Donderdag 29 oktober 2020 - Aanbieding.
Om te beginnen is het érg lang geleden dat ik zoveel updates geplaatst heb, maar dat maakt het alleem maar leuk natuurlijk. Dan de aanbieding: die komt voort uit het feit dat ik onderweg echt bergen fijnspar zie staan die aangetast is door de Letterzetter en compleet dood is. Op zich in veel gevallen niet zo'n probleem, maar ze vallen bij een beetje wind spontaan om en dan is het afhankelijk van waar ze staan of ze schade veroorzaken ja of nee.
Dat laatste moet je in mijn beleving zien te voorkomen, maar ik begrijp niet helemaal waarom eigenaren die aangetaste bomen laten staan. Als het aan het prijskaartje ligt om ze te verwijderen dan heb ik de oplossing, namelijk de seizoensaanbieding van Harre's Tree Removal. De actievoorwaarden zijn simpel:
Deze actie geldt voor het volledige seizoen 2020/2021, dus tot en met 14 maart 2021.
Het speciale tarief geldt enkel voor het vellen en ter plekke opstapelen van de dode bomen.
Meerwerk is geen probleem, maar dan gelden uiteraard anderen tarieven.
Voordelen voor de eigenaar:
Geen risico meer op schade aan omliggende objecten als bijvoorbeeld een omheining.
Geen risico meer op schade aan passerende personen en voertuigen.
Niet meer de treurige aanblik van de dode bomen op het perceel.
Al met al best prettig geregeld lijkt me, alleen is het maken van een vast tarief erg lastig gezien de variabelen die je tegen komt bij een klus. Dat begint al met hoe ver ik er voor moet gaan rijden, is het perceel een beetje te bereiken, om hoeveel bomen gaat het, hoe staan ze enzovoort. Het uitgangspunt is in dit geval veiligheid en als we dan elkaar een beetje kunnen helpen is het wat mij betreft al mooi, dus vandaar deze aanbieding.
Woensdag 28 oktober 2020 - Vakbond.
Sinds begin jaren '90 ben ik chauffeur. Sinds halverwege diezelfde jaren ben ik lid van een vakbond en wel van het CNV. Niet dat ik problemen had met een werkgever of die verwachtte, maar gewoon omdat het er gevoelsmatig bij hoorde. Dat gevoel veranderde in de loop van de tijd, want de bonden (niet alleen het CNV) zijn er in mijn beleving steeds meer om zichzelf en daarmee hun leden belachelijk te maken en daarom heb ik besloten m'n lidmaatschap op te zeggen.
De druppel was een petitie die we maar moesten ondertekenen voor betere omstandigheden onderweg. Het idee is als volgt: veel chauffeursrestaurants mogen niet meer open zijn en serveren enkel afhaalmaaltijden. Je kunt dus wel eten, naar de wc en douchen maar gezellig even aan een tafeltje of aan de bar hangen met collega's is er niet bij. Omdat hotels voor hun gasten deze voorzieningen wel mogen bieden in deze Corona tijd heeft er één of ander leeghoofd geroepen dat chauffeurs maar naar een hotel moeten gaan en de rekening bij hun werkgever af kunnen geven. En daarbij de tekst dat een werkgever die de rekening niet wil voldoen met deze bond te maken zal gaan krijgen!
Volledig... ik zeg het nog een keer: volledig belachelijk. Je kunt jezelf als chauffeur in deze tijd namelijk ook flexibel opstellen en dat klagen over alleen eten en met een bord op schoot: dat doe ik elke avond en klaag daar ook niet over. Een dergelijke rekening bij een werkgever droppen is voor mij echt een brug te ver, om de eenvoudige reden dat ik een directie heb die er veel aan doet om de boel werkbaar te houden. Dat het dan economisch ook nog wat minder gaat is een feit, maar ook daar weten ze raad mee en kloppen dan niet bij hun personeel aan om de rekening te betalen. Dus waarom zou ik dat nu wel doen?
