Woensdag 30 oktober 2024 - Facsinerend.
Vanaf m’n eerste kennismaking trekt het voormalig Oost Europa wat nu Midden Europa is en het stuk wat aan de dag van vandaag onder Oost Europa valt. Waar deze fascinatie vandaan komt weet ik niet, maar het kan zomaar zijn dat de cultuur en houding van mensen daar me aanspreekt, al zijn er ook dingen waar ik geen hout van snap en ook niet wil snappen. Conflicten die héél ver terug gaan in de geschiedenis zijn dingen waar wij ons als westerlingen in mijn beleving simpelweg niet mee moeten bemoeien, om de eenvoudige reden dat we geen idee hebben waar het over gaat. We snappen het gewoon niet en toch moesten we ons bemoeien met het voormalig Joegoslavië om maar een voorbeeld te geven en we weten allemaal wat dat in Srebrenica teweeg heeft gebracht.
Maar goed, de oorlog in het voormalig Joegoslavië is iets waar ik het niet over wil hebben en helemaal niet over de rol van de ‘vredesmacht’ in de vorm van Dutchbat die daar aanwezig was. Waar ik het wel over wil hebben is dat er in de recente geschiedenis van Europa veel landen zijn bij gekomen. Daar had ik eerder al eens wat over geschreven en ik heb het dan specifiek over de landen Tsjechoslowakije en Joegoslavië die in relatief korte tijd uiteen vielen in Tsjechië. Slowakije en wat zuidelijker in Slovenië, Kroatië, Bosnië Herzegovina, Servië, Montenegro en Kosovo. Landen die ooit één waren, nu gescheiden zijn en waar ik een inwoner van Slovenië ooit letterlijk heb horen zeggen: "We were killing our own brothers over nothing." waarbij de pijn in zijn stem duidelijk hoorbaar was.
Waar landen verschijnen, daar verschijnen logischerwijs ook grenzen en iedereen wil een grens in beginsel zo ver mogelijk bij zich vandaan hebben, met andere woorden: het land moet eigenlijk zo groot mogelijk zijn. Dat ‘groot’ kan oppervlakte betekenen, maar ook het hebben van belangrijke grondstoffen of bijvoorbeeld een haven door bezit te hebben van een stuk kust. Kenners weten nu al wel waar ik naar toe wil, want als het om verdeling gaat vind ik de grens tussen Kroatië en Bosnië Herzegovina echt héél opvallend en dat is een stukje waar de gemiddelde Europeaan niet over nadenkt of het niet eens kent, laat staan de gemiddelde Nederlander waarvoor het een soort ver van m’n bed show is.
Alle onderstaande kaartjes komen overigens van Google Maps en zijn zogenaamde thumbnails wat simpelweg betekent dat het kleinere versies zijn om ze binnen het formaat van deze pagina te laten passen, maar door er op te klikken zal er (afhankelijk van je eigen instellingen) een nieuwe pagina of nieuw tabblad openen met daarin een grotere versie van de betreffende afbeelding. Op deze manier hoef je niet met je neus op je scherm te gaan zitten :) Waar ik het vandaag over wil hebben is dit stukje Europa waarbij alleen Slovenië een klein beetje verstopt zit achter de zoekbalk van Google:
Het voormalig Joegoslavië onderverdeeld in de diverse landen. Maar... check dan dit detail:
Het gedeelte waar Makarksa ligt is Kroatië. Ook de eilanden, het schiereiland en het stuk waar Dubrovnik ligt valt daar onder. Nog sterker: er loopt een weg vanuit Kroatië naar het schiereiland waarin de (overigens prachtige) Pelješki brug is opgenomen en op die manier kunnen de Kroaten dus van het ene deel van het land naar het andere komen zonder daarbij een grens te passeren. En dat terwijl Bosnië Herzegovina het stukje in bezit heeft met de havenstad Neum wat feitelijk Kroatië in 2 stukken hakt.
