Maandag 31 oktober 2022 - Muse.
Op de laatste dag van oktober in Muzikale Maandag: bandjes die hun weerga niet kennen. Er komen er een aantal van uit Engeland en de eerste die me te binnen schiet is Queen, maar je hoeft niet van de muziek te houden om Muse muziektechnisch ook in die categorie te laten vallen. Hier een live opname van Bohemian Rhapsody Part 2 in hetzelfde stadion waar Queen 21 jaar eerder Part 1 ten gehore bracht.
"Don't waste your time, or time will waste you." is wat mij betreft één van de meest briljante zinnen uit de popmuziek en voor degenen die een albumversie misschien mooier vinden: die is hier te vinden.
Dinsdag 25 oktober 2022 - Energieplafond.
Energieprijzen die de pan uit rijzen en een regering die daar iets aan moet doen om te voorkomen dat mensen letterlijk aan de grond raken. Dat doet men voorlopig door in totaal €380,- in 2 maanden uit te keren en een energieplafond in te stellen. Dat eerste is snel te begrijpen, wat ze met het laatste bedoelen... daar was ik nog niet zo zeker van, dus daar ben ik maar eens in gedoken en dat blijkt ook best simpel:
Feitelijk bijna een dwingende maatregel om te zorgen dat mensen energie gaan besparen, daar zal het in veel gevallen op neer komen. Ik heb er geen last van want ik blijf overal (heel) ruim onder, maar om onder de genoemde waarden te blijven en dus een redelijk tarief te betalen zullen er best huishoudens zijn die iets aan hun energieverbruik moeten gaan doen. Ik heb geluk met een vast contract wat nog een aantal jaar loopt, maar ik ben wel benieuwd waar ik na die tijd op uit kom.
Als ik de beloftes moet geloven over de tarieven die moeten gaan gelden dan zullen die behoorlijk omlaag gaan. Er werd immers gesproken over terug naar de tarieven zoals die golden voor het begin van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne en dat was precies het punt waar de boel zo enorm omhoog ging. Als dat zo is hoef ik me over een verhoging feitelijk geen zorgen te maken, maar ja... we leven in Nederland waar de regering wel vaker dingen roept die even later ineens niet blijken te kloppen of ineens totaal niet doorgaan, dus ik hou maar even een slag om de arm.
Maandag 24 oktober 2022 - DeWolff.
Soms kunnen gebeurtenissen of dingen belangrijk zijn in iemand's leven en vandaag op Muzikale Maandag ga ik het over een bandje hebben wat voor mij belangrijk op een bepaald moment belangrijk was en daarmee feitelijk nog steeds belangrijk is. Ik heb het dan over de mannen van DeWolff. Een bandje wat ik in 2009 leerde kennen toen ik samen met m'n maatje Stefan P2 runde tijdens het Parkfeest in Oosterhout. Het bandje bestond op dat moment uit jonge gastjes (ik meen dat de jongste toen nog 14 of 15 was of zo) en heel kort samengevat: ik kende ze niet, nog sterker... ik had nog nooit van het bandje gehoord en was benieuwd wat 'die gastjes' dan klaar gingen maken op een toch wel redelijk groot festival als Parkfeest.
Toen ik wat info over hun zat te lezen kwam ik er achter dat ze Paradiso al gehad hadden en op meerdere plekken hadden gespeeld waar ik dan als drummer van Rockband Kalamazoo inderdaad simpelweg wel een beetje jaloers op was, maar goed... ik kende ze nog steeds niet. Die mannen beklimmen op een gegeven moment het podium in de originele bezetting Hammond orgel, gitaar/zang en drums/zang en op dat moment kreeg ik kortsluiting in m'n hoofd.
Niet alleen muzikaal past de band in m'n straatje, maar ze wisten een energie over te brengen die haar weerga niet kende en omdat Rockband Kalamazoo op dat moment "Rockband" Kalamazoo niet meer was maar meer richting een soort bruiloftsbandje ging waarmee ik het totaal niet naar m'n zin had was dit het moment van ommekeer: nog tijdens het optreden van DeWolff besloot ik te stoppen met het bandje waar ik al 13 jaar in zat, want dit... dit was exact wat ik zocht en dan zowel muzikaal als qua energie en de lol die deze jongens hadden tijdens hun optreden straalde er werkelijk vanaf.
Zelden kom ik bandjes, mensen of wat dan ook tegen die me zo weten te inspireren, maar dit was één van die keren. Ik stopte dat weekend nog definitief met de band en plaatste omdat ik in die tijd nog geen andere manier wist een advertentie op Marktplaats: drummer zoekt band. Vanaf daar ging het balletje rollen en kwam ik in een totaal andere muzikale wereld terecht die ik totaal niet kende. En dat beviel. Het beviel fantastisch en het was ook een leermoment dat het nooit een slecht idee is om met iets te stoppen als je voor jezelf het gevoel hebt iets totaal anders te willen dan wat er op dat moment gebeurt. Dat zegt niks over de mensen die in dat betreffende bandje of betreffende organisatie zitten, maar zegt op dat moment alles over mezelf maar damn... wat was dat achteraf bekeken een 100% juiste beslissing.