Begrijp me goed: ik snap de goede bedoeling er achter, maar dit slaat zo vreselijk ver door dat het doel niet eens meer te zien is als je achterom kijkt en dat is met meerdere dingen zo. Een voorbeeld is de lange weekendrust die niet meer in de cabine doorgebracht mag worden. De gedachte er achter is dat chauffeurs naar huis kunnen, maar wat je nu ziet is een opbloeiende handel in hotelrekeningen zodat chauffeurs kunnen 'bewijzen' dat ze niet in de auto geslapen hebben. En wees eerlijk: de cabine is niet meer het hok van 30 jaar geleden, maar een luxe onderkomen wat in veel gevallen luxer is dan de camper waar mensen mee op vakantie gaan. Bedoeling goed, doel al lang niet meer in zicht als je achterom kijkt, want ook in dat geval zijn we dat al lang voorbij.
Ik heb er geen zin in om mee te betalen aan het roepen en uitvoeren van dit soort onzinnige dingen. De voordelen van een lidmaatschap worden je natuurlijk ook nog even onder de neus gehouden, want er is een rechtsbijstandverzekering en dergelijke maar die had ik sowieso zelf al. Voordelen heeft het lidmaatschap niet voor me, enkel dingen waarover ik me op loop te winden en daar pas ik voor. Het leven is er om te genieten en niet om lid te zijn van een club waar je jezelf niet thuis voelt. Vaarwel CNV, het gaat jullie goed.
Dinsdag 27 oktober 2020 - Inzicht.
Iedereen kan en mag een foutje maken, maar een beetje inzicht is in alle gevallen érg handig en dan spits ik dat in dit geval even toe op verkeersinzicht. Soms zie je als chauffeur dingen gebeuren dat je jezelf serieus af zit te vragen hoe iemand een bepaalde actie in z'n hoofd had voorgesteld, want ga er maar vanuit dat het er echt héél anders uit ziet. Zo'n gevalletje overkwam me vorige week donderdag.
Het loopt allemaal al een beetje op een bal met verschillende op,- en afritten vlak bij elkaar en dan krijg je toch nog die ene die zich er gewoon tussen weet te rommelen, ondanks dat er achter me meer dan voldoende ruimte was. En ja, dan ga ik chill even zitten toeteren. Niks meer en niks minder, maar in mijn beleving moet je dan wel even weten dat je als automobilist hier eventueel ook je dood had kunnen vinden op het moment dat een willekeurige chauffeur nergens heen kan en het gewoon niet aangeremd krijgt.
Dat je dood wilt is niet mijn probleem, maar doe dan in ieder geval een poging om sowieso mij er niet mee lastig te vallen en ook m'n collega's niet. Het geeft zo'n rommel en dat is op de weg waar zoiets gebeurt, maar ook in het hoofd van een chauffeur. Niemand is namelijk op pad om een ander dood te rijden, maar... wat moet je dan met dit soort acties en dan is dit relatief gezien nog een redelijk nette want het gaat vaak echt nog veel korter.
Denk na mensen. Als je merkt dat je jezelf vergist, pak dan gewoon de volgende afrit en keer even. Het scheelt op een bepaald moment heel veel ellende en misschien zelfs je leven. In dit geval is het een gewichtsverhouding van 53 tegen 1, dus plat gaat zo'n autootje sowieso als het mis gaat. Nogmaals... denk na en ik zal er nog aan toevoegen: alsjeblieft?
Maandag 26 oktober 2020 - Bonnie Raitt.
Hoe goed ze ook is in de ogen van veel mensen, ik ben niet per definitie 'fan' van Bonnie Raitt maar soms doet ze gewoon dingen die ineens heel erg lekker blijken te klinken. Of ja, ineens... dit komt uit 1994 of zo dus zo ineens is dat ook weer niet. Maar goed, de groove is er in mijn beleving niet minder lekker om dus check Love sneakin' up on you.
Zondag 25 oktober 2020 - oefenberk.