Volledig ingebouwd door Kroatië en toch wil Bosnië Herzegovina zo het lijkt persé een stukje kust met een stad hebben waar ze ogenschijnlijk weinig aan hebben. Als inwoner van het land hoef je niet naar je eigen kust, want op dat kleine stukje is het dan al snel veel te druk maar toch bestaat het grotendeels uit hotels. Je zou kunnen denken dat een in,- en uitvoerhaven een belang zou kunnen zijn, maar daar denken de bewoners van het land blijkbaar anders over. Overigens is volgens mij zo’n beetje de hele regio daar gericht op toerisme en niet op handel, dus wat dat betreft zou het misschien niet eens zo moeten verbazen.
Neum is met een totaal aantal van zo’n 2000 inwoners een stuk kleiner dan een stad als bijvoorbeeld Sarajevo waar ergens rond de 450.000 mensen wonen, maar dan nog trekt de regio me eigenlijk totaal niet. Ik ben simpelweg geen strandmens en krijg het niet voor elkaar om uren in de zon te gaan liggen bakken. Dingen gaan bekijken, dat dan weer wel. Maar ik zou dan meer voor een rondreis door het land kiezen in plaats van enkel aan de kust te verblijven. Overigens vind ik het ook opvallend dat Neum in Bosnië Herzegovina ligt, maar 95% van de inwoners van de stad is Kroaat.
Toch is er geschiedkundig een reden te vinden waarom deze stad Kroatië in 2 stukken splijt: bij de Vrede van Karlowitz van 26 januari 1699 werden twee kleine grensgebieden in het noordwesten en in het zuidoosten van de toenmalige Republiek Dubrovnik geschonken aan het Ottomaanse Rijk, om op die manier te voorkomen dat de Republiek Venetië via land Dubrovnik aan kon vallen. Als gevolg van dit verdrag maakt Neum (in het noordwestelijke overgedragen gebied) tegenwoordig nog steeds deel uit van Bosnië Herzegovina en niet van Kroatië, hoewel het dorp tijdens de Tweede Wereldoorlog korte tijd bij Kroatië werd ingelijfd.
Het gaat te ver om hier de geschiedenis helemaal uit te werken van de Republiek Dubrovnik en de Republiek Venetië, maar zo ver gaan dingen die voor ons in eerste instantie wat vreemd lijken dus terug. Dingen die je alleen maar ontdekt als het je boeit en je actief op zoek gaat naar honderden jaren geschiedenis. En om eerlijk te zijn: ook na zo’n zoektocht heeft de nuchtere Hollander in me vaak de overhand en snap ik niet waar mensen zich druk om maken. Een feit is wel dat grenzen soms vreemde dingen met een mens doet en de afscheiding van Transsylvanië wat aan het huidige Roemenië werd toegekend is zo’n voorbeeld. Dat hoorde ooit bij Hongarije en de van oorsprong Hongaarse bewoners voelen zich tot op de dag van vandaag Hongaar in plaats van Roemeen.
Dat is een zinnetje waar je makkelijk overheen leest, maar het gaat hier om de kern van de mens. Om waarden, normen, een vorm van trots en liefde voor het vader,- cq moederland die veel verder en dieper gaat dan de gemiddelde westerling beseft en dát is dan het punt waar ik terug kom op wat ik eerder schreef: sommige dingen die daar in de regio gebeuren zitten zo diep geworteld in zowel de samenleving als in de geschiedenis dat je daar als westerling jezelf ook gewoon niet mee moet bemoeien. Het is een érg korte samenvatting, maar alles wat er met Dutchbat mis ging is hier op terug te voeren. Het is echter de verwaande westerling die dat niet in wil of in kan zien en zich met dingen wil bemoeien waar hij geen flauw benul van heeft.
Maandag 28 oktober 2024 - Ghost Hounds.