De 'jochies' van DeWolff die het op dat moment waren zijn inmiddels mannen geworden. Ze spelen eigenlijk nog steeds met z'n drieën in de originele bezetting, maar namen volgens mij dit jaar in eenb studio in Frankrijk een album op met wat gasten er bij. Wat percussie, een heuse bassist, een paar achtergrondzangeressen, een blazersectie en misschien nog wel wat meer waar ik zo niet op kan komen maar wat er wel in zit. Dat opnemen ging ook weer op een DeWolff-manier, want alles is gewoon 1 take. Geen dubbs, niks. Gewoon inspelen, opnemen, afmixen en klaar en... dat hoor je, vind ik. Ik ben benieuwd naar het volledige album, maar vandaag dus alvast als verkenning daarvan hun nieuwe single Heart stopping kinda show. Holy fuck, dit is lekker!
Zondag 23 oktober 2022 - 2 dingen.
Het eerste dingetje wat ik aan wil stippen heeft te maken met werk en komt voort uit een nieuwsbericht van afgelopen vrijdag. Het werk als chauffeur en de risico's die daar bij horen en die we met z'n allen accepteren of voor lief nemen op het moment dat we op pad gaan. Het is immers nog steeds zo dat er (ondanks allerlei aanwezige systemen die de vrachtwagens en personenauto's veiliger moeten maken) nog steeds ongelukken gebeuren. Zware ongelukken met de dood als gevolg zelfs en om maar een klein beetje met de deur in huis te vallen... check dit:
Goed, de foto is niet al te groot en in dit geval ook niet in een groter formaat te bekijken door er op te klikken of zo, maar het gaat om de cabine van een gloednieuwe Daf die volledig plat is gedrukt door de container die er achter stond. De onderstaande tekst komt uit een nieuwsbericht op hln.be en is geschreven door Kristof Pieters:
Bij een zwaar verkeersongeval met drie vrachtwagens in de staart van de file op de E34 in Sint-Gillis-Waas is vrijdagavond één dode en één zwaargewonde gevallen. De snelweg was hierdoor een tijdlang volledig afgesloten in de rijrichting van Antwerpen. De ravage is enorm. De bestuurder van de vrachtwagen vooraan kwam er met lichte verwondingen vanaf, maar verliest wel een goed bevriende collega: "We werkten altijd voor verschillende firma’s, maar we kennen elkaar al dertig jaar."
Het ongeval gebeurde een tweetal kilometer voor de afrit Vrasene in de richting van Antwerpen. Daar stond op dat moment al een file door de werken op de Antwerpse ring. Twee Nederlandse chauffeurs stonden als laatste in de staart van de file. De chauffeur van een vrachtwagen met Belgische nummerplaat merkte dit te laat op en reed tegen hoge snelheid in op de achterkant van zijn voorligger. Voor de chauffeur van de middelste truck kon geen hulp meer baten. De klap was zo hevig dat de container van zijn oplegger werd geslingerd en de bestuurderscabine verpletterde.
De Belg uit de derde vrachtwagen zat gekneld in het wrak en moest door de brandweer bevrijd worden. Hij liep ernstige verwondingen op aan de ledematen maar bleef wel de hele tijd bij bewustzijn. De trucker werd afgevoerd naar het ziekenhuis maar zou niet in levensgevaar zijn. De Nederlandse chauffeur van de eerste vrachtwagen kwam er met lichte verwondingen vanaf maar verkeerde vooral in shock. Hij was namelijk goed bevriend met het slachtoffer. "We werken voor verschillende firma’s maar we kennen elkaar al dertig jaar." reageert hij zwaar aangeslagen. "Ik reed de hele tijd achter hem maar vlak voor het ongeval gebeurde waren we nog van plaats gewisseld. Anders was ik het geweest waarop die truck was ingereden...."
De overleden chauffeur was een collega van een vriend van me en via hem kreeg ik vrijdagavond een link naar het bovenstaande artikel. De foto's die er bij geplaatst waren maakten me stil. Heel stil. Ik zeg namelijk met regelmaat half serieus en half voor de gein dat ik na een werkdag zelf naar de voordeur wil lopen om die open te doen. Iets waarvan je als vrachtwagenchauffeur weet dat het niet vanzelfsprekend is en er gebeuren vele ongelukken per dag, maar het zien van deze beelden maakt die wetenschap toch weer tastbaar.
Weer iemand uit het leven gerukt en... op wat voor manier. Heel nuchter bekeken gaan we allemaal een keer dood, maar hoe zinloos is deze manier? De impact van deze klap was zo groot dat de achterop gereden chauffeur waarschijnlijk niet eens geremd heeft en dan vraag ik me persoonlijk toch echt af waar je dan met je gedachten zit als je een rij stilstaande auto's totaal niet opmerkt en er dan zo hard bovenop naait met de dood van een collega chauffeur als gevolg.
Alles behalve autorijden moet je gewoon laten, zo simpel en zwartwit is het en feit is niet alleen dat er iemand overleden is die nog vol in het leven stond, maar ook dat er maar 1 persoon is die 100% zeker weet wat de oorzaak daar van is én die mag dat de rest van z'n leven meedragen. Ik hoop dat hij de oorzaak van de daken zal schreeuwen, al is het maar om te voorkomen dat anderen dezelfde fout maken.
