Zondag 31 maart 2019 - Zaagtraining.
De ervaring is er al, alleen tja... het ontbreken van het certificaat moet nog even geregeld worden omdat organisaties als Staatsbosbeheer en dergelijke het zo graag willen. Kortom: na de eerste training van vorig jaar mezelf maar eens opgegeven voor een 4-daagse cursus 'Gevorderde Zaagtraining'.
Daarbij staat het vellen van zowel rechtopstaande als hangende bomen van 50 cm en meer centraal, inclusief het gebruik van hulpmiddelen als wiggen, lieren, treklijnen en dat soort dingen meer. Daarna alleen nog de 'specialistische velling' en dan heb ik de boel compleet.
Dikke den van ongeveer 60 cm doorsnee en zo'n 80 jaar oud, omgehaald vanwege omgevingsrisico's tijdens onderhoud van een bosperceel in november vorig jaar.
Maandag 25 maart 2019 - Mika.
Kortste omschrijving ooit, denk ik. Muzikale maandag in de stijl van het foute uur of een guilty pleasure. Check Big girl (you are beautiful).
Zondag 24 maart 2019 - Try-out Kalamazoo.
Gisteren stonden we met Kalamazoo in het voorprogramma van Spark of Sanity in De Burcht van Haeften in Haaften en ik kan er een lang verhaal van maken, maar ga het in dit geval kort samenvatten: het was leuk! Spark of Sanity bleek niet alleen muzikaal een heel leuk bandje, maar ook nog met toffe lui waarmee we goed konden samenwerken. Daarnaast viel het qua technische veranderingen allemaal volledig op zijn plaats en dan is het tof om te merken waarvoor je aan het repeteren bent.
Een hele uiteenzetting van de nieuwe opzet is voor het geval het je interesseert eventueel hier te lezen. Het gaf allemaal best wel een hoop gedoe toen we besloten op deze manier te gaan werken, maar dat het uiteindelijk werkt, dat we lekker gespeeld hebben en dat het publiek enthousiast was geeft dan alleen maar energie om hier mee door te gaan.
Maandag 18 maart 2019 - Douwe Bob.
Vandaag op muzikale maandag blijf ik nog even in de hoek van de Nederlandse artiesten, al is dit qua genre (wellicht gelukkig *grin*) een hele andere hoek en het gaat dan om Douwe Bob. In 2012 leerde Nederland deze man kennen als uiteindelijke winnaar van het programma De beste singer/songwriter van Nederland waarna hij als eerste single het nummer Multicoloured angels uitbracht, waar overigens hier een in mijn ogen mega briljante live uitvoering te vinden is.
Maar goed, deze jongeman is sinds dien druk op zoek naar een eigen stijl en eigen geluid en dat hoor je terug in zijn laatste single, die overigens ook alweer van oktober vorig jaar is maar dat mag wat mij betreft de pret niet drukken. Check Shine.
Zondag 17 maart 2019 - Terugblik.
Een rare week waarin het woord 'winter' meer de betekenis had van herfst: zware buien, wind tot en met storm en dat niet voor een dag maar gewoon voor de hele week. Je zou er bij wijze van spreken bijna depressief van worden om de hele tijd maar buiten in dat weertype te staan, maar toen ik onderweg langs een clubje stratenmakers kwam die bij een nieuw huis de complete bestrating er in moesten leggen besefte ik dat het blijkbaar toch echt altijd erger kon. Want tja, het is niet leuk om tijdens het lossen in de regen te staan en met zeilen van 30 vierkante meter te vechten in de wind maar die mannen staan er echt de héle dag in en voor mij is het (hoe vervelend ook) toch telkens maar voor even.
Het was overigens ook om deze reden een mega vervelende week:
Tijdens het lossen bij een klant moesten twee hijsjes met een grote heftruck gelost worden. De eerste ging perfect en bij de tweede zag de heftruckchauffeur de balk over het hoofd waar de platen op lagen en wist die met geweld aan de andere kant dwars door één van de zijborden te drukken. Had hij het kunnen zien? Ja, zeker. Alle balken liggen altijd recht boven elkaar en de eerste ging immers wel goed.
Had hij kunnen merken dat hij tegen de balk zat? Nee, dat dan niet. Een 16-tons heftruck is dermate sterk dat op het moment dat je met de punt exact tegen zo'n houten balk drukt waar nog een ton of 8 aan platen op ligt, de heftrucktruckchauffeur daar niks van merkt tot het te laat is. Hij deed het niet expres, heeft me achteraf echt 100% netjes weer op weg geholpen waar ik hem erg dankbaar voor was en tja... de verzekering doet de rest. Niemand kwaad, niemand begon te schreeuwen en op die manier is een dergelijk probleem toch positief opgelost.
Verder was het de week van vreemde acties voor m'n snuffert. Het waren er door de week heen veel meer, maar bekijk de onderstaande twee filmpjes maar eens waarbij ik op wil merken dat wat op de beelden te zien is qua afstand verder weg lijkt dan dat het in werkeljkheid is. Dat heeft met de groothoeklens te maken en daar is verder weinig aan te doen als je een zo groot mogelijke hoek in beeld wilt hebben.
