Zondag 31 december 2006.
Een terugblik op het afgelopen jaar...
Het kan goed zijn om aan het einde van het jaar eens terug te kijken en terwijl ik m'n gedachten zo laat gaan zijn er minder leuke dingen geweest, maar ook hele leuke. Om met het minst leuke te beginnen: eind maart dit jaar overleed m'n oma aan de gevolgen van een hersenbloeding. Ze was de laatste van haar generatie en aan de ene kant mag ik mezelf heel gezegend voelen dat ik al m'n grootouders in een groot deel van m'n leven bij me heb kunnen hebben, maar aan de andere kant greep 'de natuurlijke volgorde' me ontzettend aan. De laatste van haar generatie... Dat zou betekenen dat de generatie van m'n vader de volgende is en daarna ben ik zelf aan de beurt... Dat was in ieder geval de gedachte die toen in me op kwam en ik weet wel dat je zo eigenlijk niet moet denken, maartoch... Een ander dieptepunt was de scheiding van m'n zus en zwager. Ik denk dat ze er uiteindelijk allebei wel beter van zullen worden, maar het geeft toch weer een heel gedoe.
Er waren gelukkig ook heel veel leuke dingen in 2006. Zo herstelde m'n vader volledig na een operatie als gevolg van prostaatkanker. Het was een hele spannende tijd en ik realiseerde me dat het ook heel anders af had kunnen lopen, maar dat is dus allemaal goed gekomen. Ook een beetje in de persoonlijke sfeer in de relatie tot gezondheid: het niet roken heb ik dit jaar aardig vol kunnen houden. Niet voor 100%, daar ben ik gewoon eerlijk in maar die paar keren dat ik in het afgelopen jaar toch een pakje shag heb gekocht vallen in het niet bij de hoeveelheid die ik vorig jaar nog rookte en op zich ben ik er nog steeds trots op dat ik het vol kan houden.
Met de band waren er ook hele leuke dingen dit jaar. Om te beginnen kreeg de website veel meer een definieve vorm en waren we in de gelegenheid om ons tien jarig bestaan te vieren. Een vreselijk vermoeiende en lange dag, maar ook heel erg leuk om te doen (check eventueel ook het verslag op 23 april 2006). Hier en daar hebben we ook wat optredens kunnen doen, maar dat zouden er wat mij betreft gerust een paar meer mogen worden. Half november dit jaar zijn we Studio Channel 27 in Tilburg ingedoken om een nieuwe demo op te nemen en dat was ook weer een ervaring op zich. Op het moment van dit schrijven is de demo nog niet klaar, maar ik heb offline al wel de site van de band helemaal aangepast zodat alle nieuwtjes en nummers van de demo zo online gezet kunnen worden als het zover is.
In het verlengde van de band... Ik had mezelf dit jaar met een ander muzikaal project opgezadeld, namelijk dat ik m'n drumstel eens helemaal een grote beurt zou gaan geven. De Masters MMX serie is al een custom serie, maar het kon wat mij betref na ruim tien jaar op deze set gespeeld te hebben toch nog wel wat verder gaan. Ik had voor mezelf besloten de kit te laten spuiten en na wat heen en weer bellen en mailen is dat uiteindelijk bij HZ Paint in Sleeuwijk gedaan. In totaal ben ik er ruim twee maanden mee bezig geweest, maar het resultaat mag er naar mijn idee dan ook zeker zijn.
In de sportieve sfeer is er een heleboel met me gebeurt het afgelopen jaar. Eind vorig jaar stopte ik met roken met het idee meer te gaan fietsen en in 2006 aan wat wedstrijden mee te doen. Rob (iemand die ik via het forum van mtbroutes.nl had leren kennen) had me met het Hondsrug Classic virus aangestoken door er een leuk verslag van te plaatsen. Het was in ieder geval zo leuk dat ik voor mezelf zoiets had van 'daar ga ik ook eens aan mee doen'. Daarvoor zou ik dus echt meer moeten gaan fietsen en werd het voor mij ook gelijk een extra motivatie om niet te roken. Vanaf januari dit jaar ben ik begonnen met duurtrainingen om er op die manier voor te zorgen dat ik de lange afstanden in ieder geval vol zou kunnen houden en later in het jaar kwamen daar de kracht,- en intervaltrainingen nog bij.
Het afgelopen jaar heb ik dus voor mijn doen heel veel op de fiets gezeten om te trainen en het gevolg daarvan was dat ik in juni m'n eerste wedstrijd nog helemaal niet zo gek was doorgekomen. Van de 142 startende fietsers wist ik namelijk toch nog als nummer 99 over de streep te komen. Aan de ene kant geen prestatie om over naar huis te schrijven, maar omdat het m'n eerste wedstrijd was en omdat er veel geklommen moest worden was ik voor mezelf al blij als ik bij de eerste 75% zou zitten en dat is dus gelukt. Check 11 juni 2006 in het archief voor een volledig verslag of kijk hier naar wat foto's die gemaakt zijn tijdens de wedstrijd.
Later in het jaar was het dus tijd voor de Hondsrug Classic en dat is een evenement op zich. Rob had in zijn stukje van vorig jaar in ieder geval de sfeer goed weergegeven en ook hier had ik een berekening voor de plaats waar ik het liefst zou willen eindigen. Laten we eerlijk zijn: ik ben inmiddels niet meer de jongste en heb daarnaast gewoon niet de tijd om heel veel te trainen dus een echt goede plaats zit er voor mij niet in, maar dat neemt niet weg dat ik toch een heleboel schik kan hebben en kan eindigen op een plaats die voor mij heel goed genoeg is. In de berekening had ik rekening gehouden met 1200 deelnemers waarvan de eerste 400 startnummers gereserveerd zijn voor licentiehouders en dergelijke. Als je die er af haalt hou ik 800 mountainbikers over waar ik dan wel rekening mee zou moeten houden en in die club was m'n streven om bij de eerste 400 binnen te komen. In het totaal klassement zou het dan dus om plaats 800 of hoger gaan waar ik terecht wilde komen, maar de drukte viel me ontzettend tegen in de eerste ronde. Er was zelfs een moment waar we met een hele ploeg gewoon stil stonden in het bos omdat er ergens vooraan iemand niet een klimmetje omhoog kon fietsen. Uiteindelijk startte ik de wedstrijd met nummer 992 en kwam ik als nummer 842 over de streep. Net niet binnen m'n streven dus, maar aan de andere kant heb ik het wel voor elkaar gekregen om 150 man in te halen en met die gedachte heb ik voor mezelf gewoon goed gereden. Een volledig verslag inclusief foto's is hier te vinden. Het was in ieder geval super gaaf om daar aan mee te doen.
Een ander sportief hoogtepunt was de 85 km lange rit van Scherpenheuvel in België naar Hapert in Nederland. Een rit die af en toe wel over asfalt moet gaan maar waar verder alleen maar offroad gereden werd. Een prachtige rit, maar aan het einde viel hij me toch nog tegen en uiteindelijk wist ik na ruim vier uur fietsen de kroeg in Hapert te bereiken. Meer details zijn in m'n verslag te vinden.
Een andere hobby van me is qua lichamelijke beweging een stuk minder actief en dat is de helpdesk van Virushelp Nederland. Bij de helpdesk is het aantal meldingen heel erg gedaald als logisch gevolg van het feit dat er gewoon minder virussen zijn die zich massaal verspreiden. Wel hebben we een verschuiving gezien naar andere malware als trojans en spyware en het is de aankomende tijd maar afwachten of deze verschuiving doorzet. De nieuwe Windowsversie Vista is inmiddels uit en daar zullen ongetwijfeld wel weer wat lekken in zitten die door virusschrijvers gebruikt zullen worden, dus wellicht dat we het daar wat drukker mee gaan krijgen. Afglopen jaar hebben we in ieder geval besloten om te stoppen met de maandelijkse nieuwsbrief omdat er gewoon weinig of geen nieuws te melden valt en de meldingen van nieuwe virussen hebben voor het grootste deel dan ook plaats gemaakt voor meldingen over computerbeveiliging in het algemeen.
De goede voornemens voor het aankomende jaar liggen in het verlengde van het afgelopen jaar. Zo wil ik toch proberen om helemaal voor 100% van het roken af te komen, wil ik muzikaal gezien nog wat actiever zijn en wil ik proberen om dezelfde wedstijden in het komende jaar nog eens te rijden om te kijken of er vooruitgang in zit, maar daarvoor moet er natuurlijk wel weer veel gefietst worden en of dat allemaal gaat lukken hangt voor het grootste deel van m'n werk af want laat thuis komen en trainen is gewoon geen goede combinatie.
Ik hoop in ieder geval dat de bezoekers van deze pagina het leuk vinden om al dit soort dingen te lezen en ik ga in het komende jaar dan ook gewoon door met het online zetten van allerlei dingen. Voor dit jaar zit het er in ieder geval helemaal op en rest mij nog maar één ding, namelijk om iedereen een goede jaarwisseling te wensen en natuurlijk een gezond en gelukkig 2007.
Donderdag 28 december 2006.
Vrije tijd heb je om jezelf te ontspannen, maar dit was toch wel een hele lekkere dag. Allereerst het verslag van het fietsen zoals ik het ook op het forum van mtbroutes.nl gezet heb:
Datum: 28 december 2006
Tocht: Rabo Eper bossentocht
Plaats: Epe
Afstanden: 25 en 45 km
Organisatie: TC Veluwe
Weer: Bewolkt, maar droog tijdens de tocht. Temperatuur geschat op een graad of 4.
Parcours: Hard, maar hier en daar wel natte bosgrond
Funfactor: *****
Vanmorgen om half acht zat ik al in de auto om te vertrekken naar Epe voor deze tocht want ik had daar met Rob afgesproken om rond kwart over negen bij De Lorely te zijn om in te schrijven. Regen, regen en nog eens regen kwam er naar beneden dus dat beloofde nog wat. Okee, het is natuurlijk heel rustig op de weg, maar dat het zo rustig zou zijn had ik eigenlijk niet durven dromen want ik stond om kwart voor negen al op de parkeerplaats in Epe. Hmmzzz... redelijk aan de vroege kant dus, om het maar voorzichtig uit te drukken. Maargoed, ik had nog een banaantje liggen en die heb ik eerst op m'n gemak eens opgegeten en daarna ben ik op m'n gemak de fietskleren aan gaan trekken. Toen ik daar net mee klaar was kreeg ik een sms van Rob dat hij al in het café zat dus die was ook aan de vroege kant. Snel op de fiets daar naar toe, inschrijven voor de 45 km en toen op zoek naar Rob maar die was al snel gevonden. Na een bakkie koffie was het startschot reeds gevallen voor deze tocht en besloten wij achter de meute aan te gaan rijden. In Epe waren de wegen nog wel nat maar regende het niet meer en dat is natuurlijk prettig starten.
Het eerste stukje ging over asfalt, maar al heel snel doken we het bos in. Volgens Rob ging de route net andersom als vorig jaar, maar daar had ik geen weet van omdat ik vorig naar na een paar kilometer de tocht al moest verlaten in verband met stukken aan m'n fiets. De ondergrond bestond voor het grootste deel uit harde bosgrond die hier en daar wat nat was zodat het plaatselijk best zwaar was. Ook zaten er stukjes (los) zand in en hier en daar wat asfalt van een fietspad. Aan het begin kregen we te maken met een wortelpad en het was behoorlijk stuiteren en sturen om daar lekker overheen te komen. De organisatie had hier overigens bordjes geplaatst met een waarschuwing dat het nog wel eens glad kon zijn maar toch schijnt er iemand hard onderuit zijn gegaan, tenminste volgens de site van de organisatie.
De rest van de route ging over wat bredere paden en single tracks, waar veel vlakke stukken in zaten maar ook korte klimmetjes en dat was lekker rijden. Het eerste deel van de route liep overigens niet zo lekker bij ons. Rob is nog herstellende van een operatie aan zijn been, maar na de pauze leek het of hij zichzelf opnieuw had uitgevonden en kwam de snelheid er toch lekker in.
De pauze had de organisatie goed voor elkaar. Je kon boullion en thee krijgen om te drinken en om te eten lagen er bananen en krentenbollen. Ook de bewijzering was perfect en uitgevoerd met oranje bordjes met daarop een zwarte pijl. Niet te missen dus. Alhoewel... Ik ben één keer een paar meter te ver gereden en reed toen het pad voorbij waar we in moesten, maar verder hebben we geen missers kunnen maken en nu we het toch over de organisatie hebben: er stonden in het bos veel bordjes met waarschuwingen voor kruisende openbare paden en de grotere kruisingen werden afgezet door mensen van de organisatie die hun werk perfect deden.
Na de pauze ging deze mooie route onverminderd voort en zoals al eerder geschreven konden we nu ook iets meer tempo maken. Over één ding zijn we nog niet helemaal uit: eenmaal terug bij De Lorely had ik 41.84 km op de teller staan (Rob had geen teller omdat hij niet op z'n eigen fiets reed, die stond bij de fietsenmaker) in plaats van de 45 km die de route zou moeten zijn, terwijl we (volgens ons dan) nergens verkeerd gereden zijn. Maarja, die paar kilometer heeft de pret in ieder geval niet mogen drukken en met een gemiddelde van 20.6 km/u hebben we in totaal 2 uur, 1 minuut en 52 seconden over de route gedaan en de maximale snelheid op de route kwam uit op 37.6 km/u.
Conclusie: een hele mooie route die goed is uitgezet door een heel mooi gebied met toch wel redelijk wat afwisseling en we hebben dan ook heerlijk gereden. Voor zover ik weet heeft Rob zich met z'n herstel toch ook goed kunnen vermaken en omdat we van al het gebabbel onderweg nogal dorstig geworden waren hebben we als afsluiting nog maar eens een bakkie koffie gedronken, waarna het tijd was om naar huis te gaan. Om twee uur was ik weer thuis van een mooie tocht en een hele gezellige dag waarbij de funfactor wat mij betreft echt hoog lag. Voor mensen die vrij zijn tijdens deze dagen is het wat mij betreft echt een aanrader om hier eens te gaan rijden. Het is misschien ouderwets, maar ik blijf het een mooi idee vinden dat je via internet (en in dit geval: via dit forum) mensen kunt leren kennen waar je anders het bestaan niet vanaf zou weten. Een mooie gedachte, dat zeker wel...
Voor mij was het m'n laatste toertocht dit jaar en ik wil dan ook van de gelegenheid gebruik maken om iedereen die dit leest een prettige jaarwisseling te wensen en natuurlijk een gelukkig en gezond 2007!
Een super goed begin dus van de dag en eenmaal thuis heb ik het onderhoud van de fiets gedaan, een beetje zitten klooien achter de pc, eten gekookt en 's avonds gezellig op visite. Echt een heerlijke dag waardoor ik me op één of andere manier ook echt voldaan voel. Het fietsen zit er voor dit jaar helemaal op, want ik was niet van plan om de komende dagen nog tochten te gaan rijden of te gaan trainen. Er is nog voldoende te doen in de paar dagen dat ik nog vrij ben en qua fietsen wil ik het jaar eigenlijk goed beginnen door een lange en rustige duurtraining te gaan doen. Maargoed, zover is het nog niet en het is maar afwachten wat het weer tegen die tijd doet.
Woensdag 27 december 2006.
Wat doe ik op een vrije dag? Nou in dit geval de schuur eens uitmesten en opruimen... Ik heb nogal de neiging om dingen die ik zo snel niet kwijt kan maar even in de schuur te dumpen en als dat maar lang genoeg door gaat blijft er op een gegeven moment maar een klein paadje over en dat werkt natuurlijk voor geen meter.
Vandaag dus op m'n gemak de boel eens leeg gehaald en alles op z'n plaats terug gezet. Een relatief kleine moeite met een groot resultaat, want ik heb weer een zee van ruimte en dat komt onder anderen het sleutelen aan de fiets weer ten goede omdat ik er dan gewoon makkelijk omheen kan lopen. Een productieve dag dus vandaag en morgen ga ik voor de tweede keer deze week eens lekker met de fiets het bos in. Ik zou bijna zeggen: lang leve de vrije dagen! :-)
Dinsdag 26 december 2006.