Het had ondanks het trieste nieuws van vrijdag een mooi weekend moeten worden, want tja... een goede vriendin even helpen met wat zaagwerk is om meerdere redenen natuurlijk leuk te noemen. Ik pakte in alle vroegte daarom wat zaag,- en klimspullen uit de opslag, hobbelde die kant op, had een pracht van een zaterdag en heb geen zaag aangeraakt. Als je elkaar ruim 4 maanden niet gezien hebt, dan heb je blijkbaar wat bij te babbelen en bij de tijd dat we daar nog lang niet doorheen, maar wel een beetje klaar mee waren was er voor het zaagwerk eigenlijk geen tijd meer. Dus tja... heel erg natuurlijk. Of niet.
We praatten honderd uit over van alles en nog wat, liepen een rondje door het bos wat haar prachtige herfstkleuren liet zien en genoten in principe simpelweg van elkaars gezelschap. En dat zagen komt dan een andere keer vast wel aan bod maar ik vond het een mooie zaterdag, ook al had ik praktisch gezien niks gedaan. Qua foto van de bovenstaande fluweelboom had ik uiteraard iets meer geduld moeten hebben, want de foto's zouden zo veel mooier zijn als de zon er op scheen maar ja... Dat geduld kon ik blijkbaar niet opbrengen, waardoor het op zich nog wel aardige foto's zijn geworden maar die voor het oog echt veel mooier hadden kunnen zijn. Tijd had ik zat, daar ontbrak het niet aan *grin*
Donderdag 20 oktober 2022 - Vakantie?
Soms heb ik verplicht een lang weekend als ze bij AWS een collectieve vrije dag hebben en als m'n laatste werkdag dan niet al te laat stopt heb ik op maandag met regelmaat het gevoel dat ik een week vrij ben geweest, terwijl het in werkelijkheid maar om 1 of hooguit 2 dagen ging. Qua zomervakantie voelt het op dit moment exact andersom: ik ben ruim 3 weken vrij geweest en heb het gevoel dat het een lang weekend was. Nog geen 2 weken geleden zat ik nog in de zon in Italië en het voelt alsof ik dat al minimaal een maand geleden is, dus als iemand op dit moment vraagt hoe m'n vakantie was krijgt die na 4 werkdagen de tegenvraag: "Welke vakantie?"
Maandag 17 oktober 2022 - Måneskin.
De naam van de band doet Scandinavisch aan, Deens voor m'n gevoel en dat bleek toen ik het opzocht ook te kloppen en logisch gezien betekent het gewoon Manenschijn. Tot zover het nieuws, want toen het nummer wat ik vandaag op Muzikale Maandag onder de aandacht wil brengen uit kwam had ik nog niet het idee dat deze band de winnaar was van het Eurovisie Songfestival. Dat laat enkel maar zien hoeveel ik daar om geef, maar afgezien van dat leed is het wel een érg leuk bandje. De laatste single die ze uitbrachten was een eigen nummer en ook lekker, maar ik vind persoonlijk deze cover van Madcon's Beggin' echt geniaal.
Zondag 16 oktober 2022 - Coniferen.
Klusje met Harre's Tree Removal? Dat 'je' mag je er in dit geval af laten, want voor mijn doen ging het hier om een mega klus. In de basis valt het allemaal wel mee, maar er kwam gewoon behoorlijk meer bij kijken dan normaal en dat dan ook nog eens net rond m'n vakantie en dat maakte het allemaal niet heel veel makkelijker. Maar goed, coniferen dus en dan niet om te verwijderen maar om te toppen omdat de eigenaar dan het idee heeft dat ze minder snel bij de buurman in de tuin liggen.
In theorie klopt dat, in de praktijk voor een groot deel ook maar persoonlijk had ik gezien de staat van de bomen voor een complete verwijdering gekozen. Binnen afzienbare tijd moeten ze er toch uit en dan is de tijd, moeite en voor de klant geld die je er nu in steekt eigenlijk gewoon voor niks geweest. Het probleem bij dit soort bomen zit hem in de structuur. De takken groeien niet alleen naar buiten, maar over het algemeen ook ietsje omhoog waardoor een soort mandje ontstaat. Ga je dan halverwege takken afzagen en wil je die naar beneden gooien, dan vallen die voor een groot deel in dat mandje en moet je ze ook daar weer uit zien te krijgen.
Klimmend deze klus doen was al snel een optie die verdween, dus er moest een hoogwerker bij komen. Die staat vervolgens op de openbare weg en dus moet je ook weer een vergunning aanvragen bij de gemeente en is het ook wel zo netjes een schriftelijke melding te doen nij alle omwonenden dat de straat een paar dagen afgesloten wordt. Waar plaats je een versnipperaar? Hoe voer je al het rondhout af wat er af komt en de klant (en verder niemand) dat wil hebben? Gaat het om een groepje eiken of beuken staat de halve wereld aan je te trekken omdat ze het hout wel heel graag willen hebben, maar conifeer wil niemand in de kachel en moet je dus maar zien hoe je er van af komt.
