Vrijdag 29 november 2013 - Weekend.
Gezond weer thuis en de werkweek zit er weer op. Gelukkig wel, want ik ben door wat wazige nachten en hectische dagen wel even toe aan wat vrije tijd en ontspanning. Het berichtje van vandaag is kort maar krachtig: check het onderstaande filmpje om je weekend met een lach te beginnen...
Dinsdag 26 november 2013 - Overdenking.
Kajsa zei ooit "Hope dies last of all." en de rasoptimist in me kon het daar alleen maar mee eens zijn. Opgeven is geen optie: wat er ook aan de hand is, je grabbelt bij elkaar wat er over is en gaat door. Hoe weinig het ook is, maar... Helaas heb ik door de opeenstapeling van een paar dingen vandaag een pessimistische kijk op de wereld en eigenlijk komt dat door een bepaalde vorm van onbegrip.
Om er maar op in te gaan: deze week kwam er via het wereld wijde web een onderzoek naar buiten van PETA. PETA staat voor People for the Ethical Treatment of Animals en het gaat dan om een Amerikaanse non profit organisatie die in 1980 is opgericht, zo'n 3 miljoen leden heeft en inmiddels zo'n beetje wereldwijd actief is als het gaat om dierenwelzijn. Het onderzoek waar ik op doel gaat om Angora konijnen in Azië die worden gehouden voor hun wol die uiteindelijk verwerkt wordt in bijvoorbeeld kleding. Op zich niks mis mee zou je zeggen, alleen worden die beestjes zo'n beetje om de drie maanden ontdaan van hun wol en die wordt er gewoon af getrokken terwijl het betreffende beestje het letterlijk en figuurlijk uit gilt van de pijn. Met een beetje geluk (of juist niet, het is maar hoe je het bekijkt) overleven deze beestjes 2 tot 5 jaar onder deze omstandigheden waarna ze aan hun poten worden opgehangen en hun strot wordt doorgesneden. Het karkas wordt uiteindelijk verkocht... Om het onderzoek kracht bij te zetten staat er een video online, maar die plaats ik hier bewust niet omdat hij echt ziekmakend is. Als je hem toch persé wilt zien moet je zelf maar even zoeken, maar ik kan je alleen maar aanraden m'n geschreven woorden te geloven.
Kan hier dan niks aan gedaan worden? Nee, niet direct want bijvoorbeeld in China (de grootste producent van angora) staat er geen straf op dierenmishandeling in fokkerijen en er gelden geen regels die de verzorging van dieren reguleren. Wat je natuurlijk wel kunt doen is absoluut NIKS kopen waarin ook maar iets van angora wol zit, maar persoonlijk gaat me dat eigenlijk niet ver genoeg puur vanwege het eerder genoemde onbegrip. Een ander schrijnend voorbeeld: een maand of wat geleden kwam er een filmpje langs waarin een aantal (3 of 4, dat weet ik niet precies meer) Aziatische vrouwen in een soort van arena een klein hondje tot de dood mishandelden. Dat begon met kleine schopjes tegen het beestje, maar al rond lopend sprongen ze er uiteindelijk gewoon letterlijk met de hakken bovenop. Ook hier geldt dat ik deze video bewust niet plaats omdat hij naar mijn mening niet geschikt is voor iedereen om naar te kijken. Weer maakt onbegrip zich van me meester...
Tuurlijk, dat is Azië. Een soort van ver van m'n bed show waar je jezelf niet eens zoveel van aan hoeft te trekken, maar in dat geval gaan we het wat dichter bij huis zoeken en wel in de vorm van mishandeling en seksueel misbruik van kinderen. Of het de laatste jaren alleen maar steeds meer naar buiten komt of dat het steeds meer voor komt durf ik niet te zeggen, maar elk kind wat er mee te maken krijgt is er wat mij betreft één te veel. Kinderen hebben wat mij betreft het recht om zonder zorgen kind te zijn en op te groeien tot volwassen mensen die een bepaalde verantwoording binnen de maatschappij hebben en op die manier niet alleen het leven van zichzelf, maar ook dat van anderen beter of zo je wilt aangenamer te maken. Iemand die een kind dat om wat voor reden dan ook afneemt kan bij mij rekenen op onbegrip...
Nog dichter bij mezelf: het is bijna vier jaar geleden dat Kajsa overleed. Ze overleed aan de gevolgen van een verkeersongeval, veroorzaakt door een man die in de rechtszaal destijd zei dat hij het ongeval niet kon voorkomen maar wel te diep in het glaasje had gekeken. Véél te diep is hier overigens een betere omschrijving, maar goed... dat doet er niet toe omdat iedereen zo'n beetje wel mag en kan weten dat alcohol en verkeer gewoon NIET samen gaan. In mijn beleving is m'n meisje gewoon vermoord en loopt er op deze aardkloot iemand rond die me bewust alles af heeft genomen wat ik had. Weer die lading met onbegrip die zich van me meester maakt...
