Donderdag 31 mei 2018 - Het zit er op...
Dat klinkt wellicht wat dramatisch, maar dat is het... ehm... nou ja... ook wel een beetje. Vandaag m'n vrachtwagen ingeleverd op de zaak en ik heb vakantie. Dat is lekker en het vooruitzicht dat ik na de vakantie met een gloednieuwe auto op pad kan is natuurlijk fantastisch, maar na ruim 9 jaar en bijna een miljoen aan kilometers heb ik toch iets met zo'n auto. Hij valt inmiddels in de categorie 'oud' en heeft ook wel heel wat te lijden gehad in die tijd omdat ik nu eenmaal in zwaar werk zit maar toch... het gaat om 'mijn' auto.
Het woordje 'mijn' zet ik bewust tussen een paar tekentjes, want zwart/wit gezien is het natuurlijk helemaal niet mijn auto maar die van m'n werkgever, maar aangezien ik de enige ben die er zijn toertjes mee doet wordt het toch een soort verlengstuk van jezelf.
Op wat kleine dingetjes na heeft hij me nooit echt in de steek gelaten en ik heb er altijd met plezier mee rond gereden, maar het wordt nu dus toch echt tijd voor wat anders. Wat het gaat worden zie je hier uiteraard vanzelf voorbij komen :)
Voorlopig is het tijd om te genieten van een periode vakantie. Een stuk vrije tijd wat ik meestal zichzelf in laat vullen en op die manier is er geen agenda, maar ben ik toch altijd wel ergens op een ontspannen manier mee bezig en dat bevalt me goed.
Maandag 28 mei 2018 - Tony Joe White.
Hectische tijden vragen om een chill muziekje op muzikale maandag en vandaag kies ik voor Tony Joe White. Van het album 'Closer to the truth' uit 1991: Ain't going down this time.
Zondag 27 mei 2018 - Terugblik.
Nog één week te gaan tot m'n vakantie, m'n nieuwe auto is sinds afgelopen vrijdag bij de dealer en de vakantie zal worden gebruikt om de huidige laadbak volledig te reviseren en om te bouwen naar de nieuwe. Dat klinkt als niet veel bijzonders, maar ze hebben hun tijd daar hard voor nodig en ik hoop daarom dat het allemaal mee zit en dat ik na de vakantie met m'n nieuwe karretje aan de slag kan. Het maakt deze periode ook nogal hectisch, want ik heb altijd een heleboel spullen bij me om m'n werk te doen en die moeten voor een groot deel ook naar de nieuwe auto verhuizen, alleen kost het nogal wat tijd om de boel helemaal uit te zoeken.
Daarnaast loopt het normale werk uiteraard gewoon door en dat zorgde er deze week voor dat de repetitie met Hello George niet door kon gaan. Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant hebben we nog een repetitie staan om de puntjes op de i te zetten voor het eerstvolgende optreden dus... dat komt wel goed. Daarnaast was het zoals gebruikelijk op een repetitiedag behoorlijk heet. Het kan echt de hele week slecht weer zijn, maar op één of andere manier is het altijd stralend weer als we moeten repeteren en in dit geval was het dus niet eens zo erg dat de repetitie niet door ging.
Verder dacht ik een mooie manier ontdekt te hebben om de ketting van m'n kettingzaag te slijpen. Het resultaat mocht er qua scherpte van de beitels in mijn beleving echt wel zijn, alleen toen ik hem afgelopen week even nodig had werkte het voor geen meter. M'n vermoeden is dat de dieptestellers niet helemaal lekker meer zijn, want de zaag werkt wel maar trekt zich totaal niet in het hout waardoor je hem er echt doorheen moet duwen. Iets wat eigenlijk helemaal niet de bedoeling is, want eigenlijk moet hij er door z'n eigen gewicht gewoon doorheen kunnen vallen. De dieptestellers bepalen eigenlijk hoeveel hout de beitels weg halen en door die iets weg te veilen zal de zaag zich meer in het hout trekken. Allemaal logisch als je de werking een beetje kunt beredeneren, maar te veel weg halen van deze dieptestellers is ook weer niet goed. Kortom: ik heb vandaag ook nog wel een klusje te klaren.
Maandag 21 mei 2018 - Chris Rea.
Ergens in 1999 bracht deze man het nummer uit waar de royalties nu nog van binnen stromen: 'Driving home for Christmas'. Wees gerust... dat is niet het nummer waar ik het vandaag over wil hebben, want het nummer voor deze muzikale maandag kwam 10 jaar eerder uit.
On your journey 'cross the wilderness, from the desert to the well.
You have strayed upon the motorway to hell
Ik draaide het veel in een periode waarin ik m'n huis geen 'thuis' meer kon noemen, een periode waarin beslissingen genomen moesten worden en laat ik positief eindigen: het bleek achteraf één van de betere keuzes in m'n leven te zijn. Kortom: herinneringen bij dit nummer, zowel positief als negatief en toch blijft het mooi. Check Road to Hell.
Zondag 20 mei 2018 - Kettingzaag kunst.
Kunst kent vele vormen en je hoeft het niet altijd mooi te vinden, maar dit... Dit vind ik zo vreselijk vet om te zien en wat mij betreft moet het nog beter voelen om iets dergelijks te kunnen maken, dan om iets dergelijks in de tuin te hebben.
Igor Loskutow, geboren in Estland maar nu woonachtig in Duitsland en werkzaan als vertegenwoordiger en instructeur bij Husqvarna, is de maker van dit prachtige kunstwerk.
Klik op de afbeelding en een iets grotere versie zal in een nieuw scherm openen.
Zaterdag 19 mei 2018 - Houtdag.
Iets anders kan ik vandaag niet noemen en dat had voor een deel met het weer te maken. Het is vandaag een graad of 17 en daarom mooi weer om buiten wat te rommelen. De komende dagen stijgt de temperatuur weer ruim boven de 20 en dan is het nu eenmaal minder comfortabel om zwaar werk te doen.
Vanmorgen maar begonnen met ruim 100 stukken hardhout kapot te zagen en op te bergen en aansluitend ben ik wat uurtjes bezig geweest met het leeg halen van de opslag buiten en die weer opnieuw te vullen. Dat was nodig omdat de zijkant van de kasten een beetje bol begon te staan vanwege het gewicht wat er tegen aan hangt. Iets wat ik niet verwacht had in verband met de geringe hoeveelheid hout (ongeveer een kuub), maar dat bleek voor deze dingen dus toch wat te veel. Opnieuw stapelen, maar dan aan de zijkant om en om waardoor een soort muurtje ontstaat heeft het probleem opgelost.
Verder een beetje gras gemaaid en al dat soort dingen meer, al blijf ik het vervelend vinden dat we standaard een kleine groene container hebben. Ik heb nog een aantal meters bodembedekker die nodig geknipt moeten worden, alleen kan ik het afval dan niet kwijt. Aan de andere kant is het natuurlijk een goed excuus om het bij de andere werkzaamheden te houden en het gewoon door te schuiven naar een ander moment :)
Vrijdag 18 mei 2018 - Blijde verwachting.
Nah, ok... soort van. Vandaag rolt m'n nieuwe vrachtwagen van de band, vanaf volgende week donderdag staat hij bij de dealer en die heeft dan zo ongeveer een week de tijd om alles er op te bouwen wat er op moet. Aansluitend wordt de laadbak van de huidige auto gedemonteerd, volledig gereviseerd en over gezet op de nieuwe.
Kortom: het is de hoogste tijd dat ik op het één en ander aan spullen uit ga zoals stoelhoezen, beddengoed, gordijnen, allerlei bevestigingsmateriaal en dat soort dingen meer om de boel in te kunnen richten als de auto klaar is. Ik ga er dan vanuit dat ik er met heel veel plezier mee aan de slag kan. Harre is een blij mensch... :)
Maandag 14 mei 2018 - Flavium.
Op muzikale maandag ga ik even een heel ander hoekje in dan anders, namelijk dat van de blues en wel van de Nederlandse blues. Flavium werd opgericht in 1969 en of er nog dingen op hun agenda komen weet ik niet, maar afgelopen maand deden ze nog een optreden en de band wordt gezien als toonaangevend binnen de Nederlandse blues scene. Reden genoeg om een lekker live opname te laten horen en dat doe ik in de vorm van You upset me baby.
Zondag 13 mei 2018 - Afgelopen week.
Qua werkweek was het een korte week in verband met Hemelvaart, aangezien de boel bij de klant standaard de vrijdag er na gesloten is in verband met een collectieve atv-dag. Aan de ene kant kun je het zien als dat er vrije dagen voor me ingepland worden waar ik niks tegen in te brengen heb, maar aan de andere kant... wat maakt het uit? Het is heerlijk om een echt lang weekend te hebben en de kans is zelfs erg groot dat ik de vrijdag anders alsnog op zou nemen als vrije dag. Kortom: het is maar hoe je er tegenaan kijkt en persoonlijk vind ik deze vrije dagen érg lekker en kan ik nog wat dingen doen waar ik normaal niet aan toe kom.