Het is jammer dat ik vergeten ben er foto's van te maken, maar gisteren had ik naast wat andere kleine dingen een mooie klus in de vorm van het veilig stellen van een berk. De boom vellen was gezien z'n toestand het makkelijkste, want hij is zo dood als een pier en ook al rot maar het punt is dat hij vol zit met gaten van een specht of misschien zelfs meerdere spechten.
Onderzoek wees uit dat het niet om nesten ging, maar enkel om oefengaatjes waar de mannelijke vogeltjes kunnen laten zien hoe goed ze zijn en op die manier een vrouwtje kunnen lokken. Zoiets wil je dus eigenlijk niet weghalen, maar ja... er hingen nogal wat dikke takken in waarvan er een paar al spontaan naar beneden waren gekomen en daarnaast staat hij op een punt waar mensen passeren.
De keus was redelijk snel gemaakt: de takken er af en de stam inkorten tot een meter of 5, zodat hij én veilig is voor mensen én gebruikt kan worden door de vogels. Omdat de toestand van de boom al zo slecht was durfde ik mezelf er niet in te zekeren. Je hebt er immers weinig aan als je denkt veilig te hangen tijdens het zagen, maar dat het stuk waar je jezelf aan gezekerd hebt vervolgens afbreekt en op die manier werkt het allemaal super. Ik was erg blij met het resultaat, de eigenaar ook en hopelijk de vogels net zo.
Vrijdag 23 oktober 2020 - Corona, deel 8.
Niet zozeer een update qua landelijk beleid of zo, maar meer een persoonlijke beleving: de afgelopen week was de week van de verplichte mondkapjes. Hoewel er landelijk gezien geen verplichte draagplicht is voor deze dingen zijn er wel steeds meer bedrijven die het dragen ervan verplicht stellen. Veel mensen gaan daar over in protest, maar in mijn beleving heeft dat niet zo veel zin. Of feitelijk: het heeft helemaal geen zin.
Want om wat dingetjes te noemen:
Nee, ik denk persoonlijk niet dat de mondkapjes die gedragen worden een virus tegen kunnen of zullen houden. Het punt zit hem in het feit dat het verboden is gecertificeerde medicinale mondkapjes te dragen en dat dit nou net de mondkapjes zijn die misschien wél werken.
Nee, de gebruiksvoorschriften voor zover die gelden bij het gebruik van mondkapjes worden niet nageleefd, wat alweer een reden is dat ze niet of in ieder geval niet goed werken.
Ja, het is in mijn beleving vreemd dat eigen personeel bij een bedrijf geen mondkapje draagt, maar dat externe mensen zoals chauffeurs verplicht worden een masker te dragen.
Zo kan ik nog een aantal dingen noemen waarover je in discussie zou kunnen gaan, maar dat heeft geen zin. Het bedrijf waar je staat stelt het gebruik van een masker verplicht, dus draag je het of vertrek je weer. Zo simpel ligt het in mijn beleving. Dat je er een mening over hebt, dat kan en mag maar jezelf druk maken omdat er bepaalde regels zijn? Werk mét hetgeen je tegen komt op je pad in plaats van er tégen te willen werken. Dat laatste kost je namelijk onnodig veel energie en die kun je vast wel voor iets anders cq leukers gebruiken.
Ik ga die energie gebruiken om een leuk weekend in te luiden, maar daarover later uiteraard meer :)
Woensdag 21 oktober 2020 - Bizar.
Het is vandaag 21 oktober, ik ben bezig met Huisverwarmen 2.0 en dat betekent niet dat ik een nieuwe houtkachel heb of iets wat daar mee te maken heeft.
Het werd vandaag 21 graden, al was er weinig zon en dat betekent dat ik op dit moment de deuren en ramen open heb om m'n huis warmer te krijgen. Binnen was het 18 graden en is nu stijgend, dus dat gaat geheel kosteloos absoluut de goede kant op! :)
Maandag 19 oktober 2020 - Blue October.
