Zondag 25 september 2011 - Week update.
Het werd inderdaad een een spannend weekje, maar dan voor een groot deel niet op de goede manier. De aanstaande van een vriend van me (het heeft niet zoveel zin om hier namen te noemen) heeft al twee keer een osteosarcoom in haar arm gehad en die is nu voor de derde keer terug. Het gaat hier om een zeer zeldzame en agressieve vorm van botkanker en zoals het er nu uit ziet is opereren geen optie meer en moet haar arm geamputeerd worden. Iets waar een team van artsen al vier jaar voor vecht om dat juist te voorkomen, omdat het nu eenmaal geen garantie is dat het dan niet meer terug komt. Goed, in die arm dan niet meer natuurlijk maar het is niet uitgesloten dat het dan in andere botten terug komt. Dan ben je 23 jaar, vecht je dus al een jaar of vier tegen deze ziekte, heb je trouwplannen en dan kom je zoiets tegen. Ik stel hem nog steeds niet, maar de vraag 'waarom?' ligt dan toch weer op het puntje van m'n tong...
Dan waarom het wel een spannend weekje zou worden en waarom het dat uiteindelijk niet geworden is: we zouden met PV and The Heartbeats een gezamenlijke repetitie hebben met de meiden van Bootleg Betty en daar keek ik ondanks de omstandigheden toch wel naar uit. Het zijn leuke meiden die leuk muziek maken en we zouden dan wat dingetjes doornemen om tijdens het optreden van gisteren samen te doen. Maar goed, met 'we zouden' geef ik eigenlijk al aan dat die repetitie uiteindelijk niet door is gegaan en de meiden gaven toen aan dat ze toch echt wel samen wat wilden doen voor we met z'n allen op een podium gaan staan, dus een spontane actie zat er ook niet in.
De dag erna ongeveer hetzelfde verhaal, want we zouden een repetitie hebben met Conductive Matter maar die ging ook niet door. Met deze band hebben we volgende week een meeting en ik weet eigenlijk voor 95% zeker dat het bandje op z'n gat gaat. Jammer, maar met de ervaringen die we tot nu toe hebben ook niet meer dan dat. Maar goed, eerst de meeting maar eens afwachten want het zou zomaar kunnen zijn dat alles anders lijkt dan dat het is en dat we er toch met z'n allen voor gaan.
Gisteren een soort van festivalletje gespeeld met Stolen Moments, Bootleg Betty en PV and The Heartbeats bij Plock in Volkel en wat het was weet ik niet, maar 'het gevoel' ontbrak bij ons op één of andere manier waardoor het gewoon niet lekker liep. Voor mezelf speelt het bovenstaande een grote rol en ik kan nog wel wat dingen noemen voor andere bandleden, maar dat is even te persoonlijk. Natuurlijk waren er dingen die wel liepen, maar het geeft voor mezelf maar aan dat je voor zo'n optreden gewoon lekker in je vel moet zitten om er ook echt iets van te maken. Als soort van professional je ding doen zonder te verblikken of te verblozen en het als werk te zien zit er voor mij persoonlijk in ieder geval (gelukkig) niet in. Dus tja, binnenkort is er op bandgebied een herkansing en dan gaan we die maar proberen waar te maken.
Maandag 19 september 2011 - Een druk weekend.
Afgelopen weekend zat vol met muzikale dingetjes en het was een paar weken geleden geen slecht idee om maar eens een lang weekend vrij aan te vragen. Vrijdag stonden we met PV and The Heartbeats op partyboot Hertog Jan (link) tijdens een besloten feest waar iemand met de VUT ging en dat was een gig op zich. We moesten op tijd aanwezig zijn, want er zou uiteraard ook gevaren worden met de boot. Het woord 'uiteraard' klinkt hier misschien wat logisch, maar er zijn ook mensen die de boot afhuren voor de sfeer en vervolgens gewoon aan de wal blijven liggen. Het is een kwestie van wat je als klant wilt en Ruud (de eigenaar van de Hertog Jan) is iemand waar je alle kanten mee op kunt.
