Zondag 31 mei 2009.
Vandaag heb ik de ultieme ontspanningsdag gehad en ik ben de dag begonnen met... Nouja, simpel: lekker uitslapen. Op het moment dat ik wakker werd stond de zon al behoorlijk aan de hemel en vond ik het een mooie tijd om eens een sapje te gaan persen, wat croissantjes in de oven te doen en de Senseo eens aan te slingeren. Heerlijk... Een beetje klooien achter de pc met een afbeelding waar ik mee bezig ben om die op een nieuw bassdrumvel te krijgen, online een beetje rondneuzen, lekker onderuit op de bank een beetje lezen... Het moet niet elke dag zo gaan, maar ik heb echt genoten van deze rust.
Vroeger kende ik een man die had het altijd over 'ontspanning door inspanning' en onder dat motto ben ik vandaag ook maar weer eens op de fiets gestapt. Het tweede rondje sinds lange tijd en ondanks dat het vandaag vreselijk hard waaide was het toch best lekker eigenlijk. Het grootste nadeel van dit blok met trainingen zit eigenlijk alleen maar tussen m'n oren: het is de bedoeling om alles rustig weer op te bouwen, maar ongemerkt wil ik toch steeds wat harder gaan rijden tijdens een D1 training zoals ik vandaag gereden heb. Een D1 is eigenlijk niks meer of minder dan een hele rustige duurtraining die ik nu tijdens het opbouwen op anderhalf uur heb staan met een maximale hartslag van 136 slagen per minuut. Het voelt gewoon vreemd om in het verleden trainingen gedaan te hebben van drie uur en langer, terwijl ik er nu met anderhalf uur al mee op moet houden. Maargoed, aan de andere kant heb ik er geen zin in om mezelf weer helemaal verrot te rijden dus hou ik me lekker aan de gegeven adviezen: met plezier je rondjes maken en daarbij rustig aan van nul af alles weer opbouwen.
Door de harde wind op de dijken en de relatief lage inspanning zat er vandaag dus totaal geen snelheid in het rondje, maar het was wel heerlijk om weer eens een stukje over de dijken te rijden. Inclusief een korte warm-up en een beetje uitfietsen was ik na 1 uur, 30 minuten en 29 seconden weer terug. In die tijd heb ik met een gemiddelde van slechts 21.4 km/u een afstand gereden van 32.35 km. De hoogst gemeten snelheid tijdens dit rondje kwam uit op 32.3 km/h en had ik 955 kcal verbruikt.
Morgen weer zo'n lekkere dag? Haha, als het aan mij ligt wel...
Vrijdag 29 mei 2009.
Het begin van het Pinksterweekend en qua werk kwam zo'n beetje wel uit wat ik verwacht had: file, file en nog eens file. Nouja, op zich viel het overdag nog wel mee maar toen ik in de middag vanuit de omgeving Purmerend naar huis wilde was het op de A2 natuurlijk gewoon hopeloos. Het is altijd al een ellende op vrijdag, maar dit keer was het dus nog erger dan normaal. Maargoed, zoals ik al schreef: het was te verwachten dus had ik mezelf er al op ingesteld dat het nog wel even kon gaan duren voor ik thuis was en met die instelling viel het op zich nog niet eens helemaal tegen. Goed, met een gemiddelde van ongeveer 35 km/u schiet het natuurlijk niet echt hard op maar het werk was gedaan, de auto leeg en daar gaat het per slot van rekening om.
Bijna twee weken na het feestje met 1605 was het tijd voor een aftertalk. Oftewel, gezellig borrelen in een kroeg en kijken of alle neuzen dezelfde kant op staan voor een eventueel vervolg. Het was heel gezellig en de sfeer zat er dan ook weer snel in, tot het moment dat we naar huis wilde gaan... Toen bleken er twee fietsen gejat te zijn, ondanks dat die van een goed slot voorzien waren én het slot ook dicht was natuurlijk. Een domper aan het einde van deze avond en na wat zoeken en rommelen werd uiteindelijk één fiets terug vinden waar de vermoedelijke daders op dat moment nog bij stonden. De andere fiets is op dit moment nog steeds spoorloos...