Sommige mensen gun je enkel het beste. Check I hope you're happy.
Zaterdag 17 oktober 2020 - Klusje ---> onderhoud.
Vanmorgen een leuk klein klusje gedaan, namelijk het verwijderen en afvoeren van 3 leilinden. Dat verliep op zich allemaal voorspoedig, alleen merkte ik dat de 193T weer eens niet lekker liep met het geven van kettingolie. Dit was kort geleden ook al een probleem ook al zat het er volgens de dealer niet, maar een gortdroge ketting hoort toch echt niet op een kettingzaag. Hij zaagt dan niet alleen niet lekker, maar omdat enige vorm van smering ontbreekt draai je ook zo je ketting en uiteindelijk ook het blad voortijdig aan gort.
Iets wat in allebei de gevallen gewoon onnodig veel geld kost en dat moet je natuurlijk zien te voorkomen. Omdat ik de zaag eerder bij de dealer heb gebracht met hetzelfde probleem en dat het er volgens hen niet was (wat bij later gebruik nog wel steeds het geval bleek) had ik eerder al besloten het probleem maar zelf aan te pakken. Dat was me eerder ook gelukt en ook deze keer werkt hij weer zoals hij zou moeten.
Vrijdag 16 oktober 2020 - Corona, deel 7.
Afgelopen dinsdag tijdens de persconferentie werd weer het één en ander duidelijk gemaakt, al vind ik het nogal een punt om over een 'lockdown' te spreken terwijl die er in principe gewoon niet is. We kunnen immers met z'n allen tot op heden nog overal naar toe op de tijd die we willen en dat is nogal een verschil ten opzichte van bijvoorbeeld de Italianen en Spanjaarden die wél een echte lockdown hadden en letterlijk gevangen zaten in hun eigen huis.
Al met al geven de nieuwe maatregelen aan de ene kant veel duidelijkheid, maar als het over de mondkapjes gaat blijft het allemaal wat wazig. Het advies werd een dringend advies en zo mogelijk nog wat dringender, maar een verplichting ze te dragen is er nog steeds niet en dat geeft bij burgers onderling hier en daar nogal eens wat moeilijkheden. Mensen die ze wel dragen worden soms belachelijk gemaakt en of die dingen nou wel of niet helpen... je kunt ook gewoon het respect opbrengen voor iemand die zich er prettiger bij voelt om op plaatsen waar anderhalve meter afstand houden moeilijk tot onmogelijk is een mondkapje te dragen.
Qua werk zijn ze op steeds meer plaatsen verplicht en ondanks dat m'n werkgever ze ter beschikking stelt heb ik er zelf ook maar een stel aangeschaft, want tja... ik kom de ene keer met enige regelmaat op de zaak en daarna ineens een week of vier niet. Op zich geen probleem, maar zonder mondkapjes komen te zitten is iets wat ik op dit moment niet kan gebruiken aangezien de toegang hier en daar dan toch geweigerd wordt.
Ook op de zaak is alles anders, maar dat is al sinds het begin van het Coronatijdperk. Chauffeurs hebben beperkt toegang tot het bedrijf en op zich kan ik daar prima mee leven, alleen was ik tot vandaag nog niet in de gelegenheid geweest kennis te maken met onze nieuwe chauffeurscoördinator. Die man zit er toch echt al wel een tijdje en het was goed eens kennis gemaakt te hebben. Het heeft verder niks met Corona ta maken, maar wat vandaag ook anders was... dat was de wasstraat. Omdat ik er toch was dacht ik even snel de vrachtwagen te wassen, maar de wasstraat had andere plannen dus werd het voor het grootste deel een handwasje.
Verder wel weer een aardige week gehad qua werk en het ziet er voor volgende week op zich ook weer niet verkeerd uit, maar de tijd zal dat uit moeten wijzen. Voorlopig eerst maar even een tijdje weekend vieren.
Maandag 12 oktober 2020 - Van Halen.