De afgelopen dagen stonden in het teken van een zaagklus waar ik mezelf voor had aangemeld: mensen wilden van een paar bomen af die bij hun in de tuin stonden en voor mij levert dat een mooi dotje stookhout op, dus voor allebei een win/win situatie. Donderdag ben ik hier thuis nog aan het rommelen geweest en vrijdag was het tijd voor die klus waar niet alleen een leuke hoeveelheid hout tevoorschijn kwam, maar het was ook nog bij érg aardige mensen die volop meehielpen met het opruimen van de rommel en dat maakt zoiets wel zo leuk om te doen. Maar goed, het geeft wel een berg gesjouw:
Al met al werd het zo laat dat kloven er niet meer in zat, dus had ik gaandeweg de dag al besloten dat ik dat ik de boel zaterdag af zou maken. Qua weer zou het ietsje koeler zijn en wat minder zon, dus op zich zou dat moeten kunnen maar dat bleek tegen te vallen. Tenminste, van mijn kant bekeken dan. Als je in een lang vrij weekend als dit het liefst van mega mooi weer wilt genieten dan ging dat goed, maar uiteindelijk stond ik met ruim 25 graden in de volle zon hout te kloven.
Het resultaat mag er zijn want ik heb uiteindelijk bijna anderhalve kast vol gekregen, maar op deze manier doe ik het nooit meer. Volgende keer gaat het hout een tijdelijke opslag in waar het afgedekt ligt en dus voor een deel kan drogen en kloof ik het wel als het een stuk koeler is. Nu begint het dingetje wat 'geduld' heet, want op de vraag die ik kreeg of dit voor komende winter is kan ik alleen maar als antwoord geven: nee. Het hout moet minimaal 2 jaar drogen, maar ik laat het in dit geval zelfs 3 jaar liggen zodat het écht goed droog is en daardoor lekker zal branden in de kachel, zonder dat er overlast door onstaat. Nat of te nat hout stoken in een kachel is immers funest, want het ligt meer te gloeien dan dat het echt brand en veroorzaakt daardoor alleen maar stank,- en rookoverlast.
Kortom: nu is het zaak om nog een (paar) kleinere klusjes te vinden om de rest van de tweede kast aan te vullen en dan heb ik daar in het najaar en de winter van 2021 mooi plezier van. Ik vond het ondanks dat het kloven van gisteren door de weersomstandigheden tegen viel toch enorm leuk om te doen en ga dit soort dingen vaker doen.
Maandag 7 mei 2018 - Claw Boys Claw.
Afkomstig uit ons eigen landje, al opgericht in 1983 en nog steeds actief. Nog sterker, er kwam dit jaar nog een nieuw album uit en een nieuwe single maar eerlijk is eerlijk: ik denk niet dat ze het succes van deze klassieker uit 1992 nog zullen evenaren.
Zondag 6 mei 2018 - Houtopslag.
Even geleden wist ik de hand te leggen op twee kastjes die als houtopslag kunnen dienen. Die dingen zijn normaal best prijzig, maar in dit geval kon ik er goedkoop aan komen en kon ze eenvoudigweg niet laten liggen. Vandaag heb ik de laatste dingetjes afgerond en zijn ze klaar.
Het was echter wel meer werk dan ik verwacht had, want de dingen zaten nogal slapjes in elkaar. Gezien de prijs had ik dat kunnen verwachten natuurlijk, maar planken die hout tegen moeten houden en daarvoor alleen met een paar krammen vast zitten... die vertrouw ik niet zo erg. Daarnaast zat er misschien een centimeter aan ventilatieruimte tussen de planken, dus heb ik de boel een beetje aangepast.
Allebei de kasten zijn helemaal uit elkaar geweest, ik heb twee planken er tussenuit gelaten waardoor er meer ventilatieruimte is gekomen en het hout er in dus sneller en beter zal drogen en daarnaast is alles bij het monteren vast gezet met schroeven. Hardhouten gebeitste balken liggen op de grond om het stookhout uit de nattigheid te houden en ik denk dat ik hier wel plezier van ga hebben :)
Zaterdag 5 mei 2018 - Herplanting.
