logo harre

Home
Blog
Breaking News
Xtra
Muziek
Drums
Bands
Werk
P. Daemen BV
AWS
Scania
Boom verwijderen?
Harre's Tree Removal
Algemeen
Video's
Links
Contact
Contact


Harre op Facebook

Harre op Youtube

logo breaking news


Maandag 31 december 2007.
De offroadtraining van gisteren, daar kan ik heel kort over zijn... Eigenlijk had ik er heel veel zin in om eens lekker door de bossen te gaan rijden, dus was ik naar Drunen gegaan om daar de vaste route te rijden maar door veel te weinig slaap, verkeerde dingen die ik van te voren gegeten had en omdat ik veel te enthousiast van start ging verliep het allemaal niet zoals ik had gehoopt. Binnen de eerste kilometers van de route zitten een paar korte maar venijnige klimmetjes en eigenlijk moet ik er voor mezelf op letten dat ik die niet te snel wil nemen. Ik ben van nature geen typje wat net uit z'n bed kan komen en dan gelijk voluit kan gaan fietsen, dus een rustige warm-up is zeker op de vroege morgen heel belangrijk. Maargoed, in m'n enthousiasme dat ik weer eens lekker in de duinen was reed ik eigenlijk veel te snel tegen de eerste klim op, om vervolgens bij de tweede hetzelfde te doen en toen was het al te laat. M'n benen liepen helemaal vol en verzuurden tot en met... M'n hartslag was veel te hoog voor de duur dat ik aan het fietsen was en het zou daarna allemaal niet veel beter gaan. Ik had nog de hoop dat ik nog wat op zou knappen door gewoon rustig aan door te rijden, maar dat bleek niet het geval en na de eerste klim in het tweede lus besloot ik om via de weg terug naar de auto te rijden.

Al met al stond ik met 18.72 km op de teller alweer terug bij de auto en ondanks dat ik maar 1 uur en 48 seconden bezig was geweest voelde ik me compleet gesloopt. Het gemiddelde kwam inclusief het deel over de weg uit op slechts 18.4 km/u en de hoogste snelheid kwam uit op 30.5 km/u. Jammer op deze manier, maar aan de andere kant is het wel een goede leerschool voor mezelf. Ik heb het namelijk al vaker gehad dat ik de avond van te voren gewoon te zwaar gegeten had en bij een flinke inspanning daarna kan m'n lijf dat op één of andere manier gewoon moeilijk verdragen. Doe daar dan nog een paar dagen veel te weinig slaap bij en dan schiet het natuurlijk in de voorbereiding al niet op. Maargoed, daar kan ik dan mooi in het nieuwe jaar op gaan letten.

Trouwens, nu ik het toch over het nieuwe jaar heb... Bij het begin van een nieuw jaar hoort eigenlijk wel een terugblik op het oude jaar dus bij deze:

Jaaroverzicht 2007

Het jaar 2007 stond bij mij vol met tegenstrijdigheden eigenlijk. Tegenstrijdigheden omdat er een stel extreem leuke dingen waren en ook een stel dingen die je als mens eigenlijk liever niet mee zou willen maken, maar waar je uiteindelijk toch doorheen komt. Maargoed, laat ik de dingen eens een beetje opsplitsen...

Muzikaal:
Het muzikale deel van het jaar is zo'n onderdeel met extremen erin. Eind vorig jaar doken we met Rockband Kalamazoo de studio in om een nieuwe demo op te nemen, maar verder zou er met de band eigenlijk weinig gebeuren. De demo was aan het begin van het jaar klaar, maar Stefan vertrok voor zijn sabatical naar de regio van Laos, Cambodja, Vietnam en Thailand en die zou pas in de loop van 2007 terug komen. De overige leden gingen wel een beetje verder in die tijd om toch maar bezig te blijven en nieuwe nummers in te studeren, maar ongeveer na het eerste kwartaal van dit jaar besloot Willemien de band te verlaten terwijl Arie haar voorbeeld halverwege het jaar zou volgen.

Het was niet leuk, maar toegegeven: zonder zangeres konden we verder maar zonder bassist natuurlijk niet. Na het besluit van Arie om te stoppen hebben Aart, Stefan en ik overleg gehad over hoe het nou verder moest en we besloten de band toch een nieuw leven in te blazen door op zoek te gaan naar een nieuwe bassist/zanger (m/v). Dat dit een super keuze was zou uiteindelijk blijken, want na wat advertenties geplaatst te hebben konden we diverse mensen op auditie laten komen en uiteindelijk is daar onze huidig bassist Gijs uit gekomen. Een kerel die lekker kan bassen, lekker kan zingen en daarnaast lekker enthousiast is in het opbouwen van een (nieuw) repertoire voor de band. Kortom: alles is wat dat betreft weer op z'n pootjes terecht gekomen en we zijn op dit moment bijna zo ver dat we weer een avondvullend programma kunnen gaan brengen, dus wordt het hoog tijd dat we weer eens op pad gaan met het hele spul. Buiten Rockband Kalamazoo om heb ik nog wat opnames gemaakt in de studio om wat te experimenteren. Dat is op zich allemaal wel aardig gelukt en weer een reden om redelijk trots te zijn op mezelf :-)

Over die MMX gesproken: nadat ik vorig jaar de kit helemaal opnieuw custom heb laten spuiten was het dit jaar tijd voor wat nieuwe upgrades. Het zwarte rechte rack werd vervangen door een aluminium kleurig gebogen rack, de Pearl bassdrum twin werd vervangen door een twin versie van de Iron Cobra van Tama en eind dit jaar verving ik m'n stalen free floating Pearl snaredrum door de Louie Bellson Custom van Remo. Een snaredrum waar ik heel wijs mee ben omdat hij aan de ene kant een heel warm geluid geeft en aan de andere kant toch heel scherp klinkt. Met de die cast hoops erop is het echt een super snare naar mijn idee en hier moet ik toch een tijdje mee vooruit kunnen. Een compleet overzicht van de kit is voor geïnsteresseerden hier te vinden. Verder ben ik dit jaar definitief afgestapt van het gebruik van Pro Mark stokken en overgestapt naar het merk Balbex. Van Nick kreeg ik wat setjes om te testen en die dingen liggen wel zo lekker in de hand... Ze zijn licht qua gewicht maar toch duurzaam, de balans is goed, ze klinken lekker en daarnaast zijn ze nog een stuk goedkoper ook! Nouja, met al die voordelen... I rest my case... :-)

Verder ben ik dit jaar voor het eerst actief geweest als vrijwilliger bij het Parkfeest in Oosterhout. Een festival wat geheel op vrijwilligers draait en ik vond het zo'n leuke ervaring dat ik al snel besloten had volgend jaar ook weer mee te doen. Tenminste, als dat bij de organisatie ook nog uit komt. Het is hard werken, maar aan de andere kant maakt het team en het contact met de diverse bands het voor mij echt de moeite waard. Een compleet overzicht met wat foto's is hier te vinden.

Virushelp Nederland:
De tijd dat virussen zich via e-mail verspreiden lijkt totaal achter ons te liggen, want inmiddels is er al jaren geen virus meer op het internet verschenen wat zich massaal op deze manier zou gaan verspreiden. Wel merken Wim en ik nog steeds de verschuiving van de verspreiding via e-mail naar de verspreiding via websites en virusschrijvers proberen dan veelal hun code op het systeem van een bezoeker te krijgen door gebruik te maken van fouten in de beveiling van het systeem. De code wordt dan automatisch gedownload en geïnstalleerd en dan zit je als bezoeker van een 'foute' site dus ineens met een geïnfecteerd systeem zonder dat je er wat van merkt. Daarnaast komen de hijackers nog steeds veel voor en dat zijn bestanden die er voor zorgen dat je startpagina wordt aangepast en deze is dan ook niet zomaar meer te veranderen.

Door deze nieuwe technieken is het aan de dag van vandaag moeilijker voor ons om een oplossing te vinden voor een bepaald probleem, maar we krijgen het nog steeds voor elkaar om verreweg de meeste problemen in één keer op te lossen en dat doen we nu al sinds 2002 helemaal gratis voor alle particulieren die zich met een probleem bij ons aanmelden. Het jaar 2007 was dus ook het jaar van ons eerste lustrum!

Eind 2007 kwam er echter weer een boel leven in de brouwerij door een mail die zich redelijk massaal ging verspreiden vanaf geïnfecteerde systemen. In de mail stond een link en door daar op te klikken werd het systeem geïnfecteerd en verspreidde het virus zich vervolgens naar adressen uit het adressenboek. Van dit virus kregen we zoveel meldingen binnen dat we besloten om er een extra pagina voor te maken en dat hebben we geweten... Hoewel een besmetting dus eenvoudig was te voorkomen door niet op de link te klikken deden veel mensen dat toch en de logbestanden werden massaal naar ons opgestuurd voor analyse. Op deze manier hebben we Virushelp toch weer even goed op de kaart kunnen zetten in een relatief rustige tijd, dus dat is altijd goed.

Naast het feit dat het gewoon een leuke hobby voor me is en dat het leuk is om mensen van een probleem af te helpen waar ze zelf niet uit komen is de samenwerking met Wim wat mij betreft helemaal top. Het is iemand waarvan ik zonder het internet het bestaan niet van zou weten, maar door de jaren heen hebben we elkaar op een goede manier leren kennen en vormen we in alle omstandigheden een hecht team. Niet alleen voor Virushelp, maar ook op het persoonlijk vlak. Kijk gerust eens wat rond op de site van Virushelp Nederland.

Mountainbiken:
Het seizoen begon ronduit slecht voor me, want door wat persoonlijke omstandigheden kon ik me er niet toe zetten om op de fiets te klimmen. Iets wat uiteindelijk zou resulteren in zo'n 3000 niet gereden kilometers en dat heeft natuurlijk z'n invloed op de lichamelijke conditie. Daarnaast kon ik het roken dit jaar maar moeilijk weerstaan. Iets waar ik aan de ene kant van baal omdat het in het vorige jaar juist zo goed ging, maar aan de andere kant wil ik niet de niet-roker met een boel stress zijn dus nu alles een heel eind achter de rug is zal ik dit jaar wel weer een dappere poging ondernemen om er helemaal vanaf te komen.

Al met al dus weinig echt kunnen trainen, maar wel wat leuke dingen gedaan naast de normale rondjes op de weg, de diverse toertochten en vaste routes mountainbike routes in Nederland. Eén ervan is bijvoorbeeld de 'prikkersmeeting'. De naam is vanwege het feit dat het bezoekers zijn van het prikbord van de mountainbike pagina die ergens in Nederland afspreken om daar een route te gaan rijden. Het is een leuke club mensen die op deze manier bij elkaar komen om gewoon gezellig een stuk te gaan rijden. Ontspanning door inspanning...

Verder natuurlijk de Hondsrug Classic, het evenement waar ik vorig jaar voor het eerst aan mee deed en wat gewoon vreselijk leuk is om aan mee te doen. Niet alleen vanwege de (sportieve) sfeer, maar ook vanwege het feit dat ik daar samen met Rob aan mee doe en dat is iemand die ik heb leren kennen via een mountainbike forum. Rob doet al langer mee met de Hondsrug Classic en wist mij dus vorig jaar ook te besmetten met dit virus. M'n klassering van dit jaar was beter dan die van vorig jaar, dus voor het komende jaar zou het mooi zijn als er ook weer wat verbetering in zou zitten. Maarja, als je dan kijkt hoe de trainingen afgelopen jaar verlopen zijn dan kan het haast niet anders of het gaat volgend jaar beter. Een impressie van de Hondsrug Classic 2007 is hier te vinden.

Algemeen:
Naast wat persoonlijk gedoe aan het begin van het jaar hadden we dit jaar binnen de familie ook weer eens een begrafenis. Een oom van me overleed aan de gevolgen van kanker waar hij al een paar jaar mee in gevecht was. Dat we dit alweer van dichtbij mee moesten maken bracht veel herinneringen naar boven. Slechte herinneringen maar ook goede, hoe vreemd het dan ook misschien mag klinken. Buiten dit korte persoonlijke stukje wil ik verder eigenlijk niet zo veel kwijt op deze pagina. Mensen vragen me soms wel eens waarom ik er geen echt persoonlijke dingen op zet, maar het woord 'persoonlijk' zegt wat mij betreft hier genoeg.

In februari 1995 hadden we hier in de buurt te maken met extreem hoog water. Zo extreem zelfs dat werd overgegaan tot een evacuatie van het hele gebied en dit jaar hadden we ook weer eens wat: een Apache gevechtshelikopter vloog tegen een hoogspanningsmast waardoor grote delen van de Betuwe en de Bommelerwaard zonder stroom kwamen te zitten. Een vreemde gewaarwording als het ineens ECHT donker is omdat er gewoon geen één lampje meer aan is, al is het verder voor mij persoonlijk nog wel meegevallen. Op woensdagavond viel rond 19.00 uur de stroom uit en pas op vrijdagavond rond 20.00 uur deed alles hier in huis het weer. Over het hele gebeuren heb ik een aparte pagina gemaakt met wat informatie.

Elke keer zo rond de jaarwisseling hoop je dat het komende jaar beter zal zijn dan het vorige en op bepaalde vlakken hoop ik ook echt dat dit zo zal zijn, maar aan de andere kant heeft 2007 dus ook mooie momenten gebracht en heb ik een aantal mensen leren kennen die hun gewicht in goud waard zijn. Soms heb ik wel eens het idee dat mensen in z'n algemeenheid heel makkelijk zeggen dat ze 'vrienden' hebben maar ik zet daarbij soms wel eens m'n vraagtekens. Ik mag mezelf in ieder geval gelukkig prijzen dat ik een familie en een paar echte vrienden om me heen heb die me ook in het komende jaar weer zullen steunen in alles wat ik doe, ongeacht wat het is en hoe eigenwijs ik soms kan zijn...

Langs deze weg wil ik in ieder geval iedereen die dit leest een bijzonder gelukkig en gezond 2008 toewensen. Laten we er iets moois van maken met z'n allen...

Vrijdag 28 december 2007.
Gisteren op een ander bed uit geweest en geslaagd ook nog. Tenminste, ander bed... Dat klinkt ook weer zo drastisch, want alleen het bovenste gedeelte met de waterzak wordt vervangen. Gebleken is dat door het verwarmingselement de kunststof waterzak gewoon langzaam gaat uitdrogen en dan ontstaan er lekkages. Maarja, als niemand me ooit verteld heeft dat je dat ding één keer in de zoveel tijd even in moet onderhouden met een middeltje waardoor hij veel langer mee kan... Jammer dus, maar vanaf week drie in het nieuwe jaar hoef ik als het goed is voorlopig niet meer bang te zijn voor lekkages. 's Avonds maar eens gezellig uit eten geweest en dat maakte m'n dag weer een heel eind goed.

Vanmorgen redelijk op tijd m'n bedje uit om een rustige duurtraining te gaan doen, maar wat waaide het toch! De wind uit het zuiden had ik eigenlijk de hele tijd schuin tegen of helemaal tegen tijdens m'n rondje over de dijken, dus echt lekker doorrijden wilde niet lukken op een lage hartslag maar het was wel heeeeeel erg lekker! Even na tienen kwam de zon er zelfs lekker bij en was het op de wind na heel aangenaam om rond te rijden. Tijdens het fietsen kreeg ik trouwens een telefoontje dat m'n nieuwe mobiele telefoon binnen is, dus die moet ik één dezer dagen ook eens op gaan halen en gaan regelen dat m'n abonnement veranderd wordt. Goed nieuws dus tijdens een lekker tochtje.

Maargoed, de uiteindelijke gegevens zijn niet echt om over naar huis te schrijven want door de wind kon er dus niet echt lekker op snelheid gereden worden. Na 2 uur, 21 minuten en 42 seconden was ik weer thuis en had ik slechts 45.21 km gereden. Dat geeft een gemiddelde van maar 19.1 km/u maarja... het was lekker en je kunt nu eenmaal niet alles hebben. De hoogste gemeten snelheid komt van een klein stukje waar ik de wind dan wel even precies in de rug had en die kwam vandaag uit op 32.3 km/u.

Woensdag 26 december 2007.
Hoezo vandaag leuke dingen doen???? Eerst even wat frustraties kwijt, want m'n bedje lekt weer eens een keer. Ik heb m'n waterbed inmiddels een jaar of acht à negen maar ik heb het idee dat de seals steeds minder goed worden. De laatste jaren komt het in ieder geval steeds vaker voor dat er een klein lekje in zit en ook al is het maar klein: het water loopt er op het gemakje toch uit. Inmiddels heb ik het lek van deze keer al gevonden en gerepareerd, dus is het een kwestie van de lijm goed laten harden en het beddengoed drogen en vanavond gewoon maar weer lekker gaan slapen. Maarja, ik ga dus morgen toch eens even informeren of dit normaal is en misschien neem ik dan gelijk wel zo'n nieuwe waterzak mee want elke keer in een plas water wakker worden... *zucht*

Ik had het gisteren ook al geschreven, maar omdat de meldingen eigenlijk gewoon doorgaan bij de helpdesk zet ik het er vandaag nog maar een keer bij: sinds eind vorige weer verspreidt een trojan zich via e-mail en de mail heeft als onderwerp 'Essa voce precisa VER'. Je kunt deze mail zonder problemen openen, maar klik in géén geval op de links die in de mail staan. De trojan wordt dan automatisch gedownload en geïnstalleerd op het systeem, waarna deze zich via e-mail verder zal verspreiden naar alle contacten in je adressenboek. Het vervelende is dat een aantal virusscanners deze trojan nog niet herkennen en als ze hem wel kennen kunnen ze hem niet verwijderen.

Het probleem is op zich redelijk makkelijk op te lossen, maar wat de trojan op een geïnfecteerd systeem exact doet is op dit moment nog niet duidelijk. Vermoedelijk worden wachtwoorden en dergelijke opgeslagen, maar dat zijn maar geruchten die de ronde doen en die kan ik niet bevestigen. Mocht je zelf in de problemen zijn gekomen door deze trojan of iemand kennen die het probleem heeft: ga dan naar deze pagina (edit: link verwijderd) en daar staat de info die op dit moment bekend is, samen met een oplossing.

Update: in de loop van de middag ben ik toch nog maar even op de fiets gesprongen om op m'n gemakje even rond te rijden. Na 1 uur, 33 minuten en 36 seconden was ik weer thuis en had ik met een gemiddelde van 21.6 km/u 33.36 km gereden. De maximum snelheid kwam vandaag uit op 29.3 km/u. Niks hard rijden dus, gewoon lekker op het gemakje trappen en uit nieuwsgierigheid was ik nog even bij de hoogspanningsmasten die vorige week kapot gegaan zijn (info) wezen kijken, maar daar is eigenlijk niets meer te zien. Goed, de masten zijn nog steeds kapot en er is een noodvoorziening, maar dat zijn gewoon een paar palen aan de binnenkant van de dijk waar nu de kabels in hangen. Het definitieve herstel zal uitgevoerd worden als het water weer laag is, dus tot die tijd zingen we het op deze manier vast wel uit.

Dinsdag 25 december 2007.
Vandaag is het de eerste kerstdag en hebben we de traditie in ere gehouden om met de familie bij elkaar te kruipen en een hapje te eten. Gezellig, maar waar ik het over wil hebben is eigenlijk gisteren want toen hebben we sinds een week of vier weer eens een repetitie met de band gehad en kon ik dus mooi m'n nieuwe snaredrum eens goed uittesten.

We begonnen goed, want ik was mooi op tijd om de spullen in de oefenruimte aan de kant te zetten en m'n eigen spullen op te bouwen. Precies op het moment dat ik klaar was kwamen Aart en Gijs aan en hadden zij dus ook mooi de ruimte. Perfecte planning... Tijdens de koffie hebben we wat lijsten met nummers doorgenomen om op die manier een selectie te maken welke we wel en natuurlijk welke nummers we niet gaan doen. Het schoot lekker op, want we waren er eigenlijk zo doorheen en nu hebben we dus in ieder geval een lijst met nummers waar we definitief mee aan de slag kunnen. Het gaat om een lijst van ruim 50 nummers, dus als we die allemaal erin gestampt hebben kunnen we echt weer overal naar toe. Het repeteren was leuk maar verliep hier en daar wat moeizaam, dus wellicht is het toch zaak om er wat meer regelmaat in te krijgen.

Na de repetitie heb ik in m'n uppie nog een tijdje zitten rammelen en ik moet zeggen dat de Remo snare een hele goede keus is geweest. Hij klikt mooi vol, maar toch ook lekker scherp en hierin kun je best veel nuances aanbrengen door precies in het midden of net daarbuiten te slaan. Ik ben er in ieder geval waanzinnig blij mee en kijk nu alweer uit naar de volgende repetitie.

Eenmaal thuis ben ik de Kalamazoo site een beetje gaan updaten en heb de verhaaltjes op de persoonlijke pagina's vervangen door een vragenlijst. Een bezoeker kan dan simpel een vraag selecteren en door op de knop te klikken komt het antwoord tevoorschijn. Het is weer eens wat anders dan anders en ook de optie om bandleden persoonlijk te kunnen mailen is inmiddels actief. Het zal uiteraard niet storm lopen, maar het is meer voor het idee dus zal het met de hoeveelheid mail vast wel meevallen.

Eind vorige week heb ik ook nog een nieuwe pagina voor Virushelp in elkaar gezet in verband met een virus wat zich redelijk massaal aan het verspreiden is op dit moment. Mensen weten dan waar het vandaan komt en kunnen zonder zich eerst aan te melden bij de helpdesk al aan de slag om het probleem op te lossen. Tot vandaag toe werkt die goed, want er zijn toch al best wel een aantal meldingen op deze manier rechtstreeks binnen gekomen en uit de logbestanden bleek bij allemaal dat het probleem verholpen was. Hierdoor is het beantwoorden van zo'n mail het enige wat we hoeven doen en dat scheelt natuurlijk best wel wat werk.

Eerst nog maar eens genieten van een lekkere vrije avond en morgen ga ik weer verder met leuke dingen doen... :-)

Vrijdag 21 december 2007.
Een heftige week met daarin een begrafenis, maar toch met een goed einde van de week. Vandaag was ik spontaan vrij omdat er vandaag niks te rijden was in Oosterhout en omdat m'n auto voor een grote beurt en APK keuring naar Maasbree moest heb ik die vandaag maar gebracht. In overleg met m'n werkgever kan ik hem begin volgend jaar (wat klinkt dat hè?) weer ophalen, dus ben ik anderhalve week vrij en dat bevalt me nu al goed. Eigenlijk was ik van plan om vandaag op de fiets terug te komen van Maasbree, maar vanwege wat problemen met m'n fiets moest ik daar vanaf zien en ben ik uiteindelijk met de trein naar huis gekomen.

De eerste dag van m'n vakantie ben ik dus lekker ontspannen begonnen, want rond de middag was ik weer thuis en na wat sleutelen aan m'n fiets werkt alles weer naar behoren en ben ik maar eens lekker met een bakkie koffie achter de pc gekropen. Een kerst/nieuwjaarsgroet op de site van de band gezet, een beetje mailen en wat forums bekijken, een update maken voor het item 'drums' in de categorie Muziek vanwege de nieuwe aankopen van het afgelopen jaar en al dat soort dingen meer. Een goed begin is het halve werk, dus het komt vast goed de komende dagen. Uitrusten en ontspanning zijn de twee dingen waar ik me de komende tijd eens mee bezig ga houden. Er staan best wel wat leuke dingen op het programma, maar daarover uiteraard later meer...

Vrijdag 14 december 2007.
Afgelopen woensdagavond 12 december vloog rond 19.00 uur een Apache gevechtshelikopter tegen een hoogspanningsmast waardoor de Bommelerwaard en een deel van de Betuwe zonder stroom kwam te zitten. Het ging om zo'n 55.000 huishoudens (rond de 100.000 bewoners) die hierdoor compleet afgesloten werden van de buitenwereld en ineens werd pijnlijk duidelijk hoe afhankelijk veel mensen en bedrijven zijn van electriciteit. Een simpel voorbeeld van een centrale verwarming bijvoorbeeld die niet meer werkt, computers die niet meer werken, koel,- en vriesinstallaties die uitvallen, mobiele telefoon netwerken die plat gaan enzovoort. Normaal gesproken is een stroomstoring redelijk snel verholpen, maar in dit geval zouden we er mee blijven zitten tot vrijdagavond 14 december. Toen werd na veel tegenstrijdige berichten uiteindelijk iedereen toch weer op het electriciteitsnet aangesloten.





Voor mij persoonlijk is het allemaal nog wel meegevallen, want ondanks de kou van de afgelopen dagen heb ik het hier in huis goed warm kunnen houden en heb normaal kunnen douchen en eten. Ik heb immers geen centrale verwarming maar een gaskachel, terwijl het warme water van een geiser uit de keuken komt en koken doe ik ook op gas. Het was dus eigenlijk niet meer dan 'vervelend' want normaal gesproken kom je thuis, knip je wat schakelaars om en je hebt licht in huis maar in dit geval was ik gewoon tien minuten tot een kwartier bezig om het huis verlicht te krijgen. Daarnaast is 'even een bakkie koffie zetten' ook iets wat niet lukt omdat het op de ouderwetse manier moet: kokend water gewoon handmatig opgieten. En zo zijn er wel meer van die kleine dingen zoals het gebruik van een pc wat niet kan, m'n waterbed wat natuurlijk driftig af stond te koelen maar het zijn allemaal dingen waar je jezelf redelijk makkelijk overheen kunt zetten of het op kunt lossen.





Een ander verhaal was het natuurlijk voor ouderen en voor mensen met jonge kinderen, want die zijn nu eenmaal minder flexibel dan ik in m'n uppie. Zo bleken er bijvoorbeeld verzorgingstehuizen die totaal geen noodstroomvoorziening hadden en daar kwamen de oudjes toch in de kou te zitten. In de loop van de eerste dag werden deze huizen natuurlijk voorzien van een aggregaat om op die manier de boel van stroom te voorzien, maartoch... Zeker bij dat soort instellingen zouden ze naar mijn idee eigenlijk gelijk over moeten kunnen schakelen op een noodvoorziening bij dit soort calamiteiten. Voor mensen met jonge kinderen zal het ook best wel wat problemen gegeven hebben, want waar haal je eten vandaan als je niet kunt koken? Hoe hou je de kids bezig als bijna alles wat ze normaal gesproken doen te maken heeft met electriciteit? Hoe ga je hun kleren wassen en drogen als je geen stroom en dus ook geen verwarming hebt? Veel mensen zochten dan ook onderdak bij familie/vrienden/bekenden, al was het maar tijdelijk om even de was te doen.





Gelijk merk je overigens dat de discussie er weer is over het laagvliegen... Het zou gevaarlijk zijn en weet ik wat allemaal nog meer... Op zich zit daar wel een kern van waarheid in. Natuurlijk brengt het laag vliegen risico's met zich mee, maar daarom is het ook de bedoeling dat dit geoefend wordt. De Bommelerwaard is al zo lang ik me kan heugen een laagvlieg gebied en we kunnen wel dapper gaan protesteren dat we dit niet willen, maar dan zullen die mannen toch ergens anders gaan oefenen en is het dus alleen een verplaatsing van het probleem. De krijgsmacht is er om ons in geval van nood te helpen en ik vind dat ze daarvoor ook moeten kunnen trainen, dus het probleem van dat laagvliegen zie ik eigenlijk persoonlijk niet zo erg. Vanuit de regering zijn er ook diverse mensen geweest die verteld hebben dat ze met ons als 'slachtoffers' mee leefden en ook de huidige minister van Defensie (Eimert van Middelkoop) heeft zijn excuses aangeboden voor hetgeen er voorgevallen is. Natuurlijk is het de verantwoording van het ministerie dat er iets mis is gegaan, maar aan de andere kant wordt er ook probleemloos personeel en materieel ingezet om het bestaande probleem zo snel mogelijk te verhelpen. In verband met de hoge waterstand was het moeilijk de masten te bereiken en een ploeg van de genie heeft middels het aanleggen van een ponton bijgedragen aan de snelle oplossing.



Maargoed, we zijn dus met z'n allen de afgelopen dagen weer door gekomen en ook al had het een bepaalde charme, toch hoop ik dat we dit niet zomaar weer mee maken. Als aanvulling plaats ik het onderstaande artikel van van de website van Trouw afkomstig is:



Incident laat kwetsbaarheid van het Nederlandse elektriciteitsnet zien
Onno Havermans

Twee jaar na Haaksbergen is opnieuw een hoogspanningslijn langdurig uitgeschakeld, nu in Rivierenland. Toeval, maar geen pure pech... "Dat een helikopter tegen een elektriciteitslijn vliegt, verzin je niet", zegt woordvoerder Sjoerd Marbus van Energiened, de federatie van Nederlandse energiebedrijven. "We zijn ingesteld op wat er fout kan gaan. Meestal wordt een storing in een hoogspanningslijn binnen het uur opgelost."

Maar in Rivierenland zaten honderdduizend mensen twee dagen zonder stroom. Net als twee jaar geleden in Haaksbergen. Twee incidenten die de kwetsbaarheid laten zien van het Nederlandse elektriciteitsnet. Op plaatsen waar veel mensen wonen en veel bedrijvigheid heerst (waar de energiebehoefte dus groot is) zijn ook veel aanvoerlijnen. Bij een storing kan de stroomtoevoer doorgaans snel worden omgeleid. Dat is echter lastig als die omwegen er niet zijn.

Een lijn op een steeltje, zo noemen technici bij Nuon de hoogspanningsroute van Dodewaard naar Tiel en Zaltbommel. In enkele dorpskernen ten noorden van de Waal kon de stroomvoorziening deze week nog worden omgeleid, maar in de Bommelerwaard zat omschakeling er niet in. Net als twee jaar geleden in Haaksbergen was het wachten op noodreparatie. En net als toen zat het tegen...

De gebroken lijn bij Hurwenen bestaat eigenlijk uit twee circuits, allebei met drie kabels. Valt door een storing de spanning in een van de circuits weg, dan neemt het andere circuit de levering over. "Maar die Apache ging door alle zes kabels", zegt Floske Kusse van netwerkbeheerder Continuon. "Dus ook de reservelijn viel weg." De kabels hingen zestig meter boven de Waal, tussen twee masten. Eén daarvan is vernield. Van de mast aan de noordkant van de rivier is een zij-arm nog intact. Door de drie kabels die hieraan hangen te lassen, kon één circuit provisorisch worden hersteld. Dat gebeurde gisteren op een ponton in de Waal. Twee hijskranen in de doorweekte uiterwaarden vervangen voorlopig de kapotte mast. Aan het echte herstel begint Continuon pas als het hoge water is gezakt.

Haaksbergen werd op 25 november 2005 de dupe van extreme weersomstandigheden. Harde wind en ijzel zorgden toen dat de bliksemdraden tussen de hoogspanningsmasten op diverse plaatsen knapten en in aanraking kwamen met de elektriciteitskabels. Dit ’lijndansen’ zorgde voor kortsluiting, ook hier werden twee circuits tegelijk uitgeschakeld en ook Haaksbergen bleek aan het einde van de lijn te liggen. IJs op de kabels vertraagde de reparatie.

Toch viel de schade in Nederland toen mee, zegt Marbus van Energiened. "In Duitsland waaiden over grote afstand rijen masten om. In Frankrijk zijn al vaker masten omgewaaid. Bij ons komt dit gelukkig hoogst zelden voor." Het Nederlandse elektriciteitsnet is het betrouwbaarst van heel Europa, zegt Kusse. Om dat zo te houden legt Tennet (verantwoordelijk voor het hoogspanningsnet) een extra lus rond de Randstad. Toch zullen er losse eindjes blijven, meent Kusse. "Extra lijnen zijn zeer kostbaar, het circuit is al dubbel en het voldoet prima aan de vraag."



Zondag 9 december 2007.
Weekend update... Nouja... Update van de hele week eigenlijk, omdat er buiten het Sinterklaasfeest om eigenlijk niets bijzonders is geweest in de afgelopen week. Het Sinterklaasfeest was in ieder geval weer gezellig en m'n kleine nichtjes werden zoals gewoonlijk weer bedolven onder de kadootjes en wilden natuurlijk met alle plezier graaien in de zak van Sinterklaas om daar dan vervolgens een kadootje voor zichzelf uit te pakken... Het blijft mooi spul, die meiden... :-)

Afgelopen vrijdag mocht ik mezelf feliciteren met m'n 37ste verjaardag. Ik voel me nog steeds geen 37 maar eerder 25 ofzo maar toen ik een stuk jonger was vond ik iemand van 37 toch al knap oud. Mooi om te merken hoe dingen kunnen veranderen naarmate je ouder wordt en voor mezelf zie ik het ouder worden zeker niet als nadeel. Overdag was ik vrij en heb daarom eerst maar eens even knap uitgeslapen. Daarna de stad in om diverse boodschappen te doen en toen in huis aan de slag om er voor te zorgen dat ik in het weekend in ieder geval verder niets in huis zou hoeven doen. M'n verjaardag vier ik eigenlijk al jaren niet meer, maar degenen die langs willen komen zijn van harte welkom en het ene jaar komt er op die manier (bijna) niemand terwijl het andere jaar het huis gezellig vol zit. Ondanks dat het dus maar afwachten is hoeveel mensen er komen doe ik het persoonlijk toch liever op deze manier omdat niemand het idee krijgt van 'een verplichte verjaardag'. Ik vind het heel leuk als mensen komen, maar kan dat niet om wat voor reden dan ook vind ik het geen probleem. De meesten zie ik toch regelmatig, dus dat loopt allemaal wel los.