Afgelopen dinsdag overleed gitarist Eddie van Halen en dan kan er de daaropvolgende Muzikale Maandag natuurlijk maar één artiest zijn die ik naar voren wil schuiven. Ik doe dat dan alleen niet met één van de ge-ijkte nummers, maar met een nummer van het debuutalbum wat hij samen met zijn broer Alex uit bracht in 1978. Check On fire.
Zaterdag 10 oktober 2020 - Trots.
Niet op de geijkte momenten als 1 januari of tijdens de actie Stoptober die nu ook weer in volle gang is stoppen met roken, maar gewoon op het moment dat het me uit zou komen. Dat was m'n plan en ik ben er trots op dat het nu eindelijk een keer ook daadwerkelijk werkt. Ja, ik heb klote momenten gehad. Mega klote momenten zelfs, maar door gewoon domweg vol te houden en mezelf voor te houden dat roken geen eerste levensbehoefte is en het zelfs niet eens iets toevoegd lukt het tot nu toe nog steeds.
Bij toeval stopte ik tijdens de volle maan van mei en inmiddels hebben we die van oktober al gehad, dus ben ik ruim 5 manen gestopt. Of eigenlijk... rook ik ruim 5 manen niet, want dat letterlijk 'stoppen' is nog steeds een dingetje. Ik vraag me namelijk hardop af of je als verslaafde daadwerkelijk kunt stoppen, want de verleiding ligt altijd op de loer en je hebt in principe maar 1 peuk nodig om aan dat 'stoppen' een einde te maken wat dan vervolgens vragen op een typisch toontje oplevert als "Ik dacht dat jij gestopt was????"
Daarom hou ik mezelf nog steeds voor niet gestopt te zijn, maar ik rook gewoon even niet en dat is een bewuste keus. Dat het een manier is om jezelf voor de gek te houden? Dat kan, maar het werkt dus hoe iemand er over denkt boeit me niet zo veel. Voorlopig doe ik het nog steeds zonder enige vervanging of hulpmiddelen, iets wat voor een niet roker niet meer dan normaal is maar voor een roker is het echt wel een dingetje. Kortom: blij mee en ik hoop het nog een tijd vol te houden.
Vrijdag 9 oktober 2020 - Corona, deel 6.
Het hele gebeuren rond Corona (of beter: Covid19) stemt me op dit moment even niet zo best. Na allerlei maatregelen leek het virus wereldwijd redelijk onder controle, maar nadat zo'n beetje elke regering maatregelen ging versoepelen nam het aantal besmettingen ook weer toe. Dat was richting de zomer en voor m'n gevoel hebben ze die versoepelingen enkel doorgevoerd om er voor te zorgen dat mensen toch op vakantie zouden gaan en er hier en daar dus minder economische problemen zouden zijn.
Maar goed, dat is niet meer dan een persoonlijk gevoel maar een feit is wel dat de besmettingen nog steeds toenemen. Nog sterker: sinds een week of twee zijn mensen uit Nederland al niet meer welkom in België en Duitsland, maar andersom komen er voor Nederlanders ook steeds meer negatieve reisadviezen. Frankrijk, waar ik vorige week nog doorheen gereden ben en waar het een keus was niet in een oranje gebied te verblijven kleurt steeds verder oranje, Italië heeft de aankondiging gedaan dat Nederlanders verplicht getest moeten zijn als ze het land binnen willen en zo gaan we stukje bij beetje terug naar de situatie zoals die tussen maart en juni was. En okee, dat vergelijk gaat wat ver maar ik zie het er serieus nog van komen dat de eerdere lockdowns gewoon weer ingevoerd worden.
Hier in Nederland doet iedereen verwoede pogingen om de verspreiding van het virus tegen te gaan, maar of dat met de huidige maatregelen gaat lukken? Alleen terugkijkend zul je dit in mijn beleving pas goed kunnen zien, want nu zijn het enkel maatregelen op basis van wat men nu weet en dat verandert ook nog steeds. Wat volgens de één werkt, werkt volgens de ander niet en als ze dat vandaag zeggen kan het over een paar maanden ineens weer heel anders zijn waardoor ik mezelf afvraag waarom ik dingen dan op die voorgeschreven manier gedaan heb.