Zo... het is alweer ruim twee weken geleden dat ik eens lekker in het bos heb kunnen fietsen, maar vandaag is het er dan toch weer eens van gekomen. Hier onder een verslagje zoals ik het ook op het forum van mtbroutes.nl geplaatst heb:
Datum: 26 december 2006
Tocht: Veldfietstocht
Plaats: Schaijk
Afstanden: 30 en 40 km
Organisatie: TWC Ons Verzet
Weer: Bewolkt, grijs, temperatuur geschat op een graad of vier
Parcours: Harde bosgrond en hier en daar wat (los) zand
Tweede kerstdag zijn er bij mijn weten maar twee tochten, te weten één in Valkenswaard en één in Schaijk. Omdat de laatste voor mij het dichtste bij is kies ik eigenlijk voor deze tocht en dat bleek ook dit jaar een goede keus te zijn. Het inschrijven was tussen 09.00 en 10.00 en net even voor 09.00 stond ik in café De Postduif om in te schrijven en het was daar op dat moment een drukte van belang. Het leek wel of iedereen op hetzelfde moment wilde vertrekken, maar het stroomde allemaal toch behoorlijk door.
Eenmaal op de fiets ging de route eerst een stuk over asfalt en dat geeft je dan mooi de gelegenheid om een beetje warm te draaien. Buiten het dorp verdwenen we al snel de bosrijke omgeving in en het was echt genieten vandaag want ik denk dat zo'n beetje 90% van de paden bestond uit singletracks. Dit belemmerde het inhalen hier en daar wel en af en toe moest ik toch even van de fiets omdat iemand voor me een klimmetje niet haalde, maar daar stoorde niemand zich eigenlijk aan. Dat was overigens wel iets wat me opviel: snellere deelnemers haalden op deze route over het algemeen echt keurig in, er werd niet afgesneden en vaak werd er zelfs even geroepen aan welke kant iemand er langs kwam. Zou dit iets met de kerstgedachte te maken hebben? Ik weet het niet, maar het viel me echt op en als iedereen zich bij alle tochten zo zou gedragen zou er een stuk minder ellende zijn. Complimenten wat dat betreft voor het gros van de deelnemers aan deze tocht!
Maargoed, eenmaal in het bos ging de route dus over die singletracks en de organisatie heeft wat mij betreft echt super gebruik gemaakt van de mogelijkheden in de omgeving. Er zaten natuurlijk wel vlakke stukken in, maar ook veel korte klimmetjes met bijbehorende afdalingen en dan nog kort achter elkaar ook. De route ging voor het meerendeel over redelijk harde bosgrond die hier en daar een beetje nat was en dus was het af en toe wat zwaarder om te trappen, maar dat was in de stukken los zand ook het geval. Het was een mooie afwisseling naar mijn idee.
De route was uitgepijld met behulp van rode bordjes met een witte driehoek erop en die waren eigenlijk niet te missen. Als ondersteuning daarvan hing na een afslag een wit lint en met die combinatie was verkeerd rijden naar mijn idee echt onmogelijk. Grote kruisingen zaten niet in de route, dus verkeersregelaars waren overbodig maar wel stonden er hier en daar bordjes met de tekst 'let op' omdat je dan als fietser een ander (fiets)pad overstak. Die bordjes waren wat mij betreft meer dan voldoende want het voorkwam in ieder geval dat je zomaar zonder het in de gaten te hebben een stuk openbare weg overstak. De pauze was goed, maar niet meer dan dat... Er was keus uit een stroopwafel, een kerstkransje en nog een soort koekje en om te drinken was er thee en boullion. Niet de meest uitgebreide verzorging, maar toch voldoende om de 40 km vol te maken. Persoonlijk vond ik de organisatie en het uitpijlen van de route echt helemaal super, dus viel het kleine gebrek bij de pauze eigenlijk in het niet en we komen per slot van rekening om te fietsen en niet om te pauzeren...
Conclusie: wil je tijdens de kerstdagen eens een mooie tocht fietsen dan is de toertocht van Schaijk een echte aanrader. Mocht je nieuwsgierig zijn naar de omgeving en hier in de buurt een tocht willen rijden, kijk dan even op de kalender van de NTFU want de tochten vanuit Oss gaan in ieder geval door hetzelfde gebied. TWC Ons Verzet is als organisatie in ieder geval in staat een hele mooie tocht uit te zetten die voldoende afwisseling biedt en goed is uitgepijld.
M'n persoonlijke data: ik heb heerlijk gereden, al was het hier en daar dus een beetje file op de singletracks maar dat mocht de pret niet drukken en het was echt genieten van de route en de omgeving. Na 2 uur, 6 minuten en 41 seconden was ik weer terug bij de auto en had ik 40.49 km op de teller staan. Een gemiddelde van maar 19.1 km/u, maar ik had door de omstandigheden eigenlijk ook niet veel sneller verwacht. De hoogst gemeten snelheid op de route lag bij mij op precies 30 km/u.
Na het fietsen was het een kwestie van als een speer naar huis, de fiets ophangen in de schuur, de wielen eruit en naar de familie om daar het kerstdiner te nuttigen. Gourmetten stond op het programma en daar ben ik altijd wel voor te porren... :-). Maargoed, voor je jezelf af zit te vragen waarom de wielen uit de fiets moesten... Ik heb hier thuis geen compressor om tubeless banden te monteren en omdat er wat NoTubes spul aan de banden moest worden toegevoegd (tegen lekrijden) had ik de wielen dus maar even meegenomen. Verder onderhoud doe ik nog maar niet aan de fiets omdat er deze week nog een tocht op het programma staat en daarna neem ik de fiets wel weer eens goed onder handen.
Zondag 24 december 2006.
Voor m'n werk zit het jaar er inmiddels op en dus heb ik de laatste dagen van het jaar lekker vrij en heb ik mooi de tijd om hier in huis wat dingen af te ronden en eens lekker een paar keer op de fiets te stappen. Vanmiddag ben ik eens op m'n gemak op de fiets gestapt om een duurtraining op 80% te doen. Onder het motto 'uren maken' lekker net geen drie uur rond gefietst en het enige wat me tegenviel was de wind. Het was nogal mistig vandaag, maar eenmaal buiten bleek dat het toch nog wel wat waaide en dat kwam me op de heenweg goed uit. Ik was over de dijk vertrokken richting Brakel en vanaf daar naar Giessen om vervolgens af te buigen richting het zuiden en langs het water via Veen naar Wijk en Aalburg te rijden. Daar kreeg ik voor het eerst te maken met de wind die ik tot op dat moment alleen nog maar in de rug had gehad.
Vervolgens bij Heusden de brug over en vanaf daar heb ik een lus gemaakt richting Waalwijk om vervolgens via Drunen en Elshout weer richting Oud-Heusden te rijden daar weer de brug over te gaan. Het laatste stuk over de dijk had ik de wind pal tegen en ik kon het niet voor elkaar krijgen om m'n hartslag laag te houden en ook nog eens snelheid te maken, dus ging het tempo gewoon wat lager. Langs de Maas ben ik vervolgens richting Well gereden om vanaf daar binnendoor via Kerkwijk en Bruchem naar huis te rijden.
Alles bij elkaar een rondje van 66.59 km en dat heb ik gereden in 2 uur, 53 minuten en 54 seconden. Dat geeft een gemiddelde van slechts 22.9 km/u, maar mede daarom kwam ik toch nog redelijk fris thuis. De hoogste snelheid lag vandaag overigens op 38.6 km/u, vanwege de bruggen en stoepjes die ik voluit op gereden ben.
Zondag 17 december 2006.
Na alle commotie in de schuur van gisteren heb ik vanmorgen eerst eens lekker een beetje uitgeslapen. Na een ontbijtje en een bakkie koffie en wat surfen over het internet op zoek naar de lagerafstelling van m'n wiel ben ik op m'n gemak de schuur eens in gerommeld om daar nog eens een blik op m'n Crossmax wiel te werpen. Definitief aan gort geholpen of had ik in de haast niet goed gewerkt? Dat was de vraag die door m'n hoofd heen ging toen ik de deur open deed.
Eerst ben ik begonnen om de naaf nog eens uit elkaar te halen en de as te verwijderen, om die vervolgens met een klein beetje vet weer in elkaar te zetten. Even passen of hij nu wel in de vork ging en dat ging gewoon als vanouds. Waarom zou het ook niet gaan, want zo'n as wordt toch niet ineens langer zoals gisteren het geval leek te zijn? Maargoed, ik kreeg er allemaal weer goede hoop op en na de lagers goed te hebben afgesteld zette ik het wiel in de vork en het draaide weer als vanouds: lekker licht en (ook heel belangrijk in dit geval) het enorme geknars was ook verdwenen. Daar was het uiteindelijk allemaal om begonnen, dus ik ben al lang blij dat ik het probleem heb kunnen verhelpen zonder dat er allerlei kosten aan verbonden zijn.
Het nadeel van dit alles was wel dat ik vandaag niet op de fiets gezeten heb, maar dat mag de pret in dit geval echt niet drukken. Gisteren liep ik nog te balen omdat ik dacht dat m'n naaf naar z'n grootje was en vandaag is alles weer klaar voor een rit in de Nederlandse bossen. Dit zal waarschijnlijk pas met kerst zijn, want dan is er weer de jaarlijkse toch in Schaijk en ook in de week tussen kerst en de jaarwisseling zijn er nog wat tochten, maar of ik tijd heb om daar aan mee te doen moet nog blijken. In die dagen moet het jaar nog even werkend worden afgesloten, maar hoe dat allemaal af gaat lopen is op dit moment nog niet te zeggen omdat ik nog geen contact heb gehad met de planning.
Zaterdag 16 december 2006.
Vandaag zowel een goede als een slechte dag gehad... Het goede deel begon 's morgens eigenlijk al door eens lekker een beetje uit te slapen en daarna heb ik een nieuw speeltje opgehaald. Ik had een andere externe harddisk besteld omdat m'n oude eigenlijk net niet genoeg ruimte had om nog goed back-ups te kunnen maken en die was dus vandaag binnen gekomen. Het gaat dus om een externe harddisk die zowel via usb als via een firewire aansluiting kan werken en een capaciteit heeft van zo'n 300 gigabyte en daar kan ik echt weer jaren mee vooruit voordat die een keer vol is. Het ding werkt perfect overigens en is via die firewire aansluiting lekker snel, dus de eerste indruk is in ieder geval goed.
Van m'n oude externe harddisk heb ik de data overgezet naar de nieuwe en daar staat nu een image op van de drive met Windows en de programma's. Op die manier is opnieuw installeren een koud kunstje, want na het formatteren hoef ik dan alleen maar de complete image terug te zetten en alles werkt weer. Tenminste... dat is de theorie en hopelijk hoef ik het in de praktijk voorlopig niet te testen...
Het slechte deel van de dag was het eind van de middag waar ik er ineens achter kwam dat ik de Crossmax wielen nog even in de mtb moest zetten en in die tijd ook nog eten moest koken om op tijd weer de deur uit te gaan. Misschien is het een combinatie geweest van haast, maar tijdens het monteren van het voorwiel hoorde ik een enorm geknars bij de naaf. Dit zou duiden op vuil wat er tussen zit en dat kan natuurlijk niet blijven zitten want dan zal het alleen maar schade veroorzaken. Ik besloot dus de boel maar even snel open te maken en te kijken of ik het schoon kon krijgen zodat het vreselijke geknars weg was en dat open maken ging met een beetje kijken, passen en meten nog wel, maar het dicht maken werd een heel ander verhaal.
Het komt er op neer dat het wiel op dit moment nog steeds open ligt omdat ik de lagerspeling niet goed kon krijgen. Zonder het wiel in de fiets draait het wiel perfect, maar zodra ik het met de snelspanner in de vork zet is het net of het lager nog vaster gedrukt wordt waardoor het wiel een stuk moeilijker draait. Niet goed dus, want dat veroorzaakt dan weer abnormale slijtage aan het lager. Iets losser zetten leek ook al geen goede optie, want dan ging de naaf weer niet goed in de vork omdat het leek dat hij dan te breed was. Waar het nou precies aan ligt weet ik niet, maar ik weet wel dat ik morgen nog wel even in de schuur aan het sleutelen zal zijn om het één en ander weer goed in elkaar te krijgen. Een ritje in het bos zit er dus niet in, maar als ik het nog redelijk vlot voor elkaar kan krijgen ga ik zeker nog wel een duurtraining op de weg doen.
Maargoed, wel balen dus dat dit juist aan het eind van de middag moest gebeuren maar het is niet anders. In het slechtste geval breng ik het wiel maar naar de fietsenmaker zodat ze daar eens kunnen kijken wat ik nou fout heb gedaan. Misschien is het een kleinigheidje maar het is natuurlijk ook mogelijk dat ik in m'n enthousiasme iets helemaal verkloot heb. Meer info volgt nog wel.
Vrijdag 15 december 2006.
Vandaag was ik in de gelegenheid om weer eens een rondje over de weg te gaan doen. Ook al was het bij vertrek al aardig donker aan het worden, toch besloot ik er een leuke duurtraining (hartslag maximaal 80%) van te maken door de Bommelerwaard eens helemaal rond te rijden over de dijken. Maargoed, daar kwam ik al redelijk snel van terug. Het eerste stuk ging nog wel omdat er nog een klein beetje licht was, maar later was het echt pikkedonker en toen kon ik maar amper zien waar ik reed op de dijk. Ik besloot het plan dus maar aan te passen en de wegen op te zoeken die verlicht waren om op die manier toch nog lekker te kunnen fietsen, maar onderweg bleek dat in grote delen de straatverlichting niet werkte en daarnaast liggen de fietspaden op veel plaatsen net iets lager dan de normale wegen en dan mag je raden wat je nog ziet als een auto je (ook nog vaak met groot licht aan) tegemoet komt rijden...
Bitter weinig, kan ik melden en op sommige momenten moest ik zelfs even stil gaan staan omdat ik het fietspad in het donker met die felle lichten tegen niet eens meer zag. Wat dat betreft was het dus af en toe echt niet leuk, maar qua gevoel was het wel lekker fietsen en ik ben wat dat betreft wel blij dat ik toch nog even gegaan ben. Qua 'duurtraining' is het er overigens niet echt van gekomen omdat ik op een gegeven moment maar langs een provinciale weg naar huis gefietst ben. Dit leek me op dat moment toch de meest veilige oplossing.
Eenmaal thuis bleek dat ik in 1 uur, 48 minuten en 55 seconden 45.32 km gereden had. Dat geeft een gemiddelde van 24.9 km/u en de maximale snelheid lag vandaag op 37.1 km/u. Morgen de Crossmax wielen er weer in en zondag weer lekker een rondje door de bagger verwacht ik. Morgen zal het een groot deel van de dag regenen, maar zondag schijnt toch weer een droge dag te worden dus ga ik het er maar weer eens van nemen... :-).
Zondag 10 december 2006.
Eindelijk was ik vandaag weer eens in de gelegenheid om een tochtje te gaan rijden en omdat het weer eindelijk weer eens echt lekker was en er een mooie tocht in de omgeving van Malden gereden werd kon ik die toch eigenlijk niet links laten liggen. Vanwege een feestje gisteren had ik voor deze keer besloten eens laat te starten, want dat beetje extra nachtrust kon ik goed gebruiken. Om half tien was ik dus pas in Malden en na het inschrijven en het ophalen van de fiets bij de auto kon ik net even voor tien uur vertrekken.
Normaal gesproken gaat deze tocht ook door het Duitse Reichswald, maar omdat daar maar één keer per jaar vergunning voor wordt gegeven was er dit keer gekozen voor een alternatieve route en dat hadden ze perfect voor elkaar. Al vrij snel kwamen er de klimmetjes waar deze omgeving zo bekend van is en de eerste ging nog best, maar bij de tweede sloeg de verzuring in m'n benen keihard toe. Achteraf denk ik dat ik gewoon te enthousiast begonnen ben en ik ben nu eenmaal geen explosieve starter, dus eigenlijk had ik beter moeten weten. Maargoed, relatief rustig aan gedaan daarna om op die manier te proberen alles weer wat te laten herstellen en dat lukte op zich wel aardig. Na anderhalf uur fietsen voelden m'n benen weer goed aan, maar toen had ik inmiddels al besloten om de korte route te doen om op die manier te voorkomen dat het laatste stuk me toch nog op zou breken.
Het was in ieder geval lekker fietsen door de modder, want ook al was het op een enkele bui na de afgelopen twee dagen droog geweest, toch was er in de afgelopen week echt heel veel regen gevallen en dat was dus te merken aan het parcour. Er waren gelukkig maar een paar plaatsen waar je met je wielen echt een eind de modder in zakte, maar verder was het met eem beetje glibberen en glijden toch best wel goed te doen.
Uiteindelijk kwam ik terug bij de auto met 35.02 km op de teller en dat in een tijd van 1 uur, 57 minuten en 45 seconden. Alles bij elkaar geeft dat een gemiddelde van slechts 17.8 km/u, maar gezien de verzuring aan het begin van de route is dit niet eens zo heel erg gek. De hoogste snelheid op de route kwam vandaag uit op 41.7 km/u.
|
|
|
| 
