Donderdag 27 juni 2019 - Vakantie update 2.
Veel mensen gaan in hun vakantie (al dan niet in eigen land) in de zon liggen en doen verder weinig. Anderen trekken naar een ander (ver) land om daar van alles te gaan bekijken en op die manier de wereld te ontdekken. En ik? Ik maak eigenlijk nooit plannen en doe dingen die niet 'moeten'.
Gisteren hield dat in dat ik bij vrienden even een tak ging verwijderen van een boom. Dat 'even' werd een behoorlijke klus aangezien het een knap eindje boven de grond was en daarnaast was deze tak zo'n 25 cm dik, met het daarbij behorende gewicht en om het nog wat lastiger te maken hing hij over het huis. Het gaat daarbij niet om de takken die zichbaar zijn op de onderstaande foto, want dat stelde allemaal niet zo veel voor en die heb ik onderweg naar boven verwijderd.
Conclusie: het was eigenlijk te warm voor zo'n klus, want ondanks dat het gisteren minder warm was liep de temperatuur de dag er voor tijdens de voorbereidingen nog op tot net boven de 35 graden, maar de klus is klaar en de 193T doet z'n werk goed. Weer een mooie dag gehad in de vakantie :)
Maandag 24 juni 2019 - Van alles.
Om bij het begin te beginnen moet ik eigenlijk even terug naar gisteren, want toen zou ik even bij de eigenaar van het stuk bos waar ik aan het werk ben geweest langs gaan voor een bakkie. We hadden afgesproken in het Belgische Wortel, maar hij wilde me ook wat van de omgeving laten zien en dat verhaal begon eigenlijk bij De Klapekster waar we op dat moment zaten.
Dat bleek een oud opvangtehuis te zijn van de 'Koloniën van Weldadigheid' voor landlopers, al mag je 'opvangtehuis' daar eigenlijk gewoon vervangen door 'gevangenis'. Er is een website met allerlei informatie en daar plak ik even de onderstaande tekst van, om op die manier een samenvatting te geven van de gescheidenis en waar de huidige organisatie voor staat:
In 1993 eindigde de werking van de landbouwkoloniën in Wortel en Merksplas voorgoed. Daarmee werd een hoofdstuk afgesloten van meer dan 150 jaar armoedebestrijding door werkverschaffing op het platteland. Een kwarteeuw later is het landschap van Wortel- en Merksplas-Kolonie kandidaat-Werelderfgoed. Dankzij de inzet van burgers, overheden en vzw Kempens Landschap is dit bijzondere erfgoed en verleden vandaag springlevend.
Op 1 maart 1993 werd de Belgische wet op de beteugeling van de landloperij afgeschaft. Van 1866 tot 1993 was het in België namelijk strafbaar om te bedelen en op straat te leven. Wie geen geld op zak had om een brood te kunnen kopen, werd gedwongen naar een instelling gestuurd. De kans was groot dat je als man terecht kwam in de verre Noorderkempen; in Wortel- of Merksplas-Kolonie. In totaal woonden en werkten er zo’n 55.000 landlopers.
De Koloniën als Belgische staatsinstellingen waren echter al een doorontwikkeling van een ambitieus, utopisch en sociaal experiment dat in 1818 van start ging. Op initiatief van Generaal Johannes van den Bosch, werden er begin 19de eeuw op zeven jaar tijd zeven Koloniën van Weldadigheid gesticht. Vandaag bevinden er zich vijf Koloniën in Nederland en twee in België. Opgericht vanuit hetzelfde verlichte gedachtengoed kenden deze gebieden elk een eigen ontwikkeling.
Na de afschaffing van de wet op de landloperij in 1993 stonden Wortel- en Merksplas-Kolonie sterk onder druk. De gebouwen stonden leeg en waren vervallen, het landschap stond te koop en zou versnipperd kunnen worden. Enkele burgers trokken aan de alarmbel en gaven een signaal aan de overheid om dit bijzondere erfgoed te redden. Op dat moment waren de gebieden immers nog niet beschermd en stond dit erfgoed zelf in de lijst van de 100 meest bedreigde erfgoedsites ter wereld van het ‘World Monuments Fund’.