Wat ik persoonlijk in z'n algemeenheid mis is de vrije omgang met elkaar. Het enthousiasme bij een begroeting bijvoorbeeld, waar je jezelf nu gewoon in moet houden als je blij bent iemand te zien of je moet er niet om geven dat je een boete krijgt want dat is tegenwoordig ook al een mogelijkheid voor het geval mensen te dicht bij elkaar komen. Het gedoe in de supermarkt met een beperkt aantal karretjes en daarmee een beperkt aantal klanten in de winkel, al dan niet een mondkapje dragend. Het wachten buiten tot je naar binnen mag, terijl binnen de medewerkers zelf soms nergens naar kijken en nog net niet in je nek staan te hijgen omdat er dingen aangevuld moeten worden. En okee, dat komt andersom ook voor en zou zo niet moeten gaan maar ja...
Het is het algemene gevoel... lastig uit te leggen... de positieve energie lijkt langzaam te verdwijnen en ik wil er persoonlijk voor waken dat die juist NIET verdwijnt. Als alles richting het negatieve gaat is er in mijn beleving geen leven, dus daar pas ik voor aangezien het leven in mijn beleving nog lang niet over is. Pas goed op jezelf en op elkaar. Denk na, maar laat je niet gek maken en wens ik je bij deze een goed en met name positief weekend.
Dinsdag 6 oktober 2020 - HTR Int.
Vorige week ging Harre´s Tree Removal internationaal en eergisteren beloofde ik daarvan nog een verhaaltje, dus... bij deze en feitelijk moeten we dan eigenlijk terug naar het begin van het jaar, want deze reis zou eigenlijk ergens in april zijn maar toen gooide Covid19 roet in het eten.
De reis begon met het uitzoeken van een route: via Zwitserland is het kortste, Frankrijk volgt met 150 km meer op de 2e plaats en als laatste is via Oostenrijk een optie maar dat is uiteindelijk 250 km meer. Via Zwiterland viel eigenlijk al heel snel af om de simpele reden dat het geen EU land is en daarom geen vrij verkeer van goederen en personen kent. Transito mag je als particulier nog best wel een groot bedrag aan goederen mee door het land nemen maar de voorwaarde is dat je jezelf dan fysiek met je spullen bij de ingaande grens moet melden. Vertrouwen ze het daar niet, dan betaal je alsnog de verschuldigde belasting en die kun je dan bij de uitgaande grens weer terug krijgen.
Buiten dat dit een gedoe geeft ben je volledig afhankelijk van de Zwitserse douane en als die menen dat je daar een uurtje of wat moet wachten... dan gaat dat ook gewoon gebeuren en als je pech hebt is dat bij de uitgaande grens dus weer het geval. Via Oostenrijk vond ik te ver om, Frankrijk leek me te veel tol maar ik kreeg van een collega goed advies: toch via Frankrijk en dan een doorgaande route kiezen waarbij je sowieso de eerste 650 km tolvrij kunt rijden en dat klonk me als muziek in de oren. Maar goed, dan zou het dus een tripje zijn van 1350 km wat ik in één dag wilde rijden en dat is te doen, maar of het allemaal zo verantwoord is en of je het moet willen is echt wel een tweede.
Ik koos daarom voor een overnachting halverwege en dat werd een hotelletje in het Franse Besançon, de tolbetaling vanaf dat punt in Frankrijk en de rest in Italië verliep via een kastje van de ANWB en dat werkte echt fantastisch. Je hoeft enkel een poortje te kiezen met het logo en je kunt eigenlijk gewoon zo doorrijden. M'n nichtje zat hier in huis om op Tommy te passen, dus na de laatste dingen in huis gedaan te hebben ben ik aan het einde van de zaterdagochtend op m'n gemakje gaan zitten voor de eerste 650 km. Dat verliep bijzonder voorspoedig, maar aangezien ik bij aankomst niet in het restaurant van het hotel wilde eten koos ik voor de McDonalds in de buurt. Okee, dat is geen eten maar je hebt iets op dus daarna kon ik inchecken, naar m'n kamer en naar bed.