De laatste voor oktober alweer. De klok is afgelopen weekend verzet naar wintertijd en dat betekent dat het najaar nu echt z'n intrede heeft gedaan. Voor mij persoonlijk is het een ellendige tijd en dat komt omdat ik het verzetten van de tijd gewoon slecht trek. Het is met name in de avonden dat het dan mis gaat en het duurt simpelweg een paar weken voor dat weer recht is getrokken, maar goed... het is Muzikale Maandag en daarom wil ik je hier eigenlijk helemaal niet mee lastig vallen.
Vandaag een band die al eerder langs kwam en met een goede reden, want ook nu is het weer een dijk van een nummer. Tenminste, dat vind ik zelf dan en in dit geval komt het van hun laatste album First last time wat inmiddels een jaar oud is. Check Dirty angel.
Vrijdag 25 oktober 2024 - Vrijwilligersbus.
Het was afgelopen week ook weer eens tijd om met de vrijwilligersbus op pad te gaan. Tenminste, zo noem ik het dan maar als ik voor de stichting Sterk voor Dieren op pad ben. Dat begon ooit omdat ik geld geven minder zinvol vond dat praktisch iets doen en sinds dien hobbel ik met m'n eigen auto op vrijwillige basis af en toe door Nederland om voer weg te brengen bij mensen die het voor hun eigen dier of dieren door omstandigheden echt niet meer op kunnen brengen. Ik heb er al eens vaker over geschreven, maar ik vind het echt een mooi initiatief. Het probleem is alleen dat buitenstaanders al snel een mening klaar hebben en die is met regelmaat: dan moeten ze maar niet aan dieren beginnen als ze die niet kunnen betalen, maar dat is ook niet de opzet van de stichting.
Je kunt als mens bijvoorbeeld aan een hond beginnen en daar veel plezier aan beleven. Het is echt je maatje en andersom geeft die hond je niks dan liefde, maar plotseling komt er een omslag in je leven waardoor het financieel allemaal wat minder wordt. Nog sterker, het wordt zo erg dat je eigenlijk de zorg voor je dier niet meer kunt betalen en die lijdt daar uiteindelijk onder. Dat is het moment waarop je als eigenaar bij de stichting aan kunt kloppen voor hulp en dat de kans ook erg groot is dat je die krijgt. De stichting is er dus feitelijk voor de dieren en niet voor de mensen, al is de mens natuurlijk ook erg geholpen met het feit dat hun huisdier een behandeling bij een dierenarts kan ondergaan die normaal niet te betalen zou zijn, of dat het beestje simpelweg goed te eten krijgt.
Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend en dat we het in Nederland met z'n allen zo goed hebben, maar binnen onze grenzen heerst op sommige plaatsen bittere armoede. Mensen die buiten een systeem of buiten regeltjes vallen en echt allemachtig hun best doen om de eindjes aan elkaar te knopen, maar dat simpelweg niet voor elkaar krijgen. Dat is het moment waarop je als samenleving naar elkaar omziet en de stichting Sterk voor Dieren is zo'n organisatie die dat doet. Check wat mij betreft even hun website en doe als je daar toch bent een donatie. Ze kunnen het goed gebruiken en ik sta er garant voor dat het goed terecht komt: Sterk voor Dieren.
Vorige week maakte ik kennis met de stichting Helpende Handjes in Haaften en die zijn meer van de praktische hulp en gericht op de mens in plaats van op dieren, maar ook dat vind ik een heel mooi initiatief. Het is een stichting die gericht is op het dorp en op mensen die daar zoals ik al aangaf praktische hulp nodig hebben. Een voorbeeld in mijn situatie zoals ik er een maand of wat geleden bij liep, of bij hinkelde door het ongeval met de stobbenfrees. Ik zou dan een beroep op deze stichting kunnen doen als ik zelf iets niet zou kunnen en het kan dan gaan om simpele dingen als wat hulp in de huishouding of het doen van wat boodschappen. De kleine dingen waarmee je het iemand toch erg veel makkelijker kunt maken en ook hier vind ik het een enorm mooi initiatief wat door vrijwilligers is opgezet en in stand wordt gehouden: Helpende Handen Haaften.
