Dinsdag 26 november 2024 - Water.
Er gaan allerlei geruchten over stoffen die in ons drinkwater zouden zitten en de complotdenkers gooien het dan op stoffen die ons zouden beïnvloeden. Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: daar ga ik het niet over hebben en wil ik het ook niet over hebben. Of het wel of niet zo is doet er in dit geval niet toe, maar wat ik me wel simpel afvraag is waarom huisdieren (en dan in dit geval specifiek Tommy) de drinkbak met leidingwater voorbij lopen om vervolgens in 1 streep naar een plas regenwater te lopen en daar vervolgens uit te drinken.
Het gaat in dit geval om een plasje water wat op het holzhausen (voor meer info klik hier) staat en waar hij echt bewust naar toe loopt en hij is daarin niet de enige. Zowel honden en katten doen dit en de vraag komt dan toch naar boven of er misschien iets in ons leidingwater zit wat ze simpelweg niet zo smakelijk vinden. Naast puur scheikundig water zitten er allerlei mineralen in als magnesium, kalium en natrium maar ook restjes antibiotica, chloor en tal van andere stoffen. Huisdieren hebben blijkbaar niks met die extra stoffen, maar dat is dan puur m’n eigen persoonlijke conclusie die ik daaraan verbind en ik ben feitelijk benieuwd of ik daarin gelijk heb.
Maandag 25 november 2024 - The Answer.
Persoonlijk had ik er nog nooit van gehoord, maar het klinkt lekker en het eerste wat me opviel aan de video is dat de zanger behoorlijk op Rory Gallagher lijkt, maar dat kan ook gewoon m'n eigen verbeelding zijn die dat veroorzaakt. De band bestaat overigens al vanaf 2000, kreeg in 2005 hun eerste platendeal en tourde als voorprogramma in 2008 mee met niemand minder dan ACDC. Dan leert de wereld je vanzelf kennen blijkbaar, maar m'n eerste zin verandert daar niet door. Ik kende ze echt niet en ik mag daar 'helaas' aan toevoegen. Voor vandaag op Muzikale Maandag wil ik graag Tonight onder de aandacht brengen wat van hun 2e album Everyday Demons komt.
Zaterdag 23 november 2024 - Keuzes.
Keuzes, ze zijn er om gemaakt te worden en iemand die stelt geen keus te hebben geef ik per definitie ongelijk. Je hebt namelijk altijd een keus, alleen zijn het de gevolgen van een keus die men niet wil of kan accepteren en dat is iets totaal anders. Maar goed, daar wil ik het niet over hebben natuurlijk want in het geval van keuzes doel ik in dit geval op door mezelf gemaakte keuzes en wat daar dan de gevolgen van waren. Feitelijk begon dat gisteren al, want toen besloot ik voor vandaag geen aanhanger mee te nemen naar de plek waar ik kachelhout voor de voorraad ging zagen.
Dat ik die niet mee nam had een aantal redenen: het is best een gedoe om de bomen te zagen, die vervolgens met een kruiwagen het bos uit te lopen, weer terug te wandelen, volgende boompje enzovoort. Alles bij elkaar gaat daar best wat tijd en met name energie in zitten en dan moet ik nog met die volle aanhanger naar huis waar die vervolgens ook weer leeg moet en het hout moet dan ook nog opgestapeld worden. Met veel geluk zijn er 2 parkeervakken achter elkaar vrij zodat ik de auto en aanhanger kan parkeren, maar eigenlijk mag je er vanuit gaan dat de boel vol staat en is het lossen met een aanhanger per definitie 'gedoe'. En dat gedoe zoek ik niet. Normaal niet, maar in het weekend na een dag zagen en rondwandelen in een bos al helemaal niet.
In een ideale wereld zou ik aansluitend nog het onderhoud aan de kettingzaag kunnen doen, maar normaal gesproken stel ik dat uit naar de zondag zodat ik dan op m'n gemakje alles kan doen en daar geniet ik dan ook daadwerkelijk van. Lekker rommelen achter het huis met de spullen op tafel valt voor mij echt in de categorie 'ontspanning', dus dat uitstellen is op zich geen probleem. Maar even terug naar de keus van die aanhanger: ik had besloten gewoon m'n auto vol te zagen en dan weer naar huis te gaan. Het nadeel daarvan bleek al snel dat die in verhouding tot een aanhanger eigenlijk best wel heel snel vol is, want rond 10.30 uur stond ik de boel alweer in te pakken om richting huis te vertrekken. En die auto zat ook écht vol, want ik heb uiteindelijk nog wat dingen moeten veranderen om de kruiwagen er nog bij te krijgen:
Dat de auto vol zat was de bedoeling, maar dat het zo vroeg al zou zijn had ik niet verwacht en zo was het gevolg van m'n keus ineens dat ik dus érg vroeg klaar was. Eigenlijk te vroeg naar m'n zin zelfs, want het was wat fris qua weer maar verder was het ideaal om daar aan de slag te zijn en het zou eigenlijk best mooi zijn om de dag zagend een stuk voller te kunnen maken. Dat was op zich natuurlijk ook een mogelijkheid: doorgaan met zagen en het gezaagde hout dan laten liggen, alleen weet ik op dit moment niet wanneer ik het op kan halen en als het los in een bos ligt knapt het hout er sowieso niet van op. De keus werd dus: naar huis, de auto leeg maken en lunchen.