Gisteren had ik een heel gesprek over het omzagen van bomen en daarmee ook het beheer van allerlei groen. Dat is aan een heleboel regels gebonden, want als je een boom wilt kappen moet je daarvoor in de meeste gevallen een kapvergunning aanvragen. Het gesprek kwam op een gegeven moment op het herplanten van bomen die gekapt zijn en in mijn beleving is dat niet in alle gevallen noodzakelijk, al stelt een gemeente in een kapvergunning vaak wel dat het verplicht is. M'n gesprekspartner vond dat je deze wettelijke verplichting gewoon altijd na moet komen, maar ik vind dat je moet kijken waar die verplichting vandaan komt.
Het verschil zit hem met name in de omgeving waar je bezig bent en de manier van beheren van die omgeving. Zit je in de stad en heb je een aantal bomen in een straat bijvoorbeeld, dan is het best wel handig als je er daar één terug zet. Beheer je een bos op een natuurlijke manier, dan zal de natuur altijd zichzelf herstellen. Bomen zorgen immers zelf voor hun eigen voortplanting en als je er maar voor zorgt dat de verspreiding en groei van de zaadjes ook plaats kan vinden is er in principe niks aan de hand.
In mijn beleving kun je door een bos te onderhouden er voor zorgen dat het zichzelf zal regenerenen: door selectief te kappen zal er licht op de bodem van het bos komen en krijgt jong spul de kans om te groeien en uiteindelijk uit te groeien tot een volwassen boom die vervolgens op zijn beurt ter zijner tijd ook weer gekapt kan worden. Je moet hier echter wel geduld voor hebben en niet een bos hebben waarbij het om de productie van hout gaat, want je bent gewoon minimaal 20 tot 50 jaar verder voor een flinke boom uiteindelijk zijn majestueuze vorm bereikt heeft. Kortom: als je nu in een bos een boom kapt en de natuur haar gang laat gaan is de kans erg groot dat je de nieuwe boom in je eigen leven niet meer zult kappen, maar dat pas een volgende generatie hier profijt van zal hebben.
Is dat een probleem? Nee, dat is in mijn beleving de natuur. Die heeft haar tijd nodig om mooie dingen te maken en dat moet je in mij beleving ook zo laten gebeuren, waardoor het dus (terugkomend op het onderwerp) geen zin heeft om bomen terug te planten in een bos wat op een natuurlijke manier beheerd wordt. Het is uiteraard een ander verhaal bij een productiebos waar bomen massaal plat gewerkt worden en er niks meer overblijft dan een kale vlakte. Ook daar zal overigens in de loop van de tijd weer bos ontstaan, als je de natuur haar gang maar laat gaan. Het punt bij een productiebos is dat dit gewoon te lang duurt en dan moet je dus gaan herplanten.
Zoals ik eerder al stelde geldt hetzelfde voor bomen in bewoonde gebieden, waar de natuur gewoon niet de kans krijgt zichzelf te ontwikkelen. Dat is een keus van ons mensen: we weren de natuur uit onze wereld en willen zelf bepalen wat er waar groeit. Of dat een goede keus is laat ik in het midden, maar de kans dat een eik zich op een natuurlijke manier kan ontwikkelen is in de bewoonde wereld zo'n beetje nihil, terwijl hij dat in de vrije natuur wel zou kunnen en dus moet je een eik terug planten op het moment dat je een oude kapt. M'n gesprekspartner was het hier overigen niet mee eens, maar ik hou het er maar op dat het om een mens gaat uit de betonnen wereld die niet verder denkt (of kan denken) dan zijn neus lang is. Toch twijfelde ik aan m'n eigen stelling, ging op zoek op het internet en kwam daar het onderstaande filmpje tegen. Het bestaat uit een inleidend stuk van een minuut of drie met wat algemene beelden van de omgeving en daarna begint het verhaal wat m'n gevoel bevestigde:
En overigens... Hoe geweldig zou het zijn om in het gebied van die man te leven? :)
Dinsdag 1 mei 2018 - Vergistoerist.
Ik hoorde er vanmorgen voor het eerst van, maar 'de vergistoerist' schijnt al langer te bestaan en logisch... het gaat om een toerist die zich vergist. Meestal gaat het dan om een datum en ook al waren ze gelukkig niet massaal aanwezig: toch liepen er gisteren gehuld in oranje kleren buitenlandse mensen in steden rond, zich afvragend waar het feest was.
Het één en ander zal te maken hebben met oude reisgidsen of wellicht slechte voorlichting, maar blijkbaar heeft een aantal mensen dus gewoon niet in de gaten dat Koninginnedag niet meer bestaat en de festiviteiten een paar dagen naar voren gehaald zijn. Dat het inmiddels al voor het vierde jaar is schijnt dus voor een aantal mensen niet zo uit te maken, al vermaken ze zich natuurlijk toch wel.