Zondag 24 mei 2009.
Het was vandaag mooi weer en ik heb de hele tijd volgehouden dat ik na het project met 1605 weer eens op de fiets zou stappen. Vandaag was daar dus een mooie gelegenheid voor en op zich heb ik niks bijzonders gedaan, want ik ben gewoon een beetje hier in de stad aan het rond hobbelen geweest. Stukje park mee gepakt en daar wat offroad gereden, een beetje over de oude stadswal en meer van dat soort stukjes. Het was lekker en smaakt op dit moment zeker naar meer, alleen zal ik er op moeten letten om het de eerste tijd lekker rustig aan te doen. Overal wordt wat dat betreft hetzelfde advies gegeven: ook al heb je in het verleden veel gefietst maar je wilt de boel weer oppikken, dan zul je alles weer van nul af aan op moeten bouwen.
Daar ben ik op zich goed mee begonnen, want ik heb in ieder geval m'n hartslagmeter bij dit eerste ritje sinds ruim zeven maanden (!) lekker thuis gelaten. Gewoon een beetje aanklooien en kijken wat er lichamelijk nog in zit en wat er in die tijd met m'n fiets is gebeurt die de hele tijd heeft stil gestaan. Nouja, het begon al met het opzoeken van m'n fietskleren eigenlijk... Van de vier korte fietsbroeken die ik heb bleek bij twee het elastiek helemaal vergaan te zijn en die kon ik dus alvast niet aan. Een nieuw stukje is er zo in te zetten dus dat is helemaal geen ramp, maartoch...
Onderweg bleek natuurlijk al snel dat de conditie behoorlijk achteruit was gegaan en dat het met m'n techniek ook niet al te best gesteld was, maar dat laatste was toch behoorlijk snel weer op te pikken door wat dingetjes een paar keer achter elkaar te herhalen. Qua onderhoud aan m'n fietske... Daar moest eigenlijk vorig jaar al het één en ander aan gebeuren en vandaag uitte zich dat in dingen als dat hij aan de achterkant gewoon niet lekker schakelde. Hij reageerde gewoon niet op de momenten dat het nodig was en dat zal voor het grootste deel te maken hebben met versleten kabels. Maarja, zoals ik al schreef moesten die vorig jaar eigenlijk al vervangen worden dus binnenkort kan er weer even gesleuteld worden en dan moet dat probleem opgelost zijn.
Al met al ben ik net geen uur lekker bezig geweest en als het weer en het werk het toelaat ben ik dus van plan om weer wat vaker op de fiets te stappen en in het weekend weer eens wat tochtjes door de Nederlandse bossen te gaan maken. Wat in ieder geval niet gaat gebeuren is dat ik weer met allerlei schema's ga werken, want in het verleden bleken die nogal dwangmatig te werken waardoor ik binnen één seizoen wel aardig wat op kon bouwen, maar daarna was de accu ook écht leeg. Zo leeg zelfs op sommige momenten dat ik echt totaal geen puf meer had om wat dan ook nog te doen en het herstel daarvan duurt helaas een hele tijd, waardoor je dus eigenlijk voor niets aan het trainen bent geweest. Ik moet gewoon eerlijk zijn tegenover mezelf en stellen dat het niet mogelijk is om een serieuze training in elkaar te zetten met het leven wat ik heb. Vroeg het mandje uit, soms (erg) laat thuis en nog een aantal trainingen per week waarbij ik tussendoor te weinig slaap krijg om compleet te herstellen... Dat gaat hem gewoon niet worden en daarom ga ik gewoon lekker recreatief aan de slag waarbij 'genieten' het codewoord zal zijn.
Zaterdag 23 mei 2009.