Ik schreef eerder al dat ik vandaag een pessimistische kijk op de wereld heb en het onbegrip... daar blijft het in de bovenstaande gevallen niet bij. Onbegrip wordt op een bepaald moment verdriet, verdriet wordt boosheid en boosheid veranderd in woede. Hoe kan het in godsnaam zo zijn dat al dit soort dingen gebeuren en dat de veroorzakers van dit leed er gewoon mee weg komen? Celstraffen en therapieën mogen wat mij betreft gewoon afgeschaft worden en we gaan naar het principe 'oog om oog, tand om tand' wat simpelweg betekent dat we de veroorzakers van alle ellende gewoon hetzelfde aandoen als ze anderen aandoen en ik voeg er dan ook nog aan toe dat ik de hoop heb dat ze er aan bezwijken. Nog sterker: in alle woede sta ik vooraan om het uit te willen voeren mochten er vrijwilligers gezocht worden. Of het daadwerkelijk een oplossing is? Dat is op z'n minst twijfelachtig. Of ik me er beter door zou voelen? Echt wel.
Eerst maar eens kijken of ik het negatieve om kan zetten in het positieve door een lekker hapje op tafel te zetten...
Vrijdag 22 november 2013 - Lastige beslissing genomen.
Ergens vorig jaar stapte ik in de Queen coverband Jamm, tenminste... zo zou die uiteindelijk gaan heten. Een band met leuke mensen en tegelijkertijd ook goede muzikanten, maar het kwam voor mij regelmatig voor dat ik me af moest melden voor een repetitie in verband met m'n werk. Nu is een Queen coverband als je het goed wilt doen niet iets wat je zomaar even doet en er moet dus knap gerepeteerd worden.
Dat dit regelmatig niet lukte veroorzaakte bij mij persoonlijk nogal wat frustratie.... Je wilt met een band vooruit, er worden plannen gemaakt maar je kunt ze niet waar maken en dit zorgde er uiteindelijk voor dat ik vanaf vandaag gestopt ben met deze band. Ik hoop dat ze snel iemand zullen vinden die de kruk van me overneemt, want ze verdienen het om een podium op te kunnen en als het zover is ga ik er zeker even kijken. Jamm, bedankt voor jullie geduld de afgelopen tijd...
Donderdag 21 november 2013 - Ambassade medewerkers in NL.
Eerder werd al duidelijk dat sommige diplomaten zich niet zo netjes gedragen, maar de mensen van de Angolese ambassade maken het in dit geval wel érg bont en ze komen er vanwege de diplomatieke onschendbaarheid gewoon mee weg.
Even in het algemeen: dat medewerkers van een ambassade een bepaalde status genieten zodat ze niet gehinderd worden in het werk wat ze doen, daar kan ik nog in komen. Maar verder moeten ze zich naar mijn mening gewoon aan de regels houden die er in een land (in dit geval ONS land) zijn en de consequenties ervaren als ze dat niet doen. Aan de hand van wat ik op de beelden zie mogen ze wat mij betreft al deze mensen het land uit zetten en de Angolese regering moet dan maar een clubje sturen wat zich wél kan gedragen. Oh, en die mogen dan uiteraard een dikke excuusbrief met zich meenemen.
Maar goed, ik ben nu wel aan het wijzen met m'n vingertje... maar tegelijk vind ik dat we ons ook wel eens af mogen vragen hoe Nederlandse medewerkers zich gedragen op een ambassade in het buitenland. Ergens zou het me niet verbazen als daar vergelijkbare dingen voorvallen en dan hebben we ineens geen recht meer van spreken. Je moet immers eerst zorgen dat je je eigen bende voor elkaar hebt, voor je een ander er op aan kunt spreken...
Update: inmiddels is gebleken dat het niet om een diplomaat gaat die de klappen uitdeelde, maar om een lokale medewerker van de ambassade die in dat geval met de diplomatieke onschendbaarheid niets van doen heeft. Justitie kan zich hier dus over gaan buigen wat mij betreft en daarnaast blijf ik van mening dat het om een medewerker van een ambassade gaat en dat hij zich maar heeft te gedragen. De titel 'persona non grata' is hier wat mij betreft nog steeds van toepassing.
Woensdag 20 november 2013 - Brabander worden?