Die laatste werkt overigens alleen met praktische hulp waarbij ze gebruik maken van de inzet van vrijwilligers, dus op die manier hebben ze als stichting geen financiële middelen nodig en dat maakt het opzetten van zoiets eigenlijk alleen maar makkelijker. In beide gevallen is er blijkbaar een behoefte aan dergelijke hulp en als ik het dan wat negatiever omschrijf zou je kunnen zeggen dat mensen ook in onze maatschappij die bijna drijft op welvaart toch in een gat kunnen vallen en dat is eigenlijk best gek. Kortom, de boodschap voor vandaag: kijk eens naar elkaar om. Binnen je familie, bij vrienden, bij de wildvreemde mag ook. De wereld wordt er mooier van.
Maandag 21 oktober 2024 - Stormwarning.
Het is tijd voor iets lekkers. Dit nummer van het Argentijnse Stormwarning is een jaar oud, maar lijkt zo uit de jaren '80 te komen als het gaat om de muzikale stroming. Je moet het een paar keer horen en dan valt het kwartje, tenminste... dat was bij mij het geval want de eerste keer had ik nog zo iets van "Mwah..." Een lang verhaal in het kort: check Eye of the storm.
Zaterdag 19 oktober 2024 - Verrassing.
Zakelijk afval mag niet naar de milieustraat en waar je het buiten die plek ook wilt storten: je moet er voor betalen. Nu vind ik dat natuurlijk op zich geen enkel probleem want afval dumpen is zo'n beetje één van de meest asociale dingen die je als mens kunt doen, maar uiteindelijk ben ik aan het werk om iets te verdienen en niet om het uit te geven. Zo'n vracht takken van een plataan waar ik eerder over schreef gaat daarom door de versnipperaar en de snippers krijgen dan een nieuwe bestemming. Soms levert dat dan alsnog iets op, maar vaak is het in mijn beleving kwalitatief daar niet goed genoeg voor en geef ik het gewoon weg.
Dat laatste was afgelopen week het geval en tijdens het versnipperen hoorde ik een lichte tik in de machine. Nu hebben we na de laatste revisie de boel nog nooit helemaal nagetrokken, dus dat leek me best een goed idee om even te doen. Het punt was alleen dat ik geen gereedschap bij me had en dus ging ik vandaag maar even sleutelen. Wat onderhoud kan nooit kwaad, dus tijdens het controleren van de bouten heb ik de as gelijk even gesmeerd, de bandjes gepompt en de afstelling van de messen gecontroleerd omdat ik meende dat daar de tik vandaan kwam maar dat bleek niet het geval.
De afstand tussen de trommel en het ondermes stond keurig op 0.5 mm en ik had eigenlijk nog maar 1 ding te controleren: de v-snaren. Dus de beschermkap ging er af en toen lag daar ineens een bout in. Die bleek afkomstig van de motorpoelie en die was al een stukje opgeschoven naar de buitenkant. Ook de spie die er voor zorgt dat de poelie met de as mee draait was er een eind uit en daar schrok ik toch behoorlijk van. Als je er mee door zou werken loopt de boel er gegarandeerd een keer met een rotgang af en dan moet je maar zien wat voor schade er tevoorschijn komt. Nu was ik er gelukkig nog op tijd bij en nadat ik de v-snaren had verwijderd kon ik de poelie er ook zo af halen.
Die heb ik vervolgens opnieuw gemonteerd en als het goed is nu wel goed vastgezet, maar aangezien vertrouwen goed is en controle beter zal het er best op neer komen dat ik tijdens de eerstvolgende klus toch de kap er even af draai om te kijken of alles nog zit zoals het hoort. Nadat de poelie er weer op zat konden ook de v-snaren er weer op, die moesten nog even worden afgesteld qua spanning en daarna kon de boel weer dicht. Een testje wees uit dat de tik weg was en alles werkte, dus ik ga er maar vanuit dat het probleem in ieder geval voorlopig uit de wereld is. Al met al geluk bij een ongeluk en een productieve zaterdag, maar nu is het echt tijd om weekend te gaan vieren.
Vrijdag 18 oktober 2024 - Einde.
De tijd vliegt en dat is helemaal het geval als je leuke dingen doet. Dat blijkt vandaag wel weer, want ik heb er weer 3 weken vakantie op zitten en die voelen feitelijk als 3 dagen. Niet eens een mooie, maar een prachtige 3 dagen. Dat dan wel, dus in die zin mag ik er niet over klagen maar als m'n werkgever contact zou zoeken met de vraag of ik er nog een week of 4 bij wil is het antwoord volmondig "Ja." en zal ik me ook in die periode geen seconde vervelen.
Maar goed, ik denk dat het bij anderen net zo zal verlopen en dat het eigenlijk niet uit maakt of je 2 weken vakantie hebt of 20: aan het einde is het sowieso te kort. Misschien is dat wel de charme van aan het werk zijn, want dat ik in m'n vrije tijd van alles te doen heb en daarom van mening ben dan m'n vakantie te kort is wil absoluut niet zeggen dat ik het niet naar m'n zin heb. Het tegendeel is waar, want ik heb het juist enorm naar m'n zin en uiteindelijk is het ook die baan die dingen mogelijk maakt. Zoals een vakantie inderdaad, dus zal ik me er toch bij neer moeten leggen dat er een einde komt aan een periode van vrije dagen.
Gisteren nog even een klein klusje voor mezelf gedaan en dat werd iets wat ik eigenlijk alleen bij uitzondering doe, namelijk snoeien. Bomen en struiken snoeien als in de zin van onderhoud omdat ze anders te groot worden is gewoon niet m'n ding en bij bomen is het grootste probleem dat ik klim met klimsporen en daarmee niet in een gezonde boom kan klimmen. Die krijgt daardoor allemaal kleine wondjes waardoor schimmels en dergelijke vrij spel hebben en de kans best aanwezig is dat een boom dood gaat. En dat laatste is prima als het door ouderdom is, maar niet als het door mijn schuld komt.
Het enige wat ik snoei zijn platanen en knotwilgen. Die zijn in beide gevallen niet te hoog waardoor je er met hooguit een laddertje er tegen je werk kunt doen en simpeler kan het niet: alles moet er af, de rommel opruimen en dan ben je klaar. In principe kan iedereen dat dus, alleen kiezen mensen soms voor gemak en besteden ze dit soort klusjes uit. In het geval van een enkele knotwilg of zomaar een paar kan het ook prima zelf, maar heb je er over de 100 staan dan is het ook best handig om er wat handjes bij te hebben als je niet maanden aan een stuk aan het zagen en versnipperen wilt zijn.
Deze plataan stond nog op het lijstje en het is misschien wat vroeg om die nu al te snoeien, maar het voordeel daarvan is dat de eigenaar totaal geen blad er van in de tuin heeft. Voor mij is het een kwestie van alles afzagen of knippen, de boel in een aanhanger rommelen en afvoeren. In dit geval had ik iemand voor de snippers zijn alle takken versnipperd op een bospad aan de achterkant van een perceel. Die snippers zijn kwalitatief natuurlijk helemaal niet zo goed, maar dat boeit de eigenaar daar weinig: die is al blij als er een laagje ligt en dat het met enige regelmaat wordt aangevuld.
Dan zou je zeggen: waarom neem je de versnipperaar niet gelijk mee en versnipper je alles ter plekke? De grootste reden is hinder door herrie voorkomen. Zo'n versnipperaar geeft best wat herrie en als het niet nodig is doe ik het liever zonder. Alle takken konden sowieso wel mee en of ik uiteindelijk de versnipperaar op het bospad zet en de takken er naar toe sleep of ik moet de snippers naar het pad kruien en gelijkmatig verdelen maakt dan qua moeite en tijd ook niet zo veel uit. Het wordt wat anders als er meer mee zou moeten, want ik had de aanhanger in dit geval mooi vol zitten.
Op deze manier kwam er een einde aan een mooie vakantie en kan ik volgende week weer aan de slag in de staalwereld om daar mensen blij te maken. Ik hoop dat alles qua onderhoud aan m'n auto is gedaan wat er moest gebeuren zodat het allemaal wat soepeler loopt dan voor de vakantie. Ik had qua onderhoud best wat dingetjes en op zich zijn het geen onlogische dingen, maar is er tegelijk een tijd dat de auto nog mee moet en een werkgever zal dan niet de wereld investeren om de boel voor de korte termijn 100% te hebben. Die 100% verwacht ik bij een auto van 6 jaar oud niet en al helemaal niet bij een laadbak van 16 jaar oud, maar er moet in de praktijk wel mee te werken zijn. In de loop van volgende week kan ik er meer over vertellen.
Dinsdag 15 oktober 2024 - Hectisch.
Blijkbaar moet ik er nog steeds aan wennen: de drukte met het zaagwerk die van september ineens los komt. In de zomerperiode zitten mensen blijkbaar genietend buiten, maar in het najaar wordt er dan gekeken wat er weg kan of weg moet en gaat men op onderzoek uit. Let wel: ik klaag er niet over want het is natuurlijk allemaal gewoon werk, maar als ik kijk hoeveel dagen zaagwerk ik vol heb in de komende 2.5 maand tot de jaarwisseling dan zijn dat er nog best een hoop.
Het gaat dan om een aantal relatief kleine klusjes die in principe zo klaar zijn, maar ik heb ook nog wat projecten op stapel staan waar per klant zomaar 3 dagen werk in gaat zitten. En ik ben er blij mee, want de stille zomer had zich ook niet door moeten zetten. Het punt dat ik besloot om als zelfstandige aan de slag te gaan had als doel meer te gaan doen dan voor die tijd en op zich lukt dat nu zeker wel, maar het mag wat mij betreft gerust iets meer verspreidt liggen. Er komt immers ook nog een tijd dat de voorraad kachelhout weer aangevuld moet worden en hoewel dat natuurlijk een privé aangelegenheid is, is het wel iets wat ook moet gebeuren.
Maar goed, wat ik al aangaf: het is alleen maar mooi en sowieso is alles waar een kettingzaag in voor komt mooi werk. Het houdt me van de straat, om het zo maar te zeggen want stel dat het eens voor komt dat ik niks te doen zou hebben *grin*. Wat dat betreft snap ik het nooit zo als mensen in hun vrije tijd helemaal niks doen. Ik kan het me simpelweg niet voorstellen dat ik de hele dag op de bank zou hangen, al heb ik natuurlijk ook m'n periode gehad dat ik uren en uren van m'n vrije tijd spendeerde aan het online spel World of Warcraft.
Iets wat me uiteindelijk begon te vervelen en waar ik me zelfs aan ging irriteren en dan is stoppen met zo'n spel een simpele oplossing. Qua ontspanning en als het dan specifiek over niks doen gaat kijk ik wel behoorlijk veel op YouTube. Dat bevalt me een stuk beter dan tv om de eenvoudige reden dat ik uit dingen kunt kiezen die me boeien in plaats van voor een film op de bank te gaan hangen. En goed, op die manier heb ik dus ook m'n momenten dat ik qua activiteit niks doe en alleen maar iets op probeer te steken. Iedereen vult zijn of haar vrije tijd op de eigen manier in, daar komt het uiteindelijk op neer en ik doe dat het liefst met een kettingzaag :)
Maandag 14 oktober 2024 - The Tams.
Weet je, ik ga het gewoon doen. Een nummer simpelweg omdat het kan en omdat het me een vrolijk en goed gevoel geeft. Meer woorden ga ik er op deze Muzikale Maandag ook niet aan vuil maken, dus check uit 1968: Be young, be foolish, but be happy.
Zondag 13 oktober 2024 - Vakantie.