De laatste paar dagen ben ik af en toe toch nog eens met de foto bezig geweest die ik afgelopen maandag plaatste omdat ik het gevoel had dat hij beter kon. Met dank aan Julia voor haar tips kwam ik uiteindelijk tot deze resultaten, waar wat mij betreft de laatste toch het mooiste is en waarbij het toch net lijkt of er iemand achter het meisje staat:
De eerste foto staat hier in meerdere formaten en de tweede hier. Zoals ik al aangaf geeft de tweede foto toch het meest de mysterieuze sfeer weer die ik in eerste instantie in het origineel al ontdekte. Door de foto om te zetten naar zwart/wit, wat meer contrast en een sunburst toe te voegen kwam ik uiteindelijk tot dit resultaat. Okee, ik geef dan gelijk toe dat het weinig meer te maken heeft met 'de kunst' van een goede foto maken, maartoch...
Woensdag 20 mei 2009.
Vandaag een prachtige rit richting het noorden van ons landje gehad en wat is het daar toch mooi vertoeven. Rust, uitgestrekte velden, kleine dorpjes... In die kleine dorpjes kom ik normaal gesproken eigenlijk nooit omdat de klanten over het algemeen op industrie,- of haventerreinen zitten. Af en toe zit er een uitzondering tussen, bijvoorbeeld het stukje wat ik vandaag reed door het dorp Burgwerd wat net boven Bolsward ligt. Steden horen nu eenmaal bij een landschap, maar dit is naar mijn idee dan toch het echte Friesland...
Bovenaan staat trouwens 'woensdag' maar het is eigenlijk al vrijdag. Huh? Nou, morgen is het Hemelvaartsdag en daarna staat een collectieve atv bij AWS gepland en ben ik ook vrij. Dus is het vandaag al vrijdag en begint het weekend... :-)
Maandag 18 mei 2009.
Soms kun je een foto maken en bij jezelf denken 'hoe is die nou gemaakt?' en ik heb er één in die categorie gevonden tussen de foto's van het optreden van afgelopen weekend met 1605. Een aparte foto, vreemde sfeer... Dus kreeg hij van mij als werktitel 'De geest van Annabel' en hij is eventueel hier in andere formaten te bekijken.
Zondag 17 mei 2009.
Eigenlijk kan ik het vandaag heel kort houden, want ik heb een compleet verslag gemaakt van het optreden wat we gisteren deden met 1605. Het hele verhaal is hier terug te vinden en natuurlijk ook nog via het menu Xtra.
Vrijdag 15 mei 2009.
Een korte samenvatting van de afgelopen week omdat er eigenlijk weinig bijzonders te melden viel. Okee, op twee dingen na want de week begon met schade aan m'n vrachtwagen en het ergste is nog dat het gewoon m'n eigen stomme schuld is. Maargoed, ik ga er maar vanuit dat het allemaal weer netjes hersteld wordt en dat de auto er dan weer mooi strak uit ziet.
Vandaag was eigenlijk de leukste dag van de week. Eigenlijk zou ik de hele dag vrij zijn, maar een tijdje terug werd me de vraag gesteld of ik mee wilde werken aan een verkeersproject op de basisschool in Rijen. Ze gingen daar een les besteden aan de zogenaamde 'dode hoek' van een vrachtwagen en uiteraard was ik bereid daar aan mee te doen.
Ik vind namelijk voorlichting bij zoiets erg belangrijk, niet alleen om bij de kleintjes het besef te kweken dat het écht gevaarlijk is als ze zich in de dode hoek bevinden maar dit is natuurlijk ook gericht op de toekomst. Kleintjes worden groot en hopelijk zullen ze ook dan uitkijken in het verkeer en geen halsbrekende toeren uithalen waarbij wij ons als chauffeur zijnde soms echt een hoedje schrikken. Er vallen op deze manier nog steeds doden in het verkeer die totaal onnodig zijn en naar mijn idee begint het allemaal bij 'het besef'.
Het was in ieder geval een hele leuke ochtend. De klas kreeg eerst een DVD te zien waarbij aandacht werd besteed aan de gevaren rond een vrachtwagen en dan met name dat een chauffeur je niet kan zien als je in de dode hoek zit. Daarna was het tijd voor een praktijkgedeelte waarbij de kids een uitleg kregen over wat ze beter wel en wat ze pertinent niet moeten doen in de buurt van een vrachtwagen waarbij ze uiteraard de gelegenheid kregen om vragen te stellen. Hier kwam echt van alles uit, van 'hoe hard kan de vrachtwagen?' en 'hoe zwaar is hij?' tot 'hoe wordt een vrachtwagen gemaakt?' en *wijzend ergens op* 'wat is dit?'. Daarna mochten ze allemaal even achter het stuur kruipen om te kijken hoe het nou eigenlijk is om als chauffeur achter het stuur te zitten en wat die beste man of vrouw nou eigenlijk wel of niet ziet. Sommigen waren zichtbaar verbaast over wat ze allemaal niet konden zien en het scheelt natuurlijk dat ze allemaal nogal klein zijn als het gaat om de dode hoek aan de voorkant, maar in de spiegels maakt het natuurlijk niets uit.
Tijdens alle drukte was ik nog in de gelegenheid om een paar fotootjes te maken:
Zie ik het wel?
Of zie ik het niet?
Hij zou er zo mee weg rijden... :-)
Als de kids het naar hun zin hebben gehad (en gezien de bovenstaande foto's verwacht ik van wel) en er blijft ook nog iets hangen van hetgeen vandaag besproken is ben ik dik tevreden. Het was enorm leuk om te doen, niet alleen om de kids zo te zien genieten maar ook door het gastvrije onthaal op de basisschool in Rijen.
Zondag 10 mei 2009.
Een update van de afgelopen week en laat ik dan eens bij m'n werk beginnen. De kredietcrisis is nog steeds in volle gang: veel bedrijven hebben het moeilijk en er gaan zelfs legio bedrijven op de fles omdat het financieel gewoon niet meer rond te krijgen is. Het is bekend dat de staalwereld en de transportbranche zwaar worden getroffen, maar tot op dit moment mag ik niet klagen. Natuurlijk is er minder te doen en er zijn dagen bij dat ik wel héél erg vroeg thuis ben, maarja... Daarover klagen heeft geen zin naar mijn idee en ik doe gewoon het maximaal haalbare zoals altijd. Een paar weken terug dacht ik vast een rit voor de volgende dag te gaan laden om op die manier een poging te doen een (paar) rit(ten) extra te doen in die week, maar dat schoot voor geen meter op omdat ik uren kwijt was met wachten op materiaal wat nog niet klaar was. Als dat op één dag is en je wilt dan iets extra's doen dan is dat geen ramp, maar omdat de auto dan vol staat voor de volgende dag ben ik nog vroeger klaar dan normaal en als ik dan weer bij de klant in de wacht kom te staan omdat het spul niet klaar is, schiet ik er dus helemaal niks mee op. Ja okee, ik draai wat uren meer en die worden gewoon betaald, maar met stil staan schiet m'n werkgever niks op en uiteindelijk heeft er dus niemand wat aan. Kortom: ik draai de ritten elke week nog gewoon rond en dat gaat op zich wel aardig, alleen zitten er dus wat minder werkuren in een week. Iets waar ik me tot op de dag van vandaag niet druk kan maken, want door nu te genieten van 'op tijd thuis zijn' kan ik in de toekomst ook zonder mopperen weer eens laat thuis komen. De onregelmatigheid zit er toch altijd nog wel in bij me, dus doe ik gewoon maar wat er gedaan moet worden en zullen we af moeten wachten wat de toekomst brengt.
Wat ik de afgelopen week ook gedaan heb is na genieten... Van de try-out met 1605 uiteraard. De sfeer was gewoon super, muzikaal liepen er dingen echt érg lekker maar waren er ook dingetjes die mis gingen. Geen probleem, want de volgende keer gaan we gewoon nog beter ons best doen en dan komt dat allemaal wel goed. Arie is afgelopen donderdag hier geweest en toen hebben we nog de opnames zitten beluisteren, wat ons allebei weer dat goede gevoel gaf van tijdens het optreden. Ook hebben we ons bezig gehouden met het verdelen van de nummers in een aantal sets. Arie zal er voor zorgen dat de volgorde binnen de sets nog wordt bepaald en dan kunnen we er de volgende keer dus weer lekker tegenaan. Trouwens, al pratend en denkend hadden we het over een eventueel vervolg van 1605... Een idee wat ons allebei wel aanstaat, alleen hebben we geen idee hoe de rest er over denkt en hoe we dat dan in het vat zouden moeten gaan gieten. Nouja, eerst het optreden maar eens doen en dan zien we daarna wel verder, maar het zou toch mooi zijn om met deze club mensen nog een paar optredens te doen. We zijn per slot van rekening niet voor niets de hele tijd aan het repeteren. Maargoed... Komt tijd, komt raad...
Gisteren was het sinds lange tijd weer eens repetitie tijd met Kalamazoo. De laatste keer hadden we een redelijke discussie waar we naar mijn idee toch wel aardig uit waren gekomen, maar toch was ik benieuwd hoe de sfeer onderling zou zijn. Nou, om het kort samen te vatten: die was goed. Niet alleen dat, want muzikaal liep het eigenlijk ook best goed ondanks dat we een hele tijd niet meer samen hadden gespeeld. Organisatorisch moet er nog een heleboel gebeuren en ik heb de neiging om dat allemaal zo snel mogelijk op de rit te zetten, maar daar moet ik gewoon even m'n gemak mee houden. Op dit moment wordt er gewerkt aan een repetitie planning voor de rest van het jaar, zodat we regelmaat krijgen en dus ook makkelijker stappen voorwaarts kunnen maken. De organisatorische dingen zullen dan in de loop van die tijd mee moeten gaan lopen, maar het heeft dus niet zoveel nut om iedereen daar nu al mee lastig te vallen. Kortom: we zijn weer op weg met Kalamazoo en ik ben er blij mee zoals het nu gaat. Hopelijk gaan weer een goede toekomst tegemoet en kunnen we lekker veel optredens gaan doen met deze club.
Dan vandaag: moederdag... Het zet me stil bij het feit dat m'n moeder inmiddels alweer ruim 20 jaar geleden overleden is, maar aan de andere kant is het leuk om te merken dat er toch iemand is die de moeder rol heeft overgenomen in ons ouderlijk gezin. Niet dwingend of zichzelf vergelijkend met, maar puur met de zorgzaamheid die een moeder aan een kind geeft. Tja, hoe oud je ook bent... Zolang je ouders nog leven blijf je kind, tot op de dag dat je geen kind meer kunt zijn omdat er eenvoudig geen ouders meer zijn. Terug kijkend naar onze jeugd mag ik hardop zeggen dat ik trots ben op de opvoeding die we bij ons thuis gekregen hebben en de normen en waarden die daar bij horen, waardoor we nu keuzes kunnen maken die ons niet tegenwerken maar ons juist verder brengen in het leven.
Zondag 3 mei 2009.
Een weekend update... Tja, eigenlijk valt er over vrijdag maar één ding te melden en dat is het optreden met 1605. We speelden een try-out in Gorinchem en een verslag daarvan inclusief foto's is terug te vinden via het menu Xtra en eventueel via deze directe link. Aangezien het al aardig licht was toen ik even in slaap viel bestond de rest van de dag dus uit relaxen en een beetje achter de pc hangen. Alhoewel, een beetje? In totaal heb ik geloof ik meer dan 1.5 gb aan data ge-upload en dat gaat dan om allerlei foto,- audio,- en videomateriaal van het afgelopen optreden.
Zondag ook weer een beetje uitslapen, lunchen in Tilburg en daarna was het al snel weer tijd om het weekend af te ronden en de dingen voor de komende werkweek in orde te maken. Een lang weekend wat naar m'n gevoel toch erg kort was, maar wel vreselijk gaaf om dit weer eens mee te maken.