Een vreemde vraag misschien en je zou als antwoord makkelijk 'ja' of 'nee' kunnen geven, maar mogelijk gaat dat hier in de omgeving niet zo werken. Wij worden zelfs mogelijk Brabander zonder te verhuizen als de plannen doorgaan uit het onderstaande bericht wat onlangs in het Brabants Dagblad verscheen:
ZALTBOMMEL - De gemeenten Zaltbommel en Maasdriel moeten hun ambtenarenapparaat samenvoegen, samenwerken met de regio Den Bosch en op termijn opgaan in die laatste gemeente.
Dat is volgens onderzoek naar de mogelijke samenwerkingsverbanden het beste scenario voor de gemeente. Het college kreeg in juni om met buurgemeenten te gaan praten over de samenwerkingsmogelijkheden. De uitkomst wordt donderdag 7 november besproken tijdens de algemene beschouwingen.
Samenwerking met en opgaan in Den Bosch zou betekenen dat Zaltbommel uit de Regio Rivierenland moet stappen en tevens over zou moeten stappen naar de provincie Noord-Brabant.
Waarom die gemeenten allemaal maar groter moeten worden is me overigens een raadsel. Er zal met name een economische reden aan zitten, maar als ik hier in de gemeente kijk dan hebben ze al moeite zat met het uitstippelen en uitvoeren van een beleid, laat staan als mensen dit gaan doen die met een bepaalde stad of een bepaald dorp totaal geen binding hebben. Voor mijn gevoel gaat het dan op de landelijke politiek lijken, waar politieke leiders vaak niet weten wat er daadwerkelijk speelt. Maar goed, we zullen zien...
Zondag 17 november 2013 - Muzikaal weekend.
En een muzikaal weekend was het ook écht deze keer. Na een toch wel vermoeidende werkweek stapte ik zaterdagochtend in de auto naar Eindhoven voor een repetitie met Hello George. Daar hebben we wat dingen doorgenomen voor een optreden wat er aan zit te komen en zijn we met wat voorbereidend werk bezig geweest voor de Kempensessie, waar we ook dit jaar aan mee hopen te doen. Er zijn heel veel bandjes die daar willen spelen en de ruimte is beperkt, dus is het maar afwachten of je er als band bij zit of niet. Maar goed, verder kan ik er weinig over zeggen op dit moment. Niet alleen vanwege dat de ruimte beperkt is, maar ook omdat je als band een favoriete artiest cq band moet coveren en tja... hier hebben ze als regel dat ze een gecoverde artiest of band maar eens per keer willen hebben. Nog sterker: is iets het jaar er voor al gedaan, dan kun je daarmee dit jaar niet mee doen. Op zich is daar wel wat voor te zeggen natuurlijk, want op deze manier zorg je als organisatie niet alleen voor afwisseling maar ook dat de bands die meedoen creatiever zijn.
Vandaag was het weer tijd voor een optreden met PV and The Heartbeats en we stonden deze keer in de Lambertus soos te Helmond. Het is een gelegenheid die bij het Hotel St Lambertus hoort en ze trekken daar over het algemeen wat ouder publiek wat op zondagmiddag gewoon onder het genot van wat live muziek gezellig wat wil drinken. En daar zijn ze goed in, zo blijkt: de tent stond afgeladen vol en de sfeer was gewoon super. Omdat Peter (onze zanger/gitarist) met zijn schouder zit te tobben hadden we een creatieve oplossing bedacht: Gertjan zou gitaar gaan spelen en Frank zou de baspartij van Gertjan overnemen. Achteraf bekeken heeft Peter toch wat dingetjes mee kunnen doen, maar het was op zich een goede oplossing. We hebben een leuk optreden neer weten te zetten en daarnaast was de sfeer in de soos niet alleen 100 procent, maar ook bij ons binnen de band en dat maakt een optreden eigenlijk alleen maar leuker.
Zaterdag 16 november 2013 - Korte update.
Het is alweer veel te lang geleden dat ik hier iets geplaatst heb en... ik geef toe dat ik dat de laatste tijd vaker geschreven heb. Inmiddels ben ik er ook achter waardoor dat komt: sociale media als Facebook en Twitter in combinatie met een smartphone. Sinds een tijdje loop ik met zo'n ding rond en dan is het zo makkelijk om even iets te delen op één van de sociale netwerken of om op de bank iets op te zoeken, waardoor ik eigenlijk een stuk minder achter de pc zit en er daardoor ook niet aan denk om deze site te updaten.
Het is dus niet zo dat er niets gebeurt, ik laat het alleen niet langs deze weg weten en als ik naar het archief kijk wat ik door de jaren heen heb opgebouwd vind ik dat eigenlijk toch best wel zonde. Kortom: er gaat hier binnenkort weer wat meer gebeuren en laat ik dan beginnen met een foto die ik vorige week onderweg maakte:
Een mooi stukje van huis zou je zeggen, al gaat het hier om een bord op de rondweg van Denekamp *grin*