Het zijn allemaal kleine dingetjes die geregeld moeten worden die het voor mij een grote klus maakten. Daarnaast had ik eerder al wel met een hoogwerker gewerkt, maar dat was inmiddels zo lang geleden dat ik dat niet meer als 'ervaring' zou mogen laten tellen en bij aflevering van de machine bleek die ook veel meer te kunnen dan 'vroeger'. Gunstig, dat zeker want het maakt het werk een stuk makkelijker maar aan de andere kant is de bediening wat complexer en zit je uiteindelijk wel op 22 meter hoogte te rommelen, dus tja... Uiteindelijk kwam dat allemaal hartstikke in orde natuurlijk, maar ik heb er van te voren best een keer m'n hoofd over gebroken.
De hoogwerker had ik geregeld bij Hendrikse Verhuur uit Ede. Ruime keus, goede prijzen en een service die wat mij betreft echt top is. Het was voor mij uiteraard de eerste keer dat ik met dit bedrijf samenwerkte, maar het is wat mij betreft een blijver om de eenvoudige redenen die ik eerder al noemde en dat je van dit soort bedrijven simpelweg op aan kunt. Ik heb er immers niks aan als ik bij een klus sta te wachten op een machine die (veel) te laat geleverd wordt, maar dat was hier allemaal prettig geregeld. Een aanhanger om machines makkelijk op en af te rijden kon ik kosteloos gebruiken van Anton die hem namens Buitenbeheer Klijmij zomaar ter beschikking stelde en hoewel ik eerder al samen met hem een klus deed vond ik dit een erg mooi gebaar.
Verder zat de gemeente zoals ik eerder al schreef ook in het voorbereidende traject en dat is de enige waar ik niks meer van gehoord heb. Ik ben persoonlijk op het gemeentehuis geweest om een hele rits aan formulieren in te vullen en daar zou dan later iemand op terug komen, maar dat is nooit gebeurt. Al pratend daarover met Anton wist die me te vertellen dat de melding op zich in dit geval al wel voldoende zou kunnen zijn, maar ook dat had wat mij betreft een mooie terugkoppeling vanuit de gemeente geweest. Het is door de melding bekend, maar mocht er om wat voor reden dan ook een controle plaats vinden dan heb ik in principe geen poot om op te staan en dat voelt simpelweg vervelend. Iedereen in de betreffende straat kreeg de onderstaande folder van me in de bus en die werd best op prijs gesteld, voor zover ik het tijdens het werk begreep:
De klus zelf was gepland voor 2 dagen en ging in die tijd maar net, dus feitelijk had ik een dag extra moeten tellen. Met name het probleem van het mandje wat door de takken van een conifeer wordt gevormd en waar van alles in blijft liggen wat je naar beneden gooit was iets waar ik niet zo rekening mee had gehouden en waardoor het daadwerkelijk op de grond laten vallen van de takken en blokken hout van de stamdelen behoorlijk langer duurde. Dat zorgde er uiteindelijk voor dat het versnipperen minder vlot ging dan verwacht en ook de sloot die droog stond maar waar veel hout in viel zorgde ook voor vertraging. Alles moest daar immers ook weer uit en dat viel tijd-technisch gezien gewoon niet mee. Ik bedacht me voor een eventuele volgende keer dat het in dit soort gevallen een stuk makkelijker is om een vrachtwagen met een soorteerknijper te laten komen, die alles op te laten knijpen en het af te laten voeren. En ja, dat maakt het voor de klant duurder, maar als je uiteindelijk uren hout uit een droge sloot aan het trekken bent zullen die uren ook ergens vandaan moeten komen.
Normaal heb ik best wel wat foto's die ik gemaakt heb tijdens het werk, maar in dit geval niet omdat ik eigenlijk de hele tijd in dat bakje zat en bovenin de bomen verstoppertje aan het spelen was. Daarnaast is bij het verwijderen van een boom het verschil duidelijk te zien, maar in dit geval zou een foto van te voren en een foto achteraf bijna geen zichtbaar verschil opleveren omdat het werk wat gedaan is simpelweg bijna niet te zien is. Er is gemiddeld 6 tot 8 meter top verwijderd uit elke boom, maar omdat je er van onderaf tegenaan kijkt valt dit eigenlijk totaal niet op.
Het was letterlijk een kwestie van mezelf een weg de boom in zagen en vervolgens de takken naar boven toe er af en daarna de top er uit laten vallen. Daarna werd beneden alles versnipperd en de blokken afgevoerd en op die manier was de klus na 2 dagen verstoppertje spelen en flink aanpoten klaar. Organisatorisch absoluut geslaagd, veilig en goed gewerkt, de klant meer dan tevreden en voor mezelf had er enkel ietsje meer tijd voor uitgetrokken mogen worden maar dat is dan de leerschool voor een eventuele volgende vergelijkbare klus.
Terugkijkend vond ik het verstoppertje spelen sowieso érg leuk om te doen en het leverde ook weer wat ander werk op, dus ook in die zin was het positief en daarnaast is het financieel een leuke klus voor de omzet. Het kost best het één en ander om zoiets voor elkaar te krijgen, maar levert uiteindelijk toch ook leuk op en naast de lol die ik er in heb is ook dat een belangrijke factor. Ik heb er zakelijk gezien immers niks aan om er geld op toe te leggen, want daar ben ik niet voor aan het werk. Daarnaast was het op een bepaalde manier mooi om op deze manier de vakantie af te sluiten.
Aan het einde van zo'n vakantie moet ik uiteraard m'n auto weer ophalen en die staat inmiddels weer compleet gepakt en bezakt klaar om mee aan de slag te gaan. Het onderhoud wat ze er aan zouden doen is blijkbaar gedaan, alleen ben ik nog niet in de gelegenheid geweest om na te vragen van hoe of wat. De auto heeft bij de dealer een beurt gehad, maar ze hebben niet de volgende onderhoudsbeurt opgegeven, dus tja... wat er volgende keer moet gebeuren is onduidelijk, wat er nu aan gedaan is qua emissie-problemen is onduidelijk en nog onduidelijker is wanneer die volgende beurt plaats moet vinden. Maar goed, dat vlooi ik komende week nog wel even uit. Net als wat er uiteindelijk met de vloer gedaan is. Die gaf wat problemen en die schijnen verholpen te zijn, maar ik kan op de laadvloer zelf niet zien dat er iets aan gedaan is dus dat moet ik onze monteur nog eens even navragen. Die zal vast een handigheidje gevonden hebben om de boel te repareren zonder de complete vloer te verwijderen, maar voor mij is het nog even een raadsel wat hij dan precies gedaan heeft. Ik ben overigens wel érg benieuwd :)
Als laatste krijg je van mij nog het stappenoverzicht van de afgelopen week en dat is niet enkel als laatste voor vandaag, maar daadwerkelijk als allerlaatste keer. Ik heb het nu in totaal 18 weken bijgehouden, waarvan 15 werkweken en 3 vakantieweken en volgens mij kun je uit zo'n periode best wat gemiddelden halen en conclusies uit trekken. Qua harde data is het simpel: ik heb in die weken 693.126 stappen gezet en met een standaard ingestelde afstand van de stappenteller van 74 cm per stap geeft dat een totaal afgelegde afstand van bijna 513 kilometer. Het gemiddelde aantal stappen per week (van maandag tot en met zaterdag) kwam uit op 36.959 stappen en daarmee gemiddeld per dag op zo'n 6.160 per dag.
Dat laatste valt me aan de ene kant tegen en aan de andere kant eigenlijk ook wel weer mee. Eigenlijk had ik de verwachting om met gemak ruim boven de 6.000 per dag uit te komen omdat ik het idee heb dat ik als chauffeur toch relatief best veel loop. Dat klopt achteraf gezien ook wel, maar dan wel met de nadruk op 'relatief', want er zullen heel veel chauffeurs zijn die minder lopen maar ik had er toch ook dagen bij zitten waarbij ik weinig of niks liep en die dagen halen je gemiddelde behoorlijk onderuit. Maar goed, voor de vorm nog even de resultaten van de laatste week:
Wat me aan deze week enorm opvalt is de rustdag van maandag na de reisdag vanuit Italië naar huis op zondag. Vakantie en dan enkel thuis aan het rommelen met onderhoud aan de zagen en trommels was draaien, daar kwam het op neer. Dinsdag zal al ietsje in de voorbereiding richting de eerder genoemde zaagklus, woensdag had ik veel meer stappen dan verwacht omdat ik de hele dag in dat bakje gestaan heb en donderdag was de opruimdag dus tja... dat ik daar behoorlijk wat stappen zou hebben was te verwachten. Al met al vond ik het een leuk experiment, maar ben wel blij dat ik vanaf nu m'n telefoon niet meer de hele tijd bij me hoef te houden.
Woensdag 12 oktober 2022 - Cruisecontrol.
Hij zit er vanaf afgelopen maandag op, maar ik heb inmiddels wat stukjes kunnen rijden om de ingebouwde cruisecontrol te testen en die doet z'n werk super. Het is feitelijk natuurlijk een paar weken te laat, want het had mooi geweest als hij er voor m'n vakantie al in had gezeten maar dat ging om diverse redenen niet. De grootste reden om dit in te laten bouwen is comfort en daarnaast is een grote reden ook om geen bekeuringen te krijgen als het gaat over snelheid.
Het is niet zo dat ik stevig door hobbel en in het vlakke Nederland kan ik met m'n voet best een hele strakke snelheid aanhouden, maar als het zoals deze vakantie heuvel en berg op en af is loopt in een afdaling de snelheid behoorlijk snel op zonder dat ik dat in de gaten heb. Je zit immers op de weg en de omgeving te letten en dat je dan wat harder gaat... dat merk je dan achteraf als er een bekeuring op de mat valt omdat je langs een redelijk gecamoufleerde flitspaal bent gereden. En ja, dit staat uiteraard enkel op dat stukje naar beneden waar je dan 70 of 80 km/u mag.
Dat kun je opvatten als flauw excuus, maar zo bedoel ik het niet. De gereden snelheid is in alle gevallen m'n eigen verantwoording, maar ik vind het behoorlijk vervelend om bekeuringen te krijgen en wil er best wat voor doen om die te voorkomen. In het pikkedonker op een volledig onbekende weg heb ik andere prioriteiten dan m'n snelheid en let ik liever op de weg dan op m'n snelheidsmeter en dat laatste hoeft vanaf nu niet meer. Kost wat, maar érg blij mee en die kleine snelheidsovertredingen zijn dan ook gelijk verleden tijd.
Dinsdag 11 oktober 2022 - Vakantie.
Zoals ik eerder al aangaf had ik deze site onderweg up to date willen houden, maar ging dat niet door het ontbreken van een redelijk werkende internetverbinding. Op zich geen ramp, want ook zonder internet overleef je natuurlijk prima en niet alleen op vakantie maar het heeft wel als gevolg dat ik nu met een soort inhaalrace bezig ben. Ik heb het er echt super naar m'n zin gehad en dus heb ik het één en ander te vertellen hier en dan wil ik het ook gewoon bijhouden.
De reis ging naar een heel klein dorpje in Noord Italië tussen Alessandria en Genua, zo'n 1300 km met de auto en dat is dan via Frankrijk. Dat klinkt wat onlogisch en het klopt dat het via Zwitserland best korter is, maar Zwitserland is geen onderdeel van de EU en heeft daarom geen vrij verkeer van goederen en personen. Dat heeft als gevolg dat als m'n zaagspullen mee moeten ik de keus heb om een hele regelgeving te volgen van douane-formaliteiten of om simpelweg het land te vermijden. Aangezien een klein foutje bij de Zwitserse douane grote gevolgen kan hebben kies ik voor het laatste, want het gaat immers om vakantie. De reis hoort daar wat mij betreft ook bij en stress tijdens de reis heb ik totaal niet nodig.
Kortom, het is voor mij een kwestie van m'n huis klaar maken voor degene die op het huis en m'n kat komt passen en in de loop van de middag ben ik die kant op gegaan om ongeveer halverwege de route in Frankrijk te stoppen bij een hotel. Daar een hapje eten en even slapen, om vervolgens de 2e helft te gaan doen. Ik zet voor zoiets geen wekker, maar ga gewoon rijden als ik wakker ben. Dat kan betekenen dat ik bij wijze van spreken om 02.00 uur in de auto zit, maar het kan net zo goed 08.00 uur worden en wat het is maakt feitelijk niet uit. Want ja... vakantie, toch? Daarnaast maakt het niet uit hoe laat ik aan kom op plaats van bestemming omdat ik bij vrienden zit en daarom niet gebonden ben aan tijden die een hotel hanteert.
Eenmaal een paar kilometer vanaf de eindbestemmning zit ik dan bij het bovenstaande uitzicht écht in de vakantiemodus. Feitelijk doet zo'n foto geen recht aan de werkelijkheid, want die is veel mooier maar het gaat even om het idee. Afgelegen en daarom is er in de meest ruime begrip van het woord echt rust. Geen auto's die langs komen, geen mensen die praten of roepen maar enkel de natuur. Oh... en de koeling van een geitenboer aan de andere kant van het dal die je best aan hoort springen ook al zit die best beel ver er vanaf, maar dat mag de pret niet drukken.
Het leven in zo'n omgeving heeft voordelen, maar ook absoluut nadelen en één ervan is dat een verwarming op gas bijvoorbeeld gewoon niet mogelijk is. Een gasleiding ligt er immers simpelweg niet, al zou je eventueel wel voor een grote tank kunnen kiezen, maar ook dat is weer lastig met het vullen als het gaat om de bereikbaarheid met een vrachtwagen. En tja, als je zelf ongeveer 30.000 vierkante meter bos hebt is het stoken van een houtkachel op zich geen probleem. Je moet alleen wel dat hout even bij je huis zien te krijgen en daar ging ik dus die vrienden deze vakantie mee helpen.
Ze zijn de boel daar in alle opzichten nog aan het opzetten en als je tussen de €3500,- en €4500,- hout moet kopen terwijl je voor zo'n bedrag eigenlijk een betere of in ieder geval een andere bestemming hebt is de keus voor mij snel gemaakt. Normaal is het werk, maar dit geval gewoon een actie om vrienden zo goedkoop mogelijk de winter door te helpen. De week begon met het vrij maken van een schuur van een aantal bomen. Die waren best groot en de keus was om wat takken weg te halen of het hele groepje te verwijderen. Tijdens het overleg bleek dat er bij snoeien simpelweg geen boom overbleef en werd er gekozen voor verwijderen om te schuur zonder schade ook op lange termijn te kunnen behouden.
Er zijn uiteindelijk 5 bomen verwijderd en op de laatste foto begint zich een heel klein hoopje stookhout te vormen. De eerste dag had dus een dubbel doel: preventief onderhoud aan het huis en uiteraard het verzamelen van stookhout. De onderstaande eik is ook verwijderd en ik snap eigenlijk niet welke prutser hier aan bet zagen is geweest. Volgens de bewoners was de boom springlevend en toch is iemand hem op deze manier te lijf gegaan waardoor hij dood is gegaan. De enige reden die ik zelf kan bedenken is dat hij in een muur van een terras groeit en daar mogelijk uit zou kunnen breken, maar haal zoiets dan gewoon helemaal weg in plaats van een eik op deze manier te mishandelen.
Even verderop op deze helling stond een restand van een boom waar ik nog steeds niet zeker van weet om welke soort het gaat. Ook die was al afgezaag en ik heb enkel het restant laten vallen, iets wat met een goede lijn moest gebeuren omdat hij anders door zou rollen tegen het huis en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Navraag geeft voor alsnog de optie steeneik of één of andere acacia-soort, maar zeker is dat het hout echt kei,- en keihard is. Normaal krijg je bij een kettingzaag een soort schaafsel. Als dat kleiner of zelfs stoffig wordt is het als zager de hoogste tijd om je ketting te gaan slijpen, maar in het geval van deze boom kwam er sowieso enkel stof af. Zelfs met een mega scherpe RS ketting. Het stamdeel leverde naast een klein beetje stookhout ook wel een leuke foto van een jenga spel op:
Verder ben ik enkel bezig geweest met paden vrij maken. De keus was om enkel achter stookhout aan te gaan rennen, dat om te zagen en vervolgens maar te zien hoe je dat het bos uit krijgt of de boel eens opruimwen. Opruimen betekende in dit geval alle troep van grassoorten en kleine boompjes op vreemde plekken weghalen en avan het 'afval' een mooie houtwal maken en het stookhout apart houden en dat op maat van de kachel naar het huis toe brengen. Door de eigenaren is gekozen voor het laatste en ik was daar best gelukkig mee, want het scheelt echt héél veel tijd en moeite plus dat je op deze manier ook nog iets van onderhoud aan het omliggende bos doet. Het wordt daardoor toegankelijk en met goed beheer hoef je hier je leven lang geen enkel blokje kachelhout meer te kopen. Check de onderstaande video:
Tijdens het werk op die terrassen trof ik de onderstaande bnom aan. Blijkbaar stond hem iets in de weg en is hij er omheen gaan groeien, maar ik heb niet uit kunnen vinden wat dat dan geweest zou moeten zijn. Er stond niks toen ik hem zo aantrof en ook met wat onderzoek in de bodem trof ik niks aan, dus tja... als iemand een verklaring heeft dan sta ik open voor een goede uitleg. Mooi vind ik het sowieso en het is één van de vele voorbeelden die laat zien dat de natuur haar eigen weg niet alleen kan, maar ook zal vinden.
Erg opvallen vond ik de ochtenden. Eind september en begin oktober en in bijna alle gevallen zat ik met een shirt en een truitje buiten en elke ochtend was er echt anders om te zien. Goed, ik heb er ook een regendag gehad en toen was het allemaal minder mooi maar ja... regen moet ook vallen, want anders groeit er niks en met de juiste keus qua kleding kon ik toch gewoon door rommelen. Ik heb er niet aan gedacht om telkens een foto te maken, maar onderstaand 2 foto's waarvan er één de laaghangende bewolking laat zien die wij dus nooit hadden en de andere laat het zonnetje zien wat net over de berg komt kijken om de wereld weer opnieuw een dag te gaan verwarmen. Van dit soort dingen kan ik echt genieten:
Het kleine bergje stookhout wat zich eerder begon te vormen nam in de loop van de week een leuke vorm aan. Buiten een kuub of wat dood hout wat droog genoeg is om deze winter nog de kachel in te kunnen en wat dus in de schuur terecht kwam, toverde ik langzaam maar zeker naar schatting 10 tot 12 kuub vers hout tevoorschijn. Het was een heel gesjouw om alles handmatig naar het huis te krijgen, maar iets dergelijks is alle moeite absoluut waard. Voor mij persoonlijk omdat niks mooier is dan het vasthouden van een kettingzaag in een dergelijke omgeving, dat ik er allerlei zaagtechnieken toe kan passen om dingen voor elkaar te krijgen en dat alles onder het momn van vakantie en ontspanning omdat ik ook rustig een kwartier of een half uur genietend onderuit vanaf de berg het dal in kan liggen staren.
Voor de vrienden waar ik verbleef is het hebben van een voorraad hout bittere noodzaak en als je kijkt dat ze daar €300,- tot €350,- per kuub betalen voor geklooft en droog hout snap je ook waarom ze érg blij zijn met deze voorraad. En zo help je als vrienden dus elkaar: ik heb inclusief alle kosten voor de reis alsnog de goedkoopste vakantie in Italië die je maar kunt bedenken en zij hebben een voorraad hout die ze enkel nog maar hoeven kloven en opstapelen om te laten drogen.
En zo kwam er voor m'n gevoel na 3 dagen alweer een eind aan deze vakantie, terwijl ik er toch 2 weken geweest ben. De terugreis ging op dezelfde manier als de weg er naar toe dus via een hotelovernachting. Die overnachting was erg kort, want na een hapje eten kreeg ik nog even telefoon en tijdens het gesprek ben ik op bed gaan liggen. Daar ben ik uiteindelijk niet meer af gekomen tot ik wakker werd en op dat moment was de slaap echt definitief op, dus koos ik voor koffie zetten en op pad te gaan richting Nederland. Door stakingen bij Franse brandstofmaatschappijen was het nog even rommelen, maar uiteindelijk kwam ik zonder problemen het land uit en tankte als rasechte zuinige Hollander natuurlijk nog even in Luxemburg.
Dat laatste hoef je overigens ook niet meer te doen, tenminste... als de brandstofprijzen bij jou in de buurt hetzelfde zijn als hier. Langs de snelwegen is het natuurlijk altijd een dotje duurder, maar ik betaalde voor diesel in Luxemburg €1.97 en de Tango hier in Zaltbommel had op dat moment dezelfde prijs. Nog sterker, als je het in detail gaat bekijken was de pomp hier zelfs nog een tiende cent goedkoper want de prijs stond op €1.969. Maar goed, dat dus om verrassingen te voorkomen voor anderen die menen per se in Luxemburg te moeten tanken.
Kort samengevat: het was een top vakantie die wat mij betreft nog wel een tijd langer had mogen duren, maar zoals men dan stelt roepen de verplichtingen weer. Ik heb nog een redelijk grote klus met Harre's Tree Removal op de planning staan, de Transit moet nog even goed schoon en even helemaal niks te doen hebben is tijdens deze vakantie misschien ook helemaal niet zo gek.
Maandag 10 oktober 2022 - JLT.
JLT staat voor John Lindberg Trio en hoewel ze eerder al een paar keer voorbij kwamen op Muzikale Maandag zal ik er bij verklappen dat het om een rock 'n roll trio gaat. Het nummer van vandaag is niet van de band zelf maar van Elvis. Hij bracht het in 1975 uit, maar ik vind de versie van JLT qua 'feel' veel beter en omdat het in mijn beleving een stukje muziek is wat als een trein vooruit gaat doet het nummer het bij mij érg goed in de auto op lange afstanden. Bijna 700 km sturen door de nacht is niks als je het op je gemakje kunt doen met deze muziek op de achtergrond. Of ja... achtergrond... bij mij is het dan eigenlijk voorgrond natuurlijk, maar goed. Je snapt vast wat ik bedoel. Check de JLT uitvoering van Promised land.
Zondag 9 oktober 2022 - Stappen wk 40.
De voorlaatste week met het bijhouden van hoeveel stappen ik per dag en daarmee per week zet. Het is me mee en het is me tegen gevallen, want op zich is het best leuk wat inzicht te krijgen in de beweging die ik daadwerkelijk heb maar aan de andere kant vind ik het helemaal niks om m'n telefoon altijd bij me te moeten hebben. Maar goed, nog even doorbijten in dat geval en afgelopen week was met 50.025 stappen ten opzichte van de ruim 67.000 van vorige week een behoorlijk dotje minder maar toch nog beduidend meer dan tijdens een gemiddelde werkweek. De cijfers, waarbij het lage aantal van gisteren te verklaren valt door de reisdag die ik had vanuit Italië naar huis:
Zaterdag 8 oktober 2022 - Mis.
Het ging een beetje mis qua updates op m'n site de afgelopen tijd en de reden daarvoor is simpel: vakantie. Waar laat zich aan de hand van de vlag in de bovenhoek van deze dag raden, dus inderdaad... ik was even 2 weken in Italië. Ontspanning voor het grootste deel en een deel om vrienden te helpen die daar wonen, want die hadden wat probleembomen staan en daarnaast ongeveer 30.000 vierkante meter bos wat heel erg hard aan onderhoud toe was. Nu is dat in 2 weken natuurlijk onmogelijk te doen, maar ik heb naar mijn idee al vakantie vierend een mooi beginnetje kunnen maken.
Lijkt dat dan niet verdacht veel op werk? Nee, zéker niet. Zoals ik al aangaf gaat het er in dit geval om vrienden te helpen die als enige warmtebron een houtkachel hebben en aangezien ze daar de boel qua inkomen nog aan het opzetten zijn en ook de prijzen voor stookhout de pan uit rijzen is het voor hun gewoon érg welkom als ze in hun eigen voorraad kunnen voorzien. Dat kunnen ze op zich wel, alleen ontbreekt daar vanwege prioriteiten de tijd voor en tja... wat is er dan mooier dan elkaar te helpen waar je kunt?
Maar goed, daarover later meer want ik begon met te schrijven over updates op deze site en ik had een heel mooi plan om m'n laptop aan m'n telefoon te hangen en op die manier een internetverbinding te hebben, maar... dan moet die er wel zijn. Voor een deel was die er wel, maar die was zo slecht dat ik enkel met m'n telefoon iets kon doen en op het moment dat ik een poging deed met m'n laptop trok die zoveel data dat sites gewoonweg onbereikbaar waren en ik dus praktisch gezien niks kon doen. Ook wel eens lekker, zou je kunnen zeggen maar goed... Van dat hele Italië-verhaal volgt dus nog wel een uitgebreide update en je krijgt eers nog even de stapcijfers van vorige week van me.
Die liegen er niet om in de zin van dat ik duidelijk een actieve vakantie gehad heb *grin* Je krijgt de cijfers morgen van de afgelopen week, dus wat ik nu schrijf is van de week er voor en dat kwam met een totaal van 67.277 stappen uit op zo'n beetje 2 keer zo veel dan normaal. Goed, niet in alle weken maar bij een rustige week is dat toch echt wel het geval. Het gemiddelde ging daarom omhoog van 36.058 naar 38.009 en dat is best een hele grote sprong. Maar goed... de cijfers: