Zaterdag 29 oktober 2011 - Mijlpaal.
Eigenlijk is elke dag een mijlpaal, maar vandaag noem ik dan maar een speciale mijlpaal. Ik rook vandaag precies twee weken niet meer en ik geef toe dat dit vaker voor is gekomen en dat ik uiteindelijk toch weer begonnen ben, maar ik ben er toch trots op dat ik deze periode alsnog weer vol heb gemaakt. Vandaag boodschappen gedaan en het voelt wel zo mega goed om voor drie tientjes boodschappen in huis te halen, want dat was in het verleden nogal wat meer...
Nog een kleine aanvulling... Via de website van Geen Stijl kwam ik vandaag in aanraking met het artikel 'Groeten terug. Retourzending Telefoongidsen' en aangezien de schrijver naar mijn idee ergens wel een punt heeft: hier de link naar het betreffende artikel. Denk er eens over na...
Vrijdag 28 oktober 2011 - Algemene update.
De werkweek zit er weer op en die is op zich wel aardig verlopen, al was ik bijvoorbeeld vandaag wel weer erg vroeg thuis. Maar ja, aan de andere kant helemaal niet zo erg want het weer is helemaal geweldig op dit moment en het was dus best lekker om thuis even lekker in de tuin een bakkie te doen. Over het weer gaan op dit moment overigens de vreemdste dingen rond, want deze maand schijnt de mooiste oktober maand van de afgelopen X jaar te kunnen worden en tegelijk praat men over een zéér strenge winter, die vanaf half november al kan gaan beginnen en waar temperaturen van -25 graden voor zullen komen. Nou ja, even nuchter blijven: eerst zien, dan geloven... Waar ik wel in geloof is de voorspelling voor het weekend, want dat schijnt dus nog onverminderd mooi te worden.
Buiten het feit dat iedereen dit weekend weer even op de klok moet letten omdat die een uur terug gezet moet worden heb ik verder eigenlijk alleen maar slecht nieuws. Vanmorgen had ik de vader van Kajsa even een tijdje aan de telefoon en die wist me te vertellen dat hij Einar in had laten slapen. Einar was het alfa mannetje van een groepje van 4 huskies, al was dat 'alfa' er eigenlijk al wel een heel eind af. Hij was al 14 en voor een husky is dat gewoon enorm oud, maar op deze manier is hij in ieder geval waardig aan zijn einde gekomen.
Het verhaal achter deze dominante Siberische Husky is ook wel mooi te noemen, want zijn moeder was ooit een paar dagen weg gelopen en bij terugkomst bleek ze zwanger te zijn. Een fokker kan dan niet garanderen dat de jongen daadwerkelijk 100% husky zijn, maar gelukkig besloot hij ze toch te houden en voor de verkoop aan te bieden. Einar was in alle opzichten wat groter dan de normale husky: wat hoger op z'n poten en wat forser qua bouw, net wat meer spiermassa en het vermoeden is dat zijn vader een wolf geweest moet zijn. Iets wat in Zweden niet onmogelijk is, aangezien er daar nog best wel een aantal in het wild leven. Ik heb me ooit laten vertellen dat de betekenis van Einar eigenlijk 'krijger' (warrior) of 'leider' (battle leader) is en die naam heeft hij in zijn leven in alle opzichten wel zo'n beetje waar gemaakt.
Leider en beschermer van het pack van nog drie andere huskies en qua leider moest hij in Vigo altijd wel zijn meerdere erkennen, maar als het over het beschermen van de familie ging stond deze hond eigenlijk altijd vooraan. Dat karakter heeft me ooit een paar wonden opgeleverd waarvan de littekens nu nog op m'n arm terug te vinden zijn, maar vanaf dat moment heb ik eigenlijk een mega zwak gehad voor dit prachtige dier en hadden we een relatie waar respect de boventoon vierde. Hij kon in een soort van aanvalshouding aan komen lopen, om (een beetje afhankelijk van m'n houding naar hem) toch de laatste paar meter z'n kop naar beneden te doen en die tegen m'n been aan te drukken alsof hij wilde zeggen: welkom thuis, ik heb goed op de mensen hier gepast.
Goed, ik heb letterlijk moeten knokken om zijn respect te verdienen maar de onvoorwaardelijkheid die daar op volgt is zo vreselijk mooi. Uiteindelijk heb ik hem natuurlijk maar een paar keer gezien, maar als ik er de tijd voor zou hebben dan zou ik graag zo'n hond willen hebben. Goede herinneringen...
Maandag 24 oktober 2011 - PV nieuws.
Gisteren een repetitie gehad met PV en dat was echt helemaal geweldig. Eerder schreef ik al over wat spanningen binnen de band, maar blijkbaar geven we toch genoeg om elkaar en het bandje dat we hier op een super manier uit gekomen zijn. Daarnaast hebben we een goede repetitie gehad en wat nummers doorgenomen voor een paar mystery guests die het komende optreden mee gaan doen. Bij deze repetitie heb ik voor de derde keer op de Gretsch kit gespeeld en die gaat qua klank toch al een heel eind de goede richting op. Het open karakter van de clear Emperor vellen spreekt me toch wel aan en de rest van de band vond het ook een mega vet setje. Kwestie van nog even de goede stemming zien te vinden... :-)
Iets anders... en misschien moet ik het eigenlijk helemaal niet vertellen, maar ik doe het toch: ik ben voor de zoveelste keer gestopt met roken. Of ik er nu definitief vanaf kan blijven moet nog blijken, maar na ruim een week gaat het eigenlijk helemaal super. Zelfs bij de repetitie gisteren waar eigenlijk de hele band rookt had ik totaal geen trek om er ook één op te steken. Okee, aan het einde van de praatsessie die we hadden had ik er wel even trek in maar dat was ook zo weer over. Eigenlijk best trots op mezelf...
Zondag 16 oktober 2011 - Algemene update.
Even checken... De laatste update hier is van 25 september en er komen zoveel dingen op me af dat het moeilijk is om deze website up to date te houden. Om maar met het meest heftige te beginnen: de amputatie van Lianne's arm is inmiddels een feit en voor zover ik het allemaal mee krijg gaat ze er heel dapper mee om. Nu is het maar te hopen dat de kanker nergens anders de kop op steekt, want je kunt natuurlijk niet oneindig maar dingen blijven verwijderen.
Muzikaal gezien was de afgelopen tijd ook wel weer heftig. De meeting die we met Conductive Matter hadden leidde inderdaad tot het einde van het bandje. Geen ruzie of meningsverschil, maar een verschil in prioriteiten moest hier voor zorgen. En ach, zolang je met elkaar op een terras onder het genot van een drankje dit soort dingen kunt bespreken én met een goed gevoel naar huis kunt gaan, dan heb je toch wel weer wat bereikt naar mijn idee.
Met PV and The Heartbeats is het een beetje een ander verhaal, want een week of twee geleden speelden we met die band nog bij 't Zwaantje in Deest ter gelegenheid van het vijf jarig bestaan van de plaatselijke brommerclub. Allerlei oude modellen werden tevoorschijn gehaald en alle opbrengsten van die dag kwamen ten goede aan een kinderafdeling van het ziekenhuis in Nijmegen. Het probleem was alleen dat Roel echt zwaar ziek was en menselijk gezien misschien niet eens had moeten spelen. Toch wist hij het voor elkaar te krijgen om er te staan en het optreden speelden we heel veilig, maar het liep daardoor wel goed. Okee, dat we beter kunnen is duidelijk maar ja... probeer eerst maar eens een band te vinden die er onder deze omstandigheden toch staat...
Maar goed, met name sinds die tijd (maar ik heb het gevoel al langer) rommelt het weer in dit bandje en dat bedoel ik dan niet op een positieve manier. Afgelopen week moest er weer heen en weer worden gebeld en is er een meeting afgesproken waarbij naar mijn idee het leven van deze band aan een zijden draadje hangt. Ik zou nu allerlei vermoedens uit kunnen spreken en redenen waarom ik zo denk, maar dat heeft niet zoveel nut volgens mij. De tijd zal het leren...
Wat wel lekker ouderwets gezellig door loopt is Hello George. De repetities zijn niet even frequent omdat we met z'n allen nogal druk zijn met andere dingen, maar er is binnen deze club niemand die zich daar aan stoort. We overleggen, plannen op die manier de repetities en op deze manier is er dus altijd ruimte om een normaal leven te hebben én nog leuk te kunnen repeteren. Wat trouwens ook heel leuk is om te melden: Ed is afgelopen zaterdag voor het eerst opa geworden en het is in woorden eigenlijk niet te omschrijven hoe gelukkig die man er niet alleen uit zag, maar zich ook daadwerkelijk voelde. Geluk in een ander zien is eigenlijk ook een groot goed...
Afgelopen week voor mezelf maar eens een kadootje gekocht. Tweedehands welliswaar, maar toch:
Gretsch Renown Maple uitgevoerd als 4 delige rockset.
Afmetingen: 24x16, 13x9 en 16x16.
Hij lijkt mat zwart, maar de nerf is van dichtbij goed zichtbaar.
Gecombineerd met een Paiste bekkenset (Sound Formula 14" hats, 17 + 20" crash en 20" ride), een 17" AAXtreme Chinese van Sabian...
... en een Black Panther 14x5.5 hand hammered brass snaredrum.
De driver's seat :-)
Boven aanzicht.
Ik heb er nog maar een paar keer mee gespeeld en ben nog driftig op zoek naar de juiste vellen voor deze set, maar tot nu toe bevalt hij eigenlijk super. Oh, en voor de goede orde: dit kitje komt niet in de plaats van m'n MMX ;-)
|
|
|
| 
