Maandag 28 september 2009.
Vorige week heb ik nog even een videootje kunnen maken voor de reeks 'Karre met Harre' en in dit geval ging de rit door het Montferland, een mooi stuk van Nederland met hier en daar wat heuveltjes en veel bos:
Een verzameling van allerlei video's is vanaf vandaag terug te vinden via het menu Xtra waar een aparte regel is aangemaakt met de titel "Diverse eigen video's". Regelmatig zullen daar updates voorbij komen, maar dat wordt dan vanzelf hier wel duidelijk.
Zaterdag 26 september 2009.
Eindelijk was het dan vandaag zover: de eerste repetitie met m'n nieuwe band Conductive Matter was een feit en het liep allemaal best lekker. We begonnen uiteraard eerst eens rustig met een bakkie koffie en een beetje kennis maken met elkaar en daarna was het de hoogste tijd om de oefenruimte in te duiken. De eerste nummers vlogen er doorheen, maar omdat Stefan en ik niet helemaal over de details hadden nagedacht ging het op een gegeven moment toch heel even een beetje mis: we waren namelijk vergeten om door te geven dat sommige nummers niet in de originele toonsoort gespeeld worden omdat ze dan qua zang gewoon niet te doen zijn... Het gevolg was dat er tijdens het spelen een aantal vragende blikken heen en weer gingen over wat er nou mis ging, maar daar waren we dus al snel achter en het probleem was op zich ook zo weer opgelost.
Nadat we de afgesproken nummers hadden doorgenomen hebben we nog wat lopen jammen: stukken van nummers gedaan die we bij toeval alle drie kenden en daarna zomaar in het wilde weg wat lopen vogelen om dan maar te zien waar het schip zou stranden. Dat leverde best wel wat leuke ideeën op en zo was het al snel tijd om de boel weer af te breken en naar huis te gaan.
Het smaakt in ieder geval naar véél meer en de planning voor de volgende repetitie is inmiddels alweer bekend zodat de voorbereidingen vroeg van start kunnen gaan. Toch is er ook een klein beetje slecht nieuws te melden: ten eerste is het mis gegaan met het opnemen van de repetitie en op zich is dat natuurlijk geen ramp, maar aangezien het toch om een 'eerste repetitie' gaat en ik tot nu toe bij gelegenheid alles opgenomen heb wat ik muzikaal gedaan heb baal ik hier toch wel een beetje van. Het tweede is dat het geplande optreden als support act van Alfa Female voorlopig niet doorgaat, maar op zich hoeft dat niet eens slecht nieuws te zijn. We krijgen op die manier immers de tijd om een setlijst in elkaar te zetten die echt op ons lijf geschreven is.
Aansluitend ben ik weer eens naar Jac Bogers geweest omdat ik daar afgelopen week een soort van droom op de site had zien staan in de vorm van een Black Panther snaredrum. Jac dus de volgende dag gelijk maar even gebeld en inmiddels is m'n droom uit gekomen. Zie hier m'n nieuwste aanwinst: de Black Panther 14 x 5.5 inch snaredrum in de vorm van de Limited Edition (hand hammered brass):
Wat maakt deze drum nou zo speciaal? Ten eerste de klank: toen ik een tijd geleden bij Jac was en op zoek was naar een andere snaredrum bleven er na heel veel tikken op diverse drums twee snaredrums over en dat waren de Louie Bellson Custom van Remo en deze Black Panther van Mapex. De Black Panther klonk naar mijn idee net even wat beter, maar de prijs vond ik op dat moment gewoon te hoog waardoor ik dus uiteindelijk koos voor de drum van Remo. Iets waar ik totaal geen spijt van heb gehad, want die klinkt ook echt erg lekker maar het idee van die Black Panther speelde altijd nog wel in m'n hoofd. Ten tweede zijn de looks natuurlijk ook wel belangrijk, maar ondergeschikt aan de klank wat mij betreft. Die Black Panther is gewoon een brute snaredrum om te zien en aangezien het om een hand gehamerde koperen drum gaat is dat misschien ook niet zo gek. Deze Limited Edition klinkt in ieder geval net zo gaaf als hij er uit ziet en inmiddels heb ik de drum zo goed en zo kwaad als dat thuis gaat gestemd en kan ik hem de eerstvolgende repetitie met de band gaan gebruiken. Financieel gezien is het nog steeds wel een bom duiten wat je er voor neer moet leggen, maar voor het geld waar ik hem uiteindelijk voor mee heb mogen nemen kon ik hem gewoon niet laten liggen. Zo'n kans komt er gewoon geen tweede keer meer en Harre is weer eens een zwaar gelukkig mensch... :-)
Zondag 20 september 2009.
De werkweek zit er weer op en ook het weekend is op dit moment bijna alweer voorbij. De werkweek telde weinig bijzonder dingen, op het feit na dat ik afgelopen maandag weer eens een breedtetranport had. Op zich geen probleem, maar hier en daar zaten er toch lastige stukken in de route en uiteindelijk kwam alles uiteraard netjes op de plaats van bestemming.
Het weekend zou voornamelijk in het teken staan van de eerste repetitie met Conductive Matter, maar helaas kon die repetitie niet doorgaan. Stefan lag zwaar ziek op bed (nee, niet met de Mexicaanse griep) en om met alleen een drummer en een bassist te gaan repeteren is dan ook niet echt praktisch. Die repetitie schuiven we dus nog maar even voor ons uit en ik heb de gelegenheid aangegrepen om wat dingetjes aan de site aan te passen en het onderstaande promo filmpje in elkaar te zetten. Het is nog niet helemaal wat het had moeten worden, maar met wat betere software verwacht ik ook een beter resultaat te krijgen. Die laat echter nog even op zich wachten, want met het downloaden van een pakket is er het één en ander mis gegaan en ik zit op dit moment te wachten op een antwoord van de support afdeling. Maarja, dat wordt natuurlijk op z'n vroegst maandag...
Zondag 13 september 2009.
Een druk weekend was het... Vrijdag was ik nog mooi op tijd thuis van het werk om de boodschappen in huis te halen en daarna was het al snel tijd om naar het mandje te gaan, want ik moest er zaterdag om 06.00 uur uit voor het werk. Werk? Op zaterdag? Ja, op zich is dat niet zo vreemd, maar het ging in dit geval om een cursus. Volgens een Europese regel moeten alle vrachtwagenchauffeurs namelijk nascholing ontvangen.
Het chauffeursdiploma maakt plaats voor een zogenaamde basiskwalificatie en die wordt als code op het rijbewijs gezet. Staat die code er niet op? Dan mag je dus niet rijden... Daarnaast moet iedereen die het chauffeursdiploma al heeft verplicht 35 uur cursus volgen per periode van 5 jaar. Nascholing noemen ze dat en op zich is het helemaal niet zo gek, maar het kost natuurlijk wel weer extra tijd en geld. Iets wat met een super betaalde baan als de onze *kuch* niet zomaar op te brengen valt, zeker als je gaat tellen dat we straks ook nog maar gemiddeld maximaal 48 uur mogen gaan werken. Maargoed, in dat kader hebben ze bij Daemen besloten om zelf de cursus te organiseren en te betalen. Het voordeel voor ons als chauffeurs: je hoeft zelf niets te regelen (officieel ben je zelf verantwoordelijk voor het volgen van het verplichte aantal uren cursus) en we hoeven het niet zelf te betalen. Voordeel voor de werkgever: omdat het op twee zaterdagen gepland is voor al het personeel heeft de planning het een stuk makkelijker. Een nadeel voor ons is (als je het zo zou willen zien) dat het je een vrije zaterdag kost.
Maargoed, dat laatste zie ik absoluut niet zo en de cursus wordt ook op een hele leuke en ontspannen manier gegeven. Tjonge, wat hebben we (ondanks de ernst van een aantal onderwerpen) vreselijk gelachen en een paar instructeurs gaven zelf ook letterlijk aan dat ze het leuk vonden om zo'n enthousiaste ploeg voor zich te hebben. Beter dan degenen die hier zitten van 'grrr, het is verplicht en het kost me een zaterdag' zei één van de instructeurs nog en ik kan me voorstellen dat het voor hen dan ook een stuk prettiger werkt. Ook voor hen is het immers weekend en we moeten er gewoon met z'n allen een leuke en leerzame dag van maken.
Dat is in allebei de gevallen gelukt, want met een grote club collega's was het heel gezellig om op een deel van het vliegveld Weeze waar de cursus gegeven werd aanwezig te zijn, maar daarnaast was er ook serieuze aandacht voor een aantal onderwerpen. Wat bij onze groep voorbij kwam:
Theorie verkeersregels:
Een onderdeel wat op zich niet moeilijk hoeft te zijn als je dagelijks onderweg bent, maar de praktijk is vaak makkelijker dan de theorie waar alles exact via de gestelde regeltjes moet. Van de 43 vragen die we kregen hadden we er gemiddeld zo'n twee of drie fout dus op zich zit het er wel aardig in, maar aan de andere kant mag je jezelf afvragen of die fouten er niet twee of drie te veel zijn. Nou, naar mijn idee niet omdat het bijna allemaal om instinkertjes ging die in de praktijk met het grootste gemak zonder problemen opgelost zouden worden.
Zuinig rijden:
Brandstof,- en loonkosten zijn hele grote kostenposten voor een een transportbedrijf en door dus zuinig en toch vlot te rijden kun je voor je werkgever een heleboel geld besparen. Er zijn trainingen waar chauffeurs aan het einde een besparing van tien tot twaalf procent realiseren op het brandstofverbruik, zonder langer over het traject te doen en het is natuurlijk hartstikke mooi om op die manier geld in de zak te houden. De prijzen in de transportbranche staan enorm onder druk, dus elk puntje waar op bespaard kan worden is er één en het besparen op brandstof is makkelijk te realiseren.
Digitale tachograaf:
Een apparaat waar nog niet alle chauffeurs mee werken, maar wat in de toekomst natuurlijk wel zo zal zijn. Alle nieuwe auto's worden verkocht met zo'n ding en de oude analoge tacho met z'n schijven die die je handmatig in moet vullen zal in de loop van de tijd verdwijnen. Dit stuk ging over de algemene werking van het apparaat, waar je op moet letten, hoe je kunt frauderen en waarom je dat juist niet moet doen omdat het uiteindelijk (ondanks de verhalen die de ronde doen) toch naar boven zal komen. Vragen over de werking en de praktijk konden hier gesteld worden en op de meeste vragen kwam wel een antwoord, maar sommige dingen zou de instructeur nog even nakijken en de antwoorden dan via het bedrijf opsturen. Toch leuk dat deze moeite genomen wordt!
Na een uitgebreide lunch het onderdeel ladingzekeren:
Een onderwerp wat volgens mij voor iedereen wel interessant was en het is onvoorstelbaar om te zien wat je met simpele hulpmiddelen kunt doen om te voorkomen dat een lading gaat schuiven. Uiteraard kwamen tijdens de presentatie foto's voorbij van hoe het niet moet en hoe het dan wel zou moeten. Het gaat dan om extreme voorbeelden, maar ze waren wel heel treffend om het belang van ladingzekeren aan te geven.
Remmen op verschillende soorten wegdek:
De naam zegt eigenlijk alles al: remmen zo hard je kunt op een wegdek wat net zo glad is als vers gevallen sneeuw en op een wegdek wat een beetje nat was. We begonnen met een noodstop bij 30 kilometer per uur om er even een beetje in te komen en dan schuift zo'n auto natuurlijk best een eind door. Geweldig natuurlijk om dit in de praktijk uit te kunnen voeren zonder dat je het risico hebt om iets of iemand te raken en de vraag wat er bij 50 kilometer per uur zou gebeuren was al snel gesteld. Nou, het antwoord van de instructeur was ongeveer als volgt: het treft dat je het vraagt, want dat gaan jullie dan zo meteen ook nog maar even doen. Voordat we daar aan begonnen moest iedereen een pilon neerzetten bij het punt waar hij verwachtte dat de auto stil zou staan op het gladde wegdek en bij een snelheid van 50 kilometer per uur. Sommigen waren héél enthousiast en werden door de instructeur gelijk als 'goede remmer' benoemd, maar anderen waren wat voorzichtiger en plaatsten de pilon een meter of twintig tot dertig verder. Om maar gelijk met de conclusie te komen: dat laatste kwam meer in de buurt, want we hadden de totale lengte van de gladde mat nodig bij 50 kilometer per uur...
Verzekeringen en schade:
Hoeveel schades heeft het bedrijf op jaarbasis, wat kost het om dat allemaal te repareren, hoe kun je schades makkelijk voorkomen en wat zijn de meest voorkomende fouten of dingen die vergeten worden bij het invullen van een schadeformulier... Dat zijn zo wat puntjes die hier voorbij kwamen en omdat ze allemaal op ons eigen bedrijf gericht waren was dit best eens interessant om te bekijken.
Al met al (zoals ik al eerder aangaf) een leuke, gezellig en (niet onbelangrijk) leerzame dag en waar we in totaal onze eerste zeven uur cursus gehad hebben. Het liep allemaal nogal een beetje uit en dat was jammer omdat ik 's avonds nog een etentje had in Oosterhout. Van Weeze naar Oosterhout is al snel ruim 120 kilometer en dat ga ik met m'n eigen auto in een uurtje gewoon niet redden, en al helemaal niet vanwege het feit dat er op hetzelfde terrein 's avonds een festival was waardoor we op de terugweg een eind om moesten rijden. Al met al kwam ik dus net te laat aan in Oosterhout, maar dat deed gelukkig aan de gezelligheid van de avond niks af.
Een drukke, maar leuke zaterdag dus en ik heb nog meer goed nieuws: we gaan met Conductive Matter binnenkort ons eerste optreden spelen! De exacte datum is op dit moment nog niet bekend en op zich is dat ook niet zo erg. We moeten namelijk nog beginnen met repeteren :-) Meer info volgt ter zijner tijd...
Donderdag 10 september 2009.
Als ik onderweg zo eens om me heen kijk naar de gevolgen van de economische crisis, dan zijn die gevolgen in een aantal gevallen eigenlijk best behoorlijk te noemen maar toch mag ik nog steeds niet klagen. Elke dag ben ik nog op pad en er zitten soms wat rustige dagen tussen, maar het meerendeel is gewoon lekker werken en kilometers maken.
Zoals iedereen wel weet vervoer ik eigenlijk alleen maar staal, en dat dan in de vorm van platen of brandsnijwerk waarbij het laatste eigenlijk elke vorm kan hebben die een klant maar wil. Onderdelen voor hijskranen worden op die manier gesneden en vandaag had ik de opdracht om een paar platen bij een klant terug te halen omdat deze niet aan de kwaliteit voldeden. Geen probleem, we ruilen ze gewoon om en dan is iedereen weer tevreden. Maarrrr... dit keer was het toch anders dan anders:
