Zondag 30 januari 2011 - Hello George...:
Gisteren weer een repetitie gehad met de band in Eindhoven en sinds gisteren hoef ik dat niet meer te omschrijven als 'het Eindhovens bandje'. We hebben namelijk een naam en dat is 'Hello George...' geworden. Waarom die naam, en waar slaat die op? Nou, je moet iets en het komt uit de Nespresso reclame met George Clooney :-)
Donderdag 27 januari 2011 - Vreemde week:
Een vreemde week tot nu toe die een hele hoop energie bij me weg heeft gehaald. Afgelopen dinsdag was het precies een jaar geleden dat Kajsa overleed en dat heeft me intenser bezig gehouden dan ik verwacht had. Gisteren een repetitie met PV and The Heartbeats, waarbij de helft van de band die de vorige keer ziek was nu wel aanwezig was maar om eerlijk te zijn hebben we productief gezien eigenlijk niks gedaan. Het was wel gezellig, maar volgende keer gaan we toch een dappere poging doen om wat meer aan dingen te werken. Nog één dagje volhouden en dan is het weekend...
Zondag 23 januari 2011 - Repetitie PV en algemeen:
Vandaag hadden we een soort van ingelaste repetitie met PV and The Heartbeats. Afgelopen donderdag kon de repetitie niet doorgaan omdat letterlijk de helft van de band ziek was en vandaag... ach, niet iedereen was even helder *grin* maar het liep toch écht wel lekker. Muzikaal ging het goed, de sfeer zat er goed in... Gewoon lekker dus en wat mij betreft mogen er meer van dit soort momenten volgen.
Even heel iets anders: het leven moet je volgens mij zien als een puzzel die bestaat uit leuke en minder leuke stukjes. Het is de afgelopen weken zo gaaf om te merken dat er een hele buts van die stukjes op z'n plaats vallen. Niet dat het leven nu ineens zorgeloos is, want daarom zijn er ook de minder leuke puzzelstukjes maar toch... ondanks die minder leuke stukjes is het mogelijk om te genieten van het leven en wat het allemaal te bieden heeft. Je moet het alleen willen en/of kunnen zien...
Zaterdag 22 januari 2011 - Harre in Truckstar:
Een hele tijd geleden ging er een verslaggever van het blad Truckstar met me mee tijdens een breedtetransport naar Oostende en het heeft even mogen duren, maar gisteren kwam daar uiteindelijk toch de publicatie van uit.
Een scan in pdf formaat is eventueel te downloaden door dit met de rechtermuisknop aan te klikken en te kiezen voor 'opslaan als...' of iets dergelijks. Op die manier wordt het bestand van net geen 6 mb gedownload naar je pc en kun je het met een programma als Adobe Reader of (beter en veiliger) Foxit Reader (link) openen en bekijken.
Zondag 16 januari 2011 - Op gang...:
Het jaar 2011 is rustig begonnen, maar komt nu toch behoorlijk op gang. Er zijn leuke dingen te melden, maar een aantal daarvan moet ik gewoon nog even voor mezelf houden. Nieuwsgierig? Ach, gewoon af en toe hier blijven lezen... dan komt het allemaal wel goed :-)
Gisteren heb ik door middel van een repetitie in Eindhoven het jaar muzikaal in gang gezet en aan de ene kant verwacht ik weer een hectisch jaar, maar om eerlijk te zijn hoop ik daar niet op. Een vaste band is immers toch wel het lekkerst om mee te werken in plaats van bands die het ene moment beginnen en het volgende alweer uit elkaar liggen. De komende vier à vijf weken zal het nog behoorlijk druk zijn, maar daarna moet er toch een soort van normale regelmaat komen in m'n muzikale leven en dat moet dan uiteindelijk leiden tot iets écht moois. Maar ja... wat dat dan moet worden is voor mezelf op dit moment nog niet eens helemaal duidelijk, laat staan dat ik het hier zomaar zou kunnen vertellen.
Wat ik toch ook nog even wil delen is het volgende: gisteren hoorde ik in de supermarkt het nummer 'Over de muur' van 'Klein Orkest':
Bijzonder? Voor veel mensen niet, maar naar mijn gevoel heeft dit simpele Nederlandstalige liedje meer te vertellen. Misschien dat het komt omdat ik in het voormalig Oostblok een aantal mensen persoonlijk ken, maar ik moet bij dit nummer altijd denken aan de verhalen die de oudere broer van een ex vriendinnetje kon vertellen. Uren kon ik luisteren hoe de wereld toen voor hen in elkaar zat. Hoe het communisme er zo ingedrild zat met daarbij het verlangen naar vrijheid en het dromen over idealen... en dan met name dat laatste: kennen wij dat aan de dag van vandaag nog in onze maatschappij?
Mensen lieten in de tijd van het IJzeren Gordijn niet alleen hun huis, maar ook familie en vrienden achter om aan een reis te beginnen naar vrijheid die ze met hun leven konden bekopen en toch deden ze die poging. Waarom? Omdat ze idealen hadden. Idealen waar ze hun leven voor over hadden en of ze daadwerkelijk beter af waren laat ik in het midden, maar het gaat in dit geval om het idee dat je als persoon echt alles voor iets over kunt hebben en er gewoon voor gaat in plaats van allerlei vragen te stellen of er tijdens het denkproces gelijk maar vanuit te gaan dat je idealen toch niet haalbaar zijn.
Worden idealen dan toch onder (een bepaalde vorm van) onderdrukking geboren en breekt (een bepaalde vorm van) vrijheid ze vervolgens af? Dat zou best nog wel eens kunnen, want als ik het ga vergelijken met Nederland met al z'n vrijheid en welvaart dan zijn er maar weinig mensen die nog échte idealen hebben. Okee... meneer Wilders voelt zich misschien ietwat onderdrukt en heeft daardoor wat ideaalbeelden en ook hier laat ik dan maar in het midden of we bij het bereiken van die idealen beter af zijn, maar het zou wat mij betreft zo mooi zijn als we met z'n allen niet alleen genieten van onze welvaart en vrijheid maar ook beseffen dat het anders kan en op veel plaatsen in de wereld ook nog anders is. Misschien krijgen we hier in Nederland dan ook nog mensen met idealen, hoe klein en/of persoonlijk ze misschien ook zijn...