Zaterdag moest ik dan nog wel even naar de supermarkt voor de weekend boodschappen en daarna ben ik eens bij Jac Bogers wezen kijken voor een andere snaredrum. Na wat tikken op een aantal drums moest ik toch ergens vanaf: ik was er met het idee heen gegaan dat ik een wat warmer geluid wilde dan het geluid van de stalen Pearl snare die ik nu heb en kwam voor mezelf dus uit op een houten maple (= esdoorn) snare. Uiteraard vallen er sowieso een boel drums af, want ik was op zoek naar een 14 inch snare met zogenaamde 'die cast hoops'. Dat zijn de hoepels rond de drum waarmee je het vel vast zet en de die cast hoops zijn wat steviger dan de normale hoops waardoor de drum makkelijker evenredig te stemmen is en er minder boventonen zijn in de klank.

Met die twee gegevens (14 inch met die cast hoops) is het dus al redelijk makkelijk selecteren omdat er dan al een boel afvallen, maar van de twee die uiteindelijk overbleven zat er toch nog een metalen snare tussen. Het ging in dit geval om de koperen versie van een gehamerde Black Panther snaredrum van Mapex. Hier is daarvan een afbeelding te zien die zal openen in een nieuw venster. Het is een drum die je eigenlijk gewoon moet zien en horen, want hij ziet er in real life niet alleen fantastisch uit maar zo klinkt hij ook. Degene die het uiteindelijk is geworden is een Remo Acousticon snaredrum in de vorm van de Louie Bellson Custom. Dat 'acousticon' wil eigenlijk niets meer of minder zeggen dan het materiaal waar de ketel van is gemaakt, want in de meeste gevallen wordt een drum van diverse lagen hout gemaakt of is hij van een metaal (bijvoorbeeld staal, brons, aluminium) maar in dit geval is hij gemaakt van een soort houtpulp met hars en daar schijnt de drum aan de ene kant het warme geluid van mee te krijgen, terwijl hij tegelijk ook het heldere van een metalen snaredrum heeft. Nouja, hij klinkt fantastisch naar mijn idee en daarnaast gaat het dus om een echte Limited Edition want er zijn er wereldwijd slechts 1000 van gemaakt. Hier wat fotootjes van m'n nieuwe aanwinst, de Louie Bellson Custom 14 x 5.5 inch snaredrum met die cast hoops:









's Avonds ben ik samen met een vriendin bij Maroon 5 geweest die in de Brabanthallen in Den Bosch speelden. Wat is dat toch een leuke band om naar toe te gaan... Voor een tijd terug hebben we ze in de Heineken Music Hall ook al gezien en net als toen was het ook deze keer allemaal super strak. De sfeer was goed, de band klonk goed maar ze deden alleen geen enkele toegift en dat was wel maf eigenlijk. De show werd afgesloten en binnen een minuut ofzo ging de TL verlichting aan en begon de crew met het afbreken van het podium. Maargoed, het was een leuk afsluiting van de zaterdag en vandaag is het voor mij een kwestie van lekker rustig aan doen. Lekker bijkomen, wat kleine huishoudelijke dingetjes doen in huis en verder niks. Heerlijk gewoon om even niks te moeten...

Zondag 2 december 2007.
Afgelopen week weer van alles aan m'n hoofd, laat thuis, slecht weer en dus alweer geen meter gefietst. Voor dit weekend waren de verwachtingen ook al bar en boos, maar gisteren viel het eigenlijk 's morgens heel erg mee en scheen de zon zelfs. Maarja, toen was ik alweer druk met andere dingen en kon ik dus alsnog niet even op de fiets kruipen. Balen aan de ene kant, maar aan de andere kant mag ik er toch vanuit gaan dat er betere tijden komen?

De aankomende week staan er in ieder geval wat leuke dingen op het programma. Het Sinterklaasfeest is natuurlijk aankomende week en dit persoontje mag zich aan het einde van de week ook weer een jaartje ouder noemen. Tenminste... bij leven en welzijn dan natuurlijk, zoals men dan wel zegt. Een werkweek van vier dagen en een leuk weekend voor de boeg, iets waar ik op dit moment heel erg naar uit kijk om diverse redenen. Maargoed, daarover waarschijnlijk volgende week pas meer...