Het opbouwen verliep even moeizaam omdat alles naar een bovendek moest, maar een liftje wat in de boot aanwezig is bracht gelukkig uitkomst. Toen alles eenmaal boven stond liep het opbouwen vanzelf, maar we hadden door het hele gedoe wel wat vertraging opgelopen en de gasten kwamen al aan toen we nog bezig waren met bouwen. Gelukkig bleek dit geen ramp, want omdat er meer mensen kwamen dan in eerste instantie werd verwacht was de hele boot open en hoefden de gasten dus niet bij ons in de ruimte te zijn.
Qua optreden hebben we ons er goed doorheen geslagen, dat is eigenlijk de conclusie. De eerste set liep voor ons doen niet zo best, maar het publiek genoot toch dus trokken we de conclusie dat we als muzikant misschien wel erg kritisch zijn naar onszelf. De tweede set ging gelukkig een stuk beter en uiteindelijk lag de boot even na 0.30 uur weer aan de wal, gingen de gasten zoetjes aan van boord en konden wij alles op gaan ruimen. En weer naar beneden sjouwen natuurlijk... Een hele bevalling, maar super leuk om te doen en niet om reclame te maken, maar als je een feestje wilt geven in een leuke omgeving... De link naar de Hertog Jan heb ik al vermeld en het is écht de moeite waard.
Zaterdag was een rustdag en die bleek nodig, want de vermoeidheid zat er goed in. Zondag vertrokken we met z'n allen naar Hotel Lambert in Helmond waar in een zaaltje achteraf eens per maand de Lambertus soos is en daar stonden we samen met The New Fantoms. Dit bleken mannen van rond de zestig jaar te zijn, maar al snel bleek dat het om muzikanten ging die hun hart op de goede plek hebben. De samenwerking was in ieder geval enorm leuk, het optreden liep gewoon geweldig en tegen het einde van onze laatste set besloot Roel om spontaan de mannen van The New Fantoms ook op het podium te halen. We hebben toen twee nummers gedaan in een bijna dubbele bezetting en dat was wel zo vreselijk leuk. Niet alleen voor ons, want het publiek genoot overigens ook met volle teugen en daar gaat het dan natuurlijk uiteindelijk om. De organisator was ook tevreden en ik lag zoals bijna altijd na een optreden weer vroeg in de ochtend in m'n mandje. Moe, maar voldaan...
Vandaag was een dag met allerlei huishoudelijke dingetjes die nog gedaan moesten worden, want tja... dat rommelt natuurlijk ook gewoon allemaal maar door en zoals ik eerder al aangaf was ik blij dat ik een lang weekend had genomen. Komende week wordt ook weer een spannend weekje volgens mij... :-)
Zondag 11 september 2011 - Een maand zonder updates...
Op een gegeven moment was de zomervakantie afgelopen en dacht ik er regelmatig aan, maar kwam het er niet van: het bijhouden van deze website. Na drie werkdagen had ik alweer het gevoel drie weken aan de slag te zijn, slapen wilde niet zo vlotten en daarnaast begonnen de bandjes ook weer waardoor er van de weekenden weinig tijd over blijft om achter de pc te hangen. Maar goed, daar wil ik dus vanaf nu weer verandering in aan gaan brengen en iedereen een beetje op de hoogte houden van het wel en wee.
Om kleine dingetjes weer op te gaan halen heeft naar mijn idee niet zoveel zin, maar de onderstaande video is de laatste uit de serie die ik afgelopen vakantie heb opgenomen. Het ging in dit geval om de eerste opname die gemaakt is en het was op dit moment nogal een beetje zoeken naar de juiste instellingen voor de monitor, want ik hoorde eigenlijk zo goed als... niks. Van dat oogpunt uit bekeken is hij toch nog wel aardig gelukt: Hey Angel van Ronnie James Dio...
Iets wat me muzikaal opviel was de cover van de Nederlandse zangeres Krystel 's morgens bij Giel op 3FM. Hij heeft een item in zijn show waarbij de aanwezige artiest een nummer doet uit de Mega Top 50 en het maakt dan niet uit of het om een Nederlandse artiest gaat die te gast is of om een buitenlandse: ze moeten gewoon een nummer kiezen en dat live ten gehore brengen. Soms komen daar echt juweeltjes uit voort en Krystel koos met haar band voor het nummer 'Moves like Jagger' wat eigenlijk een samenwerking is van Maroon 5 en Christina Aguilera. Luister even door de eerste minuut van het nummer heen en probeer dan eens stil te blijven zitten. Echt super vet gedaan en naar mijn mening zelfs beter dan het origineel:
Zoals ik net al schreef heeft het niet zoveel zin om kleine dingetjes van de afgelopen maand terug te halen, dus gewoon maar over naar de orde van de dag: vandaag een repetitie gehad met PV and The Heartbeats en dat was in alle opzichten gewoon super. De sfeer, muzikaal... noem iets op en het liep. Ook uit, dat dan wel maar ja... dan maar wat later thuis dan gewoonlijk :-)
Vandaag is het ook tien jaar geleden dat de vliegtuigen in New York de Twintowers in vlogen en dat wordt elk jaar wel herdacht, maar nu is het monument ook geopend en kon je op een aantal Nederlandse zenders de herdenking live volgen of later naar een documantaire kijken. Noem mij lomp en ongevoelig, maar ik vind dit allemaal nogal knap overdreven. Nine Eleven, zoals de Amerikanen het dan noemen, is iets wat op zich natuurlijk vreselijk is en er zijn veel doden bij gevallen, maar er zijn veel meer aanslagen waar veel doden bij gevallen zijn en daar staat de wereld dan niet bij stil.
Waar de wereld ook niet bij stil staat is dat deze aanslagen als excuus gediend hebben om de zogenaamde 'War on Terror' in gang te zetten met de oorlogen in Irak en Afghanistan als gevolg. Hoeveel slachtoffers zijn daar niet bij gevallen? En als je dan aan slachtoffers denkt, tel dan niet alleen de militaire slachtoffers waar nota bene ook Nederlanders bij zaten maar tel dan ook de burger slachtoffers. Mannen, vrouwen en kinderen die helemaal niks met het conflict te maken hadden en er toch letterlijk en figuurlijk aan onderdoor gegaan zijn. En dan staan er op Ground Zero mensen te huilen omdat wat daar gebeurt is zo verschrikkelijk is... Denk na!
De aanslagen hadden ook gevolgen voor het leven hier in Nederland, want de angst zat er in die dagen goed in en toen kwam iemand als Pim Fortuyn ineens dingen roepen over allochtone Nederlanders. Olie op het vuur, iets wat Pim uiteindelijk met zijn leven moest bekopen maar hij werd niet vermoord door een (extreme) moslim, maar door een autotochtone Nederlander. Anders ging het bij Theo van Gogh en in die tijd waren er ook allerlei rellen tegen moslims en werden er gebouwen in brand gestoken. Wat me enorm aangreep toen ik vanavond even tv zat te kijken was dat een klein jongetje van buitenlandse afkomst in de camera vroeg: "Waarom steken mensen onze school in brand?" en voor mij gaf dat aan dat je op zo'n moment gewoon niet goed bezig bent omdat er wéér onschuldige mensen de dupe van zijn.
Nu is commentaar leveren aan de zijlijn natuurlijk erg makkelijk, dat snap ik ook wel. Een echte oplossing heb ik dan ook niet, al zou het mooi zijn om vanuit liefde en respect met elkaar om te gaan. Hiermee doel ik dan uiteraard op iedereen en niet op een bepaalde bevolkingsgroep binnen een land of een land op zich. Is het allemaal wel de moeite waard om je druk te maken over allerlei kleine zaken? Draait het allemaal om ellende, elkaar vergelden en weet ik wat nog meer? Niet, toch zeker?
"Each day is a gift, and not a given right" is een zin uit het nummer 'If today was your last day' (link) van Nickelback wat ik de afgelopen weken ook tegen kwam. Dat gaat juist over 'het jezelf niet druk maken over de kleine dingen' om de doodeenvoudige reden dat ze er gewoon niet toe doen. Wat als vandaag je laatste dag zou zijn, en morgen bestaat niet meer... hoe zou je dan in de wereld staan? Treffend...