Slapen wilde niet zo best, dus een uurtje eerder dan gepland vertrok ik in de nacht vanaf Besançon richting Denice en achteraf bekeken was het érg jammer dat ik tot ver in Italië in het donker heb zitten rijden, want de rit door de Alpen heb ik qua uitzicht totaal gemist. De terugreis maakte dat wel goed, maar toch... Uiteindelijk wist ik rond 09.45 uur zondagochtend toch wel redelijk uitgerust m'n bestemming te bereiken en heb je naast de foto's die ik afgelopen zondag plaatste dit uitzicht:
Het is er werkelijk prachtig en ik kan me voorstellen dat je als Nederlander hier naar toe verhuist om een bestaan op te bouwen. Tijdens de wandeling kwamen we deze den tegen en het is echt héél jammer dat de top er (zo te zien vrij recent) is uitgebroken, maar het is een prachtige boom om te zien. Eigenlijk had ik nog een foto moeten maken van de stam, want die zal snel ruim een meter dik geweest zijn:
Maar goed, buiten dat het voor mij een weekje vakantie was ging ik er heen om een goede vriendin te helpen en moest er dus eigenlijk ook nog een soort van gewerkt worden. Dat begon met een pad vrij te zagen naar een vervallen huisje wat uiteindelijk opgeknapt zal worden en dienst zal doen als vakantiewoning, tenminste... dat is het voorlopige plan maar je kon er door de begroeing dus amper komen. Tijdens het zagen van dat pad ontdekte ik deze dubbele dode eik. Ideaal hout, want het was wel droog maar niet rot en kan dus dit jaar al de houtkachel in, alleen omdat ik die dubbele stam niet zo vertrouwde besloot ik wat schors te verwijderen en het was maar goed dat ik dat gedaan heb.
Hij bleek namelijk gescheurd en als ik hem in één keer om had gehaald, dan had ik een helft vrijwel zeker bovenop me gekregen. Kortom: een gevoel volgen wat je hebt is vaak helemaal niet zo gek en het plan om hem in twee keer om te gooien was daarom al snel gemaakt.
Een relatief simpel plan eigenlijk: kabel erin, inzagen en omtrekken met de lier. De eerste foto is hoe hij op ongeveer 2 meter hooog letterlijk IN een helling staat langs de oprit. Het was ooit een kerngezonde boom en hij had nog wel een tijd overeind gebleven, maar als bij een storm zoiets spontaan op je oprit ligt ben je gewoon niet vrolijk en daarmee waren er dus twee redenen om hem weg te halen:
Daarna begint zoals altijd de grootste klus, namelijk het opruimen van de bende. De takken moeten er af waarbij de dikke eventueel ook nog als kachelhout kunnen dienen, de boel moet in stukken en dan nog afgevoerd worden. Dat laatste heb ik niet hoeven doen omdat het slimmer leek te blijven zagen. Opruimen kan iemand zelf ook, maar zagen niet dus is het zinvol de tijd zo effectief mogelijk te benutten. Overigens gebeurde dat toch wel, want dit is een overzichtje van de proefakker die in aanleg is waar zo'n beetje alles handmatig is gedaan. Daar ging het werk in de tijd dat ik aan het zagen was ook gewoon verder en we zaten op een gegeven moment wel te geinen: gezellig, zo op visite... je ziet elkaar nog eens... niet dus... :)
Toen het pad naar het huisje er eenmaal was begon achteraf bekeken het zware werk: werken op een helling. Nu lijkt dat niet zo bijzonder, maar als je naar de onderstaande foto kijkt moet je het bijna weten maar ongeveer in het midden loopt de oprit en de rest er naar toe is een helling die ergens rond de 50% zit. Ik kan inmiddels melden dat veilig werken met een kettingzaag dan ineens een hele andere dimensie krijgt en ik heb me op een gegeven moment zelfs in m'n klimtuig gezekerd aan een hoger staande boom om vervolgens hangend aan een lijn een dikke stam door te zagen. Zonder mezelf te zekeren gleed ik telkens naar beneden en met dikke stukken hout naar beneden of bovenop een zaag vallen en dan naar beneden glijden lijkt me niet de bedoeling.
Er lopen wel wat wildpaadjes over de bergwand en daar maakte ik voor het grootste deel gebruik van om toch te kunnen lopen en werken. Als je eenmaal de smaak te pakken hebt gaat het wel, alleen kan ik er dan wel bij vermelden dat na 5 dagen zwoegen op een érg stijle helling m'n knieën nu nog aan het bijkomen zijn. Die hebben denk ik voor een jaar of vijf geleden, maar goed... ook dat trekt wel weer bij lijkt me.
En tja... verder is het er gewoon echt érg mooi. Het mooie weer hielp overigens ook érg mee, want ondanks dat het hier al begin oktober is was ik toch nog in ruim 20 graden aan het werk. Eigenlijk te mooi nog, maar om over zon te gaan klagen gaat eigenlijk ook wel erg ver.
Alles ging qua weer en werk super, tot vrijdag toe en toen ging het ook direct goed mis. Noord Italië werd die dag getroffen door noodweer en daar kregen we best wel het één en ander van mee. 's Morgens was ik weer fanatiek op de berg aan het zagen, maar om een uur of tien begon het zo hard te regenen dat we al het werk hebben laten liggen en maar naar binnen zijn gegaan. Halverwege de middag leek het wat op te knappen en heb ik de laatste dingen voor deze trip nog af kunnen werken, maar daarna sloeg de storm in alle hevigheid toe en was het echt gedaan.
Aan de ene kant was het jammer, want er zijn wel wat werkbare uren verloren gegaan maar aan de andere kant had de eerder getoonde akker ook écht wel water nodig en was het water wat er viel bijzonder welkom. De keiharde wind er bij... dat hoefde dan niet persé maar blijkbaar kun je ook in Italië het weer niet uitzoeken. Op zaterdagochtend nog even de toerist uitgehangen en een rondje door de omgeving gereden en aan het begin van de middag begon de terugreis die ik op dezelfde manier gepland had als de heenreis, maar dit keer kwam ik dus wél bij daglicht door de Alpen heen. Eén woord: prachtig!
Uiteindelijk stond ik zondagochten even na elven weer thuis, was het tijd om even met m'n nichtje te babbelen over hoe het allemaal gegaan was en begon het uitpakken van de auto. Kleren in de was, stroppen en lijnen die in de schuur opgehangen moesten worden om te drogen na het slechte weer, onderhoud aan de zagen en de zondag was alweer om. Time flies when you're having fun is iets wat blijkbaar klopt, want ondanks dat ik ruim een week weg ben geweest voelde het als een dag of drie. Wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar...
Maandag 5 oktober 2020 - Ghost.
Van de clip snap ik echt helemaal niks, maar dat zal wellicht aan mij liggen. Uiteindelijk gaat het om de muziek en als je de inleiding over wilt slaan kun je de video skippen tot ongeveer 1.40 min. Waar gaat het om? Om Dance Macabre.
Zondag 4 oktober 2020 - Vooruitblik.
Een weekje vakantie zorgde er afgelopen week voor dat er geen updates waren. Harre's Tree Removal gaat internationaal en wel naar Italië, waarmee het geheel dus een soort werkvakantie werd. Maar goed, allemaal voor een goed doel want het ging er om een goede vriendin van me uit de brand te helpen en dat is gelukt. Vandaag lukt het me niet om het hele verhaal online te krijgen en vandaar vast deze vooruitblik. De rest volgt later.