenlijk niks te beleven viel, maar waarin toch nog even snel een repetitie werd ingelast met een nieuw gezelschap. Het gaat om een soort loting op een festival een daar ben ik samen met een zangeres, gitarist en iemand met een sousafoon in een gelegenheidsband gezet. Het is dan natuurlijk maar afwachten hoe dat gaat lopen, maar via de mail waren we er eigenlijk zo uit welke 2 nummers we gaan doen en afgelopen maandag was daarvoor de repetitie.
Nou moet je jezelf van zo'n repetitie niet te veel voorstellen, want het is eigenlijk alleen maar even kijken of er knelpunten zitten en die ter plekke oplossen. De rest is een beetje huiswerk en op het festival moet het dan uiteindelijk gaan gebeuren. Uiteraard zijn we daar niet de enige samengestelde band, want uit een hele bak met muzikanten zijn op die manier verschillende bands samengesteld. Een nieuwe ervaring en wat mij betreft leuk om te doen.
Verder heb ik me dit weekend eigenlijk bewust lekker rustig gehouden. De afgelopen weekenden waren druk genoeg en er zit ook nog genoeg aan te komen. Tijdens wat rondklikken op het internet kwam ik de onderstaande video tegen en met de temperaturen van de afgelopen dagen (30+) doet dit nummer het wat mij betreft goed:
Woensdag 4 juni 2014 - Inspiratie.
Chad Smith is als drummer voor mij een bron van inspiratie en de onderstaande video van Drum Channel laat bijvoorbeeld zien waarom:
Zondag 1 juni 2014 - Hemelvaart 2014.
Vier dagen weekend, maar... hoe hard gaan die dagen voorbij? Aan de ene kant is het heerlijk dat je extra vrije tijd hebt en dus ook dingen kunt ondernemen waar je anders niet aan toe komt, maar in dit geval had ik alle dagen van te voren al vol gepland. Met leuke dingen, dat dan wel maar het geeft toch meer drukte dan dat ik in eerste instantie had verwacht.
Donderdag en vrijdag was het een kwestie van ruimen. Véél ruimen, want uiteindelijk stonden we met de auto en een aanhanger er achter met ruim 600 kg aan afval bij de stort. Het ruimt enorm op, maar we waren er toch wel twee dagen goed druk mee en aan het einde is het dan zo lekker om een rondje met de honden te lopen en de rust op te zoeken...
Zoals op de tweede foto te zien is was het al aardig schemerig op dat moment, maar ondanks de tijd voelde het toch echt wel als ontspanning. Later op de avond was het tijd om weer naar huis te vertrekken in verband met een optreden met PV and The Heartbeats in Lithoijen.
Het was in eerste instantie de bedoeling om daar zaterdagmiddag vroeg aanwezig te zijn en wat beelden te schieten die uiteindelijk voor een videoclip gebruikt gaan worden en ook zouden we een live registratie maken van de audio, maar dat is allebei niet door gegaan. Medische problemen en een nachtdienst waren daar de oorzaak van om het maar kort samen te vatten en daar doe je natuurlijk niks aan. We zullen dat dus door moeten zetten naar een andere keer, maar ik ga er vanuit dat het wel goed komt.
Het optreden was trouwens op een te gekke locatie, namelijk bij WSV De Maaskant en de sfeer was er helemaal te gek. Qua organisatie zat er maar één praktisch puntje in en dat was dat we met dubbel geluid stonden. We hadden als band geluid mee omdat het zo afgesproken was en er stond een DJ te draaien en die had een set bij zich die kwalitatief voldoende was om ons ook uit te versterken. Hier blijkt eigenlijk wat mij betreft maar uit dat je iets dergelijks niet met verschillende mensen of commissies moet doen, maar dat één persoon dat regelt en dat die eventueel voor de contactgegevens kan zorgen tussen de band en de DJ. Maar goed, zoals ik al aangaf was dat maar een klein puntje en Bart (de geluidsman van Be Sound die we mee hadden) is flexibel genoeg om zich aan te passen. We hadden met deze man trouwens een top geluid op het podium en in de zaal was het ook allemaal okee voor zover ik begrepen heb aan de reacties, dus wat dat betreft is het ook voor andere bands een aanrader om contact op te nemen als je eens iets van geluid nodig hebt.
Maar goed, zoals ik eerder al aangaf was de sfeer in het clubhuis te gek en waren er vanuit de organisatie eigenlijk alleen maar goede zorgen zodat we niks te kort kwamen. Na 2 sets en nog een korte toegift was het tijd om de boel af te breken en naar huis te gaan, maar dat werd uiteindelijk nog serieus laat. Of vroeg, net van welke kant je het bekijkt natuurlijk...
Op zich niet zo'n ramp, maar een beetje uitslapen was er vandaag niet bij omdat we een laatste repetitie hadden gepland met Hello George. Er zitten wat leuke dingen aan te komen waar we staan en het was nog even nodig (lees: gezellig) om de spreekwoordelijke puntjes op de i te zetten. Dat is ook allemaal gelukt en daarna heb ik eigenlijk alleen nog maar wat in huis rond gehangen. De energie was een eind op en vanavond zal het een kwestie worden van op tijd naar m'n mandje, want er moet morgen natuurlijk gewoon weer gewerkt worden. Vier dagen vrij, het klinkt lang maar het is zo voorbij...
|
|
|
| 
