Zondag 29 mei 2011 - Algemene update:
De afgelopen tijd is het er niet van gekomen om hier wat dingen te schrijven en op zich is dat misschien ook wel logisch. Ik heb de tijd namelijk voornamelijk doorgebracht met bijkomen. Rust in de tent was hard nodig na alle bezigheden van de afgelopen weken en ik moet eerlijk zeggen... Het is me goed bevallen om even de rem er op te gooien. Daarnaast staan er voor de komende weken weer een aantal (in)spannende dingen op het programma, dus op die manier is de rust sowieso wel welkom.
Gisteren hadden we weer een repetitie met Hello George en daar zijn we na de optredens van de afgelopen tijd bezig geweest met het zetten van wat puntjes op de i. Daarnaast ging er veel tijd in een overleg over nieuwe nummers zitten, maar ja... dat hoort er nu eenmaal ook bij en ik moet zeggen dat er weer een boel leuke nummers op de lijst staan. De taktiek is om er gewoon een boel uit te kiezen en daarmee aan de slag te gaan. Mocht blijken dat een nummer voor ons gewoon niet te doen is of dat het muzikaal in elkaar stort omdat we maar met drie muzikanten zijn (gitaar, bas, drums) dan kunnen we gewoon verder met het volgende nummer.
Een tijd geleden kreeg ik als kadootje een externe harde schijf vol met muziek, en wat blijkt die waardevol bij dit soort dingen. Nummers online opzoeken om te downloaden blijkt praktisch helemaal niet meer nodig, want ik durf ze niet te tellen maar er staat bij wijze van spreken een ontelbaar aantal nummers op die harde schijf van allerlei uiteenlopende artiesten. Ik was er al blij mee, maar nu blijkt het dus nog praktisch te zijn ook :-)
Donderdag 19 mei 2011 - Optreden Hello George:
Eigenlijk was dit het eerste optreden wat voor ons gepland stond, maar stiekem gingen er aan het optreden van vanavond toch al drie vooraf. We moesten om 20.00 uur aanwezig zijn bij The Rambler in Eindhoven om op te bouwen en een korte soundcheck te doen en dat liep allemaal best wel aardig.
Om 21.15 uur openden we de avond met ons half uurtje Hello George en in die tijd wisten we er vijf nummers uit te persen waarvan er één een medley is. Qua timing klopte het allemaal perfect, want we kwamen precies uit en er hoefde dus niemand van de organisatie op het podium te springen om het optreden af te breken.
Wat ons betreft is dit het beste optreden geweest tot nu toe. Qua gevoel zat het allemaal goed, de sfeer onderling is gewoon super en muzikaal zaten er hier en daar wel wat kleine dingetjes, maar dat is een kwestie van routine opbouwen en dan komt dat allemaal dik in orde.
De agenda is voorlopig even leeg en dat geeft ons weer de tijd om wat te gaan repeteren, maar nieuwe plannen zijn alweer in de maak...
Zondag 15 mei 2011 - Week update:
Afgelopen week is het er niet van gekomen om de boel hier een beetje bij te houden, maar we stonden afgelopen donderdag met Hello George bij café Wilhelmina in Eindhoven. Onlangs vroeg iemand nog aan me iets als: "Goh, je bent nogal druk met je bandjes. Dat zal wel een leuke cent opleveren" en om dat gelijk maar uit de wereld te helpen... Bij een kroeg als Wilhelmina sta je met een band als die van ons gewoon voor vijf consumpties te spelen. Geld komt daar helemaal niet aan te pas en het is ook niet de insteek van ons om er aan te verdienen dus komt het plan van de kroeg eigenaar bij ons gewoon goed van pas: hij wil namelijk diverse bandjes een kans geven om op een podium voor publiek te spelen. Het gaat hier om een echt muziek café wat best wel een naam heeft, maar op die manier kun je dus als beginnende band toch spelen. De weekenden houdt hij uiteraard vrij voor de grotere namen en ik ga er vanuit dat daar wel iets van een financieel plan bij om de hoek komt kijken. Maar goed, dan is dat dus ook weer de wereld uit...
Ruud (onze voormalige bassist) is dan wel gestopt bij ons maar achter de schermen is hij nog steeds actief en in dit geval had hij voor ons een optreden geregeld bij café Wilhelmina en dat allemaal samen met de band Stokslag. We hadden om een uur of acht afgesproken en iedereen was mooi op tijd om op te bouwen. De auto konden we niet echt vlakbij parkeren, maar er was een groot parkeerterrein redelijk vlakbij met voldoende plaats dus viel het met de lange wandeling op zich wel weer mee. Het opbouwen en de soundcheck ging vanzelf en daarna was het een kwestie van wachten tot de gig kon beginnen.
Net voor half tien kregen we het startsein en konden we aan de slag met een set van 15 nummers en die rammelden we er in ongeveer een uur en 15 minuten doorheen. Goed, hier en daar leek het een beetje of we haast hadden omdat het tempo net even te hoog lag, maar dat is een leermoment voor de volgende gig. Een beetje rust in de tent waardoor nummers beter tot hun recht komen is toch wel belangrijk. Muzikaal gezien gaat het allemaal steeds beter lopen en dat is lekker om te merken als band, maar natuurlijk ook voor het publiek. Het was alleen jammer om achteraf op de opnames te horen dat de mix van het geluid hier en daar nogal te wensen over liet. Een vaste geluidsman is wat dat betreft natuurlijk ideaal, maar ja... die hebben we niet.
Al met al was het muzikaal gezien een goede avond en voor ons persoonlijk ook nog een leuke avond. Lol hebben staat immers bovenaan en als je dan ook nog iets leuks neer kunt zetten is dat mooi meegenomen. Wij kijken als band in ieder geval alweer uit naar de volgende gig...
Gisteren was het tijd voor een repetitie met Conductive Matter en daar hebben we een complete repetitie aan drie nummers kunnen besteden. Drie nummers tijdens een hele repetitie? Ja, inderdaad maar daar zat bijvoorbeeld het nummer 'Baby you can drive my car' van The Beatles bij en daar zit nogal wat meestemmige zang in en we konden het nog niet zo vinden met de langzame uitvoering van 'Valerie' van Amy Winehouse. Daarbij hebben we een poging gedaan met de snelle versie en toen we terug gingen naar de langzame kwam er spontaan een reggae-versie uit die eigenlijk ook best lekker klinkt. Keuzes, keuzes, keuzes...
Het was weer leuk een dagdeel met muziek bezig te zijn, zeker omdat het al een tijd geleden was dat we hebben kunnen repeteren. Uiteindelijk is het de bedoeling om hier wat meer regelmaat in te brengen, maar aan de andere kant gaat het om een bandje zonder pretenties dus komt het ook eigenlijk niet zo nauw. Ook hier is de lol in het spelen in eerste instantie belangrijker dan het product, want dat volgt dan vanzelf wel.
Vandaag is in Oosterhout met de voorverkoop het Parkfeest van start gegaan, alleen kon ik daar door allerlei bezigheden niet bij zijn. Aan de ene kant jammer, want het is natuurlijk leuk om als team dit feest te beginnen maar aan de andere kant zou ik mezelf de komende week voor de gek houden als ik wel geweest zou zijn. Eerst het één afronden en dan verder met het ander, dat is zo'n beetje waar het vandaag op neer kwam en op die manier ben ik toch behoorlijk druk geweest eigenlijk. Het weekend is inmiddels alweer zo goed als voorbij en de nieuwe werkweek staat weer voor de deur...
Zondag 8 mei 2011 - Cesar Millan's Pack Leader Tour:
Cesar Millan... Een naam die niet bij iedereen een belletje doet rinkelen, maar het gaat hier (heel kort door de bocht) om de internationale Martin Gaus, oftewel een man die met honden werkt. Nu is dat misschien wat té kort door de bocht, want we hebben het hier toch wel om een soort goeroe die wereldwijd miljoenen hondenbezitters aan zijn voeten heeft liggen. Goed, zijn methoden zijn in de ogen van een aantal mensen wat omstreden maar het werkt wel.
Hoe kom ik hier nou terecht? Nou, Linda heeft sinds kort een Zwitserse herder van nu zo'n 4.5 maand oud en voor de wereldtour waarbij Cesar ook drie shows deed in de Heineken Music Hall in Amsterdam zocht hij onder anderen een paar honden die natuurlijk puppy gedrag konden demonstreren. Linda had Sky daarvoor opgegeven en kwam zo'n beetje lachend door de selectie heen. En dan heb je ineens een hele andere toegang tot zo'n show, want als gast wordt je backstage verwacht waar de hond nog een keuring krijgt, je krijgt wat uitleg over de show, een hapje eten en... achteraf even een meeting met Cesar zelf!
Cesar Millan's Pack Leader Tour
Door een achter ingang werden we naar binnen geloodst waar we hartelijk werden ontvangen door Nicola, één van de medewerksters, en aangezien we maar net op tijd waren konden we ook gelijk door naar het podium, waar onze wegen tijdelijk zouden scheiden. Linda ging met Sky het podium op om door te spreken wat nou precies de bedoeling was en ik keek in die tijd even geïnteresseerd rond in het techniek gedeelte van de HMH en wist toen deze foto te maken van de zaal:
Heineken Music Hall, leeg...
Het bleek dat er zo'n 5500 man in de zaal kon. Nu zal dat misschien berekend zijn met staanplaatsen vooraan in plaats van waar nu een heleboel stoelen stonden, maar dan nog... Het zijn wel héél veel mensen die dan op een kluitje zitten en deze show was in ieder geval compleet uitverkocht. Dat er interesse voor deze man is blijkt wel uit het feit dat hij naast deze show nog twee andere shows doet in dezelfde zaal. Met wat voorzichtig rekenwerk komt er dan toch 'even' 12.000 man naar zo'n show kijken...
Heineken Music Hall, vol...
Na deze kennismaking moest Sky nog even onderzocht worden door een dierenarts om er zeker van te zijn dat ze geen gebreken zou vertonen. Alles was in orde, Linda had haar inentingen super voor elkaar én het paspoort bij zich wat nodig was om dat te bewijzen dus we waren in principe definitief binnen vanaf dat moment. Na nog wat korte uitleg van Nicola konden de honden worden achtergelaten en konden wij een hapje gaan eten. Aansluitend werden we weer opgehaald en onze wegen zouden ook hier weer scheiden, want Linda bleef met Sky backstage omdat ze aan het begin van de show al op moest en ik nam plaats in de zaal waar Cesar de show opende met een oranje voetbalshirt aan en... op klompen liep :-). Goed, dat was alleen in het begin even, maar het was natuurlijk best grappig om hem met die dingen op het podium rond te zien lopen.
Cesar Millan
Cesar blijkt niet alleen op tv waar hij actief is als 'The Dogwhisperer' een man met een behoorlijk charisma, maar in werkelijkheid is dat ook duidelijk aanwezig. De show werkt eigenlijk het leven van een hond door, van puppy tot volwassen hond en wat daar eventueel voor problemen bij kunnen komen kijken. Daarvoor worden dan diverse mensen geselecteerd die zich hebben opgegeven en werkt Cesar op het podium aan die problemen waarbij het de bedoeling is dat anderen geïnspireerd raken en dingen eventueel ook op die manier opgelost kunnen krijgen.
Allerlei voorbeelden werden door hem aangehaald hoe een hond zich voelt in een bepaald situatie en wat je daar als eigenaar aan kunt doen. Hij werkt hierbij niet alleen vanuit de hond die door de eigenaar veelal als 'het probleem' wordt gezien, maar ook vanuit de mensen zelf omdat die juist vaak degenen zijn die het probleem veroorzaken. Ze weten het alleen zelf niet...
Het is gewoon super gaaf om te zien hoe die man met honden om gaat en ook hoe hij door zijn manier van werken in veel gevallen al in een paar minuten resultaat kan boeken. Dat alles wordt gebracht met een goede dosis humor en ik vond het geweldig om dit allemaal op deze manier mee te maken, maar als ik naar de prijzen van de kaartjes kijk... De duurste waren 95 euro en daar zit dan ook een meeting bij met Cesar waarbij je wat vragen kunt stellen, maar het is natuurlijk wel een hoop geld als je daar even met z'n tweeën naar toe wilt. Voor de goede orde: er waren uiteraard ook goedkopere kaarten.
Cesar, Sky en Linda
Aan het einde van de show kwam Cesar nog even langs bij zijn gasten en kon iedereen even op de foto. Persoonlijk had ik van deze tijd iets meer verwacht en dat hij wat meer aandacht voor de gasten zou hebben, maar zoals ik eerder al schreef waren er mensen die betaald hadden voor een meeting met deze man en die kon hij natuurlijk geen eeuwen laten wachten. Daardoor werd het toch een beetje een haastige bedoeling, maar het was toch gaaf om deze man even in persoon te ontmoeten.
Eenmaal thuis was Sky echt totaal versleten. We waren 's middags nog even een eind wezen wandelen en hebben nog wat gezwommen en met alle nieuwe indrukken van de dag en zo'n show aan het einde van de dag viel ze echt als een blok in slaap. Een gave dag was het...
Hier nog even de video die ik gemaakt heb tijdens het optreden van Linda met Sky:
Maandag 2 mei 2011 - Koninginnedag 2011:
Koninginnedag 2011 was een tot nu toe unieke dag voor me, want op deze dag was ik in de gelegenheid om drie optredens op één dag te doen en tja... dat het zwaar zou worden wist ik.
De dag maar goed begonnen met flink uitslapen en rond 08.30 uur kwam ik m'n mandje uit. Een beetje rommelen en klooien, spullen inpakken en... dan nog gewoon te laat komen bij PV and The Heartbeats vanwege allerlei kleine dingetjes die dan nog geregeld moeten worden. Maar goed, uiteindelijk was ik toch maar een goed kwartier later bij Gertjan om daar wat spullen en hemzelf op te halen. Roel kon vanwege het feit dat hij met krukken rond loopt zelf niet sjouwen en daarom reden we daar ook nog maar even langs om het één en ander op te halen. Na even babbelen was het echt de hoogste tijd om naar Oss te vertrekken, waar we het eerste optreden van de dag zouden spelen in café The Hertog. Uitladen, opbouwen en spelen... daar kwam het op neer. Het was op zich nog redelijk druk en afgezien van wat schoonheidsfoutjes die het gemiddelde publiek toch niet opmerkt liep het allemaal best lekker.
Na een pauze van een half uurtje begonnen we met de tweede set en aansluitend nog wat extra nummers, maar daarna was het toch echt tijd om af te gaan breken want ik moest om 19.00 uur met de mannen van Hello George in Ommel zijn en een hapje eten tussendoor is toch ook nog best handig. Dat kwam allemaal precies uit en zo begonnen we rond 19.15 uur met het opbouwen van de backline bij café Eijsbouts. De PA werd hier neergezet door Giga Entertainment uit Weert en dat is op zich wel een aanrader voor mensen die in een bandje zitten en dit lezen. Ondertussen kwam de rest van PV and The Heartbeats ook binnen druppelen en rond 20.45 uur openden we met Hello George de avond.
Geen pauze, gewoon alle nummers achter elkaar door rammelen, het podium gedeeltelijk ombouwen en vervolgens door met PV & the Heartbeats voor gig nummer drie. Aan het einde kwamen de mannen van Hello George ook nog even op het podium en hebben we twee nummers met twee bands gedaan en... zonder te repeteren of dat de mannen elkaar van te voren ooit gezien hadden liep dat verrassend goed!
Uiteindelijk was het dan toch tijd om de boel weer af te breken, nog even wat na te babbelen als bandleden onderling en daarbij werd het aanwezige publiek natuurlijk ook niet vergeten. Op de terugweg naar huis nog even bij Roel en Lydia blijven plakken en toen was het uiteindelijk weer een keer 05.30 uur toen ik thuis kwam. Het begon al licht te worden en toen de spullen allemaal binnen stonden ben ik... naar bed gegaan? Nou, niet echt want ik had de multitrack recorder meegenomen om wat dingetjes op te nemen en daar ben ik inmiddels al zo druk mee aan de slag geweest dat die al bijna afgemixed zijn.