Dit zijn echt van die acties waarbij ik het super benauwd krijg. De camera is enkel naar voren gericht, maar van te voren zag ik de donkere vrachtwagen al lang aan komen en vroeg me ook al af wat de bestuurder van het kleine autootje zou gaan doen met het snelheidsverschil wat de donkere vrachtwagen had ten opzichte van zijn voorligger. Er was achter me ruimte omdat de bestuurder van een andere personenauto al ruimte voor mij hield en kijk eens naar de mega lange invoegstrook die nog over is in combinatie met wat er voor de voorste vrachtwagen aan verkeer zit.
Ik geef direct toe dat m'n Poolse collega met de donkere vrachtwagen wellicht beter had kunnen anticiperen en die zit er uiteindelijk ook echt wel idioot dicht achterop (meer dan een paar meter is het niet), maar door de actie van de bestuurder in het kleine autootje in combinatie met de afstand die m'n collega er op had durfde ik op dat moment echt niet in te voegen en vandaar de keus het hele spul even terug te laten zakken qua snelheid. Dat ging goed, want daar zat nog steeds de bestuurder van die andere personenauto die in de gaten had dat het hier verre van 100% ging en nog steeds ruimte voor me hield om in te voegen.
Maar serieus... Ik vraag me dan echt af hoe je in je hoofd bedenkt dat zo'n actie wel okee is. In mijn beleving heb je gewoon een doodswens die eventueel ook nog gecombineerd is met het verkeersinzicht van een aarbei op sterk water en wat kun je als beroepschauffeur aan dit soort dingen doen? Enkel reagerem op wat er om je heen gebeurt en de situatie zo proberen op te lossen dat er geen ongevallen gebeuren en iedereen zo veel mogelijk door kan rijden zonder dat alles op de rem moet. Begrijp me goed, ik ben mens en maak daarom ook foutjes maar dit soort dingen vind ik echt buiten alle proportie en die vallen dan wat mij betreft niet meer in de categorie 'foutjes', maar in de categorie 'gewoon zonder na te denken lomp er voor gooien'. Als ik dat als chauffeur doe heeft iedereen daar ineens een mening over, maar met een personenauto schijnt het normaal te zijn zo lijkt het af en toe...
Bij dit soort dingen moet ik dan denken aan de uitspraak: "Degene die ondanks alles wat er om hem heen gebeurt gewoon z'n werk blijft doen, dát is een beroepschauffeur." Zoals ik net al schreef zijn we allemaal mens en maken daarom ook allemaal foutjes. Heel veel van die kleine dingen worden al rijdend opgelost zonder dat veel mensen er iets van merken en uiteraard zijn het dan niet alleen de beroepschauffeurs die aan die oplossingen meewerken. Maar soms lijkt het net als in het eerdere filmpje of mensen met oogkleppen op rijden en menen dat het allemaal makkelijk kan.
Bij de laatste auto is de afstand van mij tot m'n voorganger dermate klein dat als die door z'n aarbei-op-sterk-water-actie toevallig de auto er voor aan tikt, dan gaat alles ineens op de blokken en kan ik door de afstand die er dan ineens niet meer is geen kant op. Ook in zo'n geval ben je dan voor voorbijgangers van zo'n ongeval al snel 'de chauffeur die met z'n telefoon zat te spelen of zat te slapen', terwijl de daadwerkelijke veroorzaker niet eens bij de mensen in beeld komt die zo denken.
De kern van dit hele verhaal? Die is samen te vatten in een drie puntjes die als het er op aan komt zomaar je leven kunnen redden:
Zoek de ruimte.
Pas daarbij eventueel je snelheid aan.
Wees jezelf bewust van wat het overige verkeer om je heen doet.
Maandag 11 maart 2019 - André Hazes.
Yup! Op een maandje na deed ik het twee jaar geleden ook en nu weer, al gaat het in dit geval om André Hazes Jr. en ging het de vorige keer over z'n pa. Dé André Hazes overleed in 2004 en zijn zoon was toen pas 10 jaar oud. Toen het mannetje later als zanger in de voetsporen van zijn vader begon te treden had ik serieus het gevoel dat hij enkel gebruik maakte van het makkelijkste opstapje: exaxt dezelfde naam en 'zoon van', dus dat moest wel werken.
Maar goed, die mening herzie ik graag. Héél graag zelfs, want je hoeft niet van Nederlandstalig te houden of van de muzikale stroming waarin het nummer van deze muzikale maandag zit: 'het mannetje' heeft zich ontpopt tot een volwassen man, kan absoluut zingen en weet met dit nummer een vrolijke ergergieke sfeer neer te zetten. Check deze live uitvoering van Verslaafd aan jou.
Zondag 10 maart 2019 - Foutje...
Tijdens de opleiding voor m'n certificering leerde ik buiten diverse zaag,- en veltechnieken een heel belangrijk ding, namelijk: veilig werken. Het beste advies ooit: "Als je twijfelt, laat de betreffende boom dan staan. Het kan zomaar je leven redden." en dat is niet overdreven in dit werk. Bekijk met dat in je achterhoofd het onderstaande filmpje eens wat afgelopen week hier een paar dorpen verderop is gemaakt:
Zomaar wat dingetjes die me dan opvallen:
1) Geen enkele veiligheidskleding.
2) Werken op een ladder met een motorzaag is not done.
3) Totaal niet gezekerd, aan wat dan ook.
4) Gepruts met de zaag: geen valkerf gemaakt en de zaag laten pruttelen in plaats van laten werken.
En ja, dan flikker je naar beneden met zaag en al. Uit de omschrijving bij de video: "Het gaat redelijk goed met de beste man na meerdere operaties van uren. Gecompliceerde bovenbeenbreuk, meervoudige breuk met splinters. Hij heeft een pin en plaatjes gekregen om alles aan elkaar te houden."
Het lijkt allemaal zo makkelijk en in wezen is het dat ook, zolang je maar je gezond verstand gebruikt. Ik ga hier niet verkondigen dat me nooit iets zal overkomen, maar op deze manier werk ik zéker niet. Nooit, punt!
Maandag 4 maart 2019 - Nickelback.
Nickelback is zo'n band waar ik op zich weinig mee heb. Een hele enkele keer komt er een keer een aardig nummer van ze voorbij, maar verder kan het me zwart/wit gezien gestolen worden. Tenzij ze door gaan als ZZ Top Coverband, want deze live uitvoering van Sharp dressed man is wat mij betreft beter dan het origineel.
Zaterdag 2 maart 2019 - Klaar.
Op zaterdag 29 september 2018 maakte ik kennis met Martijn, de eigenaar van het bos waar ik in aan het werk ben. Na een rondleiding door het bos en het uitwisselen van ideeën was het snel duidelijk: ik mocht de klus gaan doen en dat betekende het uitvoeren van het onderhoud in zijn bos, waar ergens vanaf half jaren '80 geen onderhoud meer was gedaan. Een week later (zaterdag 6 oktober 2018) begon ik aan iets wat voor iemand in z'n uppie eigenlijk een mega klus is, maar vandaag (twee weken voor de start van het broedseizoen) is het klaar.
(klik op de foto voor een grotere afbeelding)
Vijf maanden reed ik bijna elke zaterdag hier naar toe. Lichamelijk soms een enórme inspanning, maar tegelijk leverde deze klus ook energie op. Het is niet alleen erg leuk werk om met een kettingzaag aan de slag te zijn, maar het bos knapte er enorm van op omdat er voor de overgebleven bomen nu ruimte en licht is om gezond te groeien en daarnaast zijn er bomen verwijderd die voor onveilige situatie's zorgden waardoor het voor de aanwonenden en de passerende recreanten een stuk veiliger is geworden.
Voor mezelf leverde deze klus naast een enorme berg kachelhout ook een hele berg ervaring op, omdat ik nu zaagtechnieken uit kon voeren die ik in theorie wel kende maar waar ze bij een opleiding van zeggen: "Begin hier niet mee in bewoonde gebieden." om de eenvoudige reden dat een niet uitgevoerde zaagtechniek er voor kan zorgen dat een boom totaal de verkeerde kant op valt. In dit geval gingen de theorie en praktijk in alle gevallen hand in hand en heb ik dus het één en ander kunnen leren. Daarnaast was het een keus om voor deze klus m'n uitrusting wat uit te breiden, waardoor ik in de toekomst andere klussen ook kan doen die voorheen onmogelijk waren.
Tussendoor kwam er wat hulp van vrienden die meehielpen met zagen en afvoeren, maar met name de buurman heeft enorm meegeholpen door niet alleen zijn trekker maar ook zijn ervaring ter beschikking te stellen. Het zou zonder die hulp uiteindelijk ook wel gelukt zijn, maar dan zou ik veel langer bezig geweest zijn en dit maakte het allemaal wel een heel stuk makkelijker. Ook hij leek er bijzonder veel lol in te hebben, al had de klus natuurlijk ook voor hem als voordeel dat het er veiliger op zou worden. Ik vond het in ieder geval een hele prettige samenwerking.
Kortom: het bos kan weer gezond verder groeien en kan er weer jaren tegen, de eigenaar is blij dat de klus gedaan is, de buren zijn blij dat de bomen die een risico vormden zijn verwijderd en ik ben blij met de extra ervaring en de berg stookhout die er uit gekomen is. Het stookhout verdeel ik overigens onder familie en vrienden, want er is zo'n 35 kuub aan stookhout uit het bos gekomen en dat is voor mezelf sowieso veel te veel. Het ligt dan te lang, dat komt de kwaliteit niet ten goede en dat zorgt uiteindelijk weer voor overlast voor de omgeving en dat laatste probeer ik zoveel mogelijk te voorkomen.
Eerst even bijkomen, maar daarna: op naar de volgende klus. Gecertificeerde zager zoekt werk... :)
Zondag 31 maart 2019 - Zaagtraining.
Maandag 25 maart 2019 - Mika.
Zondag 24 maart 2019 - Try-out Kalamazoo.
Zondag 17 maart 2019 - Terugblik.
Zondag 10 maart 2019 - Foutje...