Na de lunch het onderhoud aan de zaag gedaan en omdat ik me bijna ging vervelen *grin* besloot ik om ook gelijk de auto maar even te wassen. Dat was volgens mij sinds m'n vakantie niet meer gedaan en hoewel hij alweer behoorlijk schoon was geregend zat er nog steeds een laagje modder op. Iets wat hier in de regio in deze tijd van het jaar feitelijk niet te voorkomen is, want de oogsttijd geeft nu eenmaal letterlijk bagger op de weg en ook de in,- en uitrit van een bouwplaats die ik met regelmaat passeer zorgt voor een paar honderd meter rommel op de weg waardoor je een auto sowieso niet schoon kunt houden, al zou je het willen.
"Wassen heeft altijd zin." is een uitdrukking waar ik het lang niet altijd mee eens ben, maar die in de kern wel waar is. Zeker met een witte auto als de mijne, want daar trekt vuil op een gegeven moment echt in de lak en dan krijg je het er nooit meer uit. Aan de zijkant valt dat reuze mee, maar de witte Nissan Vanette die ik ooit had was bovenop echt een beetje groen door het vuil van de bomen wat er te lang op was blijven liggen. Uiteraard kun je dan met een cleaner aan de gang gaan als je het er alsnog af wilt hebben, maar bij de huidige auto vind ik voorkomen beter dan genezen en was ik hem liever wat vaker dan dat hij er net zo uit komt te zien als de eerder genoemde Vanette. Het is en blijft alleen wel érg zonde als hij net schoon is en ik passeer dan binnen 5 kilometer die bouwplaats waar ik het eerder over had.
Kort samengevat heeft m'n keus om geen aanhanger mee te nemen als nadeel dat ik weinig hout mee naar huis kan nemen, geen parkeerprobleem heb en erg vroeg klaar ben. Aan de andere kant is het juist een voordeel om vroeg klaar te zijn zodat ik nog wat andere dingen kan doen en (ook belangrijk) de houtkachel aan kan steken om m'n huis te verwarmen in de tijd dat ik met allerlei dingen bezig ben. Afgelopen week kwam ik een keer thuis in 12 graden en dat is simpelweg niet comfortabel, terwijl ik vanavond heerlijk in een warm huis onder de douche kan. Verdient, vind ik dan want inmiddels ligt er toch ergens tussen de 1 en 1.5 kuub hout in de tuin wat als de voorraad leeg is direct gekloofd en opgeruimd kan worden.
Vrijdag 22 november 2024 - Winter.
Er zijn wat verschillende criteria, maar ik hou het er altijd nog op dat de winter officieel op 21 december begint. Klimatologen houden het wat simpeler en stellen dat de winter op 1 december begint en dat elk seizoen 3 maanden duurt en ik doe het voor mezelf nog simpeler: als de eerste pan boerenkool op tafel komt is het winter. Feitelijk is de winter dus afgelopen maandag begonnen en dat uitte zich afgelopen week in temperaturen van 12 graden in huis bij thuiskomst en ook is de eerste sneeuw inmiddels gevallen die (uiteraard) in ons kikkerlandje weer tot een enorme puinhoop moest leiden.
Rijkswaterstaat is in ons land verantwoordelijk voor het strooien op de snelwegen. Wellicht ook op andere wegen, maar ik meen dat de verantwoording dan weer bij de provincie of misschien zelfs wel bij een lokale gemeente ligt, maar hoe dan ook: er moet gestrooid worden als er sneeuw komt en iedereen doet dan zijn cq haar uiterste best om alle wegen begaanbaar te houden. Op één of andere manier is er altijd wel een deel van het land waar dat niet helemaal goed gaat, of juist helemáál niet goed gaat en dat verbaast me dan toch telkens weer. De N7 bij Groningen was bijvoorbeeld compleet onbegaanbaar en ook het tunneltje in de pas geopende volledig vernieuwde ring van Groningen werd letterlijk een ijsbaan.
Er stonden gisterenavond personenauto's en vrachtwagens stil in het tunneltje omdat ze simpelweg niet naar boven konden komen door de gladheid en ik denk dat je jezelf als verantwoordelijke voor het begaanbaar houden van de wegen toch best even achter de oren mag krabben. Maar nee, als er op een platform als X (voorheen Twitter) enige vorm van commentaar komt strooit Rijkswaterstaat via dit medium met een link naar een strooikaart met in tekst daarbij wat info over hoeveel ton zout er uitgereden is en hoeveel kilometers daarvoor gereden zijn. Uiteraard zijn er omstandigheden dat strooien niet of nauwelijks helpt als gladheidsbestrijding, maar neem dan je verantwoording denk ik dan.
Je zou iets van een leerschool of leermoment of hoe je het dan ook wilt noemen verwachten, maar dat blijkt een heel lastig ding te zijn. De andere dag (vanmorgen dus) ging de ellende gewoon weer verder: in de vroege ochtend waren er al problemen op knooppunt Valburg en even later werd het advies gegeven deze hele regio van Apeldoorn naar Arnhem en Nijmegen maar te mijden in verband met de puinhoop die er was ontstaan. Iets wat toch best te voorspellen viel, lijkt me. Meer en meer lijkt ons land gewoon niet opgewassen tegen winterse omstandigheden.
Nu zijn er genoeg mensen die kwaad zijn dat ze hier en daar érg veel vertraging opgelopen hebben en ergens is die frustratie te begrijpen omdat het eigenlijk nog niet eens écht gesneeuwd heeft en de vergelijkingen met Scandinavische landen waar alles met een meter sneeuw gewoon door gaat alsof er niks aan de hand is zijn dan niet van de lucht. Het klopt wel, maar is niet eerlijk om Nederland met die landen te vergelijken en daar zijn best wat redenen voor te noemen. De verkeersintensiteit is om te beginnen al heel anders, daarnaast is sneeuw daar een jaarlijks terugkerend GROOT probleem en hier kwakkelt het in principe over het algemeen alleen maar een beetje en voor dat grote probleem hebben ze simpelweg ook grote oplossingen. Verder wordt er in veel gebieden met spikes gereden waardoor auto's veel meer grip hebben en die zijn hier sowieso verboden.
Kortom: dezelfde maatregelen nemen in Nederland als in bijvoorbeeld Zweden zou echt héél onzinnig zijn en die landen moet je ook niet met elkaar willen vergelijken. Wel vind ik dat Rijkswaterstaat en alle andere verantwoordelijke instanties af en toe best eens wat kritischer naar zichzelf kunnen kijken, want dat er dingen voor verbetering vatbaar zijn lijkt me érg voor de hand liggen. Als de puinhoop van de afgelopen dagen een voorbode is voor de rest van de winter, dan hebben we met z'n allen onderweg nog héél veel geduld nodig maar goed... we gaan het wel zien en meemaken. Ik ga me maar eens concentreren op de eerder genoemde 12 graden en er een deel van m'n houtvoorraad tegenaan gooien om die te bestrijden. Gaat me lukken, weet ik zeker. Prettig weekend!
Maandag 18 november 2024 - Hannah Wicklund.
Volgens het overzicht is het ongeveer 6 jaar geleden dat ze eerder al eens voorbij kwam en waarom het zo lang heeft moeten duren weet ik ook niet, maar er kwam weer iets voorbij van haar wat ik interessant vond en al komt dat van hetzelfde album... dat maakt dan blijkbaar niet uit. Net als vorige week verwacht ik aan de hand van haar naam dat ze ergens uit Scandinavië zou komen. Wellicht is dat de link om haar weer eens in de spotlight te zetten, maar niets is overigens minder waar want ze groeide op in South Caroline, kortom: de Verenigde Staten. Om een lang verhaal kort te maken: check Too close to you.
Zondag 17 november 2024 - Afvangbolder.
Soms moeten takken afgevangen worden omdat ze niet kunnen vallen. Er staat dan een schuurtje of weet ik wat onder en het afvangen van takken is dan eigenlijk de enige optie om de boel toch schadevrij op de grond te krijgen. Ik doe dat tot nu toe altijd met een lijn en welke is dan afhankelijk van hoe groot en zwaar de takken zijn. Die lijn gaat van beneden naar boven over een tak heen, vervolgens terug naar beneden naar de tak die afgevangen moet worden en als je die dan afzaagt blijf hij keurig aan de lijn hangen. Tenminste, dat is het idee. Je kunt er dan nog voor kiezen om de lijn alleen over de tak te laten lopen, of om de lijn er een paar keer omheen te laten gaan en op die manier creëer je eigenlijk gewoon wrijving waardoor degene die met het touw in z'n hand staat in theorie de meest zware takken toch makkelijk naar de grond kan laten zakken.
Je moet hier een beetje gevoel voor hebben als je op de grond staat en dit soort dingen op moet vangen, want de ene tak is letterlijk de andere niet als het gaat om afmetingen en dan met name ook het gewicht. De tak van een dikke eik bijvoorbeeld is bij hetzelfde volume enorm veel zwaarder dan de tak van een grove den, om maar een voorbeeld te geven en daar moet je dan wel met je wikkelingen rekening mee houden. Te veel wikkelingen, dan zakt de tak niet en bij te weinig wikkelingen valt de tak alsnog te snel of wordt degene die met de lijn in z'n hand staat ineens naar de boom getrokken. Hoe dan ook: beide gevallen zijn niet goed en als je die wikkelingen boven over een tak moet doen kost dat bovenin best wat tijd.
Men ontwikkelde daarvoor de afvangbolder en dat is heel kort samengevat een stalen pen waar je als grondman zijnde ter plekke makkelijk het aantal wikkelingen kunt bepalen. Afhankelijk van wat er naar beneden komt kies je je wikkelingen en de lijn loopt dan ook horizontaal in plaats van verticaal naar boven. Dat maakt het geheel makkelijker te controleren en voor de geïnteresseerden staat er hier een oud maar duidelijk filmpje online waar de werking van zo'n ding wordt uitgelegd. Nieuw zijn die afvangbolders op zich nog best prijzig en dat heeft me tot nu toe tegen gehouden om er één aan te schaffen, maar dat is inderdaad 'tot nu toe'.
Ik was er totaal niet naar op zoek, maar kwam deze inclusief 2 verschillende lengtes lijn om hem te bevestigen toevallig tegen op Marktplaats toen ik daar op zoek was naar iets anders. Deze kon ik gewoon niet laten liggen. Hij maakt het afvangen van takken een stuk makkelijker, praktischer en daarmee veiliger dus is het de investering in dit geval wel waard, al blijf ik van mening dat dit soort dingen nieuw veel te duur zijn. Prijzen gaan in de meeste gevallen vanaf zo'n 250 euro naar 400 of zelfs 600 voor dingen die net ontwikkeld zijn en als alternatief worden aangeboden, maar in principe hetzelfde doen. Als ik zoiets dagelijks nodig zou hebben vind ik het iets anders, maar aangezien dat niet het geval is ben ik dus érg blij met deze.
Zaterdag 16 november 2024 - Bos onderhoud.
Het is weer tijd voor groot onderhoud in het Brabants Bosje. Al hoewel, het valt met dat grote onderhoud eigenlijk allemaal reuze mee. Vorig jaar zijn er best een aantal grote bomen uit het perceel gehaald omdat die een risico vormden en dit jaar gaan er ook wel wat uit, maar eigenlijk is dat allemaal klein spul wat staat te verpieteren. De keus is om het verder te laten verpieteren of om het nog als kachelhout dienst te laten doen en ik kies in dit geval voor het laatste waardoor er direct weer wat ruimte en licht in het bos komt voor nieuwe boompjes om te groeien. Zoals ik vorige week al aangaf gaat het daarmee best goed al duurt het natuurlijk nog héél lang voor dergelijke boompjes volwassen zijn, om nog maar niet te beginnen over het feit of ze de volwassenheid wel halen. Toen ik vanmorgen in het bos kwam liep er een koppeltje reeën en die knabbelen natuurlijk best wat van dat jonge spul weg.
Maar goed, over dat onderhoud: ik laat het vanwege het verwijderen van een paar kleine boompjes maar onder klein onderhoud vallen en groot onderhoud is eigenlijk voorlopig niet de bedoeling. Ideaal zou dat om de 5 jaar of zo moeten gebeuren zodat je op die manier de risico's er uit weet te houden, al is dat in dit perceel erg moeilijk te zeggen. Er zit wortelrot in het perceel en daardoor kunnen bomen die op zich gezond lijken toch ineens tegen de grond liggen. Geen enkel probleem als dat in het bos zelf is, maar ik wil de buitenkant zo veilig mogelijk houden en op die manier schades en hinder voorkomen.
De Amerikaanse Vogelkers die verwijderd is hing nogal naar de buren en om die te kunnen verwijderen had ik de lier nodig. Met de lier komt dan ook een staalkabel, een paar stroppen om de lier aan de boom en een ankerpunt te bevestigen, een metalen stok om de lier mee in beweging te zetten en om makkelijk op een beetje hoogte te komen neem ik dan ook altijd wel een klein vouwladdertje mee. Kortom: als er dan ook nog wat hout mee naar huis moet zit m'n karretje al snel vol en het was zelfs een beetje puzzelen om de spullen er nog in te krijgen.
Ik zal er ergens in de komende maanden nog een keer naar toe moeten om de boel daar af te ronden, vervolgens moet er voor de start van het broedseizoen nog een rondje gemaaid worden en dan zitten we ineens al dik in de zomer van 2025. Het is aan de ene kant erg lekker om dit te doen, want het gaat telkens om afgebakend werk wat makkelijk in te plannen is, maar aan de andere kant komt het soms minder goed uit in een drukke periode. Een deel uitstellen of zelfs overslaan is best een optie, maar om dit bosje aan haar lot over te laten waardoor de oude puinhoop van eerder weer een kans zou krijgen... dat kan ik niet over m'n hart verkrijgen.
Het is een relatief klein stukje bos, maar het is een mooi stukje. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua sfeer en dat maakt het zo leuk om hier aan de gang te zijn. Ik doe het ook simpelweg omdat het kan, niet omdat het moet en zo ontstaat er feitelijk een win/win situatie voor alle betrokkenen. De eigenaar heeft iemand die het onderhoud doet en ik heb er de ontspanning van en af en toe een beetje hout. Er zal nooit meer zo veel uit komen als het eerste jaar, tenzij natuurlijk álles er uit moet maar voor het hout alleen is dit niet een plek waar je aan de slag zou willen. Er komt simpelweg jaarlijks niet genoeg uit om een houtkachel mee te stoken en hout sprokkelen doe ik sowieso met het zaagwerk al. Dat komt tot nu toe elk jaar nog mooi uit, al moet ik eerlijk zeggen dat ik voor komend jaar wel een beetje twijfel.
Ik moet dit jaar minimaal 3 kuub hout zien te scoren, maar ideaal zou zijn een kuub of 5 à 6 zodat ik nog een extra Holzhausen kan bouwen. Als dat niet lukt is het uiteraard geen probleem, maar het zou een mooie aanvulling zijn. De eerstgenoemde 3 kuub is om de bestaande voorraad weer aan te vullen die ergens in januari of februari leeg zal zijn en om volumes een beetje aan te geven: op de laatste foto lijkt een mooie stapel hout te staan, maar qua volume is het misschien net een halve kuub als het gekloofd in de opslag ligt. Als ik naar die 6 kuub toe wil heb ik uiteindelijk 12 van die rijtjes nodig *grin* Wish me luck...
Woensdag 13 november 2024 - Stelling.
Het is op allerlei vlakken onrustig in ons land en dan is de discussie over wel of geen Zwarte Piet nog niet eens losgebarsten. We worden bestookt met informatie en op een bepaalde manier soms bijna gedwongen om ergens een mening over te hebben en ik vraag me inmiddels al een tijdje af of dat allemaal wel zo wenselijk is. Jezelf ergens een keer niet mee bemoeien om de eenvoudige reden dat het je niet (direct) raakt is immers best wel een optie, maar nee...
De Nederlander roept niet alleen, hij gilt zelfs. Als een speenvarken als het hem zo uit komt, want de mening MOET kenbaar gemaakt worden en in veel gevallen dien je deze mening ook over te nemen omdat het de enige juiste is. Het is niet zo dat ik daar alleen maar doodmoe van word, maar ook nog letterlijk schijtziek dus om over na te denken: 90% van de huidige reuring in Nederland ontstaat door techniek en dingen waar we ons helemaal niet mee moeten bemoeien omdat het ons niet (direct) raakt.
Neem het conflict in het Midden-Oosten van dit moment. Het rommelt er al decennia, maar sinds begin oktober vorig jaar gaat het echt mis als het gaat om de situatie tussen Israël aan de ene kant en de bewoners van de Gaza strook aan de andere kant. Ik heb er niet zo'n zin in daar een uitgebreid beeld van te schetsen, maar feit is dat we er van weten door techniek. Zonder internet was de bron een stuk minder beschikbaar en als ik dan nog verder terug ga in de tijd: zonder telefoon duurde het helemaal een eeuw voor er bericht ergens over naar buiten kwam. Nog sterker: 200 jaar geleden zou niemand in Nederland af weten van het conflict wat zich daar afspeelt.
De rellen die rondom dit conflict in Nederland plaats vinden zouden er niet zijn, om de simpele reden dat we er niet van zouden weten en ik vraag me af of al die kennis door techniek wel een vooruitgang is. Je kunt je verbonden voelen met mensen in een oorlogs,- of rampgebied, maar een mening vormen over iets wat in een bepaalde cultuur gebeurt is voor ons eigenlijk gewoon onmogelijk. We hebben de kennis niet, snappen de cultuur niet, blijf er dan gewoon weg van en voor degenen die menen dat we ons juist wél met dit soort dingen moeten bemoeien wil ik best de situatie rond Srebrenica nog even aanhalen.
Een conflict waar de wereld zich zo nodig mee moest bemoeien, Nederland wat daar in de vorm van Dutchbat zo nodig aan mee moest doen en we weten allemaal waar de grootste genocide in de moderne geschiedenis van Europa heeft plaatsgevonden: in datzelfde Srebrenica. En laat ik het nog maar even benadrukken: waar Nederland een mening had over het conflict en zich er wel even mee zou bemoeien. Een bemoeienis die meer dan 8000 mannen het leven kostte. Niemand met een Nederlandse achtergrond snapt(e) het conflict in het voormalig Joegoslavië en dat zeg ik niet om te stellen dat Nederlanders dom zijn of wat dan ook: het is gewoon een andere cultuur. Letterlijk een andere wereld die wij niet snappen al zouden we het willen.
En toch komt er allerlei informatie tot ons en laten we ons telkens weer verleiden er een mening over te vormen om die vervolgens te meten aan de mening van een ander en als het zo uit komt zelfs op te dringen aan een ander. Zolang we dat blijven doen zijn de rellen niet voorbij, nog sterker: zijn de slachtingen niet voorbij en iedereen met een mening en vorm van bemoeienis heeft wat mij betreft dan bloed aan z'n handen. Kortom, het kan best wel eens handig zijn jezelf ergens eens niet mee te bemoeien en in die zin was leven in een technologisch tijdperk als van 1800 tot 1850 misschien helemaal nog niet zo gek.
Maandag 11 november 2024 - Måneskin.
Met een naam als Måneskin verwacht ik een Scandinavische band, maar niks is minder waar want ze zijn afkomstig uit Italië en of ze gewoon geluk gehad hebben door op het goede moment op de goede plaats te zijn, of dat ze kei,- en keihard gewerkt hebben en echt álles uit de kast gehaald hebben weet ik niet, maar de band is pas 8 jaar actief. Opgericht in 2016, in 2017 werden ze 2e tijdens het 11e seizoen van X Factor, 2018 kwam hun eerste album uit en in 2021 lieten ze de hele wereld van zich horen door het Eurovisiesongfestival te winnen en vanaf dat moment gingen eigenlijk alle remmen los.
Van hun album Rush wat in 2022 uit kwam komt het nummer wat ik vandaag onder de aandacht wil brengen en dan gaat het om een samenwerking met Tom Morello. Die laatste is bekend van bands als Rage Against the Machine en Audioslave en als je deze bands kent dan is de gitaarsolo onmiskenbaar van Tom. Nieuwsgierig? Check Gossip.
Zaterdag 9 november 2024 - Bed en bos.
Om maar met het eerste te beginnen: het bloembed van dit jaar. Dat was kort samengevat niet zo'n succes. Er stonden best wat bloemen in en er kwamen alles bij elkaar veel vlinders en andere insecten op af, maar qua bloemenpracht haalde het bloembed het dit jaar niet met vorig jaar. De laatste update voor dit jaar bestaat uit het afsluiten van het bloembed: alles was uitgebloeid en dat heb ik afgelopen week gemaaid. Vandaag de boel omgespit, aangeharkt en daarbij een hele partij wortels verwijderd waardoor in mijn beleving een keurige basis ontstaat om begin volgend jaar weer helemaal van nul af aan te kunnen beginnen.
Ik hoop dan wat verbeteringen aan te kunnen brengen waardoor het bloembed van 2025 minstens net zo mooi wordt als het bloembed van 2023, of misschien zelfs mooier. Maar goed, laat ik niet te ver vooruit lopen want het duurt sowieso nog een tijdje voor ik er aan kan gaan beginnen en daarna duurt het nog een maand of 2 voor alle pracht en praal daadwerkelijk tevoorschijn komt. Het plan in de basis is nog steeds de aanwezigheid van de vlinderstruiken en dan het bloembed wat bestaat uit een mengsel van wilde bloemen voor bijen en wilde bloemen voor vlinders, aangevuld met wat zaad van de blauwe korenbloem. Nieuwsgierig? Dan moet je vanaf maart/april volgend jaar hier met regelmaat even kijken :)
Bij het Brabants Bosje wat ik in onderhoud heb ging het even mis, want daar was ondanks alle maatregelen toch een boom omgevallen en die viel tot overmaat van ramp ook nog op de omheining van de nieuwe buurman. Die was er gelukkig erg relaxed onder en had besloten zelf al te gaan ruimen. Toen hij de boom aan de kant had bleek de schade aan het hekwerk ook gelukkig mee te vallen en dat heeft hij ook direct weten te herstellen. Toen ik er vanmiddag was om kennis met de buurman te maken en de boel te herstellen was dat in meerdere opzichten een prettige verrassing.
Omdat ik er toch was heb ik een extra controlerondje gelopen en dat was eigenlijk om te voorkomen dat er meer bomen tussen zouden staan die toch een risico vormen. Dat bleek gelukkig allemaal mee te vallen en alles wat tijdens het geplande onderhoud weg gaat kan blijft zoals het is. Naast speuren naar dode bomen of bomen met schade waarbij je omhoog kijkt is het ook belangrijk de grond in de gaten te houden en zeker in deze tijd van het jaar zie je daar van alles. Mossen en paddenstoelen zijn natuurlijk kenmerkend voor de herfst:
Sterretjesmos.
Gele aardappelbovist.
Ik ben vrijwel niet thuis in de paddenstoelen, dus die laatste laat ik even voor wat het is. Als ik online ga zoeken kan het een bleke grondbekerzwam zijn, maar net zo goed een trechter,- of bostrechterzwam. De kenner zal me nu waarschijnlijk uitlachen en stellen dat het geen van beiden is, maar ja… Een mooie heksenkring paddenstoelen, dat is het zeker wel *grin*
Tijdens dit rondje kwam ik ook een aantal jonge boompjes tegen en die had ik al eerder gezien, maar het zijn er nu al een stuk meer en dat stemt me behoorlijk vrolijk. Het bos is immers 6 jaar geleden ontdaan van allerlei dode rommel en gevaarlijk hangend hout om op die manier licht en ruimte te krijgen waardoor het bos zichzelf kan gaan regenereren. Dat het werkte bleek het eerste jaar al door de aanwezigheid van de Amerikaanse Vogelkers.
Deze exoot wordt ook wel Bospest genoemd omdat hij zich zo massaal verspreidt en dat was hier ook het geval, want het eerste jaar stond er eigenlijk direct al een hele wal vers groen en dat bleek deze Amerikaanse Vogelkers te zijn. Deze wordt voor het grootste deel op het perceel bestreden, maar op kale plekken hoop ik er een paar volwassen te laten worden en dan het liefst zonder dat het hele bos er gelijk onder zit, maar of dat uiteindelijk gaat lukken is maar de vraag. Tot nu toe is de verspreiding met de bosmaaier onder controle te houden én staan er al leuke formaten in het bos, al is dit dan niet de beste foto. Met het blad erin kun je het formaat beter zien, maar die foto zal moeten wachten tot het voorjaar of de zomer.
Een groeiende Amerikaanse Vogelkers.
Het heeft even mogen duren, maar inmiddels zijn er ook kleine versies te zien van de grove den. Dit zijn in het perceel de grootste bomen: ze reiken tot een meter of 20 en ik ga een goede poging doen er voor te zorgen dat de kleintjes de volwassen leeftijd halen en ooit eens over het bos heen kijken.
De mini versie van de grove den.
Een volwassen grove den, deze is minimaal 60 jaar oud.
Uit aangrenzende percelen is de fijnspar ook aan komen waaien en hoewel die voor zover ik weet wel van nature in het gebied voor komt ben ik er niet zo heel gelukkig mee. De grootste reden daarvoor is de massale sterfte door de letterzetter een jaar of 4 à 5 geleden, wat in mijn beleving aangeeft dat het een boom is die het in de huidige tijd gewoon niet zo goed doet. Daarnaast heb ik er weinig mee, want kachelhout is het niet en als kerstboom is hij op een gegeven moment al snel te groot en dat is dan buiten het feit dat ik geen kerstboom zet.
De mini fijnspar.
Een volwassen, maar door letterzetter dode fijnspar.
Maar goed, het is natuur en wat er groeit dan groeit er en wordt dus ook onderhouden. Ik vraag me overigens wel af of deze het gaan redden omdat ze best in een donker stuk staan, maar we gaan het allemaal wel zien en merken de komende jaren. De laatste foto is niet in dit bos genomen, maar is 4 jaar geleden in een aangrenzend perceel gemaakt waar ik toen aan het werk was.
Al met al was het een prachtige dag met alleen maar positieve punten en ondanks het buiten zijn was het toch ontspanning en dit keer niet eens 'ontspanning door inspanning'. Binnenkort gaat het groot onderhoud van start waarbij er weer het één en ander uit het perceel verwijderd wordt en daar neem ik je dan uiteraard ook weer in mee.
Dinsdag 5 november 2024 - Klantenfoto's.
Zelf maak ik lang niet altijd foto's als ik met zaagwerk bezig ben en foto's van mezelf maken valt al helemaal niet mee, dus is het eigenlijk best leuk als klanten dat spontaan doen en dat ze die dan nog opsturen ook. Van de conifeer die ik laatst verwijderd heb kreeg ik nog een heleboel foto's en een paar filmpjes. Het gaat te ver om alles te plaatsen, maar ik vond dit zo'n beetje de leukste foto:
Verder hebben ze ook wat filmpjes gemaakt en 2 ervan heb ik samengevoegd tot een zogenaamde short op Youtube. Ik had tijdens het werk best last van de hars die uit de boom kwam en niet alleen mezelf, maar ook m'n klim,- en fliplijn vreselijk plakkerig maakte. De vanglijn was daarop geen uitzondering en in het filmpje kun je zien dat een tak wordt afgevangen, maar dat die door de plakkerige lijn gewoon niet lekker wil zakken. In het 2e deel is te zien hoe ik de top er uit zaag en daar hadden we ondanks de plakkerigheid in plaats van de dubbele wikkeling gerust nog 1 er bij bij kunnen doen:
Maandag 4 november 2024 - Perry Farrell.
Ik vermoed dat niemand ooit van deze artiest gehoord heeft, maar als ik nou zeg dat het eigenlijk gewoon Red Hot Chili Peppers 2.0 is dan klinkt het misschien al wat bekender in je oren. Het gaat hier om een zanger die een track op heeft genomen en waarbij zowel Flea als bassist, maar ook John Frusciante als gitarist hebben meegewerkt. Beiden zitten uiteraard in de Chili Peppers, maar daar bovenop heeft ook niemand minder dan Nuno Bettencourt meegewerkt als producer én gitarist.
Mocht die laatste je niks zeggen: zoek dan even naar Get the funk out van Extreme, want daarin speelt hij gitaar en doet ook de solo waardoor hij door velen wordt vergeleken met wijlen Eddie van Halen. En terecht naar mijn idee, maar ik zit dan wel héél erg uit te wijden over mensen en niet over het nummer wat ik op Muzikale Maandag onder de aandacht wil brengen. Dus to the point, check Hard life easy.
Zaterdag 2 november 2024 - Mega conifceer.
Een grote conifeer met de opdracht deze volledig te verwijderen, de takken te versnipperen en het hout blijft op de locatie achter. Toen de foto's binnen kwamen voor deze klus dacht ik: "Dat zijn héél, maar dan ook echt héél veel takjes die door de versnipperaar moeten." en ondanks die gedachte had ik mezelf alsnog vergist. Er kwam achteraf ruim 6 kuub snippers af en de versnipperaar heeft daar effectief 3 uur op staan draaien. Wat een bult met takken had dat geweest als je die allemaal op een hoop zou gooien om ze vervolgens in zijn geheel af te voeren. Echt een gigantische berg! Maar goed, het ging dus om deze:
Op zich liep het allemaal goed, alleen waren er veel problemen met de versnipperaar. Die is op zich ook niet gebouwd om loof te versnipperen en dat zat er nogal een dotje aan, maar ook liep er een poelie van de motor los en die moest worden vast gezet. Alles bij elkaar werd er door dit soort dingen veel tijd verloren, maar op zich is dat ook weer geen ramp als de prijs gewoon vast staat. Later ging de machine weer als een speer en kon er lekker door gerommeld worden. Zoals vaker was ook hier het idee om naar boven toe de takken te verwijderen en daarna de boel naar beneden af te blokken.
De stomp bleef in dit geval voor een deel staan en ook de afgezaagde takken zijn een soort van vlak afgezaagd omdat er vogelhuisjes op komen te staan. In mijn beleving zijn dit soort bomen te groot voor de plek waar ze staan en snoeien kan, maar dat geeft een hele vreemde onnatuurlijke vorm en daarnaast is het voor de boom ook verre van ideaal. In dit geval geeft het ook gelijk een stuk minder rommel en daar zijn de eigenaren érg blij mee.
Voor mij was dit weer eens een érg leuke klus. Niet alleen qua werk, maar ook qua houding van de klant en dan ga ik uiteindelijk toch met een erg goed gevoel weer naar huis. Het enige nadeel was misschien de boom zelf en dan doel ik eigenlijk op de soort, want de conifeer liet flink wat hars lopen en dat nam ik voor een deel mee naar huis. Niet alleen op mezelf, maar ook op m'n klim,- en fliplijn en beiden zaten zo ver onder de hars dat ze amper nog door de gaten liepen. Het onderhoud van de zagen werd in dit geval dus uitgebreid met wat onderhoud aan de lijnen en dat was echt geen overbodige luxe.
De versnipperaar moest ook even onder handen worden genomen en het probleem van de poelie lijkt uit de wereld, maar de messen moesten nog wel even weer goed worden afgesteld dus dat is ook gelijk maar gedaan. Wat dat betreft prijs ik mezelf gelukkig dat ik veel dingen zelf kan en er ook nog wel lol in heb om dit soort dingen te doen. Als je een machine met dit soort problemen weg moet brengen ben je hem sowieso een tijdje kwijt, maar dan volgt er uiteraard ook nog een knappe rekening. Je kunt dan op jaarbasis wel een leuke omzet draaien, maar aan het eind van de rit heb je dan nog niks verdient en dat schiet natuurlijk niet zo op. Rijk zal ik hier sowieso nooit van worden, maar dat er telkens geld bij moet is natuurlijk ook niet de bedoeling. Kortom, weer lekker gerommeld :)
Dinsdag 26 november 2024 - Water.
Maandag 25 november 2024 - The Answer.
Zaterdag 23 november 2024 - Keuzes.
Vrijdag 22 november 2024 - Winter.
Zondag 17 november 2024 - Afvangbolder.
Zaterdag 16 november 2024 - Bos onderhoud.
Woensdag 13 november 2024 - Stelling.
Zaterdag 9 november 2024 - Bed en bos.
Bij het Brabants Bosje wat ik in onderhoud heb ging het even mis, want daar was ondanks alle maatregelen toch een boom omgevallen en die viel tot overmaat van ramp ook nog op de omheining van de nieuwe buurman. Die was er gelukkig erg relaxed onder en had besloten zelf al te gaan ruimen. Toen hij de boom aan de kant had bleek de schade aan het hekwerk ook gelukkig mee te vallen en dat heeft hij ook direct weten te herstellen. Toen ik er vanmiddag was om kennis met de buurman te maken en de boel te herstellen was dat in meerdere opzichten een prettige verrassing.