In 1997 werd daarom op initiatief van de provincie Antwerpen en een 40-tal gemeentebesturen een landschapsvereniging opgericht: vzw Kempens Landschap. Sindsdien gaat het de goede kant op met de Koloniën: het landschap en de meest monumentale gebouwen zijn beschermd en het gebied is momenteel volledig in handen van de gemeenschap. Zo wordt het landschap vanuit één visie beheerd zodat het bijzondere karakter ervan niet verloren gaat.
In 25 jaar tijd kan er veel gebeuren. Vandaag zijn Wortel- en Merksplas-Kolonie (samen met de vijf Nederlandse Koloniën van Weldadigheid) kandidaat om op een heel andere lijst te pronken: de Werelderfgoedlijst! Deze zomer wordt bekend gemaakt of de zeven gebieden zich effectief Werelderfgoed mogen noemen.
Peter Bellens, gedeputeerd van de provincie Antwerpen en covoorzitter van Kempens Landschap vertelt: ‘Werelderfgoed of niet, het landschap van Wortel- en Merksplas-Kolonie is absoluut een bezoek waard! Sinds juni 2017 kan je in Merkplas gratis terecht in een innovatief en interactief bezoekerscentrum dat door Kempens Landschap werd ontwikkeld. Waar vroeger varkens in en uit de stallen liepen, stap je nu binnen in ‘Bezoekerscentrum Kolonie 5-7’. Ernaast is ook een brasserie ingericht waar je iets kan drinken en eten. Vanaf dit voorjaar kan je een fiets huren om het landschap te verkennen. Op termijn wordt de site van de Grote Hoeve in Merksplas nog uitgebreid met verblijfslogies.’
‘Ook in Wortel-Kolonie valt er van alles te beleven’ vult Inga Verhaert, gedeputeerd van de provincie Antwerpen en covoorzitter van Kempens Landschap aan. ‘Dit prachtige gebied werd in 2017 nog uitgeroepen tot stiltegebied en is ideaal om uit te waaien, te sporten of de natuur te ontdekken vanuit de landlopersboerderij. Elk jaar proeven schoolkinderen hier van het boerenleven in het jeugdverblijfcentrum ‘De Bonte Beestenboel’. Ook in Wortel-Kolonie hebben we met Kempens Landschap plannen om de onthaalinfrastructuur te verbeteren door de aanleg van een landschappelijk geïntegreerde bezoekersparking.’
Daarnaast zijn we langs de beruchte gevangenis van Merksplas gereden. Een ding wat ook al ergens uit 1800 stamt, nooit echt gerenoveerd is en waar de gevangenen die er nu zitten dus onder erbarmelijke omstandiheden gehuisvest zijn. Nu zijn het geen lieverdjes die daar zitten, maar toch... Verder zijn we even door het gevangenismuseum gelopen en ook daar krijg je een mooi beeld van hoe het er vroeger aan toe ging in dit gebied en hoe het er nu bij staat.
Verder op deze trektocht kwamen we nog langs een anders stukje bos wat bij deze man in bezit is en daar is de natuur de afgelopen jaren ook lekker haar gang gegaan. De populieren die er staan zijn echt minimaal 40 meter hoog en hij twijfelt of de boel gerooid moet worden om in een zagerij te laten verwerken of om er een rustpuntje voor zichzelf te maken. Mijn keus was duidelijk: pak een bosmaaier op je rug, loop een paar paden door het gebied heen en maak dan ook een middenstuk of zo en dan zou hij daar aan de slag kunnen met de bijen die hij zo graag zou willen houden.
In het gebied zijn al een paar bomen geveld door harde wind en daar zie je hier een voorbeeld van. Het gaat me in dit geval niet zo zeer om de boom, want dit is relatief gezien één van de kleintjes die er in dat stukje natuur staat maar check die plaat met wortels die overeind staat. Om je een idee te geven: die plaat is 2.5 tot 3 meter hoog!
Met het laatste deel van gisteren kom ik vervolgens een beetje in de buurt van vandaag, want het klimwerk wat ik tijdens zaagwerkzaamheden doe blijft toch telkens terug komen en ik heb met de MS180 een relatief erg lichte zaag, maar in een boom is het ding eigenlijk gewoon gevaarlijk te noemen vanwege de balans die er totaal niet in zit.
Een kettingzaag is gebouwd om met twee handen te bedienen. Dat maakt het niet alleen makkelijker, maar ook een stuk veiliger alleen vormt dit ontwerp een nadeel als je er mee in een boom klimt. Omdat je de zaag in sommige situaties maar met één hand vast kan houden heb je die aan het uiteinde vast, wat als gevolg kan hebben dat hij door schiet op het moment dat je door een tak heen bent. En tja, kort samen gevat: dat wil je niet.
Al een tijd loop ik daarom aan een zogenaamde tophandle zaag te denken. Een zaag die in de comsumentenversies van Stihl niet te krijgen is en dan kom je dus op het professionele spul uit. Zo'n zaag is lichter, heeft een betere balans en als het écht niet anders kan... dan kun je hem met één hand bedienen.
Er zijn mensen die juist zeggen dat hij gemaakt is om met één hand te bedienen, maar dat is pertinent niet waar. Nog sterker: als je de beschrijving van de fabrikant er op na slaat wordt er met klem aangeraden de zaag met twee handen te bedienen en dat enkel in uitzonderingsgevallen met één hand te doen. Ik hoop hier een hoop lol van te hebben en daarnaast veilig en comfortabel te kunnen werken, dus binnenkort deze 193T maar eens aan een test onderwerpen :)
Het is naast het lange bovenstaande verhaal ook nog maandag en daarmee voor mij Muzikale Maandag, dus moet er ook nog iets van muziek voorbij komen. Die komt vandaag van A Flock of Seagulls: het nummer is al wat ouder, maar ik kende het eigenlijk niet en vond het qua geluid heel erg op The Cure lijken. Iets wat qua tijd wanneer het nummer uit kwam niet zo gek bleek, want toen ik aan het zoeken ging bleek het uit 1982 te komen. Check I ran.
Zaterdag 22 juni 2019 - Vakantie update 1.
Een vakantie is er om bij te komen, alleen het probleem is dat niks doen gewoon écht niks voor mij is. Ik ben daarom altijd wel als een bezige bij aan het rommelen, alleen zien sommige mensen dat dan toch als een inpanning die je in je vakantie niet zou moeten leveren. Lekker belangrijk, want iedereen vult zijn of haar vrije tijd toch in zoals hem of haar dat het beste bevalt?
In mijn geval begon de vakantie zoals ik eerder al schreef met een bezoekje aan de tandarts. Niks bijzonders, enkel controle alleen... met de angst die ik voor dit vak heb schiet dat in mijn geval niet zo op. Het was allemaal in orde en wat dat betreft dus niks aan de hand, maar toch slaap ik er een nacht slecht van. Dinsdag besloot ik daarom maar niet zo veel te doen en woensdag de draad weer op te pikken.
Die dag liep ik tegen van alles aan: een parasolhoes die kapot was en waar dus een nieuwe voor moest komen, m'n telefoonhoesje viel nog net niet uit elkaar dus daar moest ook een andere voor komen en toen ik daar naar aan het zoeken was kwam ik er plotseling ook achter dat het abonnement van m'n telefoon verlopen was. Daarnaast moest ik nog op shirts voor het werk uit en doe daar nog wat onderhoud aan de tuin bij, dan zit de dag alweer snel vol.
Woensdag een érg leuke lunch gehad in Oosterhout, die ik zelf maar als afterparty van het Parkfeest benoemd heb. Dat was afgelopen weekend, ze waren het hoofdpodium nog aan het afbreken en aangezien ik er tien jaar als vrijwilliger rond heb gelopen kijk je er dan toch even naar. Maar eerlijk is eerlijk, ik mis het niet en het is dus achteraf bekeken een goede beslissing geweest om te stoppen. 's Avonds nog even spontaan muziek gemaakt en er was alweer een dag voorbij.
Donderdag een begin gemaakt met de eerder genoemde bomenklus. Het gaat om twee bomen en dan zou je zeggen dat het wel meevalt, alleen kan er eigenlijk maar één normaal vallen en de ander moet echt in stukjes uit elkaar omdat hij anders op de fruitbomen van een aangrenzend perceel valt. Voor de eerste keer echt weer klimmen na m'n val viel tussen m'n oren niet helemaal mee, maar de extra veiligheidsmaatregelen die ik genomen heb zorgden dan wel weer voor veel rust. Een compleet verslag van die opruiming volgt nog, want het heeft in mijn beleving niet zoveel zin om alle losse stapjes te vermelden.
Vrijdag weer een rustdag ingelast en eigenlijk weinig meer gedaan dan de laatste heg gesnoeid, wat boodschappen gedaan en online naar van alles rond zitten kijken, terwijl vandaag wel weer inspannend was: even met m'n zwager een grote kar stookhout opgehaald uit het bos waar ik eerder aan het werk ben geweest. Daarna vond ik het wel weekend, volgde er nog een leuke bbq en was het weer tijd voor een mandje.
Kortom: ontspanning door inspanning en ook af en toe door weinig te doen. De eerste week is me prima bevallen alleen voelt het op één of andere manier als twee dagen, terwijl ik anders met twee vrije dagen buiten het weekend om nog wel eens het idee heb een week vrij geweest te zijn.
Maandag 17 juni 2019 - Bryan Adams.
De eerste officiële vakantiedag was een goede: naar de tandarts geweest, wat in de tuin gerommeld en een bomenklus gekregen die een mega uitdaging gaat worden, maar dat maakt het juist leuk. Het hoeft niet allemaal snel plat te liggen, als het maar goed en veilig gebeurt.
Maar goed, daarover (veel) later meer, want het is natuurlijk Muzikale Maandag en we gaan vandaag even terug naar de jaren '80 of zo. Check One night love affair, waarbij je de 'live' opmerking in de titel compleet mag negeren want de audio is gewoon de single versie.
Vrijdag 14 juni 2019 - Vakantie.
Ik zou bijna zeggen: eindelijk... De afgelopen week was kort maar door allerlei omstandigheden érg hectisch en ik ben daarom blij dat het er op zit voor een tijdje. De vrachtwagen staat bij m'n werkgever voor onderhoud en ik ga zonder agenda leven, want dat is voor mij het mooiste wat er is in de vakantie.
Het hele jaar moet er van alles op een bepaalde tijd en daarom kies ik er bewust voor om dat in de vakantie juist niet of in ieder geval zo min mogelijk te doen. Alleen op die manier is het voor mij persoonlijk écht een manier van ontspanning en kan ik dus van alles doen zonder dat er enige druk achter staat. Het bevalt me op deze manier al jaren het beste, dus ook dit jaar ga ik weer een poging wagen feitelijk van alles te doen, maar niks te moeten.
Maandag 9 juni 2019 - The Fratellis.
Gewoon omdat het een lekker nummer is wat we met Kalamazoo ook doen en wat de eerste twee optredens lekker aansloeg bij het publiek. Check Henrietta.
Zondag 9 juni 2019 - Storm.
Afgelopen week is het flink tekeer gegaan en dat liep zo'n beetje tot gisterenavond toe. Ik ben daarom aan het eind van de middag maar even naar het bos gegaan waar ik met onderhoud bezig ben geweest om te kijken of er sprake was van stormschade, maar dat bleek gelukkig niet het geval.
Wel komt de bodem er nu behoorlijk tot leven door het licht wat er op kan vallen, iets wat eerder totaal niet het geval was en dat is mooi om te zien. Ook zijn er bomen die door het ontbreken van licht op stervan na dood waren en ook daar zit nu behoorlijk groen in. Kortom: het plan wat we voor ogen hadden om er weer leven in te krijgen is gelukt en daar ben ik enorm blij om.
Toch ga ik er in het najaar of zo nog eens kijken, om te zien of de boel niet totaal overwoekerd wordt op bepaalde plaatsen en ook moet er nog een deel van het hout wat is blijven liggen een plekje krijgen zodat het er allemaal ietsje netter uit komt te zien. Het is een stukje bos en daarmee een stukje natuur, maar de omgezaagde rotte bomen die er nu liggen zien er in mijn beleving niet natuurlijk uit. Het is dus een kwestie van de details nog even afronden en dan kan begonnen worden met het normale onderhoud om er op die manier voor te zorgen dat het niet weer helemaal dicht groeit.
Maandag 3 juni 2019 - Niedeckens BAP.
Vroeger werd deze band alleen BAP genoemd en in die tijd werd ook zo'n beetje hun grootste hit Kristallnaach geschreven. Immiddels is de naam van de zanger/frontman in de bandnaam verwerkt en zijn ze onder die naam nog steeds actief, al blijven echt grote commerciële successen al heel lang uit.
De tekst van het nummer gaat me door merg en been en ook al is de versie die ik vandaag onder de aandacht wil brengen wat minder rock, het idee zit er na al die jaren nog steeds in en een inmiddels veel oudere Wolfgang Niedecken weet het verhaal wat in het nummer verscholen gaat in mijn beleving oprecht te vertellen.
Daarnaast is het wat mij betreft een oproep aan iedereen om na te denken over het huidige politieke en maatschappelijke klimaat en de afsluitende zin van het nummer (die in het originele Keulse dialect net ietsje anders is, maar op hetzelfde neer komt) geeft in mijn beleving een goede schets van de situatie aan de dag van vandaag waar mensen dagelijks veroordeeld worden op basis van hun afkomst: Ist täglich Kristallnacht, nur noch Kristallnacht.
Lang verhaal, serieus verhaal, serieus nummer. Check Kristallnacht.
Zaterdag 1 juni 2019 - Bruiloft.
Na de try-out van enige tijde geleden hebben we met Kalamazoo gisteren ons eerste officiële optreden gedaan. De laatste repetitie hebben we een soort van 'dry run' gedaan om er zeker van te zijn dat al onze digitale plannen goed konden worden uitgevoerd door de geluidsman en dat bleek na wat minimale aanpassingen geen enkel probleem.
Het opbouwen verliep daardoor gisteren érg soepel en na een korte soundcheck in de middag konden we weer naar huis om even te eten en wat te relaxen. Uiteindelijk hebben we 2 sets gespeeld inclusief een paar toegiften waarbij hm'n gevoel over het geheel beduidend beter was dan vorige keer. Dat ik daarmee niet de enige was bleek achteraf pas natuurlijk toen we het er met elkaar over hadden, maar we zijn sowieso erg nieuwsgierig naar de opnames die (overigens enkel voor intern gebruik) gemaakt zijn.
Het is in ieder geval weer een stapje naar voren en nu we dit afgesloten hebben is er ook tijd om ons eens te richten op nieuwe eigen nummers. Iets waar we stiekem toch wel érg graag mee aan de slag gaan, al ben ik benieuwd hoe het allemaal qua tijd zal verlopen omdat het ontstaan van nummers bij ons nu eenmaal een proces is en niemand van te voren weet wat er komen gaan. Maar goed, dat houdt de spanning er in :)
|
|
|
| 