Halverwege de maand en het enige wat ik heb zijn 2 updates van Muzikale Maandag. Dat is natuurlijk best wel een beetje stil, maar het heeft allemaal een goede reden. Ik ben er even 2 weken tussenuit geweest en ben in Italië als echt Mozes met een stel kettingzagen een berg op gegaan en ben er uiteindelijk met een vracht kachelhout weer af gekomen. Hopelijk is die voldoende voor een jaar en dan is het streven gelukt. En om mezelf er dan makkelijk vanaf te maken staat hier een compleet verslag online, wat eventueel ook terug is te vinden via het menu Xtra.
Maandag 7 oktober 2024 - Thunder.
In de geschiedenis van Muzikale Maandag kwamen ze al 2 keer eerder langs en vandaag doe ik dat gewoon nog een keer, maar dan met een enórm lekker live uitvoering waarvan ik meen dat je die minstens 1 keer gehoord moet hebben. Het doet me denken aan de festivals van vroeger: het sfeertje, de lol die de band heeft in het optreden, het publiek wat er enkel staat voor positiviteit in plaats van agressie waar het hardrockwereldje zo om bekend staat. Zet je volume op 11 en check de live uitvoering van Backstreet symphony.
Donderdag 3 oktober 2024 - Paramore.
Geen zorgen: qua leven gaat het prima met me, alleen het bijhouden van de website laat even te wensen over. Op zich is daar natuurlijk weinig mis mee, maar m'n streven is om de boel toch zo veel mogelijk up to date te houden en daarom zal ik later met een soort samenvatting komen. Om toch een soort van activiteit hier te houden heb ik me net bedacht dat ik Muzikale Maandag bij wijze van uitzondering maar eens gewoon op donderdag doe en dan volgt de rest later zeker wel een keer, alleen kan ik daar op dit moment geen datum aan vast knopen.
Maar goed... Muzikale Maandag op donderdag en je hebt als het goed is Paramore in de titel zien staan. Een band die al 20 jaar bestaat maar waar in het begin hier en daar wat wisselingen en aanvullingen plaats vonden. De kern van de band bestaat nog steeds uit 3 personen, waaronder zangeres Hayley Williams en die laatste maakte in de afgelopen jaar wat mij betreft een enórme ontwikkeling door. De band zat altijd een beetje in het alternatieve circuit, maar daar braken ze op een gegeven moment uit en volgden er de commerciële successen waar ze zich blijkbaar nooit echt iets van aangetrokken hebben, want ze hebben eigenlijk altijd wel hun eigen ding gedaan.
Hayley groeit in die periode als zangeres, maar in mijn beleving ook zeker als entertainer en verwierf een status die in de buurt komt van iemand als Freddie Mercury. Als artiest iets neerzetten hangt niet alleen af van je kwaliteiten als muzikant, maar ook hoe je met een podium om kunt gaan en in de clip van vandaag wil ik eigenlijk laten zien hoe vrij Hayley zich voelt. Eigenlijk is dat als een vis in het water en het is voor veel mensen niet voor te stellen hoe het voelt om op zo'n enórm podium te staan. Dat lijkt gewoon een verhoging, maar op het moment dat jij degene bent die deze leegte moet vullen volstaat het staan bij een statief en je muzikale ding doen niet meer.
Freddie was als zanger geniaal en als entertainer niet minder. Hayley mag dan als zangeres qua niveau wat minder zijn (wie is dat niet, zou ik bijna zeggen), maar ik vind haar als entertainer en frontvrouw van de band echt geniaal. De vrijheid die ze blijkbaar voelt om die enorme leegte te vullen is iets wat maar érg weinig artiesten aan de dag van vandaag daadwerkelijk kunnen en dat is dan uiteindelijk de reden om deze band te benoemen op Muzikale Maandag. Omdat ik vorige week al in het hoekje van de covers gedoken was doe ik er nu nog één en wel in vorm Paramore's live uitvoering van Burning down the house. Wat mij betreft meer dan de moeite waard om de overgeslagen Muzikale Maandag op donderdag in te halen.
|
|
|
